Whenever I visit a place, I scrape

Whenever I visit a place, I scrape it clean,” Meng Hao thought, justifying his actions to himself as best he could. “With this terracotta soldier to accompany me, if I let this place off any easier than usual, I would definitely regret it in the future!” With that, the gleam in his eye grew brighter.

Under Meng Hao’s control, the terracotta soldier flew off into the distance.

The ancestral land was laid out in a long strip, and Meng Hao’s current location was at the very beginning. After some time passed, and he had a chance to survey the lands up ahead, he sent some divine will into the terracotta soldier.

The terracotta soldier stopped, and Meng Hao rose to his feet and stared down at the ground. There below was a field of huge boulders. The surface of each boulder was carved with various images that contained natural law.

Meng Hao leapt off of the terracotta soldier and floated down into the field of boulders. As he looked around, his eyes began to shine brightly.

Up in midair, the Seventh Patriarch nodded to himself.

“Excellent. This area is nothing extremely special, but is actually very well suited to him. To gain enlightenment of some magical techniques would still count as good fortune.” The Seventh Patriarch began to smile, but then quickly gaped in astonishment and then in confusion.

Down below, Meng Hao had backed up a bit, then sent his divine will out. Next, the terracotta soldier descended and used both of its hands to reach down and pluck a boulder out of the ground.

Meng Hao’s eyes shone brightly as he quickly stored the boulder in his bag of holding, then sent the terracotta soldier to another boulder. It didn’t take long before the dozens of boulders in the area were all pulled from the ground and placed into Meng Hao’s bag of holding.

Afterwards, Meng Hao flew back up and sat down on the terracotta soldier’s head, then proceeded onward excitedly.

Up in midair, the Seventh Patriarch still hadn’t recovered from his shock. He stared at the dozens of holes in the ground left behind by Meng Hao, then gazed blankly at Meng Hao making his way off into the distance.

“What… what is he doing?” he murmured. “Didn’t he come here to contemplate enlightenment? To gain good fortune?” Meng Hao’s actions left him thoroughly shocked.

Time passed. Meng Hao caught sight of a rather small lake that looked like a mirror. As the sun glinted off of its surface, magical symbols rose up from the water.

Meng Hao waved his hand, and the terracotta soldier chopped down with its greatsword. After a few slashes, it managed to slice all of the ground surrounding the lake. Afterward, Meng Hao struggled mightily to wrench the entire lake out of the ground and then put it in his bag of holding.

He actually had many bags of holding, some larger than others. After laboriously forcing the lake into one of them, he produced yet another bag of holding. Looking around shiftily, he sat back down on the terracotta soldier and proceeded onward.

The Seventh Patriarch was panting, and his eyes were wide as he watched what was happening. He even began to tremble.

As Meng Hao continued on, he saw a small mountain, which he took!

He saw a little pagoda, which he took!

He saw a bamboo forest, which he took!

He saw a log cabin, which he took!

He saw a carved sculpture, which he took!

Everything that he saw, every location that seemed to house good fortune, was taken away by the giant hands of the terracotta soldier, and then put into a bag of holding.

Meng Hao had a vast collection of bags of holding. When he ran out of big ones, he used small ones. If something was too big, he would dismantle the object into smaller pieces and cram it in.

As he sped along, he looked a bit ill at ease, even embarrassed. Up above, the Seventh Patriarch was trembling, and his beard was in disarray. His eyes shone with disbelief, as if he simply couldn’t imagine how such a charming, innocent child… would actually do something like this!

Were it not for the fact that he actually feared the terracotta soldier, the Seventh Patriarch might have instantly slaughtered the treasonous and disgraceful Meng Hao!

“Wha… what is he doing!? He’s not contemplating any enlightenment! He’s just taking all of the various items created and collected by the past Patriarchs… and putting them in his bags of holding!!”

This was especially true considering that, at one point, Meng Hao reached a palace. The Patriarch’s jaw dropped as he watched Meng Hao quickly began to dismantle the entire palace, including the floor tiles. He moved with a precision and accuracy that made it seem as if this was something he did on a daily basis.

This finally seemed to provoke a reaction from the ancestral land. Even as he went about dismantling the palace, stripping away even the columns, leaving it completely stark and bare… roaring could be heard from off in the distance as a pack of giant apes flew toward him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกครั้งที่เยี่ยมชมสถาน ฉันขูดมันสะอาด คิดว่า เฮาเมง justifying กระทำกับตัวเองดีที่สุดเท่าที่เขาสามารถ "กับทหารดินเผานี้ไปกับฉัน ถ้านี้ปิดได้ง่ายขึ้นกว่าปกติ จะแน่นอนเสียใจมันในอนาคต! " กับที่ คให้ในตาของเขาเติบโตสดใสภายใต้การควบคุมเมงเฮา ทหารดินเผาบินออกเป็นระยะทางแผ่นดินของบรรพบุรุษถูกวางในแถบยาว และตำแหน่งปัจจุบันเมงเฮาก็ช่วงแรก หลังจากผ่านบางครั้ง และเขามีโอกาสที่จะสำรวจดินแดนขึ้นข้างหน้า เขาส่งพระเจ้าบาง จะเป็นทหารดินเผาหยุดทหารดินเผา และเมงเฮายังเท้าของเขา และจ้องลงที่พื้นดิน ด้านล่างได้ฟิลด์ของแนวหินขนาดใหญ่ พื้นผิวของหินแต่ละแกะสลัก ด้วยภาพต่าง ๆ ที่อยู่กฎธรรมชาติเฮา เมงหลุดออกจากทหารดินเผา และรื้อลงในฟิลด์ของก้อนหิน ขณะที่เขามองไปรอบ ๆ ตาของเขาก็เริ่มส่องสว่างค่ากลางเวหา พระเจ็ดเลยต้องให้ตัวเอง"ยอดเยี่ยม บริเวณนี้มีอะไรพิเศษมาก แต่จริงมากเหมาะสำหรับเขา เพื่อตรัสรู้ของเทคนิคบางขลังจะยังนับเป็นโชคดี" พระเจ็ดเริ่มยิ้ม แต่แล้ว เร็วดำ ในเมือแล้วความสับสนลงด้านล่าง เมงเฮามีสำรองข้อมูลบิต แล้วส่งเจ้าของเขาจะออก ถัดไป ทหารดินเผาที่สืบเชื้อสาย และใช้มือทั้งสองไปถึงลง และถอนหินจากพื้นดินเมงเฮาตาส่องสดใสกับเขาอย่างรวดเร็วเก็บไว้ชนถือถุงของเขา แล้วส่งทหารดินเผาหินอื่น ไม่ใช้เวลานานก่อนที่ทั้งหมดถูกดึงมาจากพื้นดินหลายสิบของหินในพื้นที่ และวางลงในถุงเมงเฮาโฮลดิ้งหลังจากนั้น เฮาเมงบินกลับขึ้น และนั่งลงบนศีรษะของทหารดินเผา แล้วดำเนินการขึ้งเป็นต้นไปค่ากลางเวหา พระเจ็ดยังไม่ได้กู้คืนจากช็อตของเขา เขาจ้องที่รูในพื้นดินทิ้ง โดย Meng ห้าว แล้ว จ้อง blankly เฮาเมงทำให้ทางของเขาออกเป็นระยะทางหลายสิบ"...อะไรคืออะไรเขาทำได้อย่างไร" เขา murmured "ไม่ได้เขามาที่นี่จะคิดตรัสรู้ จะได้รับโชคดี" เมงเฮากระทำเหลือเขาอย่างตกใจเวลาที่ผ่านไป เมงเฮาจับสายตาของทะเลสาบขนาดค่อนข้างเล็กที่ดูเหมือนกระจก ขณะที่ดวงอาทิตย์ glinted ออกจากพื้นผิวของมัน สัญลักษณ์เวทมนตร์เพิ่มขึ้นจากน้ำเฮา เมงโบกมือของเขา และทหารดินเผาสับลงกับ greatsword ของ หลังเครื่องหมายทับกี่ มันจัดการเชือดทั้งพื้นดินรอบ ๆ ทะเลสาบ หลังจากนั้น เมงเฮาต่อสู้กิลประแจทะเลสาบทั้งจากพื้นดิน และใส่ไว้ในกระเป๋าของเขาของโฮลดิ้งจริงเขาหลายกระเป๋าถือ บางใหญ่กว่าคนอื่น หลังจากบังคับให้ทะเลสาบ laboriously เป็นหนึ่งในพวกเขา เขาผลิตถือถุงอีก เขามองไปรอบ ๆ shiftily นั่งกลับลงบนตัวทหารดินเผา และดำเนินการเป็นต้นไปพระเจ็ดถูกหอบ และตาของเขากว้างเขาเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ เขายังเริ่มสั่นเครือเป็นเมงเฮาต่อบน เขาเห็นภูเขาขนาดเล็ก ซึ่งเขาเอาเขาเห็นเป็นเจดีย์เล็กน้อย ซึ่งเขาเอาเขาเห็นป่าไผ่ ซึ่งเขาเอาเขาเห็นห้องโดยสารล็อก ซึ่งเขาเอาเขาเห็นประติมากรรมแกะสลัก ซึ่งเขาเอาทุกอย่างที่เขาเห็น สถานที่ดูเหมือนจะโชคดีที่บ้าน ได้มือยักษ์ของทหารดินเผา และจากนั้น ใส่กระเป๋าถือของคุณเมงเฮามีคอลเลกชันของกระเป๋าของโฮลดิ้ง เมื่อเขาวิ่งออกมาจากคนใหญ่ เขาใช้คนเล็ก หากสิ่งที่ใหญ่เกินไป เขาจะถอดวัตถุเป็นชิ้นเล็กลง และอัดในเป็นเขาเร่งตาม เขาดูเก้อ อายแม้แต่น้อย ขึ้นเหนือ พระเจ็ดถูกสั่น และเคราก็อลวน ตาของเขาส่อง ด้วยศรัทธา ว่าเขาเพียงแค่ไม่สามารถคิดวิธีดังกล่าวมีเสน่ห์ บริสุทธิ์อายุจริงทำสิ่งนี้มันไม่ได้ความจริงว่า จริง ๆ แล้วเขากลัวทหารดินเผา พระเจ็ดอาจได้ทันทีฆ่าเฮาเมง treasonous และอับอาย" Wha...คือเขาทำอะไร เขาเป็นฮีมตรัสรู้ใด ๆ เขาเป็นเพียงแค่รายการต่าง ๆ สร้าง และรวบรวม โดยการขึงผ่านมา... และวางพวกเขาในถือถุงของเขาทั้งหมด!!"นี้คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งพิจารณาว่า ที่จุดหนึ่ง เมงเฮาถึงวัง ขากรรไกรของพระที่ลดลง ตามที่เขาได้ดูเมงเฮาอย่างรวดเร็วเริ่มรื้อวังทั้งหมด รวมทั้งกระเบื้องปูพื้น เขาย้ายที่แม่นยำและถูกต้องที่ทำให้ดูเหมือน กับว่า นี่คือสิ่งที่เขาทำเป็นประจำในที่สุดนี้ดูเหมือนจะกระตุ้นปฏิกิริยาจากแผ่นดินของบรรพบุรุษ แม้ในขณะที่เขาไปเกี่ยวกับรื้อวัง ลอกไปแม้กระทั่งคอลัมน์ ทิ้งอย่างสิ้นเชิง และเปลือย...คำรามอาจจะได้ยินจากปิดในระยะไกลเป็นชุดของลิงยักษ์บินเข้าหาเขาได้