Evidence of the giant planets’ magn

Evidence of the giant planets’ magnetospheres comes from spacecraft in the outer Solar System, from telescopes orbiting Earth, and from radio emissions received on Earth. Rapidly moving electrons in planetary magnetospheres spiral around the direction of the magnetic field, and as they do so they emit synchrotron radiation, as discussed in Connections 10.1. If your eyes were sensitive to radio waves, then the second-brightest object in the sky would be Jupiter’s magnetosphere. The Sun would still be brighter, but it would not appear larger than Jupiter’s magnetosphere; even at a distance from Earth of 4.2–6.2 AU, Jupiter’s magnetosphere would appear roughly twice as large as the Sun in the sky. Saturn’s magnetosphere would also be large enough to see, but it would be much fainter than Jupiter’s. Even though Saturn has a strong magnetic field, pieces of rock, ice, and dust in Saturn’s spectacular rings act like sponges, soaking up magnetospheric particles soon after those particles enter the magnetosphere. With far fewer magnetospheric electrons, there is much less radio emission from Saturn.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐาน magnetospheres ของดาวเคราะห์ยักษ์มา จากยานอวกาศระบบสุริยะรอบนอก จาก telescopes โลกโคจร และปล่อยวิทยุที่ได้รับบนโลก อย่างรวดเร็วย้ายอิเล็กตรอนในดาวเคราะห์ magnetospheres เกลียวรอบทิศทาง ของ field แม่เหล็ก และพวกเขาทำเพื่อพวกเขาคาย synchrotron รังสี ตามที่อธิบายไว้ใน 10.1 เชื่อมต่อ ถ้าตามีความไวต่อคลื่นวิทยุ แล้ววัตถุสองสว่างมากที่สุดในท้องฟ้าจะเป็นแม็กนีโตสเฟียร์ของดาวพฤหัสบดี ดวงอาทิตย์ยังจะสว่าง แต่จะไม่ปรากฏมากกว่าแม็กนีโตสเฟียร์ของดาวพฤหัสบดี แม้อยู่ห่างจากโลกของ AU 4.2-6.2 แม็กนีโตสเฟียร์ของดาวพฤหัสบดีจะปรากฏประมาณสองขนาดใหญ่ที่ดวงอาทิตย์ในท้องฟ้า แม็กนีโตสเฟียร์ของดาวเสาร์ยังจะใหญ่พอที่จะดู แต่จะหวังที่รำไรมากกว่าของดาวพฤหัสบดี ถึงแม้ว่าดาวเสาร์มี field แม่เหล็กแข็งแกร่ง ชิ้นส่วนของหิน น้ำแข็ง และฝุ่นละอองในบัญญัติงดงามแหวนของดาวเสาร์เช่นฟองน้ำ magnetospheric อนุภาคเล็ก ๆ น้อย ๆ ทันทีหลังจากแม็กนีโตสเฟียร์ใส่อนุภาคเหล่านั้น กับอิเล็กตรอน magnetospheric ไกลน้อยกว่า มีเล็ดรอดจากดาวเสาร์วิทยุน้อยมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานของ magnetospheres ดาวเคราะห์ยักษ์ 'มาจากยานอวกาศในระบบสุริยะชั้นนอกจากกล้องโทรทรรศน์ที่โคจรรอบโลกและจากการปล่อยวิทยุที่ได้รับในโลก เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วอิเล็กตรอนใน magnetospheres ดาวเคราะห์เกลียวรอบทิศทางของ ELD สายแม่เหล็กและที่พวกเขาทำเพื่อให้พวกเขาปล่อยรังสีซินโครตามที่กล่าวไว้ในการเชื่อมต่อ 10.1 หากดวงตาของคุณมีความไวต่อคลื่นวิทยุแล้ววัตถุสองที่สว่างที่สุดในท้องฟ้าจะเป็นสนามแม่เหล็กของดาวพฤหัสบดี ดวงอาทิตย์จะยังคงสดใส แต่มันจะไม่ปรากฏมีขนาดใหญ่กว่าสนามแม่เหล็กของดาวพฤหัสบดี; แม้ในระยะทางจากโลกของ 4.2-6.2 ออสเตรเลียที่สนามแม่เหล็กของดาวพฤหัสบดีจะปรากฏประมาณใหญ่เป็นสองเท่าของดวงอาทิตย์ในท้องฟ้า สนามแม่เหล็กของดาวเสาร์ก็จะมีขนาดใหญ่พอที่จะเห็น แต่มันจะมากจางกว่าดาวพฤหัสบดี แม้ว่าดาวเสาร์มี ELD สายแม่เหล็กแรงสูงชิ้นส่วนของหินน้ำแข็งและฝุ่นในแหวนที่งดงามของดาวเสาร์ทำหน้าที่เหมือนฟองน้ำดื่มด่ำอนุภาค magnetospheric เร็ว ๆ นี้หลังจากที่อนุภาคเหล่านั้นเข้าสู่สนามแม่เหล็ก ด้วยน้อยอิเล็กตรอน magnetospheric มีการปล่อยวิทยุมากน้อยจากดาวเสาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐานของดาวเคราะห์ ' ยักษ์ magnetospheres มาจากยานอวกาศในระบบสุริยะส่วนนอกจากกล้องโทรทรรศน์ที่โคจรรอบโลก และจากการได้รับวิทยุบนโลก อย่างรวดเร็วย้ายอิเล็กตรอนในดาวเคราะห์ magnetospheres เกลียวรอบทิศทางของละมั่งจึงแม่เหล็ก และตามที่พวกเขาทำเพื่อให้เขาปล่อยรังสีซินโครตรอน ตามที่กล่าวถึงในการเชื่อมต่อ 10.1 .ถ้าตาของคุณไวต่อคลื่นวิทยุ แล้ววัตถุที่สว่างที่สุดในท้องฟ้าจะพฤหัสบดีที่สองของแมกนีโตสเฟียร์ . ดวงอาทิตย์ก็ยังสว่าง แต่จะปรากฏมีขนาดใหญ่กว่าดาวพฤหัสของแมกนีโตสเฟียร์ แม้อยู่ห่างจากโลกของ 4.2 – 6.2 AU , ดาวพฤหัสบดีเป็นแมกนีโทสเฟียร์จะปรากฏประมาณสองครั้งใหญ่เท่าดวงอาทิตย์ในท้องฟ้าดาวเสาร์แมกเนโตสเฟียร์ก็มีขนาดใหญ่พอที่จะเห็นได้ แต่มันอาจจะมากกว่านั้นดาวพฤหัสบดี . ถึงแม้ว่าดาวเสาร์มีละมั่งจึงแม่เหล็กแข็งแรง ชิ้นของหินแข็ง ทำตัวให้เหมือนฟองน้ำและฝุ่นในที่งดงามของดาวเสาร์แหวนแช่ขึ้นอนุภาค magnetospheric หลังจากที่อนุภาคเหล่านั้นเข้าสู่แมกนีโตสเฟียร์ . กับน้อยลงมาก magnetospheric อิเล็กตรอนมีมากน้อยกว่าวิทยุสารมลพิษจากดาวเสาร์