Ninety-seven undergraduates, 48 of

Ninety-seven undergraduates, 48 of whom had a history of self-reported major
depression, completed measures of mood and cognitive style (e.g. explanatory style,
explanatory flexibility, dysfunctional attitudes) prior to and directly after a negative
mood priming challenge that consisted of listening to sad music and thinking about an
upsetting past event. Eighteen of the previously depressed participants endorsed
baseline levels of depression, explanatory style for negative events, and dysfunctional
attitudes higher than levels reported by never depressed participants or euthymic
participants with a history of depression. All three groups (never depressed
participants, dysphoric participants with a history of depression, euthymic participants
with a history of depression) demonstrated increases in dysphoria and dysfunctional
attitudes in response to the negative mood priming challenge. Dysphoric participants
with a history of depression, but not the other two groups, evidenced modest increases
in explanatory style following the negative mood priming challenge. Finally, euthymic
participants with a history of depression, but not the other two groups, evidenced
drops in explanatory flexibility. Findings from the present study suggest that the
cognitive theories of depression may benefit from examining both cognitive content and
cognitive flexibility when assessing risk for depression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไนน์ตี้เซเว่นสูง ๆ 48 คนมีประวัติของตนเองรายงานหลักภาวะซึมเศร้า วัดอารมณ์และการรับรู้ลักษณะ (เช่นอธิบายลักษณะ เสร็จสมบูรณ์อธิบายความยืดหยุ่น ทัศนคตินบา) ก่อน และหลัง จากการลบโดยตรงความท้าทายด้วยอารมณ์ที่ประกอบด้วยฟังเพลงเศร้า และคิดเกี่ยวกับ การupsetting เหตุการณ์ที่ผ่านมา เอททีนของผู้เรียนก่อนหน้านี้เรื่องราวที่รับรองระดับพื้นฐานของภาวะซึมเศร้า อธิบายลักษณะ เหตุการณ์ลบ และนบาทัศนคติที่สูงกว่าระดับที่รายงาน โดยผู้เรียนไม่เคยตกหรือ euthymicร่วมกับประวัติโรคซึมเศร้า ทั้งหมดสามกลุ่ม (ไม่หดหู่ผู้เข้าร่วม ร่วม dysphoric มีประวัติโรคซึมเศร้า ผู้เข้าร่วม euthymicมีประวัติโรคซึมเศร้า) แสดงขึ้น ใน dysphoria และนบาทัศนคติในการตอบสนองความท้าทายอารมณ์ลบด้วย ผู้เข้าร่วม dysphoricมีประวัติโรคซึมเศร้า แต่ไม่สองกลุ่มอื่น เป็นหลักฐานเพิ่มเจียมเนื้อเจียมตัวในลักษณะอธิบายต่อความท้าทายอารมณ์ลบด้วย ในที่สุด euthymicคน มีประวัติของโรคซึมเศร้า แต่ไม่สองกลุ่มอื่น เป็นหลักฐานหยดในอธิบายความยืดหยุ่น แนะนำที่ค้นพบจากการศึกษาปัจจุบันทฤษฎีการรับรู้โรคซึมเศร้าอาจได้รับประโยชน์จากการตรวจสอบเนื้อหาทั้งสองรับรู้ และรับรู้ความยืดหยุ่นในการประเมินความเสี่ยงสำหรับโรคซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เก้าสิบเจ็ดนักศึกษาระดับปริญญาตรี 48
คนมีประวัติความเป็นมาที่สำคัญตัวเองรายงานภาวะซึมเศร้าเสร็จมาตรการของอารมณ์และรูปแบบองค์ความรู้(เช่นรูปแบบการอธิบายความยืดหยุ่นอธิบายทัศนคติที่ผิดปกติ) ก่อนและหลังลบรองพื้นอารมณ์ความท้าทายที่ประกอบด้วยฟังเพลงเศร้าและคิดเกี่ยวกับเหตุการณ์ในอดีตร้าย สิบแปดของผู้เข้าร่วมมีความสุขก่อนหน้านี้ได้รับการรับรองในระดับพื้นฐานของภาวะซึมเศร้าสไตล์อธิบายสำหรับการจัดกิจกรรมเชิงลบที่ผิดปกติและทัศนคติที่สูงกว่าระดับที่รายงานโดยผู้เข้าร่วมไม่เคยหดหู่เศร้าหรือeuthymic ผู้เข้าร่วมที่มีประวัติของภาวะซึมเศร้า ทั้งสามกลุ่ม (ไม่เคยมีความสุขผู้เข้าร่วมเข้าร่วมdysphoric ที่มีประวัติของภาวะซึมเศร้าเข้าร่วม euthymic ที่มีประวัติของภาวะซึมเศร้า) แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นผิดปกติกังวลใจและทัศนคติในการตอบสนองต่อความท้าทายรองพื้นอารมณ์เชิงลบ เข้าร่วม dysphoric ที่มีประวัติของภาวะซึมเศร้า แต่ไม่ได้อีกสองกลุ่มหลักฐานเพิ่มขึ้นเจียมเนื้อเจียมตัวในรูปแบบดังต่อไปนี้อธิบายความท้าทายรองพื้นอารมณ์เชิงลบ สุดท้าย euthymic ผู้เข้าร่วมที่มีประวัติของภาวะซึมเศร้า แต่ไม่ได้อีกสองกลุ่มหลักฐานหยดความยืดหยุ่นในการอธิบาย ผลการวิจัยจากการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าทฤษฎีองค์ความรู้ของภาวะซึมเศร้าอาจได้รับประโยชน์จากการตรวจสอบทั้งเนื้อหาองค์ความรู้และความยืดหยุ่นทางปัญญาเมื่อมีการประเมินความเสี่ยงในการเกิดภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เก้าสิบเจ็ดนักศึกษา 48 ซึ่งมีประวัติของ self-reported สาขา
ซึมเศร้า อารมณ์ และสติปัญญาสมบูรณ์มาตรการลักษณะ ( เช่น การอธิบายลักษณะ
ความยืดหยุ่นผิดปกติทัศนคติ ) ก่อน และ โดยตรงหลัง อารมณ์เชิงลบ
รองพื้นท้าทาย ซึ่งประกอบด้วย ฟังเพลงเศร้าแล้วคิดถึง
upsetting เหตุการณ์ในอดีตอายุของผู้เข้าร่วมการพื้นฐานก่อนหน้านี้หดหู่
ระดับของภาวะซึมเศร้า , รูปแบบการอธิบายเหตุการณ์เชิงลบและทัศนคติไปด้วยกันไม่ได้
สูงกว่าระดับที่รายงานโดยผู้เข้าร่วมไม่หดหู่หรือ euthymic
ผู้ที่มีประวัติของภาวะซึมเศร้า ทั้งสามกลุ่ม ( ไม่เคยหดหู่
ผู้เข้าร่วม , ผู้ที่มีประวัติผิดปกติของภาวะซึมเศร้า , euthymic เข้าร่วม
กับประวัติของภาวะซึมเศร้า ) แสดงให้เห็นเพิ่มขึ้นในลื่นไหลและทัศนคติไปด้วยกันไม่ได้
ในการตอบสนองต่ออารมณ์เชิงลบรองพื้นท้าทาย ผิดปกติเข้าร่วม
กับประวัติของภาวะซึมเศร้า แต่ไม่อื่น ๆ 2 กลุ่ม คือ หลักฐานเพิ่มเจียมเนื้อเจียมตัว
ในรูปแบบการอธิบายต่อไปนี้เป็นลบอารมณ์รองพื้นท้าทาย ในที่สุด ผู้เข้าร่วม euthymic
กับประวัติของภาวะซึมเศร้าแต่ไม่ใช่กลุ่มอื่นๆเห็น
หยอดในความยืดหยุ่นใน . ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่า
ทฤษฎีความรู้ความเข้าใจของภาวะซึมเศร้าอาจได้รับประโยชน์จากการตรวจสอบทั้งด้านเนื้อหาและความยืดหยุ่นทางปัญญา เมื่อปัญญา
การประเมินความเสี่ยงสำหรับภาวะซึมเศร้า