------"Cast aside your family, your

------"Cast aside your family, your friends, your possessions, your world and come to our Little Garden."

Having second thoughts about having cast away her wealth now, it felt like the most ironic thing ever!

"Though it's my responsibility alone, I still feel a little left out……From now on, I shall plan wisely before joining Gift games so as to prevent any unnecessary expenditures. After all, a set of Flame gemstones can even cost up to one copper."

"Nn. Yep. Tonight will mark the first step of your conservation plans……. Let's go! Let's walk while eating, shall we?"

"Eh?" Asuka's surprise escaped from her mouth when she registered the detail of that question.

God knows when she bought it but there were 2 freshly baked Apple Pies held in Yō's hands. Taking a large bite into the apple pie and spilling it's aroma into the surrounding air, a look of bliss came over Yō's face.

Asuka smiled wryly as she stretched out her hand. "Oh well, at least you were thoughtful today. So I will have one."

"Eh?"

"Hmmm?"

"Nn? I won't give it to you."

Stuffing her second apple pie into her mouth, Yō's face was one of bliss again.

Mustering her hot flushed cheeks, Asuka strode over to the stall and ordered three peach pies on an impulse. Though keeping her temper in check, she began to feast upon the pies in self-abandonment. Not caring about the upkeep of looks.

Relishing the remarkable harmony of the sour and sweet taste of peach that seemed to wrap around her tongue with each bite, Asuka felt her temple appeased when she remembered something.

"Oh right, Kasukabe-san, have you returned the headphones?"

Yō immediately started to cough as she choked on her food.

Asuka frowned as she understood the reason behind this over reaction.

"You haven't given it to him right?"

"…. Nn."

"About the matter of having broken his headphones?"

"That case is closed. He had forgiven me when I apologized. So quick was his reply that I almost couldn't believe my ears…… but….." Yō halted her words.

To replace the spoilt headphones, Yō had originally planned to summon her father's headphones to return to Izayoi. Though she lost it before, it was fortunate that she managed to find it once more on top of the rubble.

The replacement had the same flame logo that was seen on Izayoi's headphones. Hence Yō thought that she could use it to atone and be forgiven. Only that……

"I heard that his headphones wasn't a product that can be bought…. But a handmade item crafted by his friend…."

"……Is it so?"

At this point, Asuka realized the cause of her woes.

A handmade item when compared to a commercial product would often carry a different weight of feelings. If a replacement is simply acquired and given, it might get taken badly as an insult to Izayoi's friend.

(Eh? If…… If it's like this, something seems amiss. How would a handmade item carry the same logo found on a commercial product?) Asuka felt puzzled as she thought to herself.

Yō didn't seem to notice her concerns as she clenched her fists.

"And so I decided to keep the headphones as a keepsake of my father's possession and use something else to repay him. I already promised Izayoi that I will give him all the prizes that I gather from the Harvest Festival."

"Oh….like this…?"

"That's why I really wanted to get the first place for the Hunting event. That Garol-san just doesn't know how to be considerate of others." Yō stuffed more of her apple pie into her mouth as she sulked.

All of a sudden, her hand stopped moving. With a half-eaten apple pie held midway to the mouth, she widened her eyes as she fixed her eyed on something beside the stall.

Perplexed by her companion's strange actions, Asuka cocked her head to one side.

"Kasukabe-san? Is something the matter?"

"…….Asuka, what's that?"

Yō pointed before her with her free hand and Asuka's eyes followed the direction that Yō pointed……

*Puck!* went the sound of the collision between Asuka's forehead and something that was roughly the size of a fist.

"Aya!"

"Wua!"

"Ah, Asuka!"

Throwing aside her unfinished pie, Yō rushed to Asuka's side.

Fortunately it wasn't anything serious. Asuka only doubled over due to the surprise and force of the collision. Pressing the point swelling and angry looking bump on her forehead, she lifted up her head to look at the culprit that made that voice in a strange pitch.

The thing that collided with Asuka------ was a fist sized, faerie that was now seeing lots of stars.[11]

"This…. This child is a faerie?"

"Seems smaller than Mel. It looks bite-sized."

"Right…. Want to eat?"

"I want to eat!"

"No you can't!"

Feeling the imminent threat to its life, the faerie quickly scrambled to its feet and brushed the dust off its Margenta silken outfit. Feeling a wave of déjà vu, Asuka gave a wry smile-----

*Puck, Puck!* A second and third collision went straight to her forehead.

"Yahahah!"

"Wuahah!"

"Waahah!"

"Serves your right♪"

*Swish!* The last one sent out a flying kick while shouting out maliciously. Asuka finally fell backwards with her back on the floor.

"Four? There's four of the same faerie?" Yō couldn't grasp the situation but she counted the number of those floating faeries.

There were a total of four faeries wearing the same Magenta High Grade silk one piece dresses. Looking like Mel, they seemed to be a type of group faerie. Floating around while squabbling amongst themselves, they flew away as though nothing had happened.

Yō with her mouth agape was too stunned to react as she watched them leave. At this moment, a familiar voice could be heard from over the crowd------it was the shop assistant of [Thousand Eyes]'s voice. Jostling against the crowd, she jogged over when she saw Yō and Asuka.

"Hah….Hah…. Y.You, the [No Name] people! Have you seen a five member group of faeries pass by her? They are small female faeries that wear Magenta one piece dresses!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

--- "โยนไว้ครอบครัว เพื่อน ทรัพย์สินของ โลกของคุณ และมาถึงสวนเล็กๆ"มันมีความคิดที่สองเกี่ยวกับมีหลุดอีกมากมายให้เธอตอนนี้ รู้สึกเหมือนสิ่งที่เรื่องมากที่สุดเคย"แม้ว่าจะเป็นผมคนเดียว ฉันยังคงรู้สึกซ้ายเล็กน้อยออก... จากนี้ ฉันจะวางแผนอย่างชาญฉลาดก่อนที่จะเข้าร่วมเกมของขวัญเพื่อป้องกันค่าใช้จ่ายใด ๆ ไม่จำเป็น หลังจากที่ทุก ชุดอัญมณีเปลวไฟสามารถแม้ต้นทุนทองแดงหนึ่งถึง"" Nn. ฮ่ะ คืนนี้จะทำเครื่องหมายขั้นตอนแรกของแผนการอนุรักษ์... ไปกันเถอะ! ลองเดินขณะรับประทานอาหาร จะเรา""เอ๊ะ" ความประหลาดใจของอาสึกะหลบหนีออกจากปากของเธอเมื่อเธอลงทะเบียนรายละเอียดของคำถามพระเจ้ารู้เมื่อเธอซื้อมันมีแต่ถูก 2 อบสดแอปเปิ้ลพายจัดขึ้นในมือของ Yō การกัดเป็นพายแอปเปิ้ลขนาดใหญ่ และออกจะหอมไปในอากาศโดยรอบ ดูความสุขมาทั่วใบหน้าของ Yōอาสึกะยิ้ม wryly เป็นเธอเหยียดมือของเธอ "โอ้ ดี ที่คุณได้เด่นวันนี้ ดังนั้น ฉันจะมีหนึ่ง""เอ๊ะ""Hmmm""Nn ฉันจะให้คุณ"บรรจุวงกลมแอปเปิ้ลสองเธอเข้าไปในปากของเธอ หน้าของ Yō ได้หนึ่งความสุขอีกครั้งMustering แก้ม flushed เธอร้อน อาสึกะ strode ผ่านคอก และสั่งพาย 3 พีชที่เป็นแรงกระตุ้น แม้รักษาอารมณ์ของเธอในการตรวจสอบ เธอเริ่มลิ้มลองเมื่อพายใน abandonment ตนเอง ไม่ดูแลเกี่ยวกับค่าบำรุงรักษาของลักษณะอร่อยสมัยโดดเด่นของรสชาติเปรี้ยว และหวานของพีชที่ดูเหมือนจะตัดลิ้นของเธอด้วยการกัดแต่ละรอบ อาสึกะรู้สึกวัดของเธอ appeased เมื่อเธอจดจำบางสิ่งบางอย่าง"โอ้ ขวา Kasukabe ซัง คุณมีคืนหูฟังหรือไม่"Yō เริ่มต้นกระแอมเป็นเธอสำลักอาหารของเธอทันทีอาสึกะ frowned เป็นเธอเข้าใจเหตุผลอยู่เบื้องหลังนี้ผ่านปฏิกิริยา"คุณไม่ได้ให้มันเขาขวา""…. Nn ""เกี่ยวกับเรื่องของมีเสียหูฟังของเขา""กรณีที่ถูกปิด เขามีอภัยฉันเมื่อฉันอุ้ม ด่วนมากถูกเขาตอบว่า ผมแทบไม่เชื่อหูของฉัน... แต่..." Yō หยุดคำพูดของหล่อนแทนหูฟังทำลาย Yō มีแผนเดิมไปเรียกหูฟังของพ่อของเธอกลับ Izayoi ว่าเธอแพ้มาก่อน มันเป็นโชคดีที่เธอได้พบอีกครั้งบนอิฐเปลี่ยนโลโก้เหมือนเปลวไฟที่ถูกมองเห็นได้บนหูฟังของ Izayoi ได้ ดังนั้น Yō คิดว่า เธอสามารถใช้ได้จำนวนมาก และได้รับการอภัย เฉพาะที่..."ผมได้ยินว่า หูฟังของเขาไม่ได้เป็นสินค้าที่สามารถซื้อ... แต่สินค้าทำด้วยมือสร้างขึ้น โดยเพื่อนของเขา...""…… คือมันเพื่อจุดนี้ อาสึกะรับรู้สาเหตุของความทุกข์โศกของเธอสินค้าทำด้วยมือเมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์จะมักจะมีน้ำหนักแตกต่างกันของความรู้สึก ถ้าแทนก็ได้ และให้ มันอาจได้นำไม่ดีเป็นการดูถูก Izayoi ของเพื่อน(เอ๊ะ ถ้า... ถ้าเป็นเช่นนี้ สิ่งที่ดูเหมือนว่าเป็นการไม่ วิธีจะสินค้าทำด้วยมือมีโลโก้เดียวกันที่พบในผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์หรือไม่) อาสึกะรู้สึกพิศวงกับเธอความคิดตัวเองYō ไม่ได้ดูเหมือนจะ สังเกตเห็นความกังวลของเธอ ตามที่เธอกัดหมัดของเธอ"ดังนั้น ฉันจึงตัดสิน ใจเก็บหูฟังเป็น keepsake ของพ่อครอบครอง และใช้สิ่งชำระเขา ผมแล้วสัญญา Izayoi ว่า จะให้เขารางวัลทั้งหมดที่ผมรวบรวมจากเทศกาลเก็บเกี่ยว""โอ้...เช่นนี้...? ""คือเหตุผลที่ทำไมผมอยากไปสถานแรกสำหรับเหตุการณ์ล่าสัตว์ ว่า Garol ซังก็ไม่รู้ว่าวิธีถนอมน้ำใจของผู้อื่น" Yō ยัดขึ้นพายแอปเปิ้ลของเธอเข้าไปในปากของเธอเป็นนาง sulkedทันที มือของเธอหยุดย้าย มีเป็นครึ่งกินพายแอปเปิ้ลจัดมิดเวย์ปาก เธอ widened ตาของเธอเป็นเธอคงเธอตากับข้างคอกงง โดยการกระทำแปลก ๆ ของเพื่อนของเธอ อาสุกะถูกผึ่งศีรษะข้างใดข้างหนึ่งของเธอ"Kasukabe ซัง คือบางเรื่อง"...อาสุกะ นั่นคืออะไร? "Yō ชี้ก่อนเธอ ด้วยมือของเธอฟรี และสายตาของอาสึกะตามทิศทางที่ชี้ Yō ...* เด็กซน! * ไปเสียงของการชนกันระหว่างหน้าผากของอาสึกะและสิ่งที่หยาบ ๆ ขนาดของกำปั้นเป็นการ"อา""วัว""อา อาสึกะ! "ทิ้งไว้พายของเธอยังไม่เสร็จ Yō วิ่งไปด้านข้างของอาสึกะโชคดีมันไม่มีอะไรร้ายแรง อาสึกะเท่าสองเท่ามากกว่าแปลกใจและแรงของการชน กดจุดบวม และโกรธมองชนบนหน้าผากของเธอ เธอยกขึ้นศีรษะของเธอดูผู้ร้ายที่ทำให้เสียงในระยะห่างที่แปลกสิ่งที่ฮาล์กับอาสึกะ--คือ กำปั้นที่ขนาด faerie ที่ถูกตอนนี้เห็นดาวมากมาย [11]"นี้... เด็กคนนี้คือ faerie เป็น"ดูเหมือนว่ามีขนาดเล็กกว่าเมล เหมือนกัดขนาดนั้น""ขวา... ต้องการกิน""อยากกิน""คุณไม่ไม่"รู้สึกภัยคุกคามจากพายุฝนฟ้าคะนองเพื่อชีวิต faerie อย่างรวดเร็วแปลงของฟุต และทาสีฝุ่นออกจากชุดของซิลค์เค่น Margenta ความรู้สึกของ déjà vu อาสึกะให้มี wry ยิ้ม--* เด็กซน เด็กซน! * ความขัดแย้งที่สอง และสามไปตรงหน้าผากของเธอ"Yahahah""Wuahah""Waahah""บริการ right♪ ของคุณ"* เข้าไว้! * หนึ่งล่าสุดที่ส่งออกไปเตะบินขณะตะโกนออกโดยการ อาสึกะสุดท้ายตกย้อนกลับกับเธอกลับบนชั้น"สี่ มีสี่เหมือน faerie " Yō ไม่ทัน แต่เธอนับจำนวนผู้ลอยภูตมีทั้งหมดสี่ภูตใส่เกรดเดียวกันม่วงสูงชุดหนึ่งชิ้นไหม พวกเขามองเช่นเมล ดูเหมือนจะเป็นชนิดของกลุ่ม faerie ลอยรอบในขณะที่ความขัดแย้งท่ามกลางตัวเอง พวกเขาบินไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นYō กับอากาเป้ปากเธอตกตะลึงไปเกินกว่าการตอบสนองเป็นเธอดูออกได้ ตอนนี้ เสียงที่คุ้นเคยอาจได้ยินเสียงจากฝูงชน---เป็นผู้ช่วยร้าน [พันตา] ของเสียง ปรับกับฝูงชน นาง jogged กว่าเมื่อเธอเห็น Yō และอาสึกะ"ไร...-เป็น... Y.You คน [ไม่มีชื่อ] คุณได้เห็นกลุ่มสมาชิก 5 ภูตผ่านเธอ มีภูตของหญิงเล็กที่สวมใส่ชุดม่วงชิ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

------ "โยนกันในครอบครัวของคุณเพื่อนของคุณทรัพย์สินของคุณโลกของคุณและมาการ์เด้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเรา." มีความคิดที่สองเกี่ยวกับการที่มีการทิ้งความมั่งคั่งของเธอตอนนี้มันรู้สึกเหมือนสิ่งที่น่าขันมากที่สุดที่เคย! "แม้ว่า มันเป็นความรับผิดชอบของฉันคนเดียวที่ฉันยังคงรู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ปล่อยออกมา ...... จากนี้ไปฉันจะวางแผนอย่างชาญฉลาดก่อนเข้าร่วมเกมของขวัญเพื่อป้องกันไม่ให้ค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นใด ๆ . หลังจากที่ทุกชุดของอัญมณีเปลวไฟยังสามารถประหยัดค่าใช้จ่ายได้ถึงหนึ่งทองแดง " "Nn. ครับ. คืนนี้จะทำเครื่องหมายขั้นตอนแรกของแผนอนุรักษ์ของคุณ ...... . Let 's go! ลองเดินในขณะที่การรับประทานอาหารให้เรา?" "เอ๊ะ?" ความประหลาดใจของอะซึกะหนีออกมาจากปากของเธอเมื่อเธอลงทะเบียนรายละเอียดของคำถามที่ว่า. พระเจ้าเท่านั้นที่รู้เมื่อเธอซื้อมัน แต่มี 2 แอปเปิ้ลพายอบสดใหม่ถืออยู่ในมือโย่ การกัดขนาดใหญ่เป็นแอปเปิ้ลพายและหกมันเป็นกลิ่นหอมไปในอากาศโดยรอบมีลักษณะของความสุขมาให้ทั่วใบหน้าโย่. อะซึกะยิ้มถึงคราวที่เธอยืดออกมือของเธอ "โอ้ดีอย่างน้อยคุณคิดในวันนี้. ดังนั้นฉันจะมีหนึ่ง." "เอ๊ะ?" "อืม" "Nn ฉันจะไม่ให้มันอยู่กับคุณ." บรรจุพายแอปเปิ้สองของเธอเข้าไปในปากของเธอใบหน้าโย่ เป็นหนึ่งในความสุขอีกครั้ง. ชุมนุมแก้มเธอแดงร้อนอะซึกะก้าวไปยังคอกและสั่งสามพายลูกพีชที่แรงกระตุ้น แม้ว่าการรักษาอารมณ์ของเธอในการตรวจสอบเธอเริ่มที่จะลิ้มลองเมื่อพายในการละทิ้งตัวเอง ไม่ดูแลเกี่ยวกับค่าบำรุงรักษาของรูปลักษณ์. Relishing ความสามัคคีที่โดดเด่นของรสเปรี้ยวและหวานของลูกพีชที่ดูเหมือนจะห่อรอบลิ้นของเธอกับกัดแต่ละ Asuka รู้สึกวัดสำราญใจของเธอเมื่อเธอจำได้ว่าบางสิ่งบางอย่าง. "โอ้ขวา Kasukabe ซังมี คุณกลับหูฟังได้หรือไม่ " Yōทันทีที่เริ่มไอขณะที่เธอสำลักอาหารของเธอ. อะซึกะขมวดคิ้วขณะที่เธอเข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังนี้ปฏิกิริยา. "คุณยังไม่ได้ให้มันกับเขาใช่มั้ย?" "... . Nn." "เกี่ยวกับ เรื่องของการแตกหูฟังของเขา? " "กรณีที่ถูกปิด. เขาได้รับการอภัยฉันเมื่อฉันขอโทษ. ดังนั้นอย่างรวดเร็วเป็นคำตอบของเขาที่ผมเกือบจะไม่เชื่อหูของฉัน ...... แต่ ... .. " โยหยุดคำพูดของเธอ. ต้องการ เปลี่ยนหูฟังเสียโย่เคยวางแผนที่จะเรียกหูฟังของพ่อของเธอจะกลับไป Izayoi แม้เธอจะสูญเสียมันไปก่อนมันเป็นโชคดีที่เธอจะหามันอีกครั้งที่ด้านบนของซากปรักหักพัง. มีการเปลี่ยนโลโก้เปลวไฟเดียวกับที่เห็นในหูฟังของ Izayoi ดังนั้นYōคิดว่าเธอจะใช้มันเพื่อชดเชยและได้รับการอภัย เพียง แต่ที่ ...... "ผมได้ยินมาว่าหูฟังของเขาไม่ได้ผลิตภัณฑ์ที่สามารถซื้อได้ ... . แต่เป็นรายการที่ทำด้วยมือที่สร้างขึ้นโดยเพื่อนของเขา ... ." "...... มันเป็นเช่นนั้น?" ณ จุดนี้อะซึกะตระหนักถึงสาเหตุของเธอ woes. รายการที่ทำด้วยมือเมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์มักจะพกน้ำหนักที่แตกต่างกันของความรู้สึก ถ้าเปลี่ยนจะได้รับเพียงและได้รับก็อาจได้รับการดำเนินการมากเท่ากับดูถูกเพื่อน Izayoi ของ. (เอ๊ะหรือไม่ถ้า ...... ถ้าเป็นเช่นนี้สิ่งที่ดูเหมือนว่าผิดปกติ. วิธีรายการที่ทำด้วยมือจะนำโลโก้เดียวกับที่พบในผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์ ?) อะซึกะรู้สึกงงที่เธอคิดกับตัวเอง. Yōดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นความกังวลของเธอขณะที่เธอ clenched หมัดของเธอ. "และดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะเก็บหูฟังเป็นของที่ระลึกของการครอบครองพ่อของฉันและใช้อย่างอื่นในการชำระคืนเขา ฉันสัญญาว่า Izayoi ที่ผมจะให้เขารางวัลทั้งหมดที่ผมรวบรวมจากเทศกาลเก็บเกี่ยว. " "โอ้ ... .like นี้ ... ?" "นั่นเป็นเหตุผลที่ผมอยากจะได้สถานที่แรกสำหรับเหตุการณ์ล่าสัตว์. ที่ Garol ซัง ก็ไม่ทราบวิธีการมีน้ำใจของคนอื่น ๆ . " Yōยัดมากขึ้นของพายแอปเปิ้เธอเข้าไปในปากของเธอในขณะที่เธอ sulked. ทั้งหมดในทันทีที่มือของเธอหยุดเคลื่อนไหว มีครึ่งกินพายแอปเปิ้ลจัดกึ่งกลางปากเธอกว้างดวงตาของเธอขณะที่เธอคงตาของเธอเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ข้างคอก. งงงวยโดยสหายของเธอกระทำแปลกอะซึกะเอียงศีรษะของเธอไปอีกด้านหนึ่ง. "Kasukabe ซังหรือไม่บางสิ่งบางอย่าง เรื่อง? " "...... .Asuka สิ่งที่?" ก่อนที่จะชี้ให้เห็นYōเธอกับมือข้างที่ว่างของเธอและตาอะซึกะทิศทางตามที่Yōชี้ ...... * ซน! * ไปเสียงจากการปะทะกันระหว่างหน้าผากอะซึกะและสิ่งที่ ขนาดประมาณกำปั้น. "อายะ!" "วัว" "อาซึกะ" โยนกันพายของเธอยังไม่เสร็จโย่รีบวิ่งไปที่ด้านข้างของอะซึกะ. โชคดีที่มันไม่ได้ร้ายแรงอะไร Asuka เพียงสองเท่ามากกว่าเนื่องจากความประหลาดใจและแรงของการชน การกดจุดบวมและโกรธมองชนบนหน้าผากของเธอเธอยกขึ้นหัวของเธอจะมองไปที่ผู้กระทำผิดที่ทำให้เสียงว่าในสนามที่แปลก. สิ่งที่ชนกับ Asuka ------ เป็นกำปั้นขนาด, เทวดาที่ ตอนนี้เห็นจำนวนของดาว. [11] "นี่ ... . เด็กคนนี้เป็นเทวดาหรือไม่" "ดูเหมือนว่ามีขนาดเล็กกว่าเมล. ดูเหมือนกัดขนาด." "ตอน ... . ต้องการที่จะกินหรือ?" "ผมอยากที่จะกิน!" "ไม่คุณไม่สามารถ" รู้สึกคุกคามการดำรงชีวิตของตนได้อย่างรวดเร็วเทวดาตะกายไปที่เท้าและปัดฝุ่นออกจากเครื่องแต่งกายของ Margenta ไหม รู้สึกคลื่นของเดจาวูอะซึกะยิ้มเบี้ยว ----- * ซนซน! * การปะทะกันที่สองและสามก็ตรงไปยังหน้าผากของเธอ. "Yahahah!" "Wuahah!" "Waahah!" "ทำหน้าที่ที่เหมาะสมของคุณ ♪ " หวด * * * * * คนสุดท้ายที่ส่งออกไปเตะบินขณะที่ตะโกนออกมาโดยมีเจตนาร้าย Asuka ที่สุดลดลงไปข้างหลังกับด้านหลังของเธอบนพื้น. "สี่? มีสี่ของเทวดาเหมือนกันเนี่ย?" Yōไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ แต่เธอนับจำนวนของผู้ภูตลอย. มีทั้งหมดสี่ภูตสวมใส่ผ้าไหมเดียวกัน Magenta คุณภาพสูงชุดหนึ่งชิ้นเป็น มองเช่นเมลพวกเขาดูเหมือนจะเป็นประเภทของกลุ่มเทวดา ลอยรอบในขณะที่ทะเลาะกันระหว่างตัวเองที่พวกเขาบินออกไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น. Yōด้วยปากของเธออ้าปากค้างตะลึงเกินไปที่จะตอบสนองในขณะที่เธอเฝ้าดูพวกเขาออก ขณะนี้เสียงที่คุ้นเคยอาจจะได้ยินจากกว่าฝูงชน ------ มันเป็นผู้ช่วยร้านค้าของ [ตาพัน] ของเสียง กระแทกกับฝูงชนที่เธอวิ่งมากกว่าเมื่อเธอเห็นYōและ Asuka. "ฮะ ... .Hah ... . Y.You, [ไม่มีชื่อ] คน! คุณจะได้เห็นกลุ่มห้าสมาชิกของภูตผ่านเธอ? พวกเขาเป็นเพศหญิงที่มีขนาดเล็ก ภูตที่สวมใส่ชุดสีม่วงแดงหนึ่งชิ้น!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

------ " ทิ้งครอบครัว , เพื่อน , เงินทอง และโลกของคุณมาที่สวนเล็กๆของเรา "

มีความคิดที่สองเกี่ยวกับการทิ้งความมั่งคั่งของเธอในตอนนี้ มันรู้สึกเหมือนแดกดันมากที่สุดสิ่งที่เคย !

" แต่มันเป็นความรับผิดชอบของผมคนเดียว ผมยังรู้สึกซ้ายออก . . . . . . . ต่อจากนี้ไป ผมจะวางแผนอย่างชาญฉลาดก่อนที่จะเข้าร่วมเกมของขวัญเพื่อป้องกันไม่ให้ค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็น . หลังจากทั้งหมดชุดพลอยเปลวไฟสามารถค่าใช้จ่ายถึง 1 ทองแดง "

" nn . ใช่ คืนนี้จะมาร์ค ก้าวแรกของแผนอนุรักษ์ของคุณ . . . . . . . ไปกันเถอะ ! เดินไปกินข้าว เรา ? "

" เอ๋ ? " อาสุกะเป็นเซอร์ไพรส์หนีออกมาจากปากของเธอเมื่อเธอลงทะเบียนรายละเอียดของคำถามนั้น

พระเจ้ารู้ดีว่าเมื่อเธอซื้อมัน แต่มันมี 2 อบแอปเปิ้ลพายที่จัดขึ้นใน Y โฮของมือการกัดขนาดใหญ่ในแอปเปิ้ลพายและหกเป็นกลิ่นในอากาศโดยรอบ ลักษณะของบลิสมาหน้า Y โฮ

กะยิ้มอย่างบิดเบี้ยว ตามที่เธอเหยียดมือของเธอ " แต่อย่างน้อยคุณคิดในวันนี้ ดังนั้นฉันจะมีหนึ่ง . "

" เอ๋ ? "

" หือ ? "

" nn ? ผมไม่อยากให้คุณ "

ยัดแอปเปิ้ลพายของเธอที่สองเข้าไปในปากของเธอ ใบหน้าของ Y โฮเป็นหนึ่งของความสุขอีกครั้ง

รวบรวมของเธอร้อนหน้าแดง แก้ม กะ สโทร์ดี้ ไปที่ร้าน สั่งสามพีชพายเป็นแรงกระตุ้น แม้ว่าการรักษาอารมณ์ของเธอในการตรวจสอบ , เธอเริ่มที่จะฉลองบนพายในการสละตนเอง ไม่สนใจเรื่อง upkeep ของดู

ชอบความสามัคคีที่น่าทึ่งของเปรี้ยว และรสหวานของพีชที่ดูเหมือนจะห่อลิ้นของเธอ ด้วยแต่ละกัดกะว่าวัดของเธอสงบลงเมื่อเธอนึกอะไรขึ้นมาได้

" อ๋อ Kasukabe ซาน เธอกลับหูฟัง ?

Y โฮทันที เริ่มไอเป็นเธอเธอสำลักอาหาร

Asuka ขมวดคิ้วขณะที่เธอเข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังนี้มากกว่าปฏิกิริยา

" คุณไม่ได้ให้มันกับเขาใช่มั้ย ? "

" . . . . . . . NN . . . "

" เรื่องมีขาดหูฟังของเขา ?

" ว่า กรณีปิดเขาให้อภัยฉันเมื่อฉันกล่าวคำขอโทษ รีบตอบกลับมาว่าผมเกือบไม่เชื่อหู . . . . . . . แต่ . . . . . " Y โฮหยุดคำพูด

เพื่อแทนที่ตัวหูฟัง , Y โฮได้วางแผนที่จะเรียกหูฟังของพ่อของเธอกลับไป ซะโย . แม้ว่าเธอเสียก่อน โชคดีที่เธอได้พบมันอีกครั้งบนซากปรักหักพัง .

เปลี่ยนได้เหมือนเปลวไฟโลโก้ที่เห็นซาโย เป็นหูฟัง ดังนั้น Y โฮคิดว่าเธอสามารถใช้มันเพื่อไถ่โทษ และได้รับการอภัยโทษ แต่ . . . . . . .

" ฉันได้ยินมาว่าหูฟังของเขาไม่ได้เป็นผลิตภัณฑ์ที่สามารถซื้อ . . . . . . . แต่รายการที่สร้างขึ้นโดยฝีมือเพื่อน . . . . . . . "

" . . . . . . . งั้นหรอ "

ณ จุดนี้ กะว่าเป็นสาเหตุของ woes เธอ

แฮนด์เมดสินค้าเมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์มักจะมีน้ำหนักที่แตกต่างกันของความรู้สึก ถ้าเปลี่ยนก็ซื้อให้ มันอาจจะถ่ายไม่สวย เท่ากับดูถูกเพื่อนซาโย อยู่

( เอ๊ะ ? ถ้า . . . . . . . ถ้ามันเป็นแบบนี้ มันดูผิดปกติ ทำไมสินค้าทำมือถือเหมือนกัน โลโก้ ที่พบในผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์ ? อาสึกะรู้สึกงุนงง เพราะเธอคิดว่าตัวเอง

Y โฮไม่เคยสังเกตเห็นความกังวลของเธอขณะที่เธอกำไว้เธอ

" และดังนั้นฉันตัดสินใจที่จะเก็บหูฟังเป็นของที่ระลึกของการครอบครองของพ่อและใช้สิ่งอื่นเพื่อตอบแทนท่าน ฉันสัญญากับซาโย ที่ผมจะให้เขาทุกรางวัลที่ผมรวบรวมจากเทศกาลเก็บเกี่ยว "

" โอ้ . . . . . . . แบบนี้ . . . . . . . ? "

" นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องการที่จะได้รับสถานที่แรกสำหรับการล่าสัตว์งานที่ garol ซาน แค่ไม่รู้จักเกรงใจคนอื่น " Y โฮยัดมากกว่าของแอปเปิ้ลพายของเธอเข้าไปในปากของเธอขณะที่เธอโกรธ

จู่ๆมือของเธอหยุดเคลื่อนที่ กับครึ่งกินแอปเปิ้ลพายขึ้นตรงกลางกับปากเธอ ดวงตาเบิกกว้างของเธอขณะที่เธอคงเธอตาบางอย่างข้างคอก

งงด้วยการกระทำที่แปลกเพื่อน อาสุกะเอียงหัวไปด้านใดด้านหนึ่ง

" คาสุคาเบะซัง ? มีอะไรเหรอ ? "

" . . . . . . . กะ นั่นอะไร ?

Y โฮชี้ก่อนเธอฟรีมือและ Asuka สายตาตามทิศทางที่ Y โฮชี้ . . . . . . .

* พางค์ ! * ไป เสียงของการปะทะกันระหว่าง กะหน้าผากบางอย่างนั่นคือประมาณขนาดของกำปั้น

" อายะ ! "

" วัว "

" เอ่อ อาสุกะ !

โดยทิ้งพายเสร็จเธอ , Y โฮรีบวิ่งไปด้านข้างของ Asuka .

โชคดีมันไม่ได้จริงจังอะไร กะแค่สองเท่ามากกว่าเนื่องจากการเซอร์ไพรส์และแรงของการชน กดจุดบวมและโกรธมองชนบนหน้าผากของเธอ เธอยกหัวของเธอไปมองตัวการที่ทำให้เสียงในระดับเสียงที่แปลก

มันชนกับอาสึกะ ------ เป็นกำปั้นขนาด แฟรี่ ที่ตอนนี้เห็นดาวมากมาย [ 11 ]

" . . . . . . .เด็กนี่เป็นเทวดา ?

" ดูเหมือนว่ามีขนาดเล็กกว่าเมล ดูขนาดกัด . "

" ใช่ . . . . . . . ต้องการที่จะกิน ?

" ฉันต้องการที่จะกิน ! "

" ไม่ ! "

รู้สึกอันตรายเกิดขึ้นกับชีวิตของ แฟรี่รีบตะกายเท้าของมันและแปรงฝุ่นออกไหม margenta ของชุด รู้สึกคลื่นของเดจาวู อาสึกะให้เบ้ยิ้ม -----

* พัค พัค ! * การชนที่สองและสามไปที่หน้าผากของเธอ

" yahahah ! "

" wuahah ! "

" waahah ! "

" ทำหน้าที่ได้♪ "

* เฟี้ยว ! * สุดท้ายส่งออกเตะในขณะที่ตะโกนอย่างมุ่งร้าย . กะ ก็ล้มไปข้างหลัง กับหลังของเธอบนชั้น

" 4 มีสี่ของแฟรี่เดียวกัน ? Y โฮไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ แต่เธอนับเลขเหล่านั้นลอย

เทวดามีทั้งหมดสี่ภูตสวมเดียวกันสีบานเย็น เกรดสูงผ้าไหมชิ้นหนึ่งชุด ดูเหมือนเมล พวกเขาดูเหมือนจะเป็นชนิดของแฟรี่ กรุ๊ป ลอยรอบในขณะที่การทะเลาะกันเอง พวกเขาบินไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

Y โฮเธอปากเป้ ก็ตะลึง ตอกกลับเธอเฝ้าดูพวกเขาออกไป ในช่วงเวลานี้เสียงที่คุ้นเคยอาจจะได้ยินจากฝูงชน ------ เป็นผู้ช่วยร้านพันตา ] [ เสียง ดันต่อฝูงชน เธอ jogged มากกว่าเมื่อเธอเห็น Y โฮและ Asuka .

" . . . . . . . ฮ่าฮ่า . . . . . . . วาย คุณ [ ชื่อ ] คน คุณเคยเห็นห้าสมาชิกของกลุ่มภูตผ่านเธอ พวกเขามีขนาดเล็กหญิงภูตที่สวมชุดหนึ่งชิ้นสีม่วง !