Since the mid-1970s, most social sc

Since the mid-1970s, most social scientists treat the covering law model
and the methodological prescriptions of testing hypotheses by predictions
as metaphors only and not as rigorous requirements. Social scientists deal
with systems that contain a lot of ‘disorder’ (also called ‘chaos’ and ‘noise’).
As a consequence, the best they can do is to search for ‘underlying mechanisms’
capable of explaining the emergence of phenomena. Any predictions
they make will not provide decisive tests of their theories.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ในช่วงกลางทศวรรษ 1970 นักวิทยาศาสตร์สังคมส่วนใหญ่ถือว่าครอบคลุมรูปแบบของกฎหมายและสถานีตำรวจ methodological ของการทดสอบสมมุติฐานโดยการคาดคะเนเป็นคำอุปมาอุปมัย และไม่เข้มงวดเท่าความต้องการ นักวิทยาศาสตร์สังคมจัดการด้วยระบบที่ประกอบด้วยจำนวนมากของ 'โรค' (หรือที่เรียกว่า 'วุ่นวาย' และ 'เสียง')ผล ส่วนที่พวกเขาสามารถทำคือการ ค้นหา 'กลไกต้นแบบ'ความสามารถในการอธิบายการเกิดขึ้นของปรากฏการณ์ การคาดคะเนพวกเขาทำให้จะมีการทดสอบทฤษฎีของพวกเขาเด็ดขาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นับตั้งแต่กลางปี ​​1970 นักวิทยาศาสตร์ทางสังคมมากที่สุดในการรักษารูปแบบกฎหมายที่ครอบคลุม
และใบสั่งยาของระเบียบวิธีการทดสอบสมมติฐานโดยการคาดการณ์
เป็นอุปมาอุปมัยเท่านั้นและไม่ได้เป็นข้อกำหนดที่เข้มงวด นักวิทยาศาสตร์สังคมจัดการ
กับระบบที่มีจำนวนมาก 'ผิดปกติ' (ที่เรียกว่า 'ความวุ่นวาย' และ 'เสียง').
เป็นผลที่ดีที่สุดที่พวกเขาสามารถทำได้คือการค้นหาสำหรับ 'กลไก'
ความสามารถในการอธิบายการเกิดขึ้นของปรากฏการณ์ คาดการณ์ใด ๆ
ที่พวกเขาทำจะไม่ให้การทดสอบแตกหักของทฤษฎีของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นับตั้งแต่กลางทศวรรษ 1970 นักวิทยาศาสตร์ทางสังคมมากที่สุดถือว่าครอบคลุมรูปแบบกฎหมาย
และวิธีการเกี่ยวการทดสอบสมมติฐานโดยคาดคะเน
เป็นอุปลักษณ์เท่านั้นและไม่ได้เป็นข้อกำหนดอย่างเข้มงวด สังคมนักวิทยาศาสตร์จัดการ
กับระบบที่ประกอบด้วยมาก ' โรค ' ( ยังเรียกว่า ' วุ่นวาย ' และ ' เสียง ' )
เป็นผลดีที่สุดที่พวกเขาสามารถทำได้คือการค้นหากลไก '
'สามารถอธิบายการเกิดปรากฏการณ์ ใด ๆที่พวกเขาให้จะไม่ให้การคาดการณ์
แบบแตกหักของทฤษฎีของ