In particular we argue that claims

In particular we argue that claims that Bourne and Hollingsworth closed simply because it was old-fashioned and out-of-touch with the new metropolitan shopping culture and identities of the 60s and 70s both underplay the complex, multi-stranded nature of urban shopping culture (as other relatively conservative stores were able to survive and develop), but also underplay the interaction and tensions between large shops as space of consumption, as particular kinds of firm, and as distinctive forms of property assent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เรายืนยันว่าอ้างว่าบอร์นและ Hollingsworth ปิดเพียงเพราะมันเป็นล้าสมัยและออกจากการสัมผัสกับวัฒนธรรมการช้อปปิ้งเมืองใหม่และตัวตนของ 60s และยุค 70 ทั้ง underplay ซับซ้อนธรรมชาติหลายติดของวัฒนธรรมการช้อปปิ้งในเมือง (ในขณะที่ร้านค้าที่ค่อนข้างอนุรักษ์นิยมอื่น ๆ ก็สามารถที่จะอยู่รอดและพัฒนา)แต่ยัง underplay ปฏิสัมพันธ์และความตึงเครียดระหว่างร้านค้าขนาดใหญ่ที่เป็นพื้นที่ของการบริโภคเป็นชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งของ บริษัท และรูปแบบที่โดดเด่นเป็นที่ยอมรับของสถ​​านที่ให้บริการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราโต้แย้งที่อ้างว่า บอร์นและ Hollingsworth ปิดเพียง เพราะมันไมออกของสัมผัสวัฒนธรรมศูนย์การค้านครหลวงใหม่และข้อมูลเฉพาะตัวของยุค 60s และ 70s ทั้ง underplay ซับซ้อน ธรรมชาติตกค้างหลายแหล่งช็อปปิ้งเมืองวัฒนธรรม (เป็นร้านค่อนข้างหัวเก่าก็สามารถอยู่รอด และพัฒนา), แต่ยัง underplay การโต้ตอบและความตึงเครียดระหว่างร้านค้าขนาดใหญ่ เป็นพื้นที่ของการใช้ ชนิดเฉพาะของบริษัท และ เป็นรูปแบบโดดเด่นคุณสมบัติ assent

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเฉพาะเราให้เหตุผลที่อ้างว่าเขตแดนและ hollingsworth ปิดเพียงเพราะมันเป็นแบบเก่าและแบบใหม่ที่เมืองวัฒนธรรมแหล่งช็อปปิ้งและเอกลักษณ์ของ 60 s และ 70 s underplay ทั้งคอมเพล็กซ์, multi - สายตีเกลียวธรรมชาติวัฒนธรรมแหล่งช็อปปิ้งของเมือง(เหมือนคนอื่นๆเป็นอนุรักษ์นิยมร้านค้าก็สามารถอยู่รอดและพัฒนา)แต่ยัง underplay ความตึงเครียดและการโต้ตอบที่ระหว่างร้านค้าขนาดใหญ่และพื้นที่ของการ บริโภค เป็น ประเภท เฉพาะของบริษัทและเป็นรูปแบบที่มีความโดดเด่นเป็นที่พักที่ยินยอมพร้อมใจ