Implications of sensitivityThe resu

Implications of sensitivity

The results in Figures 1 to 3 suggest that monetary policy was less constrained by the zero lower bound between 2009 and 2012 than is often recognized. Even though the zero bound severely constrained very short-term interest rates throughout this period, two-year Treasury yields do not appear to have been significantly affected until late 2011, and 10-year Treasury yields remained almost unaffected. Thus, there was still significant room for monetary policy to affect yields and the economy through the end of 2012. Indeed, on several occasions during this period, the FOMC was able to use forward guidance and large-scale asset purchases to push down medium- and longer-term Treasury yields by as much as 0.20 percentage point (see Gagnon et al. 2011 and Williams 2011). In normal times, it would take a federal funds rate cut of about 0.75 to 1 percentage point to produce a decline in medium- and longer-term yields of this magnitude (see Williams 2012 and Gürkaynak, Sack, and Swanson 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบของความไวแสงผลลัพธ์ในตัวเลข 1 ถึง 3 ขอแนะนำว่า นโยบายการเงินมีน้อยจำกัด โดยเป็นศูนย์ขอบล่างระหว่าง 2009 และ 2012 กว่ามักจะมีการรับรู้ แม้ว่าศูนย์ขอบเขตอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นมีข้อจำกัดรุนแรงตลอดช่วงเวลานี้ สองปีซื้อคืนผลผลิตไม่ปรากฏได้รับมากผลกระทบจนปลายปี 2011 และ 10 ปีคลังผลผลิตยังคงได้รับผลกระทบเกือบ ดังนั้น มีห้องยังสำคัญสำหรับนโยบายการเงินมีผลต่อผลผลิตและเศรษฐกิจผ่านปลายปี 2555 จริง ในโอกาสต่าง ๆ ในช่วงเวลานี้ FOMC จึงสามารถใช้คำแนะนำไปข้างหน้า และซื้อสินทรัพย์ขนาดใหญ่ดันลงกลาง longer ระยะ และอัตราผลตอบแทนซื้อคืนมากถึง 0.20 เปอร์เซ็นต์จุด (ดู Gagnon et al. 2011 และ 2011 วิลเลียมส์) ในเวลาปกติ จะใช้เงินของรัฐบาลกลางตัดราคาของเกี่ยวกับจุด 0.75 ถึง 1 เปอร์เซ็นต์การผลิตในระยะกลาง และ longer ผลผลิตขนาดนี้ (ดู 2012 วิลเลียมส์ และ Gürkaynak กระสอบ และ Swanson 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของความไวผลในรูปที่ 1-3 แสดงให้เห็นว่าการดำเนินนโยบายการเงินที่ถูก จำกัด น้อยลงโดยศูนย์ผูกพันลดลงระหว่างปี 2009 และ 2012 กว่ามักจะได้รับการยอมรับ แม้ว่าศูนย์ผูกพันอย่างรุนแรง จำกัด มากอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นตลอดระยะเวลานี้สองปีอัตราผลตอบแทนธนารักษ์ดูเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญจนถึงช่วงปลายปี 2011 และ 10 ปีอัตราผลตอบแทนธนารักษ์ยังคงได้รับผลกระทบเกือบ ดังนั้นจึงยังคงมีห้องพักที่สำคัญสำหรับการดำเนินนโยบายการเงินจะส่งผลกระทบต่ออัตราผลตอบแทนและเศรษฐกิจผ่านสิ้นปี 2012 อันที่จริงหลายต่อหลายครั้งในช่วงระยะเวลานี้ FOMC ก็สามารถที่จะใช้ไปข้างหน้าแนะนำและสินทรัพย์ขนาดใหญ่ที่จะผลักดันการซื้อลงกลาง และอัตราผลตอบแทนของกระทรวงการคลังในระยะยาวได้มากถึงร้อยละ 0.20 จุด (ดูแก็กนอน et al. ปี 2011 และวิลเลียมส์ 2011) ในช่วงเวลาปกติก็จะใช้เวลาของรัฐบาลกลางลดอัตราดอกเบี้ยเงินประมาณ 0.75-1 จุดร้อยละในการผลิตลดลงในอัตราผลตอบแทนระยะกลางและระยะยาวของขนาดนี้ (ดูวิลเลียมส์ปี 2012 และGürkaynakกระสอบและสเวนสัน 2005)