This all seemed like a good deal fo

This all seemed like a good deal for those who hadn’t already been tossed overboard until it was finally perceived by millions of working people during the bitter experience of the Great Recession beginning in September, 2008, that the middle class seemed to be in the process of decomposition. Government safety nets primarily served the rich, big banks and Wall Street. Six million families,often with children, were forced from their homes by foreclosures during and after the latest recession, but aside from occasional rhetoric and skimpy deeds, the Obama Administration didn’t actually give a damn. The logic of neoliberal economics dictates that such suffering by the working class leads to economic recovery in a recession.

Suddenly things got clearer for many workers: Washington’s capitalist economics and trade deals were leading to off-shoring jobs to lower wage countries, to weak unions, wage stagnation, increasing economic inequality and expanding hard times for multitudes of people.

Finally, many Americans found the target when they ingested the fact that the top 1% of the population owned 42.7% of the nation’s wealth; the next highest 19% owned 50.3%; and the bottom 80% of the entire population managed to hold on to 7% of U.S. wealth. This and other realities have aroused the consciousness of millions of people to the extent that they have come to doubt or simply disbelieve certain of the revered myths about America they were taught throughout their lives. Perhaps the most important in this regard is that membership in the middle class is a one-way ticket to economic security for themselves and their families.

Now, for the first time since the end of World War II in 1945, the corporate class has decided to downplay the importance of the middle class in the next elections, according to a New York Times article headlined, “Middle Class Is Disappearing, at Least From Vocabulary of Possible 2016 Contenders.” It reads in part:

“Hillary Rodham Clinton calls them ‘everyday Americans.’ Scott Walker prefers ‘hard-working taxpayers.’ Rand Paul says he speaks for ‘people who work for the people who own businesses.’ Bernie Sanders talks about ‘ordinary Americans.’

“The once ubiquitous term ‘middle class’ has gone conspicuously missing from the 2016 campaign trail, as candidates and their strategists grasp for new terms for an unsettled economic era. The phrase, long synonymous with the American Dream, now evokes anxiety, an uncertain future and a lifestyle that is increasingly out of reach….

“The move away from ‘middle class’ is the rhetorical result of a critical shift: After three decades of income gains favoring the highest earners and job growth being concentrated at the bottom of the pay scale, the middle has for millions of families become a precarious place to be.

“A social stratum that once signified a secure, aspirational lifestyle, with a house in the suburbs, children set to attend college, retirement savings in the bank and, maybe, an occasional trip to Disneyland now connotes fears about falling behind, sociologists, economists and political scientists say….”

This is exceptionally important. True, as the middle class and its promise of milk and honey is faltering, the politicians and those who control them will pursue other ways to manipulate and deceive the American people, but there are limitations. Great lessons have been and are continuing to be learned by the people. It’s going to take a remarkable and above all inclusive economic recovery to return to the status quo ante — and it is improbable that this will happen. The Democrats will adopt a populist pose during the 2016 elections but if they win no serious changes will transpire, based on the performance of the last three Democratic presidents.

The popularization of the idea that “We are the 99%” (in opposition to the 1% who rule America) was the best thing Occupy Wall Street did in its relatively brief existence. It was an eye-opener for so many people. It gave a concrete form to an abstract idea. So that’s who’s doing this to us!

It would be shortsighted in the extreme for the progressive and left movements not to follow up in a big way on the deepened consciousness of the American people about unequal distribution of wealth, Washington’s failure to protect democracy, the degeneration of the electoral process, the increasing exploitation of workers, the decline of the vaunted middle class and the extraordinary power of the 1% ruling class that controls the U.S. on behalf of a neoliberal form of warrior capitalism.

Jack A. Smith is editor of the Activist Newsletter and is former editor of the (U.S.) Guardian Newsweekly. He may be reached at [e-mail] or http://activistnewsletter.blogspot.com.

The original source of this article is Global Research
Copyright © Jack A. Smith, Global Research, 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้ทั้งหมดดูเหมือนจัดการที่ดีสำหรับผู้ที่ไม่ได้ถูกโยนมาก ๆ จนในที่สุดมันถูกมองว่าคนหลายล้านคนทำงานในช่วงต้นดีภาวะถดถอยในกันยายน 2551 ประสบการณ์ขมที่ชั้นกลางเหมือนจะ อยู่ในระหว่างการย่อยสลาย รัฐบาลตาข่ายเป็นหลักให้บริการธนาคารรวย ใหญ่และสต หกล้านครอบครัว มักจะ มีเด็ก ถูกบังคับจากบ้าน โดย foreclosures ในระหว่าง และหลัง จากภาวะถดถอยล่าสุด แต่นอกเหนือ จากสำนวนเป็นครั้งคราว และการกระทำที่ขี้เหนียว บริหาร Obama ไม่ได้จริงให้ไอ้ ตรรกะของเศรษฐศาสตร์ neoliberal บอกว่า ทุกข์ดังกล่าว โดยการเรียนการทำงานนำไปสู่การฟื้นตัวของเศรษฐกิจในถดถอยก็สิ่งที่มีความคมชัดหลายคน: เศรษฐกิจทุนนิยมและการค้าของวอชิงตันถูกนำไปปิดยืดหยุ่นงานการลดค่าจ้างประเทศ สหภาพแรงงานอ่อนแอ ค่าจ้างความเมื่อยล้า เพิ่มความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจ และการขยายครั้งที่ยากสำหรับคนมากมายสุดท้าย คนอเมริกันจำนวนมากพบเป้าหมายเมื่อพวกเขากินความจริงที่ว่า ใน 1% ของประชากรของ 42.7% ของความมั่งคั่งของประเทศ 19% ที่สูงถัดไปเป็น 50.3% และล่าง 80% ของประชากรทั้งหมดไว้ใน 7% สหรัฐอเมริกาให้ได้ นี้และความเป็นจริงอื่น ๆ มีกระตุ้นจิตสำนึกของผู้คนนับล้านที่ได้มาสงสัย หรือเพียงแค่ไม่เชื่อตำนานนับถือเกี่ยวกับอเมริกาที่พวกเขาถูกสอนตลอดชีวิตแน่นอน บางทีสิ่งสำคัญสุดในเรื่องนี้เป็นที่สมาชิกในชั้นกลางเป็นตั๋วเที่ยวเดียวเพื่อความปลอดภัยทางเศรษฐกิจสำหรับตนเองและครอบครัวตอนนี้ เป็นครั้งแรกตั้งแต่จบสงครามโลกครั้งที่สองในปี 1945 ระดับบริษัทได้ตัดสินใจ downplay ความสำคัญของระดับกลางในการเลือกตั้งถัดไป ตามนิวยอร์กไทม์ข้อมูรินโญ "ชั้นกลางจะหายไป น้อยจากคำศัพท์ของสุด 2016 อาจ" อ่าน: บางส่วน"ฮิลลารี Rodham Clinton เรียกพวกเขาว่า 'ทุกคนอเมริกัน' Scott Walker ชอบ 'ผู้เสียภาษีทำงาน' Paul Rand กล่าวว่า เขาพูดสำหรับ 'คนที่ทำงานสำหรับคนที่เป็นเจ้าของธุรกิจ' แซนเดอร์ส์เบอร์นีพูดถึง 'สามัญชาวอเมริกัน'"คำว่าครั้งอยู่ทุกหนแห่ง 'คนชั้นกลาง' หายร่วมหายไปจากเส้นทางส่งเสริมการขายที่ 2016 เป็นผู้สมัครและของลคลาวด์เข้าใจสำหรับข้อกำหนดใหม่สำหรับยุคเศรษฐกิจตมูลมา วลี ยาวตรงกันกับความฝันอเมริกัน ตอนนี้กระตุ้นความวิตกกังวล มีอนาคตที่ไม่แน่นอน และมีวิถีชีวิตที่มากขึ้นจากการเข้าถึง..."ย้ายจาก 'คนชั้นกลาง' เป็นผลย่อยกะสำคัญ: หลังจากทศวรรษที่สามของรายได้กำไรที่นิยมสูงสุดผู้มีรายได้น้อยและเจริญเติบโตของงานที่กำลังเข้มข้นที่ด้านล่างของสเกลค่าจ้าง กลางมีนับล้านของครอบครัวกลายเป็นไม่มั่นคงจะ"สังคมชั้นที่จัดเตรียมความปลอดภัย aspirational ไลฟ์สไตล์ กับบ้านชานเมือง เด็กตั้งให้เข้าร่วมวิทยาลัย เกษียณเงินออมในธนาคารและ บางที การเดินทางเป็นครั้งคราวไปดิสนีย์แลนด์ตอนนี้ connotes กลัวตกหลัง พูด นักเศรษฐศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองกล่าวว่า..."นี้เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง ความ จริง เป็นชั้นกลาง และสัญญาน้ำผึ้งและเป็น faltering นักการเมืองและผู้ที่ควบคุมจะติดตามวิธีอื่น ๆ ในการจัดการ และหลอกคนอเมริกัน แต่มีข้อจำกัด บทเรียนที่ดีได้ และการเรียนรู้ โดยคน มันจะใช้เวลาโดดเด่น และเหนือรวมฟื้นตัวของเศรษฐกิจเพื่อกลับสู่สถานะเดิมลด — และก็เตรียมว่า นี้จะเกิดขึ้น ประชาธิปัตย์จะนำท่าประชานิยมในช่วงการเลือกตั้ง 2016 แต่หากพวกเขาชนะไม่ร้ายแรง เปลี่ยนแปลงจะเกิด ขึ้น ตามประสิทธิภาพการทำงานของประธานาธิบดีประชาธิปไตยสามมุ่งความคิดที่ว่า "เราเป็น 99%" (ในการต่อต้าน 1% ผู้ปกครองอเมริกา) เป็นสิ่งดีที่สุดได้ครอบครอง Wall Street ในการดำรงอยู่ค่อนข้างสั้น ภาพกลายเป็นสำหรับคนจำนวนมากได้ มันให้แบบคอนกรีตความคิดนามธรรม เพื่อให้เป็นที่ทำเช่นนี้กับเรามันจะ shortsighted สุดสำหรับการเคลื่อนไหวก้าวหน้า และซ้ายไม่ให้ติดตามอย่างที่คนอเมริกันเกี่ยวกับการกระจายไม่เท่ากันของความมั่งคั่ง ความล้มเหลวของวอชิงตันเพื่อปกป้องประชาธิปไตย การเสื่อมสภาพของกระบวนการเลือกตั้ง เจาะเพิ่มขึ้นของแรงงาน การลดลงของชั้นกลางอันและพลังพิเศษชั้นปกครอง 1% ที่ควบคุมสหรัฐอเมริกาในนามแบบทุนนิยมนักรบ neoliberal จิตสำนึก deepenedสมิธแจ็ค A. เป็นบรรณาธิการของจดหมายข่าวนักกิจกรรม และ อดีตบรรณาธิการของ (สหรัฐอเมริกา) ผู้ปกครอง Newsweekly เขาอาจทำให้ถึงที่ [e-mail] หรือ http://activistnewsletter.blogspot.comแหล่งต้นฉบับของบทความนี้เป็นการวิจัย ระดับโลกลิขสิทธิ์ © A. แจ็คสมิธ สากลการวิจัย 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะเป็นข้อเสนอที่ดีสำหรับผู้ที่ไม่เคยได้รับแล้วโยนลงน้ำจนกว่ามันจะถูกรับรู้ในที่สุดโดยนับล้านคนที่ทำงานในช่วงประสบการณ์ที่ขมขื่นของภาวะถดถอยครั้งใหญ่เริ่มต้นในเดือนกันยายนปี 2008 ที่คนชั้นกลางที่ดูเหมือนจะอยู่ใน กระบวนการของการสลายตัว ตาข่ายความปลอดภัยของรัฐบาลเป็นหลักทำหน้าที่อุดมไปด้วยธนาคารขนาดใหญ่และวอลล์สตรีท หกล้านครอบครัวมักจะมีเด็กถูกบังคับให้ออกจากบ้านของพวกเขาโดยการยึดระหว่างและหลังจากที่ภาวะเศรษฐกิจถดถอยล่าสุด แต่นอกเหนือจากสำนวนเป็นครั้งคราวและการกระทำที่ขี้เหนียว, โอบามาบริหารไม่ได้จริงให้แช่ง ตรรกะของเศรษฐศาสตร์เสรีนิยมใหม่สั่งการให้ความทุกข์ทรมานดังกล่าวโดยการเรียนการทำงานนำไปสู่การฟื้นตัวของเศรษฐกิจในภาวะถดถอย. ทันใดนั้นสิ่งที่มีที่ชัดเจนสำหรับคนงานหลายคน: วอชิงตันเศรษฐศาสตร์ทุนนิยมและข้อตกลงการค้าถูกนำไปสู่การปิด shoring งานเพื่อลดประเทศค่าจ้างสหภาพอ่อนแอ . ค่าจ้างเมื่อยล้าเพิ่มขึ้นความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจและการขยายเวลาที่ยากลำบากสำหรับประชาชนของผู้คนในที่สุดชาวอเมริกันจำนวนมากพบเป้าหมายเมื่อพวกเขากินความจริงที่ว่าด้านบน 1% ของประชากรที่เป็นเจ้าของ 42.7% ของความมั่งคั่งของประเทศ; สูงสุดต่อไป 19% เป็นเจ้าของ 50.3%; และด้านล่าง 80% ของประชากรทั้งหมดที่มีการจัดการจะยึดมั่นใน 7% ของความมั่งคั่งของสหรัฐ นี้และความเป็นจริงอื่น ๆ ได้กระตุ้นจิตสำนึกของผู้คนนับล้านในขอบเขตที่พวกเขาได้มาสงสัยหรือเพียงแค่ปฏิเสธศรัทธาบางอย่างในตำนานที่เคารพนับถือเกี่ยวกับอเมริกาที่พวกเขาได้รับการสอนตลอดชีวิตของพวกเขา บางทีสิ่งที่สำคัญที่สุดในเรื่องนี้คือการที่สมาชิกในชั้นกลางเป็นตั๋วเที่ยวเดียวหนึ่งเพื่อความมั่นคงทางเศรษฐกิจสำหรับตัวเองและครอบครัวของพวกเขา. ตอนนี้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองในปี 1945 ที่ระดับองค์กรได้ตัดสินใจ ". ชั้นกลางจะหายไปอย่างน้อยจากคำศัพท์ที่เป็นไปได้ 2016 ลุ้น" ที่จะมองข้ามความสำคัญของคนชั้นกลางในการเลือกตั้งครั้งต่อไปตามที่นิวยอร์กไทม์สพาดหัวจะอ่านในส่วน: "ฮิลลารีร็อดแฮมคลินตันเรียกพวกเขา ' ชาวอเมริกันในชีวิตประจำวัน. สกอตต์วอล์คเกอร์ชอบ 'ผู้เสียภาษีทำงานหนัก. แรนด์พอลบอกว่าเขาพูดสำหรับ 'คนที่ทำงานให้กับคนที่เป็นเจ้าของธุรกิจ. เบอร์นีแซนเดอพูดเกี่ยวกับ 'ชาวอเมริกันสามัญ. "คำแพร่หลายครั้งเดียว' ชนชั้นกลาง 'ผงาดได้หายไปหายไปจากเส้นทาง 2016 แคมเปญเป็นผู้สมัครและยุทธศาสตร์ของพวกเขาเข้าใจสำหรับคำใหม่สำหรับยุคเศรษฐกิจไม่แน่นอน . วลียาวตรงกันกับความฝันอเมริกันตอนนี้กระตุ้นความวิตกกังวลอนาคตที่ไม่แน่นอนและการดำเนินชีวิตที่มีมากขึ้นเรื่อย ๆ จากการเข้าถึง ... "ย้ายออกไปจาก 'ชนชั้นกลาง' เป็นผลเชิงโวหารของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ: หลังจากสามทศวรรษที่ผ่านมาของ กำไรรายได้นิยมจุนเจือสูงสุดและงานการเจริญเติบโตถูกเข้มข้นที่ด้านล่างของค่าจ้างที่ตรงกลางมีนับล้านของครอบครัวกลายเป็นสถานที่ล่อแหลมที่จะเป็น. "เป็นชั้นทางสังคมที่ครั้งหนึ่งเคยมีความหมายมีความปลอดภัยและการดำเนินชีวิตของแรงบันดาลใจที่มีอยู่ในบ้าน ชานเมืองเด็กตั้งที่จะเข้าร่วมวิทยาลัยออมเพื่อการเกษียณอายุในธนาคารและบางทีการเดินทางเป็นครั้งคราวไปดิสนีย์แลนด์ในขณะนี้มีความหมายเกี่ยวกับความกลัวล้มหลังนักสังคมวิทยานักเศรษฐศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองบอกว่า ... . " นี้มีความสำคัญเป็นพิเศษ ทรูในฐานะชนชั้นกลางและสัญญาของนมและน้ำผึ้งเที่ยงนักการเมืองและผู้ที่ควบคุมพวกเขาจะไล่ตามวิธีอื่นในการจัดการและหลอกลวงคนอเมริกัน แต่มีข้อ จำกัด บทเรียนที่ดีและได้รับการอย่างต่อเนื่องเพื่อที่จะเรียนรู้จากคน มันเป็นไปได้ที่จะใช้ที่โดดเด่นและเหนือสิ่งอื่นใดการฟื้นตัวของเศรษฐกิจรวมเพื่อกลับไปที่ ante สถานะเดิม - และมันก็ไม่น่าจะเป็นที่ว่านี้จะเกิดขึ้น พรรคประชาธิปัตย์จะนำมาใช้ก่อให้เกิดประชาธิปไตยในช่วงการเลือกตั้ง 2016 แต่ถ้าพวกเขาชนะไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงจะเกิดขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพการทำงานของช่วงสามประธานาธิบดีประชาธิปไตย. นิยมของความคิดที่ว่า "เราเป็น 99%" (ในความขัดแย้งกับ 1% ที่กฎอเมริกา) เป็นสิ่งที่ดีที่สุด Occupy Wall Street ได้ในการดำรงอยู่ของมันค่อนข้างสั้น มันเป็นตาที่เปิดสำหรับผู้คนจำนวนมาก มันทำให้เป็นรูปแบบที่เป็นรูปธรรมเพื่อความคิดที่เป็นนามธรรม เพื่อให้เป็นผู้ที่ทำเช่นนี้มาให้เรา! มันจะสั้นในมากสำหรับความก้าวหน้าและทิ้งการเคลื่อนไหวที่จะไม่ติดตามในทางใหญ่ในจิตสำนึกลึกความของคนอเมริกันเกี่ยวกับการกระจายไม่เท่ากันของความมั่งคั่งความล้มเหลวของวอชิงตันที่จะปกป้องระบอบประชาธิปไตย ความเสื่อมของกระบวนการเลือกตั้ง, การแสวงหาผลประโยชน์ที่เพิ่มขึ้นของแรงงานลดลงของชนชั้นกลางได้ถูกโอ้อวดและพลังพิเศษของชนชั้นปกครอง 1% ที่ควบคุมสหรัฐในนามของรูปแบบเสรีนิยมใหม่ของนักรบทุนนิยม. แจ็คสมิ ธ A. เป็นบรรณาธิการของ กิจกรรมจดหมายข่าวและเป็นอดีตบรรณาธิการของ (US) การ์เดียน Newsweekly เขาอาจจะไปถึงที่ [e-mail] หรือ http://activistnewsletter.blogspot.com. ต้นฉบับของบทความนี้คือโลกการวิจัยลิขสิทธิ์©แจ็คสมิ ธ A. วิจัยทั่วโลก 2015