Key to the E-M1's promise of bringi

Key to the E-M1's promise of bringing together the Four Thirds and Micro Four Thirds systems is its ability to perform phase-detection autofocus, using dedicated pixels on the imaging sensor itself.

The key difference between contrast-detection autofocus (as generally used in compacts and mirrorless cameras), and phase detection (as traditionally used in DSLRs) is that phase detection is able to assess how out-of-focus the image is, and determine directly how far and in what direction the lens needs to move its focus group to achieve a sharp image. Contrast detection has to scan through at least part of its focus range to find the point of optimal focus.

This difference totally changes to the way lenses need to be designed - those optimised for phase detection need to be able to race to a specified location very quickly, whereas contrast detection lenses need to be able to scan back and forth very quickly. Traditionally, very few lenses designed for phase detection have coped very well with the subtle, scanning motion required for contrast detection. Those designed for Four Thirds SLRs could autofocus on previous Micro Four Thirds cameras, but only slowly and hesitantly.

The E-M1 devotes every 16th pixel to autofocus duties, arranged in offset stripes of left and right-looking pixels. The focusing pixels sit behind clear sections of the color filter array to increase their capability in low light and do not contribute to the final image. The result is a 37-point AF array that is used when a Four Thirds lens is mounted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คีย์ E-M1 ของสัญญาของการนำระบบสาม 4 สาม 4 ไมโครมีความสามารถในการตรวจหาระยะโฟกัสอัตโนมัติ ใช้เฉพาะพิกเซลบนเซ็นเซอร์ถ่ายภาพตัวเองด้วย

ข้อแตกต่างสำคัญระหว่างออโต้โฟกัสความคมชัดตรวจ (โดยทั่วไปที่ใช้ในการกระชับและกล้อง mirrorless), และตรวจจับระยะ (เป็นประเพณีใช้ใน DSLRs) เป็นระยะที่ตรวจจะสามารถประเมินวิธีออกของโฟกัสภาพได้ และตรวจสอบโดยตรงเท่าใด และ ในทิศทางใดเลนส์ต้องย้ายกลุ่มของโฟกัสให้ภาพคมชัด ตรวจสอบความคมชัดมีการสแกนที่เป็นส่วนหนึ่งของช่วงโฟกัสหาจุดโฟกัสที่เหมาะสม

ความแตกต่างนี้ทั้งหมดเปลี่ยนเป็นแบบเลนส์จำเป็นต้องออกแบบ - ที่เหมาะสำหรับตรวจจับระยะงานกราฟฟิกจำเป็นเพื่อให้สามารถแข่งขันไปยังตำแหน่งที่ระบุได้อย่างรวดเร็ว ในขณะที่ความคมชัดเลนส์ตรวจจำเป็นต้องสแกนและกลับอย่างรวดเร็ว ประเพณี เลนส์ที่ออกแบบมาสำหรับการตรวจหาระยะน้อยมากมี coped ดี ด้วยแบบละเอียด การสแกนการเคลื่อนไหวที่จำเป็นสำหรับตรวจสอบความคมชัด ที่ออกแบบมาสำหรับ SLRs สามสี่สามารถออโต้โฟกัส ใน กล้องไมโคร 4 สามก่อนหน้า แต่เฉพาะช้า และ hesitantly.

E-M1 devotes ทุกพิกเซล 16 หน้าที่ออโต้โฟกัส เรียงลายพิกเซลซ้าย และ มองขวาตรงข้ามได้ พิกเซลมุ่งพัฒนานั่งหลังส่วนล้างของเรย์กรองสีเพื่อเพิ่มความสามารถของพวกเขาในที่แสงน้อย และไม่สนับสนุนภาพสุดท้าย ผลคือ เรย์ AF 37 จุดที่ใช้เมื่อติดเลนส์สามสี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กุญแจสำคัญในการสัญญา E-M1 ของการร่วมกันนำสามสี่และ Micro Four Thirds ระบบมีความสามารถในการดำเนินการขั้นตอนการออโต้โฟกัสตรวจจับโดยใช้พิกเซลทุ่มเทกับเซ็นเซอร์ภาพของตัวเองแตกต่างที่สำคัญระหว่างออโต้โฟกัสความคมชัดตรวจสอบ (ที่ใช้โดยทั่วไปใน compacts และกล้อง mirrorless) และการตรวจสอบขั้นตอนการ (ที่ใช้แบบดั้งเดิมใน DSLRs) เป็นขั้นตอนการตรวจสอบที่สามารถที่จะประเมินว่าการออกจากการมุ่งเน้นภาพและกำหนดวิธีไกลโดยตรงและในสิ่งที่ทิศทางเลนส์ต้องย้ายโฟกัส กลุ่มเพื่อให้เกิดภาพที่คมชัด การตรวจสอบความคมชัดมีการสแกนผ่านอย่างน้อยส่วนหนึ่งของช่วงการมุ่งเน้นในการหาจุดโฟกัสที่เหมาะสมแตกต่างกันทั้งหมดนี้มีการเปลี่ยนแปลงวิธีการเลนส์จำเป็นต้องได้รับการออกแบบ - ผู้ที่เหมาะสำหรับการตรวจสอบขั้นตอนจะต้องมีความสามารถในการแข่งขันไปยังสถานที่ที่ระบุไว้มาก ได้อย่างรวดเร็วในขณะที่การตรวจสอบความคมชัดของเลนส์จะต้องสามารถในการสแกนไปมาอย่างรวดเร็ว ตามเนื้อผ้าเลนส์น้อยมากที่ออกแบบมาสำหรับการตรวจสอบขั้นตอนการรับมือได้เป็นอย่างดีกับบอบบางสแกนการเคลื่อนไหวที่จำเป็นสำหรับการตรวจสอบความคมชัด ที่ออกแบบมาสำหรับสี่ SLRs สามสามารถออโต้โฟกัสในกล้อง Micro Four Thirds ก่อนหน้านี้ แต่อย่างช้า ๆ และลังเลE-M1 อุทิศทุกพิกเซลที่ 16 ออโต้โฟกัสให้ทำหน้าที่จัดในแถบชดเชยซ้ายและขวาพิกเซลมอง พิกเซลมุ่งเน้นไปนั่งหลังส่วนที่ชัดเจนของอาเรย์ฟิลเตอร์สีที่จะเพิ่มขีดความสามารถของพวกเขาในที่มีแสงน้อยและไม่ได้นำไปสู่ภาพสุดท้าย ผลที่ได้คือ 37 จุด AF อาร์เรย์ที่ใช้เมื่อเลนส์ Four Thirds จะติดตั้งอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คีย์ของ e-m1 สัญญาร่วมกันนำสี่สามสี่สาม ระบบไมโครและความสามารถในการโฟกัสอัตโนมัติตรวจจับระยะ ใช้เฉพาะพิกเซลบนเซ็นเซอร์ภาพตัวเอง

ความแตกต่างสำคัญระหว่างออโต้โฟกัสตรวจจับความคมชัด ( เป็นโดยทั่วไปที่ใช้ในชิ้นงาน และกล้องมิเรอร์เลส )และการตรวจหาระยะ ( ใช้ผ้าใน DSLRs ) คือการตรวจหาระยะที่สามารถประเมินว่าโฟกัสภาพ และตรวจสอบโดยวิธีไกลและในสิ่งที่ทิศทางเลนส์ต้องย้ายกลุ่มของโฟกัสเพื่อให้ได้ภาพคมชัด การตรวจสอบความคมชัดต้องสแกนผ่านอย่างน้อยส่วนหนึ่งของช่วงโฟกัสหาจุดโฟกัสที่ดีที่สุด .

ความแตกต่างทั้งหมดนี้การเปลี่ยนแปลงวิธีเลนส์ต้องออกแบบ - - ขั้นตอนการค้นหาต้องสามารถแข่งเพื่อระบุตำแหน่งอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เลนส์ตรวจจับความคมชัดต้องสามารถสแกนไปมาอย่างรวดเร็ว เป็นเลนส์ที่ออกแบบมาสำหรับการตรวจสอบน้อยมาก ระยะที่ต้องรับมือมากด้วยสีสันสแกนตรวจจับการเคลื่อนไหวที่ต้องการความคมชัด ที่ออกแบบมาสำหรับ 4 กล้องสามารถโฟกัสอัตโนมัติเมื่อก่อนหน้านี้ ไมโครสามสี่สามกล้อง แต่ช้า และอ้อมแอ้ม .

e-m1 อุทิศทุก 16 พิกเซลที่จะออโต้โฟกัสหน้าที่ จัดออฟลาย ซ้ายและขวา มองหาพิกเซลที่เน้นพิกเซลนั่งข้างหลังส่วนล้างสีอาร์เรย์ตัวกรองเพื่อเพิ่มความสามารถของตนในที่แสงน้อย และไม่ส่งผลกับภาพสุดท้าย ผลที่ได้คือ 37 จุด AF เรย์ที่ใช้เมื่อสี่สามเลนส์เป็นเมาท์