MIDGE URE"The Man Who Sold The Worl

MIDGE URE
"The Man Who Sold The World"
We passed upon the stair
We spoke of was and when
Although I wasn't there
He said I was his friend
Which came as some surprise
I spoke into his eyes
I thought you died alone
A long long time ago
Oh no, not me
I never lost control
You're face to face
With the man who sold the world
I laughed and shook his hand,
And made my way back home
I searched for form and land
For years and years I roamed
I gazed a gazely stare
And all the millions here
We must have died alone
A long long time ago
Who knows? not me
We never lost control
You're face to face
With the man who sold the world

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

MIDGE URE"คนขายโลก"เราผ่านตามบันไดเราพูดได้ และเมื่อถึงแม้ว่าไม่ค่อยมีเขากล่าวว่า ผมเป็นเพื่อนของเขาที่มาเป็นแปลกใจบางฉันพูดในสายตาของเขาฉันคิดว่า คุณตายคนเดียวเป็นเวลายาวนานที่ผ่านมาโอ้ ไม่ ฉันไม่ไม่เคยแพ้ตัวควบคุมคุณอยู่หน้ามีคนขายโลกฉันหัวเราะ และจับมือและทางกลับบ้านของฉันฉันค้นหาสำหรับฟอร์มและแผ่นดินปีและปี ฉัน roamedฉันจ้องจ้อง gazelyและทั้งหมดนี่เราต้องมีตายเพียงอย่างเดียวเป็นเวลายาวนานที่ผ่านมาใครไปรู้ ไม่ใช่ฉันเราไม่เคยสูญเสียการควบคุมคุณอยู่หน้ามีคนขายโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มิดจ์
"คนที่ขายโลก" เราผ่านบันไดเมื่อเราพูดถึงความเป็นและเมื่อถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้มีเขาบอกว่าผมเป็นเพื่อนของเขาซึ่งมาเป็นแปลกใจบางอย่างที่ฉันพูดเข้าไปในดวงตาของเขาฉันคิดว่าคุณอยู่คนเดียวเสียชีวิตยาวนานมาแล้วโอ้ไม่ฉันไม่ได้ฉันไม่เคยสูญเสียการควบคุมคุณเผชิญหน้ากับคนที่ขายทั่วโลกฉันหัวเราะและจับมือของเขาและทำวิธีของฉันกลับบ้านผมค้นหารูปแบบและที่ดินสำหรับปีและปีที่ผมท่องฉันจ้องมองจ้อง gazely และล้านทั้งหมดที่นี่เราจะต้องมีผู้เสียชีวิตเพียงอย่างเดียวเป็นเวลานานนานมาแล้วใครจะรู้? ฉันไม่ได้เราไม่เคยสูญเสียการควบคุมคุณเผชิญหน้ากับคนที่ขายทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวริ้น ure
" คนขาย " โลก

เราผ่านบนบันไดที่เราพูดถึงคือเมื่อ
ถึงแม้ว่าผมไม่ได้อยู่ที่นั่น เขาบอกว่าเพื่อนเขา

ซึ่งมาเป็นประหลาดใจในดวงตาของเขา

ฉันพูดฉันคิดว่าเธอตายคนเดียว

นานมาแล้ว โอ้ไม่ ไม่ใช่ผม

คุณไม่เคยสูญเสียการควบคุมหน้า
กับคนขายโลก
ฉันหัวเราะและจับมือของเขา และทำให้ทางกลับบ้าน

ผมค้นหารูปแบบและที่ดิน
สำหรับปีและปี ฉันเดิน ฉันจ้องมองเป็นสายตา gazely

และล้านทั้งหมดเราก็ต้องตายคนเดียวที่นี่

นานมาแล้ว
ใครจะรู้ ? ไม่ใช่ผม

เราไม่เคยสูญเสียการควบคุมคุณหน้า
กับคนขายทั่วโลก