In 1860, Alcott began writing for the Atlantic Monthly. When the American Civil War broke out, she served as a nurse in the Union Hospital at Georgetown, D.C., for six weeks in 1862–1863. Her letters home – revised and published in the Commonwealth and collected as Hospital Sketches (1863, republished with additions in 1869) – brought her first critical recognition for her observations and humor.[citation needed] It was originally written for the Boston anti-slavery paper The Commonwealth. She speaks out about the mismanagement of hospitals and the indifference and callousness of some of the surgeons she encountered. Her main character Trib showed a passage from innocence to maturity and is a "serious and eloquent witness".[4] Her novel Moods (1864), based on her own experience, was also promising.[citation needed]
In the mid-1860s, Alcott wrote passionate, fiery novels and sensational stories under the nom de plume A. M. Barnard. Among these are A Long Fatal Love Chase and Pauline's Passion and Punishment. Her protagonists for these tales are willful and relentless in their pursuit of their own aims, which often include revenge on those who have humiliated or thwarted them.[citation needed] She also produced wholesome stories for children, and after their positive reception, she did not generally return to creating works for adults. Adult-oriented exceptions include the anonymous novelette A Modern Mephistopheles (1875), which attracted suspicion that it was written by Julian Hawthorne; and the semi-autobiographical tale Work (1873).
Alcott became even more successful with the publication by the Roberts Brothers of the first part of Little Women: or Meg, Jo, Beth and Amy (1868), a semi-autobiographical account of her childhood with her sisters in Concord, Massachusetts. Part two, or Part Second, also known as Good Wives (1869), followed the March sisters into adulthood and their respective marriages. Little Men (1871) detailed Jo's life at the Plumfield School that she founded with her husband Professor Bhaer at the conclusion of Part Two of Little Women. Jo's Boys (1886) completed the "March Family Saga".
ใน 1860, Alcott เริ่มเขียนแอตแลนติกรายเดือน เมื่อสงครามกลางเมืองสหรัฐอเมริการ้องไห้ เธอให้บริการเป็นพยาบาลในโรงพยาบาลของสหภาพที่จอร์จทาวน์ ดีซี สัปดาห์ที่ 6 ในวันที่ 1862-1863 บ้านอักษร –แก้ไข และเผยแพร่ในเครือ และรวบรวมเป็นร่างโรงพยาบาล (วันที่ 1863 ประกาศกับส่วนเพิ่มเติมในงแมง) – นำเธอรู้สำคัญแรกสำหรับสังเกตการณ์และอารมณ์ขันของเธอ[ต้องการอ้างอิง] ตอนแรกมันถูกเขียนขึ้นสำหรับกระดาษต่อต้านทาสบอสตันเครือจักรภพ เธอพูดออกเกี่ยวกับ mismanagement ของโรงพยาบาล และท่านและ callousness ของ surgeons เธอพบ ตัวละครหลักของเธอ Trib พบข้อพระคัมภีร์จากความบริสุทธิ์ในการกำหนด และเป็น "ร้ายแรง และ eloquent พยาน"[4] อารมณ์ (1864), ตามประสบการณ์ของตนเอง นวนิยายของเธอยังมีสัญญา[ต้องการอ้างอิง]ในตัวกลาง-1860s, Alcott เขียนหลงใหล คะนองนิยายและเรื่องราวเร้าใจภายใต้การนมเดเบิ้ลพลูม A. M. Barnard หมู่เหล่านี้ A ยาวร้ายแรงรักเชส และสาวของความชอบ และโทษ พระเอกของเธอสำหรับนิทานเหล่านี้คือฆาตกรรม และ relentless ของจุดมุ่งหมายของตนเอง ซึ่งมักจะรวมถึงการแก้แค้นต่อผู้ที่ชิง หรือ thwarted นั้น[ต้องการอ้างอิง] เธอสร้างสรรค์เรื่องเด็ก และหลังจากรับค่าบวกของพวกเขา เธอได้โดยทั่วไปกลับไปสร้างงานสำหรับผู้ใหญ่ ข้อยกเว้นสำหรับผู้ใหญ่มุ่งเน้นรวม novelette แบบ A ทันสมัย Mephistopheles (1875), ซึ่งความสงสัยที่มันถูกเขียน โดย Julian Hawthorne เรื่องกึ่งอัตชีวประวัติและการทำงาน (1873)Alcott ก็ยิ่งประสบความสำเร็จกับสิ่งพิมพ์โดยพี่โรเบิตส์ของส่วนแรกของหญิงน้อย: หรือเม็ก โจ้ เบธ และมี (1868), บัญชีกึ่งอัตชีวประวัติของวัยเด็กของเธอกับน้องสาวของเธอในคอนคอร์ด แมสซาชูเซตส์ ส่วนที่สอง หรือส่วนที่สอง ยังเป็นที่รู้จักดี Wives (งแมง), ตามน้องสาวมีนาคมวุฒิและชีวิตสมรสของพวกเขาเกี่ยวข้อง ชายน้อย (1871) รายละเอียดชีวิตของโจ้ที่โรงเรียน Plumfield ที่เธอก่อตั้งกับสามีศาสตราจารย์ Bhaer ของสองส่วนผู้หญิงเล็กน้อย เด็กชายโจ (1886) เสร็จสมบูรณ์ "มีนาคมครอบครัวซา"
การแปล กรุณารอสักครู่..
ใน 1860 , อัลคอตต์เริ่มเขียนในมหาสมุทรแอตแลนติกรายเดือน เมื่อสงครามกลางเมืองอเมริกาโพล่งออกมา เธอทำหน้าที่เป็นพยาบาลในโรงพยาบาลที่สหภาพจอร์จทาวน์ ดี.ซี. 6 สัปดาห์ใน 1862 – 1 . จดหมายที่บ้าน–การแก้ไขและตีพิมพ์ในเครือจักรภพ และรวบรวมเป็นภาพร่างโรงพยาบาล ( 1863 ,ประกาศเพิ่มเติมใน 1869 และพาเธอก่อนวิกฤต การสังเกตและอารมณ์ขันของเธอ . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] มันถูกเขียนเดิมสำหรับบอสตันป้องกันกระดาษเป็นทาสเครือจักรภพ เธอพูดเกี่ยวกับความบกพร่องของโรงพยาบาล และไม่แยแสกับความใจแข็งของบางส่วนของศัลยแพทย์ที่เธอพบtrib ตัวละครหลักเธอพบข้อความจากความบริสุทธิ์วันเป็น " ร้ายแรงและมีพยาน " . [ 4 ] อารมณ์นิยาย ( 1864 ) ตามประสบการณ์ของตัวเอง ก็ว่า . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]
ใน mid-1860s กับเขียนนวนิยาย , หลงใหล , คะนองและความรู้สึกเรื่องราวภายใต้ชื่อ เดอ ขนนกโมงเช้าเบอร์นาร์ด . ในหมู่เหล่านี้เป็น เชสรักร้ายแรงนานและพอลลีน ความรัก และการลงโทษเธอตัวเอกสำหรับนิทานเหล่านี้มันกระด้างในการแสวงหาของพวกเขามีวัตถุประสงค์ของพวกเขาเอง ซึ่งมักจะมีแก้แค้นคนที่ย่ำยีหรือขัดขวางพวกเขา . [ อ้างอิงที่จำเป็น ] เธอยังผลิตเรื่องราวบริสุทธ์สำหรับเด็ก และหลังจากรับสัญญาณบวกของพวกเขา , เธอไม่ได้โดยทั่วไปกลับสร้างงานสำหรับผู้ใหญ่ผู้ใหญ่ที่มุ่งเน้นข้อยกเว้นรวมถึงนิรนามนวนิยายขนาดสั้นที่ทันสมัยเกี่ยวกับหัวหน้าปีศาจ ( 1875 ) ซึ่งทำให้สงสัยว่ามันถูกเขียนโดยจูเลียน Hawthorne ; และกึ่งอัตชีวประวัติเรื่องงาน ( 1873 ) .
กับกลายเป็นมากขึ้นที่ประสบความสำเร็จกับสิ่งพิมพ์โดยโรเบิร์ตพี่ชายของส่วนแรกของเล็ก ๆน้อย ๆหรือผู้หญิง : เม็ก โจ เบธและ เอมี่ ( 1868 )กึ่งอัตชีวประวัติบัญชีของวัยเด็กของเธอกับน้องสาวของเธอใน Concord , แมสซาชูเซต ภาคสอง หรือ ส่วนที่สอง เรียกว่าดีภรรยา ( 1869 ) ตามวันที่เป็นผู้ใหญ่และพี่น้องของตนแต่งงาน มนุษย์น้อย ( 2414 ) ของ โจ ชีวิตในโรงเรียน plumfield ที่เธอก่อตั้งขึ้น กับสามีของเธอ อาจารย์ bhaer ที่บทสรุปของภาคสองของผู้หญิงเล็ก ๆน้อย ๆเด็กชายโจ ( 1886 ) เสร็จสิ้น " ครอบครัวมีนาคม Saga "
การแปล กรุณารอสักครู่..