Art is considered to be a subjectiv

Art is considered to be a subjective field, in which one composes and views artwork in unique ways that reflect one’s experience, knowledge, preference, and emotions. The aesthetic experience encompasses the relationship between the viewer and the art object. In terms of the artist, there is an emotional attachment that drives the focus of the art. An artist must be completely in-tune with the art object in order to enrich its creation.[12] As the piece of art progresses during the creative process, so does the artist. Both grow and change to acquire new meaning. If the artist is too emotionally attached or lacking emotional compatibility with a work of art, then this will negatively impact the finished product.[12] According to Bosanquet (1892), the “aesthetic attitude” is important in viewing art because it allows one to consider an object with ready interest to see what it suggests. However, art does not evoke an aesthetic experience unless the viewer is willing and open to it. No matter how compelling the object is, it is up to the beholder to allow the existence of such an experience.[13]

In the eyes of Gestalt psychologist Rudolf Arnheim, the aesthetic experience of art stresses the relationship between the whole object and its individual parts. He is widely known for focusing on the experiences and interpretations of artwork, and how they provide insight into peoples’ lives. He was less concerned with the cultural and social contexts of the experience of creating and viewing artwork. In his eyes, an object as a whole is considered with less scrutiny and criticism than the consideration of the specific aspects of its entity. Artwork reflects one’s “lived experience” of his/her life. Arnheim believed that all psychological processes have cognitive, emotional, and motivational qualities, which are reflected in the compositions of every artist.[12]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปะถือเป็นฟิลด์ตามอัตวิสัย หนึ่งใช้ composes และแสดงงานศิลปะในรูปแบบเฉพาะที่สะท้อนประสบการณ์ ความรู้ ความสำคัญ และของอารมณ์ ประสบการณ์ความงามครอบคลุมความสัมพันธ์ระหว่างตัวแสดงและศิลปะวัตถุ ในแง่ของศิลปิน มีสิ่งที่แนบทางอารมณ์ที่ไดรฟ์จุดสำคัญของศิลปะ ศิลปินต้องอยู่อย่างสมบูรณ์ในปรับแต่งวัตถุศิลปะเพื่อให้บริการที่สร้าง [12] เป็นชิ้นของศิลปะดำเนินไปในระหว่างกระบวนการสร้างสรรค์ ไม่ศิลปิน ทั้งสองเติบโต และเปลี่ยนแปลงการรับความหมายใหม่ ถ้ามีแนบศิลปินอารมณ์เกินไป หรือขาดความเข้ากันได้ทางอารมณ์กับงานศิลปะ แล้วนี้จะส่ง ผลกระทบผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป [12] ตาม Bosanquet (ค.ศ. 1892), "ทัศนคติความงาม" เป็นสิ่งสำคัญในการดูศิลปะ เพราะจะช่วยให้การพิจารณาวัตถุพร้อมดอกเบี้ยเพื่อดูสิ่งที่จะแนะนำ อย่างไรก็ตาม ศิลปะไม่เรามอบให้ประสบการณ์สุนทรียะยกเว้นตัวแสดงจะเปิดให้ และยินดีด้วย ไม่จับใจวัตถุว่า ได้ถึงคนดูให้มีประสบการณ์การ [13]In the eyes of Gestalt psychologist Rudolf Arnheim, the aesthetic experience of art stresses the relationship between the whole object and its individual parts. He is widely known for focusing on the experiences and interpretations of artwork, and how they provide insight into peoples’ lives. He was less concerned with the cultural and social contexts of the experience of creating and viewing artwork. In his eyes, an object as a whole is considered with less scrutiny and criticism than the consideration of the specific aspects of its entity. Artwork reflects one’s “lived experience” of his/her life. Arnheim believed that all psychological processes have cognitive, emotional, and motivational qualities, which are reflected in the compositions of every artist.[12]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปะถือว่าเป็นสนามอัตนัยซึ่งเป็นหนึ่งในสำรวมและมุมมองงานศิลปะในรูปแบบที่ไม่ซ้ำกันที่สะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์หนึ่งของความรู้การตั้งค่าและอารมณ์ ประสบการณ์ความงามครอบคลุมความสัมพันธ์ระหว่างผู้ชมและศิลปะวัตถุ ในแง่ของศิลปินที่มีสิ่งที่แนบมาทางอารมณ์ที่ไดรฟ์โฟกัสของศิลปะ ศิลปินจะต้องสมบูรณ์ในการปรับแต่งกับศิลปะวัตถุในการสั่งซื้อเพื่อเพิ่มการสร้าง. [12] ในฐานะที่เป็นชิ้นงานศิลปะในระหว่างการดำเนินกระบวนการสร้างสรรค์เพื่อไม่ศิลปิน ทั้งสองเติบโตและการเปลี่ยนแปลงที่จะได้รับความหมายใหม่ หากศิลปินที่แนบอารมณ์เกินไปหรือขาดความเข้ากันได้ทางอารมณ์กับงานศิลปะแล้วนี้จะส่งผลกระทบในเชิงลบผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป. [12] ตาม Bosanquet (1892), "ทัศนคติความงาม" เป็นสิ่งสำคัญในการดูงานศิลปะเพราะมันช่วยให้หนึ่ง ที่จะต้องพิจารณาวัตถุที่มีความสนใจพร้อมที่จะเห็นสิ่งที่มันแสดงให้เห็น แต่ศิลปะไม่ได้ทำให้เกิดประสบการณ์ความงามเว้นแต่ผู้ชมยินดีและเปิดให้มัน ไม่ว่าวิธีการที่น่าสนใจวัตถุคือมันขึ้นอยู่กับคนดูเพื่อให้ดำรงอยู่ของประสบการณ์. [13] ในสายตาของนักจิตวิทยา Gestalt รูดอล์ฟ Arnheim ประสบการณ์ความงามของศิลปะที่เน้นความสัมพันธ์ระหว่างวัตถุทั้งหมดและบุคคล ชิ้นส่วน เขาเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายสำหรับมุ่งเน้นไปที่ประสบการณ์และการตีความของงานศิลปะและวิธีที่พวกเขาให้ข้อมูลเชิงลึกเข้ามาในชีวิตของประชาชน เขาเป็นกังวลน้อยลงกับบริบททางวัฒนธรรมและสังคมของประสบการณ์ในการสร้างและการดูงานศิลปะ ในสายตาของเขาวัตถุในภาพรวมถือว่าเป็นที่มีการตรวจสอบข้อเท็จจริงและการวิจารณ์น้อยกว่าการพิจารณาของลักษณะเฉพาะของกิจการที่ งานศิลปะที่สะท้อนให้เห็นถึงหนึ่งของ "ประสบการณ์ที่มีอยู่" ของ / ชีวิตของเขาและเธอ Arnheim เชื่อว่ากระบวนการทางจิตวิทยาที่ทุกคนมีความรู้ความเข้าใจอารมณ์และสร้างแรงบันดาลใจที่มีคุณภาพซึ่งจะสะท้อนให้เห็นในองค์ประกอบของศิลปินทุกคน. [12]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปะ ถือเป็นสนามอัตนัย หนึ่งคือ งานศิลปะที่ไม่ซ้ำกันในวิธีการและมุมมองที่สะท้อนของประสบการณ์ ความรู้ ความพึงพอใจ และอารมณ์ ประสบการณ์สุนทรียะที่ครอบคลุมความสัมพันธ์ระหว่างผู้ชมและวัตถุศิลปะ ในแง่ของศิลปิน มีสิ่งที่แนบทางอารมณ์ที่ทำให้โฟกัสของศิลปะศิลปินจะต้องสมบูรณ์ในการปรับแต่งกับศิลปะวัตถุเพื่อเพิ่มการสร้าง [ 12 ] เป็นชิ้นที่ศิลปะในกระบวนการที่สร้างสรรค์ ไม่ใช่ศิลปิน ทั้งการเติบโตและการเปลี่ยนแปลงที่จะได้รับความหมายใหม่ ถ้าเป็นศิลปินด้วยอารมณ์ที่แนบมาหรือขาดความเข้ากันได้ทางอารมณ์กับงานศิลปะ แล้วนี้จะส่งผลกระทบในเชิงลบต่อผลิตภัณฑ์[ 12 ] ตาม bosanquet ( 1892 ) , " ทัศนคติ " ความงามเป็นสิ่งสำคัญในการชมศิลปะ เพราะมันช่วยให้หนึ่งในการพิจารณาวัตถุที่มีความสนใจพร้อมที่จะเห็นสิ่งที่มันเห็น อย่างไรก็ตาม ศิลปะไม่ระลึกถึงประสบการณ์สุนทรียะ นอกจากผู้ชมจะยินดี และเปิดให้ ไม่ว่าวัตถุเป็นวิธีการที่น่าสนใจ มันขึ้นอยู่กับผู้มองให้คงอยู่ของประสบการณ์ [ 13 ]

ในสายตาของนักจิตวิทยากลุ่มเกสตัลท์รูดอล์ฟอาร์นไฮม์ , ประสบการณ์สุนทรียะของศิลปะ เน้นความสัมพันธ์ระหว่างวัตถุทั้งหมดและชิ้นส่วนของแต่ละบุคคล เขาเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายเพื่อเน้นประสบการณ์และการตีความงานศิลปะ , และวิธีที่พวกเขาให้ข้อมูลเชิงลึกเข้าไปในชีวิตของผู้คนเขาเป็นกังวลกับบริบททางวัฒนธรรมและสังคมของการมีประสบการณ์ของการสร้างและการชมงานศิลปะ ในสายตาของเขา วัตถุ โดยรวมถือว่า มีการพิจารณาและวิจารณ์มากกว่าพิจารณาจากลักษณะเฉพาะของนิติบุคคล งานศิลปะที่สะท้อนหนึ่งของ " ประสบการณ์ชีวิต " ของชีวิตของเขา / เธอ อาร์นไฮม์เชื่อว่ากระบวนการทางจิตใจ ทุกคนมีความคิด อารมณ์คุณภาพและสร้างแรงบันดาลใจ ซึ่งสะท้อนให้เห็นในองค์ประกอบของทุกศิลปิน [ 12 ]