Angiotensin-converting enzyme inhib

Angiotensin-converting enzyme inhibitors This class of medication (eg, lisinopril 10–40 mg/day or equivalent), shown to be effective in the lowering of BP in the elderly, is also generally well tolerated and represents an acceptable alternative first-line therapy or in combination with a thiazide-type diuretic. These agents possess a favorable safety profile and lack significant CNS or metabolic side effects. In particular, the ACEIs have shown significant benefits in patients with diabetes (particularly with coexistent microalbuminuria) and those with left ventricular systolic dysfunction. In several clinical conditions, this class is associated with preservation of renal function. Generalized side effects include cough, angioedema, hyperkalemia (particularly in the setting of renal insufficiency or in combination with nonsteroidal anti-inflammatory drugs or potassiumsparing diuretics), and acute renal failure in patients with significant bilateral renal artery stenosis. These agents are contraindicated in pregnancy.
แองจิโอเทนซินแปลงสารยับยั้งเอนไซม์ระดับของยา ( เช่น ไล โนพริล 10 – 40 มิลลิกรัมต่อวัน หรือเทียบเท่า ) แสดงผลในการลดความดันโลหิตในผู้สูงอายุ คือ โดยทั่วไปแล้วการยอมรับและแสดงถึงการยอมรับการรักษาทางเลือกที่ 2 หรือรวมกันกับไทอาไซด์ประเภท ขับปัสสาวะตัวแทนเหล่านี้มีความปลอดภัยและที่สำคัญไม่มีโปรไฟล์อันเกี่ยวกับการเผาผลาญอาหารหรือผลข้างเคียง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง aceis ได้แสดงประโยชน์ที่สำคัญในผู้ป่วยโรคเบาหวาน ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ coexistent โรคไต ) และผู้ที่มีหัวใจห้องล่างซ้ายบีบตัวผิดปกติ ในเงื่อนไขทางคลินิกหลาย ระดับนี้จะเกี่ยวข้องกับการดูแลรักษาการทำงานของไตผลข้างเคียงทั่วไป ได้แก่ ไอ ก่อนอาหารเย็น ( โดยเฉพาะในภาวะโพแทสเซียมในเลือดสูง , การตั้งค่าของไตไม่เพียงพอหรือใช้ร่วมกับยาต้านการอักเสบหรือ potassiumsparing diuretics ) และไตวายเฉียบพลันในผู้ป่วยที่มีระดับทวิภาคีลัตเวีย . ตัวแทนเหล่านี้เป็น contraindicated ในการตั้งครรภ์
Angiotensin receptor blockers To date, there are no randomized controlled trials comparing ARBs with diuretics and their effects on treatment outcomes in the elderly. A single meta-analysis has suggested that therapy with diuretics is superior to that with ARBs for most outcomes. As a result, this class is not generally recommended as first-line therapy in uncomplicated HTN. Rather, they should be considered in those patients with diabetes, CHF, or chronic kidney disease who are intolerant of ACEIs. Angioedema is considered rare with ARBs and they are not a cause of cough.
Calcium channel antagonists Although all three chemical classes of CCAs have shown effectiveness in lowering BP in the older hypertensive patient, it is the long-acting dihydropyridine class that has been the most widely studied. Significant reductions in stroke risk in older hypertensive patients were demonstrated in the Systolic Hypertension in Europe23 and China Trials.24 Results from patients with very high cardiac risk enrolled in the Avoiding Cardiovascular Events through Combination Therapy in Patients Living with Systolic Hypertension (ACCOMPLISH) trial demonstrated the superiority of an ACEI-CCA (amlodipine) combination over an ACE-thiazide combination with regard to a decrease in cardiovascular events despite comparable BP-lowering effects.25 As a result of age-related pharmacokinetic changes (decreased clearance and increased plasma levels), lower CCA dosages should be used in the elderly. It should be emphasized that the longacting formulations are preferred, and that there is no role for short-acting CCAs in the treatment of HTN due to their propensity to lower SBP rapidly. Side effects include headache, lower extremity edema, gingival hyperplasia, worsening of gastroesophageal reflux symptoms due to relaxation of the lower esophageal sphincter, and constipation.
Beta receptor antagonists Review of data from randomized controlled trials has questioned the efficacy of beta-receptor antagonists in the treatment of older individuals with HTN. These agents appear to be less effective than low-dose thiazide diuretics with regard to improving BP and cardiovascular outcomes as initial therapy, and are more likely to be discontinued due to adverse side effects. As a result, this class is designated as a second-line therapy by JNC 7 and should not be considered as first-line in uncomplicated HTN in the elderly. Clearly, these agents are indicated in the older HTN population with certain comorbidities, such as symptomatic CAD, in secondary prevention after myocardial infarction, and in some patients with systolic dysfunction.
Alpha receptor antagonists Although this class has been demonstrated to reduce peripheral vascular resistance and lower BP, the development of symptomatic postural hypotension has severely limited their utility, particularly in the elderly. In addition, data from the Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to Prevent Heart Attack Trial (ALLHAT) showed that subjects randomized to doxazosin had a 2-fold higher risk of hospitalization for CHF compared with those randomized to the diuretic arm.21 These medications may be considered as additional therapy, particularly in older hypertensive men with benign prostatic hypertrophy.
Aldosterone antagonists Initially developed as therapy for cirrhosis and primary hyperaldosteronism, and later as additional agents in the treatment of CHF, aldosterone antagonists may prove useful as first-line agents in the elderly with uncomplicated HTN. As with thiazide-type diuretics, the aldosterone antagonists preferentially lower SBP. In addition, this class antagonizes aldosterone’s metabolic effects of increasing sodium resorption, altering renal hemodynamics, and increasing afterload and vascular stiffness, all of which are important pathophysiologic characteristics of geriatric HTN.
Follow-up visits Follow-up visit frequency is based on the level of HTN at presentation and for most patients (except those with SBP . 180 mmHg), a visit frequency of once every 1–2 months for dosage adjustment is appropriate. Achieving target BP levels rapidly (except in cases of hypertensive emergencies) is unnecessary and should be avoided because overtreatment may result in decreased cerebral and coronary perfusion, and subsequent postural or postprandial hypotension. At each visit, both supine and standing BPs should be determined. Adjustments to therapy may need to be based on standing values if postural hypotension is present. Before instituting an increase in dosage or an additional agent, the patient’s adherence to therapy should be thoroughly assessed. The use of medications that can worsen BP control (eg, nonsteroidal anti-inflammatory drugs, including Cox-2 agents, and corticosteroids) should also be reviewed. If, after performing the above review, a patient’s BP is still not at target, then a careful increase in dosage, addition of another agent (thiazide if not already being used and renal function is appropriate with a calculated creatinine clearance of .30–40 mL/min), or switching to another class of medication can be considered. Continuing efforts at lifestyle modifications should be re-emphasized, along with counseling that several months may be needed to achieve the target value. In general, target BPs are the same as those in a younger population, and are outlined in JNC 7. Provided there is no evidence for a significant orthostatic drop in SBP, a goal of ,140/90 mmHg is reasonable. In patients with diabetes mellitus and/or CKD the goal becomes ,130/80 mmHg. As with the younger hypertensive population, if target BP is not achieved on a 3-drug regimen with documented compliance, then an evaluation for resistant or secondary HTN (renovascular, primary hyperaldosteronism, obstructive sleep apnea, renal artery stenosis, pheochromocytoma, Cushing’s) should be undertaken. Finally, after more than a year of stable BP control at target levels, consideration can be given to a step-down in therapy, especially in patients who have been successful in lifestyle modifications. Nevertheless, dosages should be decreased slowly and cautiously while maintaining close BP monitoring.
Hypertensive emergencies and urgencies By definition, a hypertensive emergency involves an elevated BP (usually .180 mmHg systolic) in association with signs and/or symptoms of target organ damage. The resultant vascular compromise of the affected organ may include hypertensive encephalopathy, acute heart failure with pulmonary edema (flash pulmonary edema), dissecting aortic aneurysm, acute renal failure, and unstable angina. Management requires acute hospitalization for administration of parenteral antihypertensives, with continuous BP monitoring to lower BP rapidly yet not initially to a normal level. Normalization of BP immediately can lead to coronary and cerebral hypoperfusion syndromes. Therefore, BP should be lowered no more than 25% in the first 2 hours, with gradual lowering over the first 6 hours to a target of less than 160/100 mmHg. In comparison with emergencies, hypertensive urgencies are situations requiring BP lowering within 24 hours in order to avoid target organ damage. Again, gradual lowering of BP is indicated, and can be obtained by administering oral agents in the setting of close follow-up.

Conclusion In order to avoid the aforementioned hyperten

Angiotensin-converting enzyme inhibitors This class of medication (eg, lisinopril 10–40 mg/day or equivalent), shown to be effective in the lowering of BP in the elderly, is also generally well tolerated and represents an acceptable alternative first-line therapy or in combination with a thiazide-type diuretic. These agents possess a favorable safety profile and lack significant CNS or metabolic side effects. In particular, the ACEIs have shown significant benefits in patients with diabetes (particularly with coexistent microalbuminuria) and those with left ventricular systolic dysfunction. In several clinical conditions, this class is associated with preservation of renal function. Generalized side effects include cough, angioedema, hyperkalemia (particularly in the setting of renal insufficiency or in combination with nonsteroidal anti-inflammatory drugs or potassiumsparing diuretics), and acute renal failure in patients with significant bilateral renal artery stenosis. These agents are contraindicated in pregnancy.
แองจิโอเทนซินแปลงสารยับยั้งเอนไซม์ระดับของยา ( เช่น ไล โนพริล 10 – 40 มิลลิกรัมต่อวัน หรือเทียบเท่า ) แสดงผลในการลดความดันโลหิตในผู้สูงอายุ คือ โดยทั่วไปแล้วการยอมรับและแสดงถึงการยอมรับการรักษาทางเลือกที่ 2 หรือรวมกันกับไทอาไซด์ประเภท ขับปัสสาวะตัวแทนเหล่านี้มีความปลอดภัยและที่สำคัญไม่มีโปรไฟล์อันเกี่ยวกับการเผาผลาญอาหารหรือผลข้างเคียง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง aceis ได้แสดงประโยชน์ที่สำคัญในผู้ป่วยโรคเบาหวาน ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ coexistent โรคไต ) และผู้ที่มีหัวใจห้องล่างซ้ายบีบตัวผิดปกติ ในเงื่อนไขทางคลินิกหลาย ระดับนี้จะเกี่ยวข้องกับการดูแลรักษาการทำงานของไตผลข้างเคียงทั่วไป ได้แก่ ไอ ก่อนอาหารเย็น ( โดยเฉพาะในภาวะโพแทสเซียมในเลือดสูง , การตั้งค่าของไตไม่เพียงพอหรือใช้ร่วมกับยาต้านการอักเสบหรือ potassiumsparing diuretics ) และไตวายเฉียบพลันในผู้ป่วยที่มีระดับทวิภาคีลัตเวีย . ตัวแทนเหล่านี้เป็น contraindicated ในการตั้งครรภ์
Angiotensin receptor blockers To date, there are no randomized controlled trials comparing ARBs with diuretics and their effects on treatment outcomes in the elderly. A single meta-analysis has suggested that therapy with diuretics is superior to that with ARBs for most outcomes. As a result, this class is not generally recommended as first-line therapy in uncomplicated HTN. Rather, they should be considered in those patients with diabetes, CHF, or chronic kidney disease who are intolerant of ACEIs. Angioedema is considered rare with ARBs and they are not a cause of cough.
Calcium channel antagonists Although all three chemical classes of CCAs have shown effectiveness in lowering BP in the older hypertensive patient, it is the long-acting dihydropyridine class that has been the most widely studied. Significant reductions in stroke risk in older hypertensive patients were demonstrated in the Systolic Hypertension in Europe23 and China Trials.24 Results from patients with very high cardiac risk enrolled in the Avoiding Cardiovascular Events through Combination Therapy in Patients Living with Systolic Hypertension (ACCOMPLISH) trial demonstrated the superiority of an ACEI-CCA (amlodipine) combination over an ACE-thiazide combination with regard to a decrease in cardiovascular events despite comparable BP-lowering effects.25 As a result of age-related pharmacokinetic changes (decreased clearance and increased plasma levels), lower CCA dosages should be used in the elderly. It should be emphasized that the longacting formulations are preferred, and that there is no role for short-acting CCAs in the treatment of HTN due to their propensity to lower SBP rapidly. Side effects include headache, lower extremity edema, gingival hyperplasia, worsening of gastroesophageal reflux symptoms due to relaxation of the lower esophageal sphincter, and constipation.
Beta receptor antagonists Review of data from randomized controlled trials has questioned the efficacy of beta-receptor antagonists in the treatment of older individuals with HTN. These agents appear to be less effective than low-dose thiazide diuretics with regard to improving BP and cardiovascular outcomes as initial therapy, and are more likely to be discontinued due to adverse side effects. As a result, this class is designated as a second-line therapy by JNC 7 and should not be considered as first-line in uncomplicated HTN in the elderly. Clearly, these agents are indicated in the older HTN population with certain comorbidities, such as symptomatic CAD, in secondary prevention after myocardial infarction, and in some patients with systolic dysfunction. 
Alpha receptor antagonists Although this class has been demonstrated to reduce peripheral vascular resistance and lower BP, the development of symptomatic postural hypotension has severely limited their utility, particularly in the elderly. In addition, data from the Antihypertensive and Lipid-Lowering Treatment to Prevent Heart Attack Trial (ALLHAT) showed that subjects randomized to doxazosin had a 2-fold higher risk of hospitalization for CHF compared with those randomized to the diuretic arm.21 These medications may be considered as additional therapy, particularly in older hypertensive men with benign prostatic hypertrophy. 
Aldosterone antagonists Initially developed as therapy for cirrhosis and primary hyperaldosteronism, and later as additional agents in the treatment of CHF, aldosterone antagonists may prove useful as first-line agents in the elderly with uncomplicated HTN. As with thiazide-type diuretics, the aldosterone antagonists preferentially lower SBP. In addition, this class antagonizes aldosterone’s metabolic effects of increasing sodium resorption, altering renal hemodynamics, and increasing afterload and vascular stiffness, all of which are important pathophysiologic characteristics of geriatric HTN. 
Follow-up visits Follow-up visit frequency is based on the level of HTN at presentation and for most patients (except those with SBP . 180 mmHg), a visit frequency of once every 1–2 months for dosage adjustment is appropriate. Achieving target BP levels rapidly (except in cases of hypertensive emergencies) is unnecessary and should be avoided because overtreatment may result in decreased cerebral and coronary perfusion, and subsequent postural or postprandial hypotension. At each visit, both supine and standing BPs should be determined. Adjustments to therapy may need to be based on standing values if postural hypotension is present. Before instituting an increase in dosage or an additional agent, the patient’s adherence to therapy should be thoroughly assessed. The use of medications that can worsen BP control (eg, nonsteroidal anti-inflammatory drugs, including Cox-2 agents, and corticosteroids) should also be reviewed. If, after performing the above review, a patient’s BP is still not at target, then a careful increase in dosage, addition of another agent (thiazide if not already being used and renal function is appropriate with a calculated creatinine clearance of .30–40 mL/min), or switching to another class of medication can be considered. Continuing efforts at lifestyle modifications should be re-emphasized, along with counseling that several months may be needed to achieve the target value. In general, target BPs are the same as those in a younger population, and are outlined in JNC 7. Provided there is no evidence for a significant orthostatic drop in SBP, a goal of ,140/90 mmHg is reasonable. In patients with diabetes mellitus and/or CKD the goal becomes ,130/80 mmHg. As with the younger hypertensive population, if target BP is not achieved on a 3-drug regimen with documented compliance, then an evaluation for resistant or secondary HTN (renovascular, primary hyperaldosteronism, obstructive sleep apnea, renal artery stenosis, pheochromocytoma, Cushing’s) should be undertaken. Finally, after more than a year of stable BP control at target levels, consideration can be given to a step-down in therapy, especially in patients who have been successful in lifestyle modifications. Nevertheless, dosages should be decreased slowly and cautiously while maintaining close BP monitoring.
Hypertensive emergencies and urgencies By definition, a hypertensive emergency involves an elevated BP (usually .180 mmHg systolic) in association with signs and/or symptoms of target organ damage. The resultant vascular compromise of the affected organ may include hypertensive encephalopathy, acute heart failure with pulmonary edema (flash pulmonary edema), dissecting aortic aneurysm, acute renal failure, and unstable angina. Management requires acute hospitalization for administration of parenteral antihypertensives, with continuous BP monitoring to lower BP rapidly yet not initially to a normal level. Normalization of BP immediately can lead to coronary and cerebral hypoperfusion syndromes. Therefore, BP should be lowered no more than 25% in the first 2 hours, with gradual lowering over the first 6 hours to a target of less than 160/100 mmHg. In comparison with emergencies, hypertensive urgencies are situations requiring BP lowering within 24 hours in order to avoid target organ damage. Again, gradual lowering of BP is indicated, and can be obtained by administering oral agents in the setting of close follow-up.

Conclusion In order to avoid the aforementioned hyperten

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

แปลงพเตอร์ inhibitors เอนไซม์นี้คลายา (lisinopril eg, 10 – 40 มิลลิกรัมต่อวันหรือเทียบเท่า), แสดงจะมีประสิทธิภาพในการลดของ BP ในผู้สูงอายุ ยังโดยทั่วไปยังดีสม และแสดงถึงการยอมรับทางเลือกบรรทัดแรกการรักษาหรือร่วมกับยาขับปัสสาวะ thiazide ชนิด ตัวแทนเหล่านี้มีประวัติความปลอดภัยที่ดี และขาด CNS อย่างมีนัยสำคัญหรือผลข้างเคียงที่เผาผลาญ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ACEIs ได้แสดงประโยชน์ที่สำคัญในผู้ป่วยโรคเบาหวาน (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มี coexistent microalbuminuria) และ มีทำ systolic หัวใจห้องล่างซ้าย ในหลายทางคลินิก คลาสนี้ได้เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์งานไต เมจแบบทั่วไปผลข้างเคียงได้แก่ไอ angioedema, hyperkalemia (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการตั้งค่าของไตไม่เพียงพอ หรือร่วมกับยาแก้อักเสบ nonsteroidal potassiumsparing diuretics), และภาวะไตวายเฉียบพลันในผู้ป่วยที่มีการตีบของหลอดเลือดไตทวิภาคีที่สำคัญ ตัวแทนเหล่านี้จะ contraindicated ในหญิงตั้งครรภ์แองจิโอเทนซินแปลงสารยับยั้งเอนไซม์ระดับของยา (เช่นไลโนพริล 10 – 40 มิลลิกรัมต่อวันหรือเทียบเท่า) แสดงผลในการลดความดันโลหิตในผู้สูงอายุคือโดยทั่วไปแล้วการยอมรับและแสดงถึงการยอมรับการรักษาทางเลือกที่ 2 หรือรวมกันกับไทอาไซด์ประเภทขับปัสสาวะตัวแทนเหล่านี้มีความปลอดภัยและที่สำคัญไม่มีโปรไฟล์อันเกี่ยวกับการเผาผลาญอาหารหรือผลข้างเคียงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง aceis ได้แสดงประโยชน์ที่สำคัญในผู้ป่วยโรคเบาหวาน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ coexistent โรคไต) และผู้ที่มีหัวใจห้องล่างซ้ายบีบตัวผิดปกติในเงื่อนไขทางคลินิกหลายระดับนี้จะเกี่ยวข้องกับการดูแลรักษาการทำงานของไตผลข้างเคียงทั่วไปได้แก่ไอก่อนอาหารเย็น (โดยเฉพาะในภาวะโพแทสเซียมในเลือดสูง การตั้งค่าของไตไม่เพียงพอหรือใช้ร่วมกับยาต้านการอักเสบหรือ potassiumsparing diuretics) และไตวายเฉียบพลันในผู้ป่วยที่มีระดับทวิภาคีลัตเวีย ในการตั้งครรภ์ตัวแทนเหล่านี้เป็น contraindicatedพเตอร์บล็อกเกอร์ตัวรับวัน มีการทดลองควบคุมไม่ randomized เปรียบเทียบ ARBs กับ diuretics และผลผลการรักษาในผู้สูงอายุ Meta-analysis เดียวได้แนะนำว่า รักษากับ diuretics เหนือกว่าที่ มี ARBs ผลมากที่สุด ดัง คลาสนี้ไม่ทั่วงานเป็นบรรทัดแรกบำบัดใน HTN เปี่ยม ค่อนข้าง พวกเขาควรจะพิจารณาในผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวาน CHF หรือโรคไตเรื้อรังที่ intolerant ของ ACEIs Angioedema ถือว่าหายากกับ ARBs และพวกเขาไม่ได้เป็นสาเหตุของการไอแคลเซียมช่องตัวแม้ทั้งหมดสามชั้นเคมีของ CCAs ได้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพใน BP ลดลงในผู้ป่วย hypertensive เก่า จะทำหน้าที่ยาว dihydropyridine คลาสที่ถูก studied อย่างแพร่หลาย ลดอย่างมีนัยสำคัญในความเสี่ยงโรคหลอดเลือดสมองในผู้ป่วย hypertensive เก่าถูกแสดงในความดันโลหิต Systolic ใน Europe23 และจีน Trials.24 ผลจากผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงมากที่ลงทะเบียนในการหลีกเลี่ยงหลอดเลือดหัวใจเหตุการณ์ผ่านชุดบำบัดในผู้ป่วยที่อยู่กับความดันโลหิต Systolic (ACCOMPLISH) ทดลองหัวใจแสดงปมของ ACEI CCA (แอมโลดิพีน) ชุดที่ผ่านการชุด ACE thiazide กับเหตุการณ์หัวใจและหลอดเลือดแม้ effects.25 BP ลดลงเทียบจากอายุ pharmacokinetic เปลี่ยนแปลง (ลดลงเคลียร์ และเพิ่มลดลง พลาสม่าระดับ), ล่าง CCA dosages ควรใช้ในผู้สูงอายุ มันควรจะเน้นว่า สูตร longacting เป็นที่ต้องการ และมีบทบาทไม่ CCAs สั้นทำหน้าที่ในการบำบัดรักษา HTN เนื่องจากสิ่งการลด SBP อย่างรวดเร็ว ผลข้างเคียงได้แก่ปวดศีรษะ อาการบวมน้ำส่วนปลายล่าง เจริญ เกิน gingival กำเริบกรดไหลย้อนอาการเนื่องจากการผ่อนคลายของหูรูดหลอดอาหารต่ำกว่า และท้องผูกตัวตัวรับเบต้าของข้อมูลจากการทดลองควบคุม randomized ได้ไต่สวนประสิทธิภาพของตัว beta-receptor ในการรักษาคนเก่ากับ HTN ตัวแทนเหล่านี้จะ มีผลน้อยกว่าต่ำยา thiazide diuretics ตามปรับปรุง BP และผลหัวใจและหลอดเลือดเป็นการรักษาเริ่มต้น และมีแนวโน้มที่จะถูกยกเลิกเนื่องจากผลข้างเคียงที่ร้าย ดัง คลาสนี้ JNC 7 กำหนดบำบัดสองบรรทัด และไม่ควรเป็นบรรทัดแรกใน HTN เปี่ยมในผู้สูงอายุ ชัดเจน ตัวแทนเหล่านี้จะระบุประชากร HTN เก่ากับ comorbidities บาง เช่นอาการ CAD กล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือดวัวรอง และ ในบางผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของ systolic ตัวรับอัลฟาตัวแม้ว่าคลาสนี้ได้ถูกสาธิตเพื่อลดความต้านทานของหลอดเลือดต่อพ่วง และลด BP การพัฒนาของอาการเนื้อ postural hypotension ได้อย่างจำกัดโปรแกรมอรรถประโยชน์ของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้สูงอายุ นอกจากนี้ ข้อมูลยาลดความดันและลดระดับไขมันในเลือดการรักษาเพื่อป้องกันหัวใจวายทดลอง (ALLHAT) พบว่า วิชา randomized กับ doxazosin มีความเสี่ยงสูง 2-fold ของโรงพยาบาลสำหรับ CHF เทียบกับ randomized การ arm.21 diuretic ที่ยาเหล่านี้อาจถือได้ว่าเป็นการรักษาเพิ่มเติม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ชายที่อายุ hypertensive มี hypertrophy อ่อนโยนของต่อมลูกหมาก เริ่มพัฒนาตัว aldosterone เป็นรักษาตับแข็งและ hyperaldosteronism หลัก และภายหลังเป็นตัวแทนเพิ่มเติมในการรักษาของ CHF, aldosterone ตัวอาจพิสูจน์ประโยชน์เป็นตัวแทนบรรทัดแรกในผู้สูงอายุด้วยเดิน HTN เช่นเดียวกับชนิด thiazide diuretics ตัว aldosterone ลด SBP โน้ต นอกจากนี้ เรียน antagonizes ของ aldosterone ผลเผาผลาญเพิ่มโซเดียม resorption ดัดแปลง hemodynamics ไต และ afterload เพิ่มความแข็งของหลอดเลือด ลักษณะ pathophysiologic สำคัญของ geriatric HTN ทั้งหมด ติดตามชมที่ติดตามชมความถี่ขึ้นอยู่กับระดับของ HTN ในงานนำเสนอ และผู้ป่วยส่วนใหญ่ (ยกเว้นผู้ที่ มี SBP 180 mmHg), ความถี่ไปหนึ่งครั้งทุก ๆ 1-2 เดือนสำหรับการปรับปรุงปริมาณที่เหมาะสม บรรลุเป้าหมาย BP ระดับอย่างรวดเร็ว (ยกเว้นในกรณีฉุกเฉิน hypertensive) มีความจำเป็น และควรหลีกเลี่ยงเนื่องจาก overtreatment อาจส่งผลให้การกำซาบเลือดหัวใจ และสมองที่ลดลง และต่อมาเนื้อ postural หรือ postprandial hypotension ในแต่ละชม BPs supine และยืนควรจะกำหนด ปรับปรุงการรักษาอาจจำเป็นต้องยึดค่ายืนถ้าเนื้อ postural hypotension อยู่ ก่อนที่จะจัดระบบการแสวงการเพิ่มปริมาณหรือเป็นตัวแทนเพิ่มเติม ต่าง ๆ ของผู้ป่วยเพื่อการรักษาควรต้องประเมิน การใช้ยาที่สามารถควบคุม BP ที่ worsen (เช่น ต้านการอักเสบ nonsteroidal ยา รวมถึงตัวแทนค็อกซ์-2 และ corticosteroids) ควรจะทบทวน ถ้า หลังจากที่ทำการทบทวนข้าง ของผู้ป่วย BP ไม่ยังคงที่ เป้าหมาย แล้วเพิ่มความระมัดระวังในขนาด แห่งอื่นแทน (thiazide ถ้าไม่แล้วเป็นไต และใช้ฟังก์ชันเหมาะกับเคลียร์คำนวณ creatinine ของ.30-40 mL/min), หรือสลับไปยังชั้นอื่นยาถือได้ว่า ต่อความพยายามในการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตควรใหม่ถูกเน้น พร้อมให้คำปรึกษาที่หลายเดือนอาจจะจำเป็นเพื่อให้บรรลุค่าเป้าหมาย ทั่วไป เป้าหมาย BPs จะเหมือนกับในประชากรอายุน้อยกว่า และจะถูกระบุไว้ใน JNC 7 มีไม่สำหรับวาง orthostatic สำคัญใน SBP เป้าหมายของ 140/90 mmHg จะเหมาะสม ในผู้ป่วยเบาหวานและ/หรือ CKD เป้าหมายกลายเป็น 130/80 mmHg เช่นเดียวกับอายุ hypertensive ประชากร ถ้าเป้าหมาย BP ไม่ได้ประสบความสำเร็จในระบบการปกครองการมียาเสพติด 3 กับเอกสารแล้วการประเมินสำหรับรอง หรือทน HTN ปฏิบัติตาม (renovascular, hyperaldosteronism หลัก ผิวสวยภายใต้แสง หลอดเลือดแดงไตตีบ pheochromocytoma ของ Cushing) ควรดำเนินการ สุดท้าย หลังจากควบคุม BP มีเสถียรภาพในระดับเป้าหมายปีกว่า พิจารณาจะไป step-down ในการรักษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ป่วยที่ได้รับความสำเร็จในการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต อย่างไรก็ตาม dosages ควรจะลดลงช้า และเดินนั่นปิดตรวจสอบ BPฉุกเฉิน hypertensive และ urgencies โดยนิยาม วิกฤตเกี่ยวข้องกับ BP ยกระดับ (ปกติ.180 mmHg ที่ systolic) กับสัญญาณและ/หรืออาการของความเสียหายของอวัยวะเป้าหมาย ปัญหาผลแก่หลอดเลือดของอวัยวะได้รับผลกระทบอาจรวมถึง hypertensive encephalopathy เฉียบพลันหัวใจล้มเหลว ด้วยได้แก่ระบบทางเดินหายใจ (แฟลชระบบทางเดินหายใจได้แก่), dissecting เอออร์ตาโป่งพอง ภาวะไตวายเฉียบพลัน และอาการปวดเค้นไม่เสถียร การจัดการต้อง ๑๐๐๐ เฉียบพลันการจัดการ parenteral antihypertensives กับ BP อย่างต่อเนื่องตรวจสอบลด BP อย่างรวดเร็ว ยังไม่เริ่มต้น ให้อยู่ในระดับปกติ ฟื้นฟูของ BP ทันทีอาจทำให้หัวใจ และสมอง hypoperfusion แสงศตวรรษ ดังนั้น BP ควรจะลดลงไม่มากกว่า 25% ใน 2 ชั่วโมงแรก กับค่อย ๆ ลดมากกว่า 6 ชั่วโมงแรกไปยังเป้าหมายน้อยกว่า 160/100 mmHg เมื่อเปรียบเทียบกับสถานการณ์ฉุกเฉิน hypertensive urgencies เป็นสถานการณ์ที่ต้องใช้ BP ลดลงภายใน 24 ชั่วโมงเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายของอวัยวะเป้าหมาย อีกครั้ง ลด BP สมดุลแสดง และสามารถได้รับ โดยการจัดการตัวแทนปากในการตั้งค่าปิดการติดตามใบสั่งสรุปในการหลีกเลี่ยงการ hyperten ดังกล่าว

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

แองจิโอเทนซินแปลงสารยับยั้งเอนไซม์ระดับของยา ( เช่น ไล โนพริล 10 – 40 มิลลิกรัมต่อวัน หรือเทียบเท่า ) แสดงผลในการลดความดันโลหิตในผู้สูงอายุ คือ โดยทั่วไปแล้วการยอมรับและแสดงถึงการยอมรับการรักษาทางเลือกที่ 2 หรือรวมกันกับไทอาไซด์ประเภท ขับปัสสาวะตัวแทนเหล่านี้มีความปลอดภัยและที่สำคัญไม่มีโปรไฟล์อันเกี่ยวกับการเผาผลาญอาหารหรือผลข้างเคียง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง aceis ได้แสดงประโยชน์ที่สำคัญในผู้ป่วยโรคเบาหวาน ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ coexistent โรคไต ) และผู้ที่มีหัวใจห้องล่างซ้ายบีบตัวผิดปกติ ในเงื่อนไขทางคลินิกหลาย ระดับนี้จะเกี่ยวข้องกับการดูแลรักษาการทำงานของไตผลข้างเคียงทั่วไป ได้แก่ ไอ ก่อนอาหารเย็น ( โดยเฉพาะในภาวะโพแทสเซียมในเลือดสูง , การตั้งค่าของไตไม่เพียงพอหรือใช้ร่วมกับยาต้านการอักเสบหรือ potassiumsparing diuretics ) และไตวายเฉียบพลันในผู้ป่วยที่มีระดับทวิภาคีลัตเวีย . ตัวแทนเหล่านี้เป็น contraindicated ในการตั้งครรภ์ .
แองจิโอเทนซินแปลงสารยับยั้งเอนไซม์ระดับของยา ( เช่นไลโนพริล 10 – 40 มิลลิกรัมต่อวันหรือเทียบเท่า ) แสดงผลในการลดความดันโลหิตในผู้สูงอายุความโดยทั่วไปแล้วการยอมรับและแสดงถึงการยอมรับการรักษาทางเลือกที่ 2ขับปัสสาวะตัวแทนเหล่านี้มีความปลอดภัยและที่สำคัญไม่มีโปรไฟล์อันเกี่ยวกับการเผาผลาญอาหารหรือผลข้างเคียงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง aceis ได้แสดงประโยชน์ที่สำคัญในผู้ป่วยโรคเบาหวาน ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ coexistent โรคไต )ในเงื่อนไขทางคลินิกหลายระดับนี้จะเกี่ยวข้องกับการดูแลรักษาการทำงานของไตผลข้างเคียงทั่วไปได้แก่ไอ ( โดยเฉพาะในภาวะโพแทสเซียมในเลือดสูงก่อนอาหารเย็น ,การตั้งค่าของไตไม่เพียงพอหรือใช้ร่วมกับยาต้านการอักเสบหรือ potassiumsparing diuretics ) และไตวายเฉียบพลันในผู้ป่วยที่มีระดับทวิภาคีลัตเวีย . ตัวแทนเหล่านี้เป็นแองจิโอเทนซินรีเซพเตอร์บล็อกเกอร์ห้ามในการตั้งครรภ์
วันที่ไม่มีสุ่มทดลองเปรียบเทียบ arbs กับ diuretics และผลกระทบต่อการใช้ยาในผู้สูงอายุ การวิเคราะห์อภิมานเดียวได้แนะนำว่า การรักษาด้วยยาขับปัสสาวะเป็น superior กับ arbs สำหรับผลลัพธ์มากที่สุด เป็นผลให้ระดับนี้ไม่ได้เป็นโดยทั่วไปแนะนำเป็นต้นในการรักษาที่ไม่ซับซ้อน HTN . ค่อนข้างพวกเขาควรได้รับการพิจารณาในผู้ป่วยที่ป่วยด้วยโรคเบาหวาน , CHF , หรือโรคไตเรื้อรังที่แพ้ของ aceis . ก่อนอาหารเย็น ถือว่าหายากด้วย arbs และพวกเขาจะไม่เป็นสาเหตุของอาการไอ แม้ว่าทั้งสามช่องแคลเซียม antagonists
เคมีเรียน ccas แสดงประสิทธิภาพในการลดความดันโลหิตในผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่า ,มันเป็นยาวไดไฮโดรไพริดีน คลาสที่ได้รับอย่างกว้างขวางมากที่สุด ) อย่างมีนัยสำคัญลดลงในความเสี่ยงโรคหลอดเลือดสมองในผู้ป่วยเก่าถูกแสดงใน europe23 ความดันโลหิตสูง systolic และการทดลองในประเทศจีน24 ผลจากผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงมาก หัวใจที่ลงทะเบียนเรียนในการหลีกเลี่ยงโรคหลอดเลือดหัวใจผ่านการบำบัดในผู้ป่วยที่อาศัยอยู่กับความดันโลหิตสูง systolic ( บรรลุ ) ทดลองแสดงให้เห็นถึงความเหนือกว่าของ acei-cca ( แอมโลดิปีน ) รวมกันกว่า ace ไธอาไซด์ผสมกับเรื่องการลด cardiovascular เหตุการณ์แม้จะเปรียบ BP ลดผลกระทบผลของการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับอายุ 25 ) ( การเพิ่มขึ้นลดลงและระดับพลาสมา ) , โด CCA ล่างควรจะใช้ในผู้สูงอายุ มันควรจะเน้นว่า longacting สูตรที่ต้องการ และไม่มีบทบาทหน้าที่ในการรักษาสั้น ccas HTN จากของความโน้มเอียงลด SBP อย่างรวดเร็ว ผลข้างเคียง ได้แก่ ปวดศีรษะ ลดสุดขีดมานเหงือกโตเลวลงของอาการกรดไหลย้อนเนื่องจากการผ่อนคลายของหูรูดหลอดอาหารส่วนล่าง และท้องผูก
เบต้าได้รับยากลุ่มสุ่มตรวจสอบข้อมูลจากการทดลองได้สอบถามประสิทธิภาพของเบต้าตัวรับปฏิปักษ์ในการรักษาของบุคคลรุ่นเก่ากับ HTN .ตัวแทนเหล่านี้ปรากฏจะมีประสิทธิภาพน้อยกว่าขนาดยาต่ำหน่วยวัดฟุตเกี่ยวกับการปรับปรุง BP และผลลัพธ์ของหัวใจและหลอดเลือดเป็นครั้งแรก การรักษา และมีโอกาสที่จะถูกยกเลิกเนื่องจากส่วนผลข้างเคียง ผล ชั้นนี้เป็นเขตที่เห็นการรักษาโดย JNC 7 และไม่ควรถือว่าเป็นต้นในที่ไม่ซับซ้อน HTN ในผู้สูงอายุ อย่างชัดเจนตัวแทนเหล่านี้จะพบในประชากรที่มีอายุมากกว่า HTN บางโรคร่วมด้วย เช่น อาการ CAD ในการป้องกันทุติยภูมิหลังกล้ามเนื้อหัวใจตาย และในผู้ป่วยบางคนที่มีการบีบตัวผิดปกติ
เราได้รับยากลุ่มนี้ได้แสดงถึงระดับการลดความต้านทานของหลอดเลือดส่วนปลาย และความดันต่ำการพัฒนาของอาการท่าทางหัวฟัดหัวเหวี่ยงได้ถูกจำกัดอย่างมากยูทิลิตี้ของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้สูงอายุ นอกจากนี้ ข้อมูลจากความดันโลหิตสูงและไขมันลดการรักษาเพื่อป้องกันการหัวใจวาย ( allhat ) พบว่า กลุ่มตัวอย่างสุ่มให้ดอกซาโซซินมีถึงความเสี่ยงสูงของโรงพยาบาลสำหรับ CHF เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ที่ไปแขน ขับปัสสาวะ21 โรคเหล่านี้อาจจะถือว่าเป็นการเพิ่มเติม โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่าผู้ชายใจดี prostatic hypertrophy .
ไชนาเคลย์เริ่มพัฒนาเป็นรักษาตับแข็ง และ hyperaldosteronism หลักและต่อมาเป็นเพิ่มเติมตัวแทนในการรักษา CHF ไชนาเคลย์อาจพิสูจน์ประโยชน์ของต้นในผู้สูงอายุมีความ HTN .เป็นยาขับปัสสาวะชนิดไธอาไซด์ , ไชนาเคลย์ preferentially ลด SBP . นอกจากนี้ชั้นนี้ antagonizes aldosterone สลายผลของโซเดียมเพิ่มการละลายของการเปลี่ยนแปลงของไต และเพิ่มเปียกชื้นและหลอดเลือดแข็ง ซึ่งทั้งหมดเป็นลักษณะสำคัญ pathophysiologic HTN ผู้สูงอายุ
ติดตามชมติดตามความถี่ไปตามระดับของ HTN เสนอ และผู้ป่วยส่วนใหญ่ ( ยกเว้นผู้ที่มีเงินเดือน . 180 มิลลิเมตรปรอท ) , เยี่ยมชมถี่ทุกๆ 1 - 2 เดือน เพื่อปรับปริมาณให้เหมาะสมบรรลุระดับความดันโลหิตเป้าหมายอย่างรวดเร็ว ( ยกเว้นในกรณีฉุกเฉินของความดันโลหิตสูง ) เป็นเรื่องจำเป็น และควรหลีกเลี่ยง เพราะอาจส่งผลทำให้สมอง overtreatment วิศวกรรมเครื่องกลและต่อมาท่าทางหรือหลังอาหารความดันโลหิตต่ำ . ที่เข้าชมแต่ละครั้ง ทั้งขี้เกียจ และยืนอยู่จุด ควรพิจารณาการรักษาอาจต้องขึ้นอยู่กับค่าถ้ายืนท่าทางหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่ ก่อนที่จะจัดตั้งเพิ่มปริมาณหรือตัวแทนเพิ่มเติมของคนไข้ การรักษาควรประเมินอย่างละเอียด . การใช้ยาที่สามารถจะควบคุมความดัน ( เช่นรายการยาต้านการอักเสบ รวมทั้ง cox-2 ตัวแทนและ corticosteroids ) ควรทบทวน ถ้าหลังจากการตรวจสอบข้างต้น ความดันเลือดของคนไข้ก็ยังไม่ไปที่เป้าหมาย แล้วระวังเพิ่มปริมาณเพิ่มตัวแทนอีก ( ไทอาไซด์ถ้าไม่ได้ถูกใช้และการทำงานของไตที่เหมาะสมกับการคำนวณปุ่มป่ำ . 30 – 40 ml / min ) หรือเปลี่ยนชั้นอื่นของยา สามารถ พิจารณา . ความพยายามอย่างต่อเนื่องในการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตควรจะเน้นว่าพร้อมกับการให้คำปรึกษาที่หลายเดือนอาจจะต้องบรรลุค่าเป้าหมาย โดยทั่วไปจุด เป้าหมายเป็นเช่นเดียวกับในประชากรเด็ก และจะถูกระบุไว้ใน JNC 7 ให้มีหลักฐานสำหรับสำคัญ orthostatic ลงในขวด , เป้าหมายของ , 140 / 90 มิลลิเมตรปรอท คือ ที่เหมาะสม ในผู้ป่วยโรคเบาหวาน และ / หรือ CKD เป้าหมายกลายเป็น 130 / 80 มิลลิเมตรปรอทกับน้องต่อประชากร ถ้า BP เป้าหมายไม่ได้ regimen 3-drug กับเอกสารการปฏิบัติแล้วการประเมินป้องกัน หรือมัธยม HTN ( renovascular ปฐมภูมิ hyperaldosteronism จุ้นจ้าน sleep apnea , หลอดเลือดแดงไตตีบ อีเห็นน้ำมลายู Cushing , ) ควรจะดำเนินการ ในที่สุด หลังจากกว่าปีของมั่นคง BP ควบคุมในระดับเป้าหมายการพิจารณาจะได้รับการขั้นตอนลงในการบำบัด โดยเฉพาะในผู้ป่วยที่ได้รับการประสบความสำเร็จในการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต อย่างไรก็ตาม ขนาดควรจะลดลงอย่างช้าๆ และระมัดระวังการตรวจสอบความดันปิดฉุกเฉิน และ urgencies
โรคความดันโลหิตสูงโดยนิยามผู้ป่วยฉุกเฉินที่เกี่ยวข้องกับการความดันสูง ( มักจะ180 มม. ปรอท systolic ) ในสมาคมป้าย และ / หรือ อาการของความเสียหายของอวัยวะเป้าหมาย การประนีประนอมระหว่างหลอดเลือดของอวัยวะได้รับผลกระทบอาจรวมถึงโรคสมองจากความดันโลหิตสูง หัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน ปอดบวมน้ำ ( แฟลช ปอดบวมน้ำ ) , โรคของเบอร์เกอร์ , ไตวายเฉียบพลัน และทำให้แน่นหน้าอกต้องเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลเฉียบพลันการจัดการการบริหารยาฉีดแขวนกับการตรวจสอบเพื่อลดความดันอย่างรวดเร็วยังไม่เริ่มจากระดับปกติความดันอย่างต่อเนื่อง บรรทัดฐานของ BP ทันทีอาจทำให้หลอดเลือดหัวใจและสมอง hypoperfusion กลุ่มอาการของโรค . ดังนั้น , BP ควรจะลดลงไม่เกิน 25 % ใน 2 ชั่วโมงแรกกับค่อยๆลดกว่า 6 ชั่วโมงแรกเพื่อเป้าหมายไม่เกิน 160 / 100 มิลลิเมตรปรอท ในการเปรียบเทียบกับเหตุฉุกเฉิน urgencies ความดันโลหิตสูงเป็นสถานการณ์โดยการลดความดันโลหิตภายใน 24 ชั่วโมง เพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายของอวัยวะเป้าหมาย อีกครั้ง ค่อยๆ ลดความดันโลหิต พบ และสามารถได้รับโดยการบริหารช่องปาก ตัวแทนในการปิด

ติดตามสรุป เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาดังกล่าว hyperten

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.