A history of Islamic pottery can be

A history of Islamic pottery can be structured around three successive “waves,” or phases, of Chinese influ­ence, each initiated by the arrival in the Near East of a new type of ceramic ware. The phases tended to follow a similar pattern. First, the Islamic potters developed a technology allowing them to make close copies of the imported ware. Then they, began to develop their own variations, usually involving the addition of color and decoration of an Islamic nature. It is not surprising that evidence for Chinese imports consists largely of copies; few sherds and even fewer complete pieces of early Chinese pottery have been found on Islamic territory. There has been little controlled archeological exploration in Persia, and less still has been published. Only from the 9th/15th century onward do Chinese originals survive in quantity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติของเครื่องปั้นดินเผาที่อิสลามสามารถมีโครงสร้างสามรอบต่อ ๆ มา "คลื่น" ระยะ ของจีน แต่ละเริ่มต้น โดยในตะวันออกใกล้ของเครื่องเคลือบชนิดใหม่ ขั้นตอนแนวโน้มที่จะ ทำตามรูปแบบที่คล้ายกัน ครั้งแรก เดอะพอตเตอร์สอิสลามพัฒนาเทคโนโลยีช่วยให้พวกเขาเพื่อให้ปิดสำเนาเครื่องนำเข้า แล้ว พวกเขา เริ่มพัฒนารูปแบบของตัวเอง มักจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มสีและการตกแต่งของธรรมชาติเป็นอิสลาม จึงไม่น่าแปลกใจว่า หลักฐานการนำเข้าจีนประกอบด้วยส่วนใหญ่สำเนา sherds บางและชิ้นส่วนที่สมบูรณ์ได้น้อยของเครื่องปั้นดินเผาจีนต้นพบในดินแดนอิสลาม มีการควบคุมน้อยโบราณสำรวจในเปอร์เซีย และน้อยยังคงได้รับการเผยแพร่ จากศตวรรษ 9/15 เป็นต้นไป ทำต้นฉบับจีนอยู่รอดในปริมาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติของเครื่องปั้นดินเผาที่นับถือศาสนาอิสลามจะมีโครงสร้างรอบสามต่อเนื่อง "คลื่น" หรือขั้นตอนของอิทธิพลของจีนแต่ละริเริ่มโดยเดินทางมาถึงในตะวันออกใกล้ของรูปแบบใหม่ของเครื่องเซรามิก ขั้นตอนที่มีแนวโน้มที่จะเป็นไปตามรูปแบบที่คล้ายกัน ครั้งแรกที่พอตเตอร์อิสลามพัฒนาเทคโนโลยีที่ช่วยให้พวกเขาในการทำสำเนาอย่างใกล้ชิดของเครื่องที่นำเข้า แล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะพัฒนารูปแบบของตัวเองมักจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของสีและการตกแต่งของธรรมชาติอิสลาม มันไม่ได้เป็นที่น่าแปลกใจว่าหลักฐานสำหรับการนำเข้าของจีนส่วนใหญ่ประกอบด้วยสำเนา; sherds ไม่กี่และชิ้นส่วนที่สมบูรณ์แม้แต่น้อยของเครื่องปั้นดินเผาของจีนในช่วงต้นได้รับการพบในดินแดนอิสลาม ได้มีการควบคุมเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการสำรวจทางโบราณคดีในเปอร์เซียและน้อยยังคงได้รับการเผยแพร่ เพียง แต่จากศตวรรษที่ 9/15 เป็นต้นไปทำต้นฉบับภาษาจีนอยู่รอดได้ในปริมาณ