In Fisher’s theory, the timing of i

In Fisher’s theory, the timing of income is irrelevant: Consumer can borrow and lend across periods.
Example: If consumer learns that her future income will increase, she can spread the extra consumption over both periods by borrowing in the current period.
However, if consumer faces borrowing constraints (aka “liquidity constraints”), then she may not be able to increase current consumption
...and her consumption may behave as in the Keynesian theory even though she is rational & forward-looking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทฤษฎีของ Fisher ระยะเวลาของรายได้ไม่เกี่ยวข้อง: ผู้บริโภคสามารถขอยืม และให้ยืมระหว่างช่วง ตัวอย่าง: ถ้าผู้บริโภคทราบว่า รายได้ของเธอในอนาคตจะเพิ่มขึ้น เธอสามารถแพร่กระจายเพิ่มปริมาณการใช้ทั้งสองช่วง โดยกู้ยืมในรอบระยะเวลาปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม ถ้าผู้บริโภคเผชิญข้อจำกัดกู้ยืมเงิน (aka "สภาพคล่องข้อจำกัด"), แล้วเธออาจไม่สามารถเพิ่มการบริโภคในปัจจุบัน... และการบริโภคของเธออาจทำงานในทฤษฎีสำนักเคนส์แม้ว่าเธอจะมีเหตุผล & อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทางทฤษฎีฟิชเชอร์, ระยะเวลาของรายได้ที่ไม่เกี่ยวข้อง: ผู้บริโภคสามารถยืมและให้ยืมตลอดช่วงเวลา.
ตัวอย่าง: หากผู้บริโภครู้ว่ารายได้ในอนาคตของเธอจะเพิ่มขึ้นเธอสามารถแพร่กระจายการบริโภคที่เพิ่มขึ้นในช่วงเวลาที่ทั้งสองโดยการกู้ยืมเงินในงวดปัจจุบัน.
แต่ถ้า ผู้บริโภคใบหน้า จำกัด การกู้ยืมเงิน (aka "สภาพคล่อง") แล้วเธออาจจะไม่สามารถที่จะเพิ่มการบริโภคในปัจจุบัน
... และการบริโภคของเธออาจจะประพฤติตัวเป็นในทฤษฎีของเคนส์แม้ว่าเธอจะเป็นเหตุผลและมองไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทฤษฎีของ Fisher , ระยะเวลาของรายได้ที่ไม่เกี่ยวข้อง : ผู้บริโภคสามารถยืมข้ามช่วงเวลาตัวอย่าง : ถ้าผู้บริโภครู้ว่าในอนาคตจะเพิ่มรายได้ของเธอ เธอสามารถกระจายการบริโภคผ่านทั้งช่วงเวลาพิเศษโดยการกู้ยืมเงินในช่วงปัจจุบันอย่างไรก็ตาม หากผู้บริโภคเผชิญข้อจำกัดการกู้ยืม ( aka สภาพคล่อง " ข้อจำกัด " ) แล้ว เธออาจจะไม่สามารถที่จะเพิ่มการบริโภคในปัจจุบัน. . . . . . . และการบริโภคเธออาจทำตัวเหมือนในทฤษฎีสำนักเคนส์ ถึงแม้ว่าเธอจะเชือด & คาดการณ์ล่วงหน้า .