After working in India and abroad a

After working in India and abroad as a journalist, in 1980 Anil Agarwal registered the Center of Science and Environment in Delhi as a non-profit organization. His motive was to interpret what was happening in the field of science and technology in the woeld so that
Appropriate choices for development in developing country could be made. He felt there was an important role for science journalists India who need to go out to people to learn of the
Impacts of science and science and technology scientists are often rapidly producing new
Theories and aiding in development of new and often complex technology. But only a few
scientists attempt to assess the assess the impact of these technologies. The major media cannot do this job because they job because they are time-bound, interested more in what
is currently happening. They may reflect existing khowledge, but they do create it.
Another of Agarwal’s motives was to conduct quasi- academic research, a cross between the rigors of academic study and the time bound pressures of journalism. So CSE started a feature
service to newspapers in several languages. People were sent out to find what was happening to, say, various power plants and then bring back their reports. The CSE tried to get the support of grassroots workers and regional activists (whose input had almost never been sought). Some of these unique hidden reports were sold to mainstream papers; a few of them stirred public dialogue. However, a major problem was the lack of high journalistic skill.
High caliber journalists already occupied good positions in established newspapers, where they often held on by the lure of a career, the credit of a byline or simply by virtue of their status.
In 1981 Agarwal, with Kannanof KSSP, attended a meeting in Penang, Malaysia. There they both learned of the book The state of Malaysia’s Environment. They decided they would try to bring out a similar report for India. On their return flight, they chalked out issues and regions to be included in the Indian report. Six months late, after gathering enough information, the Center published a national report on India’s State of Environment. It came out in 1982, and achieved a remarkable success. People appreciated the fact that it was not produced by any governmental sector, and for the first time, showed what was actually happening to the environment and the people in India. It showed the relationships between poverty, development, and environment, and their connections to the lives of poor women. This unique report, prepared by citizens’ voluntary efforts and funded by participatory contributions from many parts of India, demonstrated that ordinary people can have insights, and if they are asked and given a chance, they can suggest plausible alternatives. This book came out of existing environmental concerns in the country, and consequently increased them.
The second State of Environment Report (although planned initially to be brought out annually) appeared only in 1985. The first report was mostly an assembly of what was already available in Indian literature. In the secondreport CSE wanted to portray the rapid development of on-going concerns, I.e., to write on issues as they were happening, and to fill in the gaps of the first report. This included, for example, the issue of firewood in urban areas, for which one needs to look into rural-urban trade, the wood retailing stalls, the railway stations in Delhi, and the origins of the wood in Madhya Pradesh. The same things were true with the issue of grazing land that was found to be linked to the problems of forests and crop land. To obtain this timely information and to fill in gaps, help was sought from journalists and academics. Because any members of these groups became involved in the Bhopal disaster,
the book was delayed and came out only in June 1985. The preparation of the third report was carried out between 1985 and 1990 to take up several issues in more depth, such as the green revolution and the Ganga Action Plan. But the third report never came out. Its chapters may be printed in future as separate reports These two reports were totally funded by advance sales of the book, and they were prepared by voluntary efforts. These reports for the first time give a detailed picture of the state of India’s environment at the national level, and provided updated
information on what pollution, soil loss, reduction in pasture land, depletion of firewood and the rest mean to the livers of ordinary people. The reports are the result of contributions of many activists and writers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากทำงานในอินเดียและต่างประเทศเป็นนักข่าว ใน 1980 Agarwal อนิลลงทะเบียนศูนย์วิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อมใน Delhi เป็นองค์กรที่ไม่แสวงหากำไร แรงจูงใจของเขาคือการ ตีความสิ่งที่เกิดขึ้นในด้านของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในการ woeld ดังนั้นที่ทางเลือกที่เหมาะสมสำหรับการพัฒนาในประเทศกำลังพัฒนาไม่สามารถทำ เขารู้สึกว่า มีบทบาทสำคัญสำหรับอินเดียนักข่าววิทยาศาสตร์ที่จำเป็นต้องออกไปท่านต้องเรียนรู้เกี่ยวกับ การผลกระทบของวิทยาศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอย่างรวดเร็วมักจะผลิตใหม่ทฤษฎีและช่วยในการพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ และมักจะซับซ้อน แต่เพียงไม่กี่นักวิทยาศาสตร์พยายามประเมิน assess ผลกระทบของเทคโนโลยีเหล่านี้ สื่อหลักไม่สามารถทำงานนี้ เพราะพวกเขางานเนื่องจากมีระยะเวลา สนใจเพิ่มเติมในสิ่งในปัจจุบันเกิดขึ้น พวกเขาอาจสะท้อนถึงคู่มือการใช้ที่มีอยู่ แต่พวกเขาสร้างมัน อีกหนึ่งของแรงจูงใจของ Agarwal เพื่อดำเนินการวิจัยวิชาการนคน ข้ามระหว่างความโหดร้ายของการศึกษาวิชาการและเวลาผูกความดันของวารสารศาสตร์ ดังนั้น CSE เริ่มใช้คุณลักษณะบริการหนังสือพิมพ์ในหลายภาษา คนถูกส่งออกไปค้นหาสิ่งที่เกิดขึ้นกับ พูด พืชพลังงานต่าง ๆ และนำกลับไปรายงานของพวกเขา CSE พยายามขอรับการสนับสนุนของคนระดับรากหญ้าและภูมิภาคนักเคลื่อนไหว (ป้อนข้อมูลที่มีก็แทบไม่เคยขอ) บางส่วนของรายงานเหล่านี้ซ่อนเฉพาะถูกขายให้กับเอกสารหลัก ของกวนข้อตกลงสาธารณะ อย่างไรก็ตาม ปัญหาสำคัญคือ การขาดทักษะการสื่อสารมวลชนที่สูงนักข่าวระดับแนวหน้าแล้วครอบครองตำแหน่งดีในหนังสือพิมพ์ก่อตั้ง ที่พวกเขามักจะจัดขึ้นใน โดยเหยื่อของการทำงาน เครดิต ของมีลิขสิทธิ์ หรือเพียง บางสถานะของ ในปี 1981 Agarwal กับ Kannanof KSSP เข้าร่วมประชุมในปีนัง มาเลเซีย มีทั้งสองเรียนหนังสือแวดล้อมรัฐมาเลเซีย พวกเขาตัดสินใจจะพยายามดึงรายงานคล้ายกันสำหรับอินเดีย บนเที่ยวบินขากลับของพวกเขา พวกเขาเยี่ยมปัญหาและภูมิภาคที่จะรวมในรายงานอินเดีย ปลายปี หกเดือนหลังจากรวบรวมข้อมูลที่เพียงพอ ศูนย์การเผยแพร่รายงานแห่งชาติของอินเดียรัฐสิ่งแวดล้อม มันออกมาในปี 1982 และประสบความสำเร็จโดดเด่น ท่านชื่นชมความจริงที่ว่า มันถูกผลิต โดยภาครัฐใด ๆ และเป็น ครั้งแรก แสดงให้เห็นว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเพื่อสิ่งแวดล้อมและผู้คนในอินเดีย แสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ ระหว่างความยากจน พัฒนา และสิ่งแวดล้อม การเชื่อมต่อกับชีวิตของผู้หญิงที่ยากจน รายงานนี้ไม่ซ้ำ จัดทำ โดยความสมัครใจของประชาชน และได้รับทุนจากผลงานที่มีส่วนร่วมจากหลายส่วนของอินเดีย แสดงให้เห็นว่า คนธรรมดาสามารถมีข้อมูลเชิงลึก และหากมีคำถาม และมีโอกาส พวกเขาสามารถแนะนำทางเลือกที่เป็นไปได้ หนังสือเล่มนี้มาจากความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมที่มีอยู่ในประเทศ และเพิ่มพวกเขาดังนั้น สองรัฐรายงานสิ่งแวดล้อม (แม้ว่าจะวางแผนในเบื้องต้นจะนำออกทุกปี) ปรากฏเฉพาะในปี 1985 รายงานแรกเป็นส่วนใหญ่แอสเซมบลีของสิ่งที่มีอยู่แล้วในวรรณคดีอินเดีย ใน secondreport CSE ต้อง ไปวาดภาพการพัฒนาอย่างรวดเร็วของความกังวลที่กำลัง เช่น เขียนในประเด็น ตามที่พวกเขาได้เกิดขึ้น และเติมช่องว่างของรายงานแรก รวม เช่น ปัญหาของฟืนในเมือง ที่หนึ่งต้องมองเข้าไปในชนบทในเมืองการค้า ไม้บริโภคร้าน สถานีรถไฟในเดลี และต้นกำเนิดของไม้ในมัธยประเทศ สิ่งเดียวกันถูกจริงกับปัญหาของการแทะเล็มที่ดินที่พบจะเชื่อมโยงกับปัญหาที่ดินป่าไม้และพืช เพื่อขอรับข้อมูลนี้เร็วที่สุด และกรอกข้อมูลในช่องว่าง ถูกขอความช่วยเหลือจากนักข่าวและนักวิชาการ เนื่องจากสมาชิกของกลุ่มเหล่านี้เป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องโศกนาฏกรรมหนังสือล่าช้า และออกมาเฉพาะใน 1985 มิถุนายน การเตรียมรายงานสามได้ดำเนินการระหว่างปี 1985 และปี 1990 จะตั้งปัญหาต่าง ๆ ในเชิงลึกเพิ่มเติม เช่นการปฏิวัติเขียวและ Ganga Action Plan แต่รายงานที่สามไม่เคยออกมา บทความอาจพิมพ์ในอนาคตแยกรายงานสองรายงานเหล่านี้ได้ทั้งหมดได้รับทุนจากขายล่วงหน้าของหนังสือ และพวกเขาจัดทำ โดยความสมัครใจ ปรับปรุงสภาพแวดล้อมของรัฐอินเดียในระดับระดับ และให้ภาพรายละเอียดรายงานเหล่านี้เพื่อให้ครั้งแรกข้อมูลเกี่ยวกับมลพิษใด การสูญเสียดิน ลดที่ดินทุ่งเลี้ยงสัตว์ การลดลงของฟืน และหมายถึงส่วนที่เหลือการตับของคนธรรมดา รายงานนี้เป็นผลจากผลงานของนักเขียนและนักเคลื่อนไหวหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ทำงานในอินเดียและต่างประเทศเป็นนักข่าวในปี 1980 Anil Agarwal ลงทะเบียนที่ศูนย์วิทยาศาสตร์และสภาพแวดล้อมในนิวเดลีเป็นองค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไร แรงจูงใจของเขาคือการแปลความหมายของสิ่งที่เกิดขึ้นในสาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีใน woeld เพื่อให้
ทางเลือกที่เหมาะสมสำหรับการพัฒนาในการพัฒนาประเทศอาจจะทำ เขารู้สึกว่ามีบทบาทสำคัญสำหรับนักข่าววิทยาศาสตร์อินเดียที่ต้องออกไปให้กับคนที่จะเรียนรู้จาก
ผลกระทบของวิทยาศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมักจะมีการผลิตอย่างรวดเร็วใหม่
ทฤษฎีและการช่วยเหลือในการพัฒนาของเทคโนโลยีใหม่ ๆ และมักจะมีความซับซ้อน แต่เพียงไม่กี่
นักวิทยาศาสตร์พยายามที่จะประเมินผลการประเมินผลกระทบของเทคโนโลยีเหล่านี้ สื่อหลักไม่สามารถทำงานนี้เพราะพวกเขางานเพราะพวกเขามีเวลาผูกพัน, ความสนใจในสิ่งที่
เป็นอยู่ในปัจจุบันที่เกิดขึ้น พวกเขาอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงความรู้เรื่องมีอยู่ แต่พวกเขาไม่สร้างมันขึ้นมา.
อีกอย่างหนึ่งของแรงจูงใจ Agarwal ก็คือการดำเนินการวิจัยทางวิชาการกึ่ง, ข้ามระหว่างความโหดร้ายของการศึกษาทางวิชาการและเวลาที่แรงกดดันผูกพันของสื่อสารมวลชน ดังนั้น CSE เริ่มคุณลักษณะ
การบริการให้กับหนังสือพิมพ์ในหลายภาษา คนที่ถูกส่งออกไปหาสิ่งที่เกิดขึ้นกับการพูดการโรงไฟฟ้าต่าง ๆ แล้วนำกลับมารายงานของพวกเขา CSE พยายามที่จะได้รับการสนับสนุนของคนในระดับรากหญ้าและนักเคลื่อนไหวในระดับภูมิภาค (ที่มีการป้อนข้อมูลได้แทบจะไม่เคยรับการขอ) บางส่วนของรายงานที่ซ่อนอยู่เหล่านี้ที่ไม่ซ้ำกันถูกขายให้กับเอกสารหลัก; กี่ของพวกเขาขยับสนทนาสาธารณะ แต่ปัญหาสำคัญคือการขาดทักษะด้านสื่อสารมวลชนสูง.
นักข่าวมีความสามารถสูงอยู่แล้วครอบครองตำแหน่งที่ดีในหนังสือพิมพ์ที่จัดตั้งขึ้นที่พวกเขามักจะจัดขึ้นโดยธรรมชาติของอาชีพเครดิตของสายย่อยหรือเพียงโดยอาศัยอำนาจตามสถานะของพวกเขา.
ใน 1981 Agarwal กับ Kannanof KSSP, เข้าร่วมการประชุมในปีนังประเทศมาเลเซีย มีพวกเขาทั้งสองได้เรียนรู้จากหนังสือเล่มนี้สถานะของสิ่งแวดล้อมของมาเลเซีย พวกเขาตัดสินใจที่พวกเขาจะพยายามที่จะนำมาออกรายงานที่คล้ายกันสำหรับประเทศอินเดีย บนเที่ยวบินกลับของพวกเขาพวกเขา chalked ออกประเด็นและภูมิภาคที่จะรวมอยู่ในรายงานของอินเดีย หกเดือนปลายหลังจากรวบรวมข้อมูลเพียงพอที่ศูนย์เผยแพร่รายงานแห่งชาติเกี่ยวกับรัฐของอินเดียสิ่งแวดล้อม มันออกมาในปี 1982 และประสบความสำเร็จในความสำเร็จโดดเด่น คนชื่นชมความจริงที่ว่ามันก็ไม่ได้ผลิตโดยภาครัฐใด ๆ และเป็นครั้งแรกที่แสดงให้เห็นว่าสิ่งที่เป็นจริงที่เกิดขึ้นกับสภาพแวดล้อมและผู้คนในประเทศอินเดีย มันแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างความยากจนการพัฒนาและสภาพแวดล้อมและการเชื่อมต่อของพวกเขาให้กับชีวิตของผู้หญิงที่น่าสงสาร รายงานนี้ไม่ซ้ำกันจัดทำขึ้นโดยความพยายามของความสมัครใจของประชาชนและได้รับทุนจากผลงานการมีส่วนร่วมจากหลายส่วนของประเทศอินเดียแสดงให้เห็นว่าคนธรรมดาสามารถมีข้อมูลเชิงลึกและถ้าพวกเขาจะถามและได้รับโอกาสที่พวกเขาสามารถแนะนำทางเลือกที่เป็นไปได้ หนังสือเล่มนี้ออกมาจากความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมที่มีอยู่เข้ามาในประเทศและส่งผลให้พวกเขาเพิ่มขึ้น.
รัฐที่สองรายงานสิ่งแวดล้อม (ถึงแม้จะเริ่มวางแผนที่จะนำออกมาเป็นประจำทุกปี) ปรากฏเฉพาะในปี 1985 รายงานครั้งแรกเป็นส่วนใหญ่การชุมนุมของสิ่งที่มีอยู่แล้ว ในวรรณคดีอินเดีย ใน secondreport CSE ต้องการที่จะแสดงให้เห็นถึงการพัฒนาอย่างรวดเร็วของความกังวลต่อเนื่องคือการเขียนในประเด็นที่พวกเขากำลังเกิดขึ้นและเพื่อกรอกในช่องว่างของรายงานครั้งแรก นี้รวมถึงตัวอย่างเช่นปัญหาของฟืนในพื้นที่เขตเมืองซึ่งหนึ่งต้องมองเข้าไปในการค้าเมืองชนบท, ร้านค้าปลีกไม้ที่สถานีรถไฟในนิวเดลีและต้นกำเนิดของไม้ในรัฐมัธยประเทศที่ สิ่งเดียวกันเป็นจริงกับปัญหาที่ดินทุ่งเลี้ยงสัตว์ที่ถูกพบว่ามีการเชื่อมโยงกับปัญหาของป่าไม้และที่ดินพืช ที่จะได้รับข้อมูลที่ทันเวลานี้และเพื่อกรอกในช่องว่างความช่วยเหลือได้ขอจากนักข่าวและนักวิชาการ เพราะสมาชิกของกลุ่มเหล่านี้กลายเป็นที่เกี่ยวข้องในการเกิดภัยพิบัติโภปาล
หนังสือเล่มนี้ถูกเลื่อนออกไปและออกมาเฉพาะในเดือนมิถุนายนปี 1985 ในการจัดทำรายงานที่สามได้รับการดำเนินการระหว่างปี 1985 และ 1990 จะใช้เวลาถึงหลายประเด็นในเชิงลึกมากขึ้นเช่น การปฏิวัติสีเขียวและแผน Ganga การดำเนินการ แต่รายงานที่สามไม่เคยออกมา บทของมันอาจจะพิมพ์ในอนาคตเป็นรายงานแยกทั้งสองรายงานเป็นหนี้ทั้งหมดโดยยอดขายล่วงหน้าของหนังสือเล่มนี้และพวกเขาถูกจัดทำขึ้นโดยความพยายามของความสมัครใจ รายงานเหล่านี้เป็นครั้งแรกที่ให้ภาพที่มีรายละเอียดของรัฐของสภาพแวดล้อมของอินเดียในระดับชาติและให้ปรับปรุง
ข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งมลพิษสูญเสียดินลดลงในทุ่งหญ้าพร่องฟืนและส่วนที่เหลือหมายถึงตับของคนธรรมดา . รายงานเป็นผลมาจากการมีส่วนร่วมกิจกรรมจำนวนมากและนักเขียน