However, if the social costs are ca

However, if the social costs are calculated with multiple parameterizations,
there will be greater confidence on whether reliable conclusions
can be made from the results – at least on a qualitative level – or if the
outcome is dependent on the value selected for a single parameter.
The ranges of parameter values and their sources used in this
sensitivity analysis are presented in Table A1 of Appendix A. For
the social cost of carbon, a 33–66% percentile interval from Tol
(2009) was used. Biomass with rotation periods between 0 and 80
years was assumed for GWPbio(100) from Cherubini et al. (2011).
The range of VSL corresponds to mean and median estimates from
Hurley et al. (2005). Variations in the exposure-response function
(ERF) have an impact that is identical to an equal variation in the
VSL, see Tainio et al. (2010) for further analysis on the sensitivity to
the ERF. GWP(100) ranges for NOx, SO2, BC, OC and CO are the
confidence intervals reported in the referenced articles (Shindell et
al., 2009; Bond et al., 2011). The marginal costs for CO2 under the
2020 non-ETS limit were estimated from the cost curve of Hast
et al. (2012). The range of marginal costs for NOx, SO2 and PM2.5
under the revised NEC associate with different air pollutant
emission limits considered by Amann et al. (2011).
Fig. 5 presents for each appliance the marginal policy costs and
social costs and their sensitivities to parameters, using the parameter
ranges presented in Table A1 of Appendix A. The cost
estimates of light fuel oil are sensitive mainly to the assumptions
on CO2 social cost and the marginal cost of the non-ETS target. The
marginal policy costs of biomass based technologies are affected
primarily by the marginal cost of the NOx target, while the social
cost is influenced by the value of statistical life, CO2 social cost, the
GWPbio factor and the GWP of NOx assumptions.
Ideally, an emission limit should be set in a way that its
marginal policy cost would equal the social cost. This corresponds
to the grey diagonal line in Fig. 5. Even given the range of
parameter values, oil heating lies well below this diagonal; and
with the exception of gasification technology in non-urban environments,
the biomass-based appliances lie well above the
diagonal.
There are several reasons for this result. Regarding light oil heating,
the marginal cost of CO2 toward the non-ETS limit is four times larger
than the median assumption for the social cost of CO2. The majority of
the social cost for biomass-based appliances accrues from the health
impacts of PM, but the marginal policy cost of PM2.5 is negligible.
Finally, CO2 emitted in biomass combustion or the reduction of
biomass stocks is not effectively constrained by current climate policy
and hence does not affect the policy costs, although the warming
impact of bioenergy, especially from long-rotation biomass, can be of
noteworthy magnitude.
Notable uncertainties also exist in the emission factors of
household-level heating appliances. Fig. 6 presents the sensitivity
of marginal policy costs and social costs to the emission factors,
using ranges presented in Table 1. The most notable impact arises
from variations in the PM and NOx emission factors of wood-based
appliances. The results regarding light oil heating are far less
sensitive to the uncertainty in emission factors. See Karvosenoja
et al. (2008) for further discussion on the uncertainty relating to
emission factors.
4. Discussion and conclusions
Different technological choices will have multiple environmental
impacts. These impacts are often external to the decisions over
technological alternatives, and thus additional incentives need to
be placed through policy in order to abate the negative externalities.
For multiple impacts or sources of impacts, multiple policies
are required. The policies, e.g. limits for different emission types,
need to be defined coherently, or otherwise the policy incentives
can direct decisions toward a sub-optimal or even outright
harmful outcome.
This paper has explored the trade-offs between selected
climate, health and acidification impacts from oil boilers and five
biomass-based, household-level heating appliance types in Finland,
and the coherence of policies to control them, by analysing
the multiple environmental impacts of airborne emissions, including
the climate impacts of air pollutants and biogenic CO2.
From a technological perspective, none of the studied alternatives
outperformed the others in every assessed impact category.
A switch from light oil heating to wood heating would
reduce the climate impact considerably, but increase population
exposure to PM2.5 and consequential health impacts. Therefore the
result provide an additional example to the results of e.g. Åström
et al. (2013) and Leinert et al. (2013), that climate policies do not
necessarily provide co-benefits with regard to reducing externalities
from air pollutant emissions.
With modern or future pellet/wood chip combustion technologies,
however, the trade-off due to social costs of increased
population exposure to PM2.5 could be minimized, especially in
non-urban areas with low population density. Further research
could analyse whether technology alternatives that were left
outside our scope – such as heat pumps or district heating –
could provide similar benefits; or quantify impacts toward categories
other than those analyzed here. Hence, the results are not
yet sufficiently comprehensive to provide conclusive policy advice
on heating technology selection.
The trade-off between climate and health impacts was then
analyzed both from policy and societal points of view. An ideal
policy would equalize the marginal abatement costs with the
marginal costs to the society. However, the results suggested that
the marginal policy cost of light oil heating is much higher than
the social costs of climate and health externalities; and that for
wood-based heating appliances the policy cost is lower than the
social cost of the analyzed externalities. This indicates a potential
misalignment in the emission limits, due to which there is a policy
incentive for a technology switch that might increase the sum of
health and climate externality costs to the society. The misalignment
could be attributed to three main factors. First, the marginal
policy cost of the PM emission limit is low compared to the health
impact cost. Second, the marginal policy cost of the non-ETS CO2
limit is high compared to the published estimates on the social
cost of CO2. Third, bioenergy is assumed to be always carbon
neutral in current policy, and thus the climate impact of bioenergy
is not effectively accounted for by current climate policies. In
addition, the magnitude of health impacts per GJ of energy
consumed is very different between urban and non-urban areas
due to different population densities, but this regional distinction
is not considered in the emission targets, which are determined on
a national level.
It is also worth noting how the different social costs due to the
technological decisions are distributed in the society and over
time. Changes in atmospheric PM concentration will affect the
health of people in the vicinity of the emission source, and an
increased concentration will subside soon after each emission
impulse. The climate impacts, however, will affect the global
climatic system and the social cost will be distributed to the
whole human population during future decades and even centuries.
In addition, the temporal profile of the radiative forcing
impact is very different between CO2 and air pollutants. Therefore
the health and climate impacts are not directly comparable, and
the simple addition of these social costs involves implicitly
assumptions on how the impacts should be valued across individuals
and over time.
While taking this caveat into account, the presented results
seem robust. Sensitivity analyses for emission factors and main

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม ถ้ามีคำนวณต้นทุนทางสังคม มีหลาย parameterizationsจะมีความมั่นใจมากขึ้นกับว่าข้อสรุปที่เชื่อถือได้ได้จากผล – น้อยในระดับเชิงคุณภาพ – หรือถ้าการผลที่ได้จะขึ้นอยู่กับค่าที่เลือกสำหรับพารามิเตอร์เดียวช่วงของค่าพารามิเตอร์และแหล่งที่มาใช้ในแสดงการวิเคราะห์ความไวในตาราง A1 ของภาคผนวก A. สำหรับต้นทุนทางสังคมของคาร์บอน ช่วง percentile 33-66% จากค่าเผื่อใช้ (2009) ชีวมวลกับหมุนรอบระยะเวลาระหว่าง 0 ถึง 80ปีถูกสันนิษฐานใน GWPbio(100) จาก Cherubini et al. (2011)ช่วง VSL ที่สอดคล้องกับความหมาย และประเมินจากค่ามัธยฐานเฮอร์ลีย์และ al. (2005) ในฟังก์ชันตอบสนองต่อแสง(ERF) มีผลกระทบที่จะเหมือนกับการเปลี่ยนแปลงเท่ากันในการVSL ดู Tainio et al. (2010) สำหรับการวิเคราะห์เพิ่มเติมในความไวการERF ช่วง GWP(100) สำหรับโรงแรมน็อกซ์ SO2, BC องศาเซลเซียส และ CO เป็นรายงานช่วงความเชื่อมั่นในบทความอ้างอิง (Shindell etal., 2009 พันธบัตร et al., 2011) ต้นทุนกำไรสำหรับ CO2 ภายใต้การ2020 ETS ไม่จำกัดถูกประเมินจากต้นทุนทางโค้งของทรงพอal. ร้อยเอ็ด (2012) ช่วงของกำไรต้นทุนสำหรับโรงแรมน็อกซ์ SO2 และ PM2.5ภายใต้รศ NEC ปรับปรุงกับมลพิษอากาศแตกต่างกันพิจารณาโดย Amann et al. (2011) จำกัดปล่อยก๊าซFig. 5 ที่แสดงสำหรับแต่ละอุปกรณ์ต้นทุนกำไรนโยบาย และต้นทุนทางสังคมและของรัฐให้พารามิเตอร์ การใช้พารามิเตอร์ช่วงที่นำเสนอในอ. A1 ตารางภาคผนวก ค่าใช้จ่ายประเมินของน้ำมันเบาที่มีความไวต่อส่วนใหญ่สมมติฐานที่CO2 ทุนสังคมและต้นทุนกำไรของ ETS ไม่ใช่เป้าหมาย ที่ต้นทุนกำไรนโยบายเทคโนโลยีชีวมวลที่ใช้ได้รับผลกระทบโดยต้นทุนกำไรของเป้าหมายโรงแรมน็อกซ์ ในขณะที่สังคมส่วนใหญ่ต้นทุนมีผลต่อค่าของสถิติชีวิต CO2 ต้นทุนทางสังคม การคูณ GWPbio และสมมติฐาน GWP โรงแรมน็อกซ์ดาว จำกัดการปล่อยก๊าซควรตั้งค่าในแบบที่เป็นต้นทุนของนโยบายส่วนเพิ่มจะเท่ากับต้นทุนทางสังคม นี้สอดคล้องไปบรรทัดสีเทาเส้นทแยงมุมใน Fig. 5 แม้จะกำหนดช่วงของค่าพารามิเตอร์ น้ำมันความร้อนอยู่ด้านล่างทแยงมุมนี้ ดี และยกเว้นการแปรสภาพเป็นแก๊สเทคโนโลยีในสภาพแวดล้อมไม่ใช่เมืองเครื่องใช้ไฟฟ้าจากชีวมวลอยู่ดีข้างในเส้นทแยงมุมมีหลายเหตุผลสำหรับผลลัพธ์นี้ เกี่ยวกับน้ำมันไฟร้อนต้นทุนกำไรของ CO2 ต่อวงเงิน ETS ไม่ขึ้นสี่ครั้งกว่าอัสสัมมัธยฐานสำหรับต้นทุนทางสังคมของ CO2 ส่วนใหญ่ต้นทุนทางสังคมสำหรับเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ใช้ชีวมวล accrues จากสุขภาพผลกระทบของ PM แต่ต้นทุนกำไรนโยบาย PM2.5 เป็นระยะสุดท้าย CO2 ที่ออกมาในการเผาไหม้ชีวมวลหรือการลดลงของชีวมวลหุ้นจะไม่มีประสิทธิภาพจำกัด โดยนโยบายสภาพภูมิอากาศปัจจุบันและดังนั้นจึง ไม่มีผลต่อต้นทุนนโยบาย แม้ว่าจะร้อนผลกระทบของพลังงานชีวมวล โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากชีวมวลลองหมุน สามารถน่าสนใจขนาดนั้นความไม่แน่นอนที่สำคัญและมีอยู่ในปัจจัยมลพิษของเครื่องใช้ในครัวเรือนระดับความร้อน Fig. 6 แสดงระดับความสำคัญนโยบายกำไรต้นทุนและต้นทุนทางสังคมกับปัจจัยมลพิษใช้ช่วงที่แสดงในตารางที่ 1 เกิดผลกระทบมรกจากรูปแบบในการ PM และปัจจัยมลพิษโรงแรมน็อกซ์ของไม้ใช้เครื่องใช้ไฟฟ้า ผลเกี่ยวกับน้ำมันไฟร้อนจะน้อยมากอ่อนไหวกับความไม่แน่นอนในปัจจัยการปล่อยก๊าซ ดู Karvosenojaal. ร้อยเอ็ด (2008) สำหรับการสนทนาเพิ่มเติมบนความไม่แน่นอนเกี่ยวข้องกับปัจจัยมลพิษ4. อธิบายและสรุปตัวเลือกเทคโนโลยีต่าง ๆ จะมีหลายสิ่งแวดล้อมผลกระทบต่อ ผลกระทบเหล่านี้มักตัดสินใจมากกว่าภายนอกเทคโนโลยีทางเลือก และดังนั้นแรงจูงใจเพิ่มเติมจำเป็นต้องวางผ่านนโยบายเพื่อคลาย externalities ลบสำหรับผลกระทบหรือแหล่งที่มาของผลกระทบ นโยบายหลายหลายจำเป็นต้องใช้ นโยบาย เช่น วงเงินสำหรับปล่อยก๊าซต่างชนิดจำเป็นต้องกำหนดศิลปินกลุ่นนี้ หรือมิฉะนั้นสิ่งจูงใจนโยบายสามารถตัดสินใจ ไปทางย่อยเหมาะสม หรือแม้แต่จัดโดยตรงผลที่เป็นอันตรายกระดาษนี้ได้สำรวจทางเลือกระหว่างเลือกผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศ สุขภาพ และยูจากหม้อไอน้ำน้ำมันและห้าใช้ชีวมวล เครื่องทำความร้อนชนิดเครื่องใช้ไฟฟ้าในประเทศฟินแลนด์ ระดับครัวเรือนและศักยภาพของนโยบายเพื่อควบคุมพวกเขา โดยวิเคราะห์ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมหลายของปล่อยอากาศ รวมทั้งผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศของสารมลพิษอากาศและ biogenic CO2จากเทคโนโลยีมุมมอง ไม่มีทางเลือก studiedoutperformed คนอื่น ๆ ในทุกประเภทของผลกระทบจากการประเมินจะสลับจากน้ำมันไฟร้อนไม้ร้อนลดผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศอย่างมาก แต่เพิ่มประชากรสัมผัสกับ PM2.5 และผลกระทบต่อสุขภาพ ดังนั้นการผลแสดงตัวอย่างเพิ่มเติมกับผลลัพธ์ของ Åström เช่นal. ร้อยเอ็ด (2013) และ Leinert et al. (2013), ที่ไม่มีนโยบายสภาพภูมิอากาศจำเป็นต้องมีประโยชน์ร่วมกับลด externalitiesจากการปล่อยก๊าซมลพิษอากาศด้วยเทคโนโลยีทันสมัย หรือในอนาคตเม็ด/ไม้ชิพเผาไหม้อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของ trade-off เนื่องจากต้นทุนทางสังคมสัมผัสประชากร PM2.5 สามารถถูกย่อเล็กสุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ไม่ใช่เมืองที่ มีความหนาแน่นประชากรต่ำ วิจัยเพิ่มเติมสามารถวิเคราะห์ได้ว่าทางเลือกเทคโนโลยีที่ถูกทิ้งอยู่นอกขอบเขตของเรา – เช่นปั๊มความร้อนหรือเขตร้อน –สามารถให้ประโยชน์คล้ายคลึงกัน หรือกำหนดปริมาณผลกระทบต่อประเภทอื่น ๆ กว่าวิเคราะห์ที่นี่ ดังนั้น ผลไม่ยังครอบคลุมเพียงพอให้คำแนะนำข้อสรุปนโยบายในความร้อนเลือกเทคโนโลยีTrade-off ระหว่างผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศและสุขภาพได้แล้ววิเคราะห์ทั้ง จากนโยบายและมุมมองของคะแนนนิยม เหมาะนโยบายจะป้อนกล่องต้นทุนกำไรลดหย่อนด้วยการต้นทุนกำไรเพื่อสังคม อย่างไรก็ตาม แนะนำผลที่ต้นทุนกำไรนโยบายน้ำมันไฟที่ความร้อนสูงกว่าต้นทุนทางสังคมของสภาพภูมิอากาศและสุขภาพ externalities และที่สำหรับไม้ใช้ทำความร้อนเครื่องใช้ไฟฟ้าต้นทุนนโยบายไม่ต่ำกว่านี้ต้นทุนทางสังคมของ externalities วิเคราะห์ บ่งชี้ศักยภาพการนาน ๆ ในขีดจำกัดมลพิษ ซึ่งมีเป็นนโยบายสำหรับสวิตช์เทคโนโลยีซึ่งอาจเพิ่มผลรวมของสุขภาพและสภาพภูมิอากาศผลกระทบภายนอกต้นทุนของสังคม นาน ๆ ที่อาจเกิดจากปัจจัยหลัก 3 ประการ แรก ร่อแร่ต้นทุนนโยบายจำกัดการปล่อยก๊าซ PM มีน้อยเมื่อเทียบกับสุขภาพส่งผลกระทบต่อต้นทุน สอง ต้นทุนกำไรนโยบายของไม่ใช่ - ETS CO2มีวงเงินสูงเมื่อเทียบกับประเมินเผยแพร่ในสังคมต้นทุนของ CO2 ที่สาม พลังงานชีวมวลจะถือเสมอ คาร์บอนกลางในนโยบายปัจจุบัน และผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศของพลังงานชีวมวลจะไม่มีประสิทธิภาพลงบัญชี โดยนโยบายสภาพภูมิอากาศปัจจุบัน ในนอกจากนี้ ขนาดของสุขภาพผลกระทบต่อ GJ พลังงานใช้เป็นแตกต่างกันระหว่างพื้นที่เมือง และ เมืองไม่มากเนื่องจากความหนาแน่นของประชากรแตกต่างกัน แต่ความแตกต่างภูมิภาคไม่มีพิจารณาในเป้าหมายเล็ดรอด ซึ่งมีกำหนดในระดับชาติมีเร็ว ๆ วิธีการสังคมต่าง ๆ ค่าใช้จ่ายเนื่องในกระจายเทคโนโลยีการตัดสินใจ ในสังคม และผ่านเวลา เปลี่ยนแปลงความเข้มข้น PM บรรยากาศจะมีผลต่อการสุขภาพของคนที่ดีแหล่งปล่อยก๊าซ และความเข้มข้นเพิ่มขึ้นจะบรรเทาหลังจากปล่อยก๊าซแต่ละกระแส ส่งผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศ อย่างไรก็ตาม จะส่งผลกระทบต่อโลกระบบ climatic และต้นทุนทางสังคมจะถูกแจกจ่ายไปประชากรมนุษย์ทั้งหมดในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา และได้มานานหลายศตวรรษในอนาคตนอกจากนี้ โปรไฟล์ชั่วคราวของบังคับ radiativeผลกระทบจะแตกต่างกันมากระหว่างสารมลพิษอากาศและ CO2 ดังนั้นผลกระทบต่อสุขภาพและสภาพภูมิอากาศจะไม่สามารถเทียบได้โดยตรง และนอกจากเรื่องของต้นทุนทางสังคมเหล่านี้เกี่ยวข้องกับนัยสมมติฐานในวิธีควรมูลค่าผลกระทบต่อทั้งบุคคลและเกินเวลาขณะนี้ caveat บัญชี นำเสนอผลดูเหมือนแข็งแกร่ง วิเคราะห์ความไวการเล็ดรอดปัจจัยหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ถ้าต้นทุนทางสังคมที่มีการคำนวณด้วยพาราเมทริกหลาย
จะมีความเชื่อมั่นมากขึ้นว่าข้อสรุปที่น่าเชื่อถือ
สามารถทำจากผล - อย่างน้อยในระดับคุณภาพ - หรือถ้า
ผลจะขึ้นอยู่กับค่าที่เลือกไว้สำหรับพารามิเตอร์เดียว
ช่วงของค่าพารามิเตอร์และแหล่งที่มาของพวกเขาที่ใช้ในการนี้
การวิเคราะห์ความไวถูกแสดงไว้ในตารางที่ A1 ของภาคผนวกสำหรับ
ค่าใช้จ่ายทางสังคมของคาร์บอน 33-66% ช่วงเปอร์เซ็นต์จาก Tol
(2009) ถูกนำมาใช้ ชีวมวลซึ่งมีระยะเวลาการหมุนระหว่าง 0 และ 80
ปีก็พอจะสันนิษฐานสำหรับ GWPbio (100) จาก Cherubini และคณะ (2011).
ช่วงของ VSL สอดคล้องกับค่าเฉลี่ยและประมาณการเฉลี่ยจาก
เฮอร์ลีย์และคณะ (2005) รูปแบบในการทำงานที่ตอบสนองการสัมผัส
(ERF) มีผลกระทบที่เป็นเหมือนรูปแบบเท่าเทียมกันใน
VSL ให้ดู Tainio และคณะ (2010) สำหรับการวิเคราะห์เพิ่มเติมเกี่ยวกับความไวต่อ
ERF GWP (100) สำหรับช่วง NOx, SO2, BC, OC และ CO มี
ช่วงความเชื่อมั่นการรายงานในบทความอ้างอิง (Shindell และ
อัล 2009;.. บอนด์ et al, 2011) ต้นทุนสำหรับ CO2 ต่ำกว่า
2,020 ขีด จำกัด ที่ไม่ ETS ถูกประเมินจากเส้นโค้งค่าใช้จ่ายของพระองค์
และคณะ (2012) ช่วงของต้นทุนสำหรับ NOx, SO2 และ PM2.5
ภายใต้ บริษัท ร่วม NEC ปรับปรุงที่มีมลพิษทางอากาศที่แตกต่างกัน
ข้อ จำกัด การปล่อยพิจารณาโดย Amann และคณะ (2011).
รูป 5 ของขวัญสำหรับแต่ละเครื่องใช้ค่าใช้จ่ายในนโยบายขอบและ
ต้นทุนทางสังคมและความเปราะบางของพวกเขาพารามิเตอร์โดยใช้พารามิเตอร์
ช่วงที่แสดงในตารางที่ A1 ของภาคผนวกค่าใช้จ่าย
ประมาณการของน้ำมันเชื้อเพลิงที่มีความไวต่อแสงเป็นหลักในการตั้งสมมติฐาน
เกี่ยวกับค่าใช้จ่าย CO2 สังคมและร่อแร่ ค่าใช้จ่ายของเป้าหมายที่ไม่ ETS
ค่าใช้จ่ายในนโยบายส่วนเพิ่มของเทคโนโลยีที่ใช้ชีวมวลได้รับผลกระทบ
หลักจากต้นทุนของเป้าหมาย NOx ในขณะที่สังคม
ค่าใช้จ่ายที่ได้รับอิทธิพลจากคุณค่าของชีวิตทางสถิติ, CO2 ค่าใช้จ่ายทางสังคม
ปัจจัย GWPbio และ GWP ของสมมติฐาน NOx.
จะเป็นการดี ขีด จำกัด การปล่อยก๊าซควรจะตั้งในลักษณะที่ของ
ค่าใช้จ่ายในนโยบายร่อแร่จะเท่ากับต้นทุนทางสังคม นี้สอดคล้อง
กับเส้นทแยงสีเทาในรูป 5. แม้กำหนดช่วงของ
ค่าพารามิเตอร์, น้ำมันร้อนอยู่ต่ำกว่าเส้นทแยงมุมนี้ และ
มีข้อยกเว้นของเทคโนโลยีการผลิตก๊าซในสภาพแวดล้อมที่ไม่เป็นเมือง,
เครื่องใช้ไฟฟ้าชีวมวลที่ใช้อยู่เหนือ
เส้นทแยงมุม.
มีเหตุผลหลายประการสำหรับผลนี้ เกี่ยวกับแสงความร้อนน้ำมัน
ต้นทุนของ CO2 ที่มีต่อขีด จำกัด ที่ไม่ ETS เป็นสี่ครั้งใหญ่
กว่าสมมติฐานเฉลี่ยต่อต้นทุนทางสังคมของ CO2 ส่วนใหญ่ของ
ต้นทุนทางสังคมสำหรับเครื่องใช้ไฟฟ้าชีวมวลตามเกณฑ์คงค้างจากสุขภาพ
ผลกระทบของ PM แต่ค่าใช้จ่ายส่วนเพิ่มของนโยบาย PM2.5 เป็นเล็กน้อย.
สุดท้าย CO2 ที่ปล่อยออกมาในการเผาไหม้ชีวมวลหรือลดลงของ
หุ้นชีวมวลจะไม่ จำกัด อย่างมีประสิทธิภาพโดยในปัจจุบัน นโยบายสภาพภูมิอากาศ
และด้วยเหตุนี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อค่าใช้จ่ายในนโยบายแม้ว่าภาวะโลกร้อน
ผลกระทบของพลังงานชีวภาพจากชีวมวลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะยาวการหมุนสามารถของ
ขนาดที่น่าสังเกต.
ความไม่แน่นอนที่โดดเด่นยังมีอยู่ในปัจจัยการปล่อย
ความร้อนเครื่องใช้ในครัวเรือนระดับ มะเดื่อ 6 นำเสนอความไว
ของค่าใช้จ่ายในนโยบายขอบและต้นทุนทางสังคมกับปัจจัยการปล่อยก๊าซได้
โดยใช้ช่วงที่นำเสนอในตารางที่ 1 ผลกระทบที่น่าทึ่งที่สุดที่เกิดขึ้น
จากการเปลี่ยนแปลงใน PM และ NOx ปัจจัยการปล่อยไม้
เครื่องใช้ไฟฟ้า ผลการเกี่ยวกับน้ำมันร้อนไฟอยู่ห่างไกลน้อย
ไวต่อความไม่แน่นอนในปัจจัยที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจก ดู Karvosenoja
และคณะ (2008) สำหรับการอภิปรายเพิ่มเติมเกี่ยวกับความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับ
ปัจจัยการปล่อย.
4 การอภิปรายและข้อสรุป
ทางเลือกเทคโนโลยีที่แตกต่างกันจะมีหลายด้านสิ่งแวดล้อม
ผลกระทบ ผลกระทบเหล่านี้มักจะภายนอกเพื่อการตัดสินใจมากกว่า
ทางเลือกเทคโนโลยีและแรงจูงใจเพิ่มเติมจึงจำเป็นที่จะต้อง
ถูกวางไว้ผ่านนโยบายในการที่จะลดผลกระทบภายนอกเชิงลบ.
สำหรับผลกระทบหลายหรือแหล่งที่มาของผลกระทบต่อนโยบายหลาย
จะต้อง นโยบายข้อ จำกัด เช่นการปล่อยก๊าซเรือนกระจกชนิดที่แตกต่างกัน
จะต้องมีการกำหนดเป็นตุเป็นตะหรือแรงจูงใจนโยบาย
สามารถนำไปสู่การตัดสินใจย่อยที่ดีที่สุดหรือแม้กระทั่งทันที
ผลที่เป็นอันตราย.
กระดาษนี้มีการสำรวจเปรียบเทียบระหว่างเลือก
สภาพภูมิอากาศสุขภาพและความเป็นกรด ผลกระทบจากหม้อไอน้ำน้ำมันและห้า
ชีวมวลที่ใช้ความร้อนในครัวเรือนระดับประเภทเครื่องใช้ในประเทศฟินแลนด์
และการเชื่อมโยงของนโยบายที่จะควบคุมพวกเขาโดยการวิเคราะห์
ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมหลายของการปล่อยอากาศรวมทั้ง
ส่งผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศของมลพิษทางอากาศและ CO2 biogenic.
จาก มุมมองของเทคโนโลยีที่ไม่มีทางเลือกในการศึกษา
ประสิทธิภาพสูงกว่าคนอื่น ๆ ในประเภทผลกระทบทุกประเมิน.
เปลี่ยนจากน้ำมันร้อนไฟร้อนไม้จะ
ลดผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศมาก แต่เพิ่มจำนวนประชากร
สัมผัสกับ PM2.5 และผลกระทบต่อสุขภาพเป็นผลสืบเนื่อง ดังนั้น
ผลให้ตัวอย่างเพิ่มเติมเพื่อผลของการเช่นÅström
และคณะ (2013) และ Leinert และคณะ (2013), ว่านโยบายสภาพภูมิอากาศที่ไม่
จำเป็นต้องให้ผลประโยชน์ร่วมเกี่ยวกับการลดผลกระทบภายนอก
จากการปล่อยมลพิษทางอากาศ.
ด้วยเม็ดทันสมัยหรือในอนาคต / เทคโนโลยีการเผาไหม้ไม้ชิป
แต่การปิดเนื่องจากค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นทางสังคมของ
การเปิดรับประชากร PM2.5 อาจจะลดลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน
พื้นที่ที่ไม่ใช่เมืองที่มีความหนาแน่นของประชากรต่ำ นอกจากนี้การวิจัย
สามารถวิเคราะห์ทางเลือกไม่ว่าจะเป็นเทคโนโลยีที่ถูกทิ้งไว้
นอกขอบเขตของเรา - เช่นปั๊มความร้อนหรือเขตร้อน -
สามารถให้ผลประโยชน์ที่คล้ายคลึงกัน; หรือผลกระทบที่มีต่อปริมาณประเภท
อื่นนอกเหนือจากที่วิเคราะห์ที่นี่ ดังนั้นผลไม่เป็น
ยังพอที่ครอบคลุมในการให้คำแนะนำนโยบายข้อสรุป
ในการเลือกเทคโนโลยีการทำความร้อน.
ค้าระหว่างสภาพภูมิอากาศและผลกระทบต่อสุขภาพจากนั้นก็
วิเคราะห์ทั้งจากนโยบายและจุดของมุมมองทางสังคม เหมาะ
นโยบายจะเท่ากันค่าใช้จ่ายลดร่อแร่กับ
ต้นทุนให้กับสังคม อย่างไรก็ตามผลที่ชี้ให้เห็นว่า
ค่าใช้จ่ายในนโยบายส่วนเพิ่มของน้ำมันร้อนไฟจะสูงกว่า
ค่าใช้จ่ายทางสังคมของสภาพภูมิอากาศและผลกระทบภายนอกสุขภาพ และว่าสำหรับ
เครื่องใช้ความร้อนไม้ตามนโยบายค่าใช้จ่ายที่ต่ำกว่า
ต้นทุนทางสังคมของการวิเคราะห์ผลกระทบภายนอก นี้แสดงให้เห็นว่ามีศักยภาพ
ในการเยื้องศูนย์ข้อ จำกัด การปล่อยเนื่องจากการที่มีนโยบาย
จูงใจสำหรับสวิทช์เทคโนโลยีที่อาจเพิ่มผลรวมของ
สุขภาพและค่าใช้จ่าย externality สภาพภูมิอากาศให้กับสังคม เยื้องศูนย์
สามารถนำมาประกอบกับสามปัจจัยหลัก ครั้งแรกที่ร่อแร่
ค่าใช้จ่ายนโยบายของวงเงินการปล่อย PM อยู่ในระดับต่ำเมื่อเทียบกับสุขภาพ
ส่งผลกระทบต่อค่าใช้จ่าย ประการที่สองนโยบายค่าใช้จ่ายส่วนเพิ่มของ CO2 ที่ไม่ ETS
วงเงินสูงเมื่อเทียบกับประมาณการที่เผยแพร่ในสังคม
ค่าใช้จ่ายของ CO2 ประการที่สามพลังงานชีวภาพจะถือว่าเสมอคาร์บอน
เป็นกลางในนโยบายปัจจุบันและทำให้ส่งผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศของพลังงานชีวภาพ
อย่างมีประสิทธิภาพไม่ได้คิดโดยนโยบายสภาพภูมิอากาศในปัจจุบัน ใน
นอกจากนี้ขนาดของผลกระทบต่อสุขภาพต่อ GJ ของพลังงานที่
บริโภคที่แตกต่างกันมากระหว่างเขตเมืองและไม่ใช่เมือง
เนื่องจากความหนาแน่นของประชากรแตกต่างกัน แต่ความแตกต่างในระดับภูมิภาคนี้
จะไม่ถือว่าเป็นเป้าหมายในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ถูกกำหนดใน
ระดับชาติ.
มัน นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสังเกตว่าต้นทุนทางสังคมที่แตกต่างกันเนื่องจากการ
ตัดสินใจทางเทคโนโลยีมีการกระจายในสังคมและในช่วง
เวลา การเปลี่ยนแปลงในค่า PM บรรยากาศจะมีผลต่อ
สุขภาพของคนที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงของแหล่งปล่อยก๊าซเรือนกระจกและ
ความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นจะบรรเทาลงในเร็ว ๆ นี้หลังจากที่แต่ละการปล่อย
แรงกระตุ้น ส่งผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศ แต่จะส่งผลกระทบต่อทั่วโลก
ระบบภูมิอากาศและต้นทุนทางสังคมจะแจกจ่ายให้กับ
ประชากรมนุษย์ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาทั้งในอนาคตและแม้กระทั่งศตวรรษ.
นอกจากนี้ยังมีรายละเอียดชั่วคราวของการบังคับให้รังสี
ผลกระทบที่แตกต่างกันมากระหว่างมลพิษ CO2 และอากาศ . ดังนั้น
ผลกระทบต่อสุขภาพและสภาพภูมิอากาศจะไม่เทียบเท่าโดยตรงและ
นอกจากนี้ที่เรียบง่ายของค่าใช้จ่ายเหล่านี้เกี่ยวข้องกับสังคมโดยปริยาย
สมมติฐานเกี่ยวกับวิธีการที่ควรจะส่งผลกระทบต่อมูลค่าข้ามบุคคล
และเมื่อเวลาผ่านไป.
ในขณะที่การข้อแม้เข้าบัญชีนี้นำเสนอผล
ดูเหมือนแข็งแกร่ง ความไวของการวิเคราะห์ปัจจัยที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกและหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม หากต้นทุนทางสังคมจะถูกคำนวณด้วยหลาย parameterizations
, จะมีความมั่นใจมากกว่าว่า
ข้อสรุปที่เชื่อถือได้สามารถทำจากผล–อย่างน้อยในระดับคุณภาพ ( หรือถ้า
ผลจะขึ้นอยู่กับการเลือกค่าสำหรับพารามิเตอร์เดียว
ช่วงของค่าพารามิเตอร์และแหล่งที่ใช้ใน นี้
การวิเคราะห์ความไวนำเสนอตาราง A1 ของภาคผนวก A สำหรับ
ต้นทุนทางสังคมของคาร์บอน , 33 – 66 เปอร์เซ็นต์ไทล์ห่างต้อล
( 2009 ) ที่ใช้ ชีวมวลที่มีระยะเวลาการหมุนระหว่าง 0 ถึง 80 ปี ซึ่ง gwpbio
( 100 ) จากเชรูบินิ et al . ( 2011 )
ช่วง vsl สอดคล้องกับค่าเฉลี่ย และประมาณการค่ามัธยฐานจาก
เฮอร์ et al . ( 2005 ) การเปลี่ยนแปลงในฟังก์ชันตอบสนองการสัมผัส
( TAN ) มีผลกระทบที่เป็นเหมือนรูปแบบเท่ากันใน
vsl เห็น tainio et al . ( 2010 ) สำหรับการวิเคราะห์ต่อไปบนไว
ERF . GWP ( 100 ) ช่วง NOx , SO2 , ก่อนคริสต์ศักราช , OC และ Co มี
ความเชื่อมั่นในการรายงานอ้างอิงบทความ ( shindell et
al . , 2009 ; พันธบัตร et al . , 2011 ) ส่วนค่าใช้จ่ายสำหรับ CO2 ภายใต้
2020 ไม่ ETS วงเงินประมาณได้จากค่าโค้งทรง
et al . ( 2012 ) ช่วงของต้นทุนแปรผันสำหรับบริษัทและ SO2 pm2.5
ภายใต้การแก้ไขระบบเชื่อมโยงกับการพิจารณาแตกต่างกันมลพิษทางอากาศ
จำกัดโดยแอเมิน et al . ( 2011 )
รูปที่ 5 แสดงสำหรับแต่ละอุปกรณ์ที่ค่าใช้จ่ายของนโยบายและค่าใช้จ่ายและความไวของค่า

ใช้ตัวแปรทางสังคมช่วงที่แสดงในภาคผนวก ก. ต้นทุนของตาราง A1
ประมาณการของน้ำมันมีความไวเป็นสมมติฐาน
ใน CO2 ต้นทุนทางสังคมและค่าใช้จ่ายของ ETS ไม่ใช่เป้าหมาย
ส่วนนโยบายค่าใช้จ่ายของชีวมวลโดยใช้เทคโนโลยีได้รับผลกระทบ
เป็นหลัก โดยต้นทุนของบริษัทเป้าหมาย ขณะที่ต้นทุนทางสังคม
ได้รับอิทธิพลจากมูลค่าชีวิตเชิงสถิติ ต้นทุนทางสังคม CO2
gwpbio ปัจจัยและ GWP ของ NOx ) .
นึกคิด , การ จำกัด ควรตั้งในลักษณะที่ราคาจะเท่ากับต้นทุนของ
นโยบายสังคม ซึ่งสอดคล้องกับแนวเส้นทแยงมุม
สีเทาในรูปที่ 5 ถึงแม้ว่าช่วง
ค่าพารามิเตอร์ , น้ำมันความร้อนอยู่ด้านล่างนี้ในแนวทแยงและ
ยกเว้นก๊าซเทคโนโลยีไม่ใช่เขตเมือง
,สามารถใช้เครื่องใช้โกหกดีกว่า

มุม มีหลายเหตุผลสำหรับผลนี้ เกี่ยวกับความร้อนน้ำมันเบา
ต้นทุนเพิ่ม CO2 ไปไม่เกินสี่ครั้ง ETS
ขนาดใหญ่กว่าสมมติฐานค่ามัธยฐานสำหรับต้นทุนทางสังคมของ CO2 ส่วนใหญ่ของ
ต้นทุนทางสังคมจากมวลชีวภาพเครื่องใช้ค้างจากสุขภาพ
ผลกระทบของ PM แต่โดยนโยบายค่าใช้จ่ายของ pm2 .5 กระจอก .
ในที่สุด CO2 ออกมาในชีวมวลการสันดาป หรือลดจำนวนหุ้นประสิทธิภาพไม่ได้

อย่างต่อเนื่อง โดยนโยบายการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในปัจจุบันและจึงไม่ได้ส่งผลกระทบต่อต้นทุนนโยบาย แม้ว่าภาวะโลกร้อน
ผลกระทบของพลังงานชีวมวล โดยเฉพาะจากการหมุนยาวได้

ที่สำคัญสำคัญ เด่นก็อยู่ในความไม่แน่นอน เพิ่มองค์ประกอบของ
เครื่องใช้ความร้อนระดับครัวเรือน รูปที่ 6 แสดงความไว
ต้นทุนนโยบายขอบและสังคมต้นทุนปัจจัยการปล่อย
ใช้ช่วงที่นำเสนอในตารางที่ 1 ผลกระทบที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงที่เด่นที่สุด
ใน PM และปริมาณการเกิด NOx ปัจจัยจากไม้
เครื่องใช้ ผลลัพธ์เกี่ยวกับความร้อนน้ำมันแสงไกลน้อยกว่า
ไวต่อปัจจัยความไม่แน่นอนในค่า ดู karvosenoja
et al . ( 2008 ) สำหรับการสนทนาเพิ่มเติมเกี่ยวกับความไม่แน่นอนเกี่ยวกับปัจจัยการปล่อย
.
4 การอภิปรายและสรุป
เลือกเทคโนโลยีที่แตกต่างกันจะมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
หลาย ผลกระทบเหล่านี้มักจะภายนอกเพื่อการตัดสินใจมากกว่า
ทางเลือกทางเทคโนโลยี และดังนั้นจึง เพิ่มแรงจูงใจต้อง
ถูกวางไว้ผ่านทางนโยบาย เพื่อคลาย
ผลกระทบภายนอกเชิงลบสำหรับผลกระทบหลาย หรือแหล่งที่มาของผลกระทบ นโยบาย
หลายจะต้อง นโยบาย เช่น การจำกัดประเภทแตกต่างกัน
ต้องถูกกำหนดขึ้นอย่างสอดคล้อง หรือมิฉะนั้น แรงจูงใจนโยบาย
สามารถโดยตรงการตัดสินใจต่อซับที่เหมาะสมหรือแม้กระทั่งเป็นอันตรายผลทันที
.
กระดาษนี้ได้สํารวจการทดแทนกันระหว่างบรรยากาศการคัดเลือก
, สุขภาพและผลกระทบทางจากหม้อต้มน้ำมันและห้า
ชีวมวลตามระดับครัวเรือนเครื่องใช้ไฟฟ้าความร้อนชนิดในฟินแลนด์ ,
และความสอดคล้องของนโยบายการควบคุมพวกเขา โดยวิเคราะห์ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมหลาย ๆ

บรรยากาศ อากาศ มลภาวะ รวมทั้งผลกระทบของสารมลพิษอากาศและลง CO2 .
จากมุมมองด้านเทคโนโลยี ไม่มีการศึกษาทางเลือก
เมื่อผู้อื่นทุกประเภทได้รับผลกระทบ .
เปลี่ยนจากความร้อน น้ำมัน ไฟความร้อนไม้จะลดผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศมาก

แต่เพิ่มประชากรการเปิดรับ pm2.5 และผลกระทบสุขภาพที่สำคัญ จึงส่งผลให้
ตัวอย่างเพิ่มเติมเพื่อผลลัพธ์ เช่น กริพเพน STR ö m
et al . ( 2013 ) และ leinert et al . ( 2013 ) ว่านโยบายสภาพภูมิอากาศไม่
ต้องให้ประโยชน์ร่วม กับ เรื่องลดผลกระทบภายนอก
จากการปล่อยสารมลพิษอากาศ
ทันสมัยหรือในอนาคตเม็ด / ไม้ชิพการเผาไหม้เทคโนโลยี
อย่างไรก็ตาม อันเนื่องจากต้นทุนทางสังคมของประชากรการเปิดรับเพิ่มขึ้น
pm2.5 อาจจะลดลง โดยเฉพาะในพื้นที่เมืองที่มีความหนาแน่นของประชากร
ไม่ใช่น้อย งานวิจัยได้วิเคราะห์ว่า

เทคโนโลยีทางเลือกที่ถูกทิ้งไว้ข้างนอกและขอบเขตของเรา เช่น ปั๊มความร้อนหรือความร้อน–
ตำบลสามารถให้ประโยชน์ที่คล้ายคลึง หรือปริมาณผลกระทบต่อประเภท
นอกจากที่ได้มาที่นี่ ดังนั้น ผลลัพธ์ที่ได้จะไม่เพียงพอที่ครอบคลุมเพื่อให้

ยังแนะนำนโยบายข้อสรุปในการเลือกเทคโนโลยีความร้อน .
การ trade-off ระหว่างบรรยากาศและผลกระทบต่อสุขภาพแล้ว
วิเคราะห์ทั้งจากนโยบายและจุดของสังคมในมุมมองของ อุดมคติ
นโยบายจะเกลี่ยต้นทุนส่วนเพิ่มลดกับ
ต้นทุนของสังคม อย่างไรก็ตาม ผลการศึกษาพบว่า ต้นทุนของความร้อน
ส่วนนโยบายน้ำมันแสงที่สูงกว่า
ต้นทุนทางสังคมของสภาพภูมิอากาศและสุขภาพผลกระทบภายนอก และสำหรับ
ไม้เครื่องใช้ต้นทุนนโยบายความร้อนต่ำกว่า
ต้นทุนทางสังคมของวิเคราะห์สภาพภายนอก . นี้บ่งชี้ว่าศักยภาพ
แนวในการ จำกัด เนื่องจากการที่มีนโยบายด้านเทคโนโลยี
สวิตช์ที่อาจเพิ่มผลรวมของสุขภาพและบรรยากาศภายนอก
ต้นทุนสังคม แนว
อาจจะเกิดจาก 3 องค์ประกอบหลัก ครั้งแรก โดยต้นทุนของการปล่อย
นโยบายน. วงเงินต่ำเมื่อเทียบกับค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพ
ผลกระทบ ประการที่สอง นโยบายที่ไม่ใช่ต้นทุนของ ETS CO2
วงเงินสูง เมื่อเทียบกับที่ประมาณการในสังคม
ต้นทุนของ CO2 ประการที่สาม คือ พลังงานถือว่าเป็นเสมอคาร์บอน
เป็นกลางในนโยบายปัจจุบันและดังนั้นอากาศผลกระทบของพลังงาน
ประสิทธิภาพไม่ได้คิดโดยนโยบายสภาพภูมิอากาศในปัจจุบัน ใน
นอกจากนี้ขนาดของผลกระทบต่อสุขภาพต่อ GJ พลังงาน
ใช้แตกต่างกันมากระหว่างเมืองและนอกเขตเมือง
เนื่องจากความหนาแน่นของประชากรที่แตกต่างกัน แต่ในความแตกต่าง
ไม่พิจารณาในการปล่อยเป้าหมายที่มุ่งมั่นต่อ

ระดับชาติ นอกจากนี้ยังมีมูลค่า noting ว่าต้นทุนทางสังคมแตกต่างกันเนื่องจาก
การตัดสินใจเทคโนโลยีมีการกระจายในสังคม มากกว่า
. การเปลี่ยนแปลงในชั้นบรรยากาศความเข้มข้นจะมีผลต่อ
น.สุขภาพของประชาชนในบริเวณใกล้เคียงของมลพิษแหล่ง และความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นจะยุบตัวเร็ว

หลังจากแต่ละการดลใจ สภาพอากาศผลกระทบ อย่างไรก็ตาม จะส่งผลกระทบต่อระบบภูมิอากาศโลก
และต้นทุนทางสังคมจะถูกกระจายไปยังประชากรมนุษย์ทั้งในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาและในอนาคต

แม้กระทั่งศตวรรษ นอกจากนี้ ข้อมูลชั่วคราวของ radiative บังคับ
ผลกระทบที่แตกต่างกันมากระหว่างคาร์บอนไดออกไซด์ และมลพิษอากาศ ดังนั้น
ผลกระทบด้านสุขภาพและบรรยากาศไม่เปรียบโดยตรงและง่าย
เพิ่มต้นทุนทางสังคมเหล่านี้เกี่ยวข้องกับโดยปริยาย
ข้อสมมติว่าผลกระทบควรมีมูลค่าข้ามบุคคล

และช่วงเวลา ในขณะที่การอายัดที่ดินนี้เข้าบัญชี นำเสนอผล
ดูเหมือนแข็งแกร่ง การวิเคราะห์ความไว สำหรับปัจจัยการปล่อยและหลัก