2.4 Preliminary screening of Tibeta

2.4 Preliminary screening of Tibetan yeasts to control blue mold of pears
Preliminary screening of Tibetan yeasts for an- tagonistic activity was based on their ability to inhibit the infection of pear fruit by P. expansum. The bio- control activities of 20 yeast isolates from Tibetan fermented products were evaluated in vivo in the pear fruits at 20 °C, according to the method described by Wilson et al. (1993). The fruits were wounded with a sterile cork-borer (5 mm diameter×3 mm deep) and six wounds were bored on each pear. An aliquot (50 μl) of the yeast cell suspensions in sterile distilled water at a concentration of 1×109 cells/ml was inoc- ulated into each wound, while the same volume of sterile distilled water was applied as a control. Each wound was dried at room temperature for about 3 h, and then injected with 30 μl of P. expansum spore suspension (1×104 spores/ml). Then the samples were kept in enclosed plastic trays so as to maintain a high relative humidity at 20 °C in dark. Each yeast treat- ment consisted of three replicates, each consisting of 12 fruits. The whole experiment was performed twice.The decay incidence and lesion diameter on the treated pears were observed on the third day. Inhibition rates were calculated from the results using the following formulas: DI=(NC−NT)/NC×100% and LI=(dC−dT)/dC× 100%, where DI is decay inhibition (%), NC is the number of decay wounds for the control, and NT is the number of decay wounds for the treatment; LI is le- sion diameter inhibition (%), dC is lesion diameter of decay wounds for the control, and dT is lesion diam- eter of decay wounds for the treatment. Treatments that showed a decay incidence inhibition rate higher than 35% were selected and re-evaluated in further experiments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4 คัดกรองเบื้องต้นของทิเบต yeasts เพื่อควบคุมแม่พิมพ์สีฟ้าของลูกแพร์คัดกรองเบื้องต้นของทิเบต yeasts ที่ tagonistic กิจกรรมตามความสามารถในการยับยั้งการติดเชื้อของลูกสาลี่ โดย P. expansum กิจกรรมควบคุมชีวภาพ 20 ยีสต์ที่แยกจากผลิตภัณฑ์หมักทิเบตถูกประเมินในสัตว์ทดลองในผลไม้ลูกแพร์ที่อุณหภูมิ 20 ° C ตามวิธีการอธิบายไว้โดย Wilson et al. (1993) ผลไม้ได้รับบาดเจ็บกับการเป็นหมันคอร์กมอด (5 มม.เส้นผ่าศูนย์กลาง×ลึก 3 มม.) และแผลหกถูกเบื่อในแต่ละลูกแพร์ มีส่วนลงตัว (50 μl) ของสารแขวนลอยเซลล์ยีสต์ในน้ำกลั่นปลอดเชื้อที่ความเข้มข้น 1 × 109 เซลล์/มล.ถูก inoc-ulated ลงในแต่ละแผล ในขณะที่ใช้น้ำกลั่นปลอดเชื้อระดับเดียวกันเป็นตัวควบคุม แต่ละแผลแห้งที่อุณหภูมิห้องประมาณ 3 ชม. แล้ว ฉีด ด้วย μl 30 P. expansum สปอร์ระงับ (1 × 104 จำนวนสปอร์/มิลลิลิตร) แล้ว ตัวอย่างถูกเก็บไว้ในถาดพลาสติกหุ้มเพื่อรักษาความชื้นสัมพัทธ์สูงที่ 20 ° C ในมืด แต่ละยีสต์รักษาพยาบาลประกอบ ด้วยสามเหมือนกับ ซึ่งผลไม้ 12 มีดำเนินการทดลองทั้งสอง เกิดผุและเส้นผ่านศูนย์กลางรอยโรคบนลูกแพร์บำบัดข้อสังเกตในวันสาม ราคาพิเศษยับยั้งได้คำนวณจากผลการใช้สูตรต่อไปนี้: DI = /NC×100% (NC−NT) และ LI = (dC−dT) / dC × 100%, DI เป็น ยับยั้งการสลายตัว (%), NC เป็นจำนวนแผลผุตัวควบคุม และ NT เป็นจำนวนแผลผุการรักษา LI เป็นยับยั้งเส้นผ่าศูนย์กลางเลอน (%), dC คือ เส้นผ่านศูนย์กลางรอยโรคแผลผุตัวควบคุม และ dT จะ eter diam แผลแผลผุการรักษา รักษาที่พบว่ามีผุเกิดยับยั้งอัตราสูงกว่า 35% ที่เลือก และการประเมินในการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4 การตรวจคัดกรองเบื้องต้นยีสต์ทิเบตในการควบคุมเชื้อราสีฟ้าของลูกแพร์
คัดกรองเบื้องต้นยีสต์ทิเบต an- กิจกรรม tagonistic ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถในการยับยั้งการติดเชื้อของผลไม้ลูกแพร์พี expansum กิจกรรมการควบคุมชีวภาพ 20 ยีสต์ที่แยกได้จากผลิตภัณฑ์หมักทิเบตได้รับการประเมินในร่างกายในผลไม้ลูกแพร์ที่ 20 ° C ตามวิธีการที่อธิบายโดยวิลสัน, et al (1993) ผลไม้ที่ได้รับบาดเจ็บที่มีการฆ่าเชื้อก๊อกหนอนเจาะ (5 มิลลิเมตรเส้นผ่าศูนย์กลาง× 3 มมลึก) และหกบาดแผลถูกเบื่อในแต่ละลูกแพร์ หาร (50 ไมโครลิตร) ของเซลล์ยีสต์สารแขวนลอยในน้ำกลั่นปลอดเชื้อที่ความเข้มข้น 1 × 109 เซลล์ / มล. ถูก inoc- ulated ในแต่ละแผลในขณะที่ปริมาณเดียวกันของน้ำกลั่นปลอดเชื้อถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุม แต่ละแผลแห้งที่อุณหภูมิห้องประมาณ 3 ชั่วโมงแล้วฉีดด้วย 30 ไมโครลิตรพี expansum สปอร์ระงับ (1 × 104 สปอร์ / ml) จากนั้นกลุ่มตัวอย่างที่ถูกเก็บไว้ในถาดพลาสติกปิดล้อมเพื่อรักษาความชื้นสัมพัทธ์สูงที่ 20 ° C ในที่มืด แต่ละยีสต์ลูออไรด์ ment ประกอบด้วยสามซ้ำแต่ละประกอบด้วย 12 ผลไม้ การทดลองทั้งได้ดำเนินการ twice.The อุบัติการณ์ผุและเส้นผ่าศูนย์กลางแผลในลูกแพร์รับการรักษาที่ถูกตั้งข้อสังเกตในวันที่สาม อัตราการยับยั้งจะถูกคำนวณจากผลการใช้สูตรต่อไปนี้: DI = (NC-NT) / NC × 100% และหลี่ = (DC-dT) / DC × 100% ที่ DI คือการยับยั้งการสลายตัว (%), NC เป็น จำนวนบาดแผลผุสำหรับการควบคุมและ NT คือจำนวนของแผลผุสำหรับการรักษานั้น LI นั้นยับยั้งเส้นผ่าศูนย์กลางเลอไซออน (%), DC คือเส้นผ่าศูนย์กลางแผลแผลผุสำหรับการควบคุมและ dT เป็นแผล eter diam- บาดแผลผุในการรักษา การรักษาที่พบว่ามีอุบัติการณ์การสลายตัวของอัตราการยับยั้งสูงกว่า 35% ได้รับการคัดเลือกและการประเมินอีกครั้งในการทดลองต่อไป