1. Corporate Communication in a cha

1. Corporate Communication in a changing context

Corporate communication, and its theoretical conception, has evolved along with the media, social and technological context of organisations. Currently, corporate communication could be defined as: "a management function that offers a framework for the effective coordination of all internal and external communication with the overall purpose of establishing and maintaining favourable reputations with stakeholders groups upon which the organization is dependent"1.

This definition is inspired directly by the one formulated by Van Riel (1997)2, who explains that corporate communication is a tool to manage all forms of internal and external communication as effectively and efficiently as possible, to create a favourable relation with the different publics on which the company depends.

However, the reality of corporate communication differs from that conceived in manuals, since organisations not always have the resources or the right attitude to implement corporate communication strategies in their everyday activities3.

Apart from the developments and setbacks that have occurred in the professional reality of the sector, corporate communication, which emerged from the area of Public Relations, has experienced an evolution throughout the 20th century in terms of models, dynamics, philosophy and practices. The models of Public Relations (theorised by Grünig and Hunt, 1984)4 could illustrate this evolution, especially the transition from the press agent to the model of public information, in which the change of perspective has been radical5. Thus, corporate communication continues, just like the organisations in which it is used, in a context of constant change.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. การสื่อสารองค์กรในบริบทของการเปลี่ยนแปลงการสื่อสารองค์กรและความคิดทฤษฎีของตนมีการพัฒนาไปพร้อมกับสื่อสังคมและบริบททางเทคโนโลยีขององค์กร ปัจจุบันการสื่อสารขององค์กรจะได้รับการกำหนดให้เป็น "ฟังก์ชั่นการบริหารจัดการที่มีกรอบการทำงานสำหรับการประสานงานที่มีประสิทธิภาพของการสื่อสารภายในและภายนอกทั้งหมดที่มีวัตถุประสงค์โดยรวมของการสร้างและรักษาชื่อเสียงที่ดีกับกลุ่มผู้มีส่วนได้เสียตามที่องค์กรจะขึ้นอยู่กับ" 1. นี้ คำนิยามที่เป็นแรงบันดาลใจโดยตรงโดยหนึ่งในสูตรโดยรถตู้เรียล (1997) 2 ซึ่งอธิบายว่าการสื่อสารขององค์กรเป็นเครื่องมือในการจัดการทุกรูปแบบของการสื่อสารภายในและภายนอกอย่างมีประสิทธิภาพและมีประสิทธิภาพที่สุดในการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับประชาชนที่แตกต่างกันใน ซึ่ง บริษัท ขึ้นอยู่กับ. แต่ในความเป็นจริงของการสื่อสารขององค์กรที่แตกต่างจากที่รู้สึกในคู่มือเนื่องจากองค์กรที่ไม่เคยมีทรัพยากรหรือทัศนคติที่ถูกต้องในการดำเนินกลยุทธ์การสื่อสารของ บริษัท ใน activities3 ในชีวิตประจำวันของพวกเขา. นอกเหนือจากการพัฒนาและความพ่ายแพ้ที่เกิดขึ้นใน ความเป็นจริงที่เป็นมืออาชีพของภาคการสื่อสารขององค์กรซึ่งโผล่ออกมาจากพื้นที่ของการประชาสัมพันธ์ที่มีประสบการณ์การวิวัฒนาการตลอดศตวรรษที่ 20 ในแง่ของรูปแบบการเปลี่ยนแปลงปรัชญาและการปฏิบัติ รูปแบบของการประชาสัมพันธ์ (มหาเศรษฐีโดยGrünigและล่า 1984) 4 สามารถแสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงจากตัวแทนสื่อมวลชนรูปแบบของข้อมูลสาธารณะซึ่งในมุมมองของการเปลี่ยนแปลงที่ได้รับ radical5 ดังนั้นการสื่อสารขององค์กรอย่างต่อเนื่องเช่นเดียวกับองค์กรในการที่จะถูกนำมาใช้ในบริบทของการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . สื่อสารองค์กร ในการเปลี่ยนแปลงของบริบท

ขององค์กรการสื่อสารและความคิดเชิงทฤษฎีของวิวัฒนาการพร้อมกับสื่อสังคม และบริบทของเทคโนโลยีขององค์กร ปัจจุบันการสื่อสารองค์กรอาจหมายถึง :" การจัดการฟังก์ชันที่ให้กรอบสำหรับการประสานงานที่มีประสิทธิภาพทั้งภายในและภายนอก การสื่อสารกับวัตถุประสงค์โดยรวมของการสร้างและรักษาชื่อเสียงที่ดีในกลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่องค์กรนี้ขึ้นอยู่กับ " 1

ความหมายนี้เป็นแรงบันดาลใจโดยตรงจากหนึ่งยุทธศาสตร์ โดยรถตู้ riel ( 1997 ) 2ที่อธิบายว่าการสื่อสารองค์กรเป็นเครื่องมือที่จะจัดการทุกรูปแบบภายในและการสื่อสารภายนอกได้อย่างมีประสิทธิภาพ และมีประสิทธิภาพมากที่สุด เพื่อสร้าง ความสัมพันธ์ที่ดีกับบุคคลที่แตกต่างกันที่ บริษัท ขึ้นอยู่กับว่า . . . .

อย่างไรก็ตาม ความเป็นจริงของการสื่อสารขององค์กรที่แตกต่างจากที่คิด คู่มือเนื่องจากองค์กรไม่ได้มีทรัพยากรหรือทัศนคติที่เหมาะสมที่จะใช้กลยุทธ์การสื่อสารขององค์กรใน activities3 ทุกวัน .

นอกจากการพัฒนาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นในความเป็นจริงมืออาชีพของภาคการสื่อสารขององค์กรซึ่งโผล่ออกมาจากพื้นที่ประชาสัมพันธ์ที่มีวิวัฒนาการตลอดศตวรรษที่ 20 ในแง่ของรูปแบบ การเปลี่ยนแปลงปรัชญาและการปฏิบัติ รูปแบบของการประชาสัมพันธ์ ( theorised โดย Gr ü nig และล่า , 1984 ) 4 สามารถแสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการนี้ โดยเฉพาะการเปลี่ยนจากกดแทนการโมเดลของข้อมูลสาธารณะ ซึ่งในการเปลี่ยนมุมมองได้ radical5 . ดังนั้น การสื่อสารขององค์กรต่อไปเช่นเดียวกับองค์กรที่มันถูกใช้ในบริบทของการเปลี่ยนแปลงคงที่