At the school that I was teaching at in northern Korat, the majority of English teachers could read to an acceptable level, but the same could not be said about their speaking.
It was laborious and constrained, not at all sounding natural, with most words being pronounced with a strong accent, or just plain incorrect. And do not even mention listening!
Not surprisingly, the same could be said about the students. They could read English and do exercises from a book, but not much else. They implored me, and many others, to speak slowly, even though one could not speak slower. The bottom line is their abilities were not good enough. They could barely speak the language, let alone comprehend what others were said. And this was high school students, albeit Matthayom 1 and 2. The administration did not help matters any when they refused my request to use listening tapes.
Being a teacher in Korea previously, I always thought that Koreans had problems with conversational English; but Thai students' abilities paled in comparison. And we're talking about those in the English intensive program, supposedly the smartest. Something clearly needs to be done. The only saving grace is that the students weren't necessarily the best. Why? Well, their mother and father gave the administration extra money. Students were not necessarily in the program based on talent, but the earning power of their parents. And if the pupils did not come to class or do their work? That's because a foreigner cannot fail anyone! Based on what I've heard from others, the same goes on in their schools. It seems the whole public school system has this problem. There is something wrong when students who never show up to class or do the work still end up passing.
The Thai teachers at my school in Korat seemed more concerned in teaching the foreigners about Thai culture, rather than English. If one took on the mannerisms and beliefs of Thai culture, then one was loved, regardless of teaching ability; but if one questioned the system, then one was branded "a problem". Learning about Thai culture is all well and good, but it shouldn't come at the expense of teaching English.
In July, there was an article in this publication bemoaning about how many tour guides are not properly qualified to speak English, and that this was hurting the tourism industry. Things do not bode well for the future, considering the English speaking abilities of the majority of students. Thai people have no choice but to improve their English conversational abilities, considering that tourism is the engine that drives Thailand's economy. Perhaps the situation is not so bad in the country as a whole as it is in the Northeast, or at least in the school where I taught. According to statistics, the above mentioned area contains a third of the population, yet only receives two per cent of all tourists annually. If the students here start speaking better English, then maybe this area can receive its fair share of the tourism pie in the future.
The whole public school system needs to be overhauled. But based on what I have seen, this is very unlikely to occur, given that it is a system beset by bureaucratic inefficiencies, where promotion is based on seniority, above all else.
Perhaps Thai people should take a cue from their brethren in Northeast Asia. The Koreans and Japanese have the same problems as here in their public school system, where the majority of English teachers are competent in grammar, but can barely speak the language. To rectify the problem, the above send their children to private English institutes, where the focus is on speaking. The results seem to bear some fruit.
Thurston Karvy
Chiang Rai
ที่โรงเรียนที่ฉันได้สอนที่ในโคราชเหนือ ส่วนใหญ่ของครูภาษาอังกฤษสามารถอ่านระดับการยอมรับ ได้เหมือนกันอาจไม่จะกล่าวเกี่ยวกับการพูดลำบาก และ จำกัด ไม่ออกเสียงธรรมชาติ มีคำส่วนใหญ่จะออกเสียง ด้วยสำเนียงที่แข็งแรง หรือเพียงธรรมดาไม่ถูกต้อง และไม่ได้พูดฟังไม่น่าแปลกใจ เหมือนกันอาจจะกล่าวเกี่ยวกับนักเรียน พวกเขาสามารถอ่านภาษาอังกฤษ และทำแบบฝึกหัดจากหนังสือ แต่ไม่มากอื่น พวกเขา implored ฉัน และอื่น ๆ อีกมากมาย พูดช้า แม้ว่าหนึ่งสามารถพูดช้า สุดท้ายเป็นความสามารถของพวกเขาไม่ดีพอ พวกเขาอาจแทบพูดภาษา นับ ประสาเข้าใจคนอื่น ๆ ได้กล่าวว่า และนี้คือนักเรียนมัธยม แม้ว่า Matthayom 1 และ 2 การจัดการก็ไม่ได้เรื่องใด ๆ เมื่อพวกเขาปฏิเสธคำแนะนำการใช้เทปฟังการเป็นครูในเกาหลีก่อนหน้านี้ เสมอคิดว่า ชาวเกาหลีมีปัญหาภาษาอังกฤษสนทนา แต่ความสามารถของนักเรียนไทย paled เทียบ และเรากำลังพูดถึงคนในการโปรแกรมภาษาอังกฤษแบบเร่งรัด คาดคะเนฉลาด บางอย่างต้องให้เสร็จ พระคุณประหยัดเท่านั้นที่นักเรียนไม่จำเป็นต้องดีที่สุด ทำไม ดี แม่และพ่อของพวกเขาให้การดูแลมากขึ้น นักเรียนได้ไม่จำเป็นในโปรแกรมตามพรสวรรค์ แต่อำนาจรายได้ของพ่อแม่ และ ถ้าเมื่อได้มาเรียน หรือทำงาน นั่นเป็น เพราะชาวต่างชาติไม่ล้มเหลวทุกคน ตามสิ่งที่ผมเคยได้ยินจากคนอื่น เช่นเดียวกับในโรงเรียน ดูเหมือนระบบทั้งโรงเรียนมีปัญหานี้ มีบางอย่างผิดปกติเมื่อนักแสดงไปเรียน หรือทำงานไม่เคย เรียนยังเอยผ่านครูไทยที่โรงเรียนของฉันในโคราชดูเหมือนเกี่ยวข้องเพิ่มเติมในการสอนชาวต่างชาติเกี่ยวกับวัฒนธรรม มากกว่าภาษาอังกฤษ ถ้าหนึ่งเอาบุคลิกและความเชื่อของวัฒนธรรมไทย แล้วหนึ่งไม่รัก ไม่สอนความสามารถ แต่ถ้าระบบไต่สวนหนึ่ง แล้วหนึ่งมีตรา "ปัญหา" เรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมไทยทั้งหมดดีและดี แต่ไม่ควรมาค่าใช้จ่ายสอนภาษาอังกฤษIn July, there was an article in this publication bemoaning about how many tour guides are not properly qualified to speak English, and that this was hurting the tourism industry. Things do not bode well for the future, considering the English speaking abilities of the majority of students. Thai people have no choice but to improve their English conversational abilities, considering that tourism is the engine that drives Thailand's economy. Perhaps the situation is not so bad in the country as a whole as it is in the Northeast, or at least in the school where I taught. According to statistics, the above mentioned area contains a third of the population, yet only receives two per cent of all tourists annually. If the students here start speaking better English, then maybe this area can receive its fair share of the tourism pie in the future.The whole public school system needs to be overhauled. But based on what I have seen, this is very unlikely to occur, given that it is a system beset by bureaucratic inefficiencies, where promotion is based on seniority, above all else.Perhaps Thai people should take a cue from their brethren in Northeast Asia. The Koreans and Japanese have the same problems as here in their public school system, where the majority of English teachers are competent in grammar, but can barely speak the language. To rectify the problem, the above send their children to private English institutes, where the focus is on speaking. The results seem to bear some fruit.Thurston KarvyChiang Rai
การแปล กรุณารอสักครู่..