Dalia GrybauskaitėFrom Wikipedia, t

Dalia Grybauskaitė
From Wikipedia, the free encyclopedia
Dalia Grybauskaitė
Dalia Grybauskaitė 2010.jpg
President of Lithuania
Incumbent
Assumed office
12 July 2009
Prime Minister Andrius Kubilius
Algirdas Butkevičius
Preceded by Valdas Adamkus
European Commissioner for Financial Programming and the Budget
In office
22 November 2004 – 1 July 2009
President José Manuel Barroso
Preceded by Michaele Schreyer
Markos Kyprianou (Budget)
Succeeded by Algirdas Šemeta
European Commissioner for Education and Culture
In office
1 May 2004 – 11 November 2004
Served with Viviane Reding
President Romano Prodi
Preceded by Viviane Reding
Succeeded by Ján Figeľ (Education, Training, Culture and Multilingualism)
Personal details
Born 1 March 1956 (age 59)
Vilnius, Lithuanian SSR, Soviet Union
(now Lithuania)
Alma mater Zhdanov University
Georgetown University
Religion Roman Catholicism
Signature
Dalia Grybauskaitė (Lithuanian pronunciation: ​[d̪ɐˈlʲɛ ɡʲrʲiːbɐʊsˈkɐ̂ˑɪt̪ʲeː], born 1 March 1956) is the President of Lithuania, inaugurated on 12 July 2009 and re-elected in May 2014. She is the country's first female President and the first to be elected for a second term.[1][2]

She was Vice-Minister of Foreign Affairs and Minister of Finance, also European Commissioner for Financial Programming and the Budget from 2004 to 2009. She is often referred to as the "Iron Lady" or the "Steel Magnolia".

Contents [hide]
1 Early years
2 Early career
3 European Commission
4 2009 presidential election
5 Presidency (2009–present)
5.1 Foreign policy
5.1.1 Relations with Russia
6 Personal life
7 Awards
8 References
9 External links
Early years[edit]
Grybauskaitė was born on 1 March 1956 in a working-class family in Vilnius. Her mother, Vitalija Korsakaitė (1922–1989), was born in the Biržai region and worked as a saleswoman; her father, Polikarpas Grybauskas (1928–2008) an electrician and driver. Grybauskaitė attended Salomėja Nėris High School. She has described herself as not among the best of students, receiving mostly fours in a system where five was the highest grade. Her favourite subjects were history, geography and physics.[3]

Grybauskaitė began participating in sport at the age of eleven, and became a passionate basketball player.[3] At the age of nineteen, she worked for a year at the Lithuanian National Philharmonic Society as a staff inspector. She then enrolled in Saint Petersburg State University, then known as Leningrad State University named after Zhdanov, as a student of political economy.[4] At the same time, she began working in a local factory in Saint-Petersburg. In 1983, Grybauskaitė graduated with a citation and returned to Vilnius, taking a secretarial position at the Academy of Sciences. Work in the Academy was scarce, however, and she moved to the Vilnius Party High School, where she lectured in political economy and global finance.[4] From 1983 to December 1989, she was a member of the Communist Party of the Soviet Union and after the Communist Party of Lithuania broke away from the CPSU in December 1989, she was member of the CPL until June 1990. In 1988, she defended her PhD thesis at Moscow (Academy of Social Sciences).

In 1990, soon after Lithuania re-established its independence from the Soviet Union, Grybauskaitė continued her studies at the Edmund A. Walsh School of Foreign Service at Georgetown University, Washington DC, in the Special Programme for senior executives.[5]

Early career[edit]
Between 1991 and 1993, Grybauskaitė worked as Director of the European Department at the Ministry of International Economic Relations of the Republic of Lithuania. During 1993, she was employed in the Foreign Ministry as director of the Economic Relations Department, and represented Lithuania when it entered the European Union free trade agreements. She also chaired the Aid Coordination Committee (Phare and the G24). Soon afterwards, she was named Extraordinary Envoy and Plenipotentiary Minister at the Lithuanian Mission to the EU.[5] There, she worked as the deputy chief negotiator for the EU Europe Agreement and as a representative of the National Aid Co-ordination in Brussels.

In 1996, Grybauskaitė was appointed Plenipotentiary Minister in the United States's Lithuanian embassy. She held this position until 1999, when she was appointed deputy Minister of Finance. As part of this role, she led Lithuanian negotiations with the World Bank and International Monetary Fund. In 2000, Grybauskaitė became Vice Minister of Foreign Affairs, going on in 2001 to become Minister of Finance in the Algirdas Brazauskas government. Lithuania joined the European Union on 1 May 2004, and Grybauskaitė was named a European Commissioner on the same day.[4]

European Commission[edit]
Grybauskaitė initially served as European Commissioner for Education and Culture. She held this position until 11 November 2004, when she was named European Commissioner for Financial Programming and the Budget within the José Manuel Barroso-led Commission.

In November 2005, Grybauskaitė was named "Commissioner of the Year" in the European Voice Europeans of the Year poll. She was nominated "for her unrelenting efforts to shift EU spending towards areas that would enhance competitiveness such as research and development." She commented:[6]

I don't usually participate in contests, so this is a very pleasant surprise for me. I consider it a distinction not for me personally, but for all the new EU Member States, both small and large, as an acknowledgment of their bringing a new and fresh perspective to the EU. I think that it's also a prize for having the courage to speak the often difficult truth and to point out the real price of political rhetoric in Europe. As for results, we still have to wait for them. An agreement on the budget for 2007–2013, which Europe really needs, is most important.

As Financial and Budget Commissioner, she strongly criticized the EU budget, stating it was "...not a budget for the 21st century."[7] The majority of the EU budget was spent on agricultural programmes. Grybauskaitė presented a 2008 EU budget in which, for the first time in its history, spending on growth and employment constituted the highest share of the budget, exceeding that of agriculture and natural resources.[8] She frequently criticised the Lithuanian Government, headed by Prime Minister Gediminas Kirkilas, for its lack of response to the approaching financial crisis.[9]

2009 presidential election[edit]
On 26 February 2009, Grybauskaitė officially announced her candidacy for the 2009 presidential election. In her declaration speech, she said:

I decided to return to Lithuania if the Lithuanian people decide I am needed there now. I think that we all long for the truth, transparency and responsibility for our country. We all want to live without fear, with confidence in ourselves, in each other, and in tomorrow. I can and I want to contribute with my experience, knowledge and skills to expel shadows from morality, politics, and economics to create a citizen-ruled Lithuania – a state of citizens. Therefore, I will run for the Lithuanian presidency.[10]


Dalia Grybauskaitė giving an interview during her 2009 presidential campaign.
There were three women and four men as presidential candidates. Opinion polls taken in February 2009 showed that Grybauskaitė was the undisputed leader in the race.[11] She ran as an independent, although she was supported by the dominant Conservative Party as well as by NGOs, including Sąjūdis.[12][13]

Her campaign was primarily focused on domestic issues. After years of strong economic growth, Lithuania faced a deep recession, with double-digit declines in economic indicators. The unemployment rate rose to 15.5% in March 2009, and a January street protest against the government's response to the recession turned violent.[14] During the campaign, Grybauskaitė stressed the need to combat the financial troubles by protecting those with the lowest incomes, simplifying the Lithuanian bureaucratic apparatus, and reviewing the government's investment programme.[15] She also promised a more balanced approach in conducting foreign policy, the primary constitutional role of the Lithuanian presidency.


Dalia Grybauskaitė celebrating her landslide victory in 2009.
The election was held on 17 May 2009. Dalia Grybauskaitė won in a landslide, receiving 69,1% of the valid vote.[16] The 51.6% turnout was just above the threshold needed to avoid a runoff election.[17] In winning the election, Grybauskaitė became not only the first female president of Lithuania, but won by the largest margin recorded in presidential elections.[18]

Political analysts attributed the easy victory to Grybauskaitė's financial competence and her ability to avoid domestic scandals.[17] The international press was quick to dub her the "Lithuanian Iron Lady" for her outspoken speech and her black belt in karate.[19][20] Grybauskaitė, who speaks Lithuanian, English, Russian, French and Polish,[19] has mentioned Margaret Thatcher and Mahatma Gandhi as her political role models.[21]

Presidency (2009–present)[edit]

Dalia Grybauskaitė inaugurating Arvydas Pocius as the commander of the Lithuanian Armed Forces on 28 July 2009.

U.S. Secretary of State John Kerry meets with Grybauskaitė in Vilnius, 7 September 2013

Dalia Grybauskaitė and Giorgi Margvelashvili meeting, November 2013.

Dalia Grybauskaitė and Chief of Defence of Lithuania Arvydas Pocius.
Grybauskaitė assumed presidential duties on 12 July 2009, and accepted half of her presidential salary (312,000 litas).[14] Her first presidential visits abroad were made to Sweden and Latvia;[22] in April 2011, she made a state visit to Norway.[23] On 19 December 2013, Grybauskaitė decided to boycott Sochi Winter Olympics together with German president Joachim Gauck, French president François Hollande, and American president Barack Obama due to Russia's human rig

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลีย Grybauskaitėจากวิกิพีเดีย สารานุกรมฟรีเลีย Grybauskaitė2010.jpg Grybauskaitė เลียประธานาธิบดีลิทัวเนียIncumbentสำนักงานปลอม12 2552 กรกฎาคมนายกรัฐมนตรี Andrius KubiliusAlgirdas Butkevičiusนำหน้า ด้วย Valdas Adamkusหลวงในยุโรปสำหรับการเขียนโปรแกรมทางการเงินและงบประมาณในสำนักงาน22 2547 พฤศจิกายน – 1 2552 กรกฎาคมประธานาธิบดี José มานูเอล Barrosoนำหน้า ด้วย Michaele SchreyerMarkos Kyprianou (งบประมาณ)สำเร็จ โดย Algirdas Šemetaหลวงในยุโรปสำหรับการศึกษาและวัฒนธรรมในสำนักงาน1 2547 พฤษภาคม – 11 2547 พฤศจิกายนเสิร์ฟกับวิเวียน RedingProdi ประธานโรมาโนนำหน้า ด้วย Reding วิเวียนประสบความสำเร็จ โดย Ján Figeľ (การศึกษา ฝึกอบรม วัฒนธรรม และ Multilingualism)รายละเอียดส่วนบุคคลเกิด 1 มีนาคมปี 1956 (อายุ 59)วิลเนียส SSR ลิทัวเนีย สหภาพโซเวียต(ตอนนี้ลิทัวเนีย)อัลม่า mater Zhdanov มหาวิทยาลัยมหาวิทยาลัย Georgetownศาสนาโรมันคาทอลิกลายเซ็น เลีย Grybauskaitė (ออกเสียงภาษาลิธัวเนีย: [d̪ɐˈlʲɛ ɡʲrʲiːbɐʊsˈkɐ̂ˑɪt̪ʲeː], เกิดปี 1956 1 มีนาคม) เป็นตัวประธานของลิทัวเนีย เปิดเมื่อวันที่ 12 2552 กรกฎาคม และเลือกตั้งใหม่ในปี 2014 พฤษภาคม เธอเป็นประธานาธิบดีหญิงของประเทศแรกและครั้งแรกได้รับเลือกตั้งในระยะที่สอง [1] [2]เธอเป็นรองรัฐมนตรีต่างประเทศและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง ยังยุโรปหลวงสำหรับการเขียนโปรแกรมทางการเงินและงบประมาณจากปี 2004 ถึง 2552 เธอมักจะเรียกว่า "สตรีเหล็ก" หรือ "แมกเหล็ก"เนื้อหา [ซ่อน] ช่วงปี 1งาน 2 ช่วงคณะกรรมาธิการยุโรป 34 เลือกตั้งประธานาธิบดีปี 2009ประธานาธิบดี 5 (ปี 2552 – ปัจจุบัน)5.1 นโยบายต่างประเทศ5.1.1 ความสัมพันธ์กับรัสเซียชีวิตส่วนตัว 6รางวัลที่ 7อ้างอิงที่ 8เชื่อมโยงภายนอก 9ปีแรก ๆ [แก้ไข]Grybauskaitė เกิด 1 มีนาคมปี 1956 ในครอบครัว working-class ในวิลเนียส แม่ของเธอ Vitalija Korsakaitė (ค.ศ. 1922 – 1989), เกิดในภูมิภาค Biržai และทำงานตาม saleswoman พ่อของเธอ Polikarpas Grybauskas (1928 – 2008) เป็นไฟฟ้าและควบคุม Grybauskaitė ร่วม Salomėja Nėris มัธยม เธอได้อธิบายตัวเองเป็นไม่ดีที่สุดของนักเรียน รับ fours ส่วนใหญ่ในระบบห้า ชั้นสูงสุด เรื่องของเธอชื่นชอบถูกประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ และฟิสิกส์ [3]Grybauskaitė เริ่มเข้าร่วมในกีฬาคถูกอายุ และกลายเป็น ผู้เล่นบาสเกตบอลหลงใหล [3] ที่อายุ nineteen เธอทำงานในปีที่สังคมฮาร์โมนิกแห่งประเทศลิทัวเนียเป็นการตรวจสอบพนักงาน แล้วเธอลงทะเบียนในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กมหาวิทยาลัย แล้ว เรียกว่า Leningrad มหาวิทยาลัยชื่อหลัง Zhdanov เป็นนักเรียนของเศรษฐกิจการเมือง [4] ในเวลาเดียวกัน เธอเริ่มทำงานในโรงงานภายในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ในปี 1983, Grybauskaitė จบศึกษา ด้วยการอ้างอิง และกลับสู่วิลเนียส สละตำแหน่งเลขานุการที่วิทยาลัยวิทยาศาสตร์ งานออสการ์ครั้งขาดแคลน อย่างไรก็ตาม และเธอย้ายไปวิลเนียสฝ่ายมัธยม ที่เธอ lectured เศรษฐกิจการเมืองและการเงินโลก [4] จากปี 1983 ถึง 1989 ธันวาคม เธอเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต และหลังจากที่พรรคคอมมิวนิสต์ของประเทศลิทัวเนียฝึกฝนจาก CPSU 1989 ธันวาคม เธอเป็นสมาชิกของ CPL จนถึงเดือนมิถุนายนปี 1990 ในปี 1988 เธอปกป้องวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเธอที่มอสโก (สถาบันของสังคมศาสตร์)ในปี 1990 เร็ว ๆ นี้หลังจากที่ลิทัวเนียสร้างเอกราชจากสหภาพโซเวียต Grybauskaitė ต่อการศึกษาของเธอที่ Edmund อ.สวีโรงเรียนของต่างประเทศบริการมหาวิทยาลัย Georgetown วอชิงตันดีซี โครงการพิเศษสำหรับผู้บริหารระดับสูง [5]เริ่มต้นอาชีพ [แก้ไข]ระหว่าง 1991 และ 1993, Grybauskaitė ทำงานเป็นผู้อำนวยการฝ่ายยุโรปที่ที่กระทรวงของเศรษฐกิจความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของสาธารณรัฐลิทัวเนีย ในระหว่างปี 1993 เธอลูกจ้างในกระทรวงต่างประเทศเป็นผู้อำนวยการฝ่ายความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจ และแสดงลิทัวเนียเมื่อมันป้อนข้อตกลงการค้าเสรีสหภาพยุโรป นอกจากนี้เธอยังประเทศคณะกรรมการประสานงานความช่วยเหลือ (Phare และลลาจี 24) มิช้ามินาน เธอมีชื่อว่าราชทูตวิสามัญและ Plenipotentiary รัฐมนตรีภารกิจลิทัวเนียไปยัง EU [5] มี เธอทำงาน เป็นรองหัวหน้าเจรจาข้อตกลงยุโรป EU และ เป็นตัวแทนของการอบรมร่วมช่วยชาติในบรัสเซลส์ในปี 1996, Grybauskaitė ถูกแต่งตั้งรัฐมนตรี Plenipotentiary ในสหรัฐอเมริกาสถานทูตลิทัวเนีย เธอจัดตำแหน่งนี้จนถึงปี 1999 เมื่อเธอถูกแต่งตั้งเป็นรองรัฐมนตรีว่าการกระทรวง เป็นส่วนหนึ่งของบทบาทนี้ เธอนำลิทัวเนียเจรจากับธนาคารโลกและกองทุนการเงินระหว่างประเทศ ใน 2000, Grybauskaitė เป็น รองรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการต่างประเทศ ที่เกิดขึ้นในปีค.ศ. 2001 เป็น รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังในรัฐบาล Algirdas Brazauskas ลิทัวเนียเข้าร่วมสหภาพยุโรปเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคมพ.ศ. 2547 และ Grybauskaitė เป็นชื่อหลวงยุโรปในวันเดียว [4]คณะกรรมาธิการยุโรป [แก้ไข]Grybauskaitė ให้บริการเป็นหลวงยุโรปเริ่มต้นสำหรับการศึกษาและวัฒนธรรม เธอจัดตำแหน่งนี้จนถึง 11 2547 พฤศจิกายน เมื่อเธอได้ตั้งชื่อหลวงยุโรปสำหรับการเขียนโปรแกรมทางการเงินและงบประมาณภายในนาย José Barroso มานูเอลนำในเดือน 2005 พฤศจิกายน Grybauskaitė มีชื่อว่า "หลวงของเดอะปี" ในยุโรปเสียงยุโรปของแบบสำรวจปี เธอถูกเสนอชื่อ "unrelenting ความใน EU กะใช้ต่อพื้นที่ที่จะเพิ่มศักยภาพในการแข่งขันเช่นการวิจัยและพัฒนา" เธอแสดงความคิดเห็น: [6]ไม่มักจะเข้าร่วมในการแข่งขัน นี้จึงแปลกใจที่ดีสำหรับฉัน ฉันพิจารณาพิเศษไม่ใช่สำหรับฉันเอง แต่ทั้งหมดใหม่ รัฐสมาชิกของ EU ทั้งเล็ก และ ใหญ่ รับทราบการนำมุมมองใหม่ และสดไปยัง EU ผมคิดว่า เป็นรางวัลสำหรับการมีความกล้าที่ จะพูดความจริงมักจะยาก และ จะชี้ราคาแท้จริงของสำนวนทางการเมืองในยุโรป ส่วนผลลัพธ์ เรายังคงได้รอพวกเขา ข้อตกลงด้านงบประมาณ 2007 – 2013 ซึ่งยุโรปจริง ๆ จำเป็น สำคัญที่สุดได้การเงินและงบประมาณหลวง เธอวิพากษ์วิจารณ์งบประมาณ EU ระบุเป็น ".. .not งบประมาณสำหรับศตวรรษที่ 21 " [7] ส่วนใหญ่งบประมาณ EU ถูกใช้ในโครงการเกษตร Grybauskaitė นำเสนอ ซึ่งเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของ ค่าใช้จ่ายในการจ้างงานและการเติบโตทะลักส่วนแบ่งสูงสุดของงบประมาณ งบประมาณ EU 2008 เกินที่เกษตรและทรัพยากรธรรมชาติ [8] เธอบ่อย criticised รัฐบาลลิทัวเนีย มุ่ง โดยนายกรัฐมนตรี Gediminas Kirkilas การขาดการตอบสนองต่อวิกฤตการเงิน approaching [9]เลือกตั้งประธานาธิบดี 2009 [แก้ไข]บน 26 2009 กุมภาพันธ์ Grybauskaitė ประกาศ candidacy ของเธอสำหรับการเลือกตั้งประธานาธิบดีในปี 2009 อย่างเป็นทาง เสียงประกาศของเธอ เขากล่าวว่า:ฉันตัดสินใจที่จะกลับไปประเทศลิทัวเนียคนลิทัวเนียตัดสินใจฉันฉันต้องการตอนนี้มี ผมคิดว่า เราลองความจริง ความโปร่งใส และความรับผิดชอบสำหรับประเทศของเรา เราต้องอยู่โดยไม่ต้องกลัว มีความเชื่อมั่น ในตนเอง ผู้อื่น และ ในวันพรุ่งนี้ ฉันสามารถ และอยากเป็นส่วนหนึ่งของฉันประสบการณ์ ความรู้ และทักษะในการขับไล่เงาจากศีลธรรม การเมือง และเศรษฐศาสตร์เพื่อสร้างการปกครองชาวลิทัวเนีย – รัฐประชาชน ดังนั้น ฉันจะใช้สำหรับประธานาธิบดีลิทัวเนีย [10]Grybauskaitė เลียให้สัมภาษณ์ระหว่างเธอ 2009 ประธานาธิบดีส่งเสริมการขายมีผู้หญิงสามและสี่คนเป็นผู้สมัครประธานาธิบดี สำรวจความคิดเห็นที่ดำเนินการใน 2552 กุมภาพันธ์พบว่า Grybauskaitė เป็นผู้นำว่าในการแข่งขัน [11] เธอวิ่งเป็นอิสระ ถึงแม้ว่าเธอได้รับการสนับสนุน โดยพรรคอนุรักษนิยมหลัก เป็นองค์กรพัฒนา เอกชน รวม Sąjūdis [12] [13]หลักส่งเสริมการขายของถูกเน้นให้ปัญหาภายในประเทศ หลังจากปีของการเติบโตทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่ง ลิทัวเนียกับถดถอยลึก กับลดอัตราตัวเลขสองหลักทางเศรษฐกิจ อัตราการว่างงานกุหลาบถึง 15.5 ล้านคนในเดือน 2552 มีนาคม และการปฏิเสธถนนมกราคมกับของรัฐบาลตอบสนองต่อภาวะถดถอยเป็นความรุนแรงขึ้น [14] ในระหว่างการส่งเสริมการขาย Grybauskaitė เน้นต้องต่อสู้กับปัญหาทางการเงิน โดยการปกป้องผู้ที่ มีรายได้ต่ำ ให้เครื่องราชการลิทัวเนีย และทบทวนโครงการลงทุนของรัฐบาล [15] เธอยังสัญญาว่า เป็นแนวทางที่สมดุลมากขึ้นในการดำเนินนโยบายต่างประเทศ รัฐธรรมนูญบทบาทหลักของประธานาธิบดีลิทัวเนียฉลองชัยชนะของเธอดินถล่มปี 2552 Grybauskaitė เลียการเลือกตั้งเมื่อวันที่ 17 2552 พฤษภาคม เลีย Grybauskaitė ชนะในแผ่นดินถล่ม รับ 69,1% ของคะแนนเสียงที่ถูกต้อง [16] turnout 51.6% เหนือขีดจำกัดที่ต้องหลีกเลี่ยงการเลือกตั้งที่ไหลบ่าได้ [17] ในการชนะการเลือกตั้ง Grybauskaitė กลายเป็นไม่ เฉพาะแรกหญิงประธานาธิบดีลิทัวเนีย ได้ชนะกำไรที่ใหญ่ที่สุดในการเลือกตั้งประธานาธิบดี [18]นักวิเคราะห์ทางการเมืองเกิดจากชัยชนะง่ายของ Grybauskaitė ความสามารถทางการเงินและความสามารถของเธอเพื่อหลีกเลี่ยงใน scandals หลอกลวง [17] ชนจากนานาประเทศได้อย่างรวดเร็วการเม.ย.เธอ "ลิทัวเนียเหล็กผู้หญิง" สำหรับคำพูดของเธอเปิดเผยและเข็มขัดสีดำของเธอในคาราเต้ [19] [20] Grybauskaitė ที่พูดลิทัวเนีย ภาษาอังกฤษ รัสเซีย ฝรั่งเศส และ โปแลนด์, [19] ได้กล่าวถึงมาร์กาเร็ต Thatcher และมหาตมะคานธีเป็นแบบจำลองบทบาททางการเมืองของเธอ [21]ประธานาธิบดี (2009 – ปัจจุบัน) [แก้ไข]Grybauskaitė เลีย inaugurating Arvydas Pocius เป็นผู้บัญชาการของลิทัวเนียทัพวันที่ 28 2552 กรกฎาคมรัฐมนตรีต่างประเทศสหรัฐฯ จอห์นเคอร์รี่พบกับ Grybauskaitė ในวิลเนียส 7 2013 กันยายนGrybauskaitė เลียและ Giorgi Margvelashvili ประชุม 2013 พฤศจิกายนGrybauskaitė เลียและสมุหกลาโหมของลิทัวเนีย Arvydas PociusGrybauskaitė ถือว่าหน้าที่ประธานาธิบดีเมื่อ 12 2552 กรกฎาคม และยอมรับครึ่งหนึ่งของเงินเดือนของประธานาธิบดี (312,000 litas) [14] เธอแรกประธานาธิบดีชมต่างประเทศทำให้สวีเดนและลัตเวีย [22] ในเดือน 2554 เมษายน เธอกลายสภาพไปนอร์เวย์ [23] ใน 19 2013 ธันวาคม Grybauskaitė ตัดสินใจคว่ำบาตรโอลิมปิกโซชีหนาว พร้อมประธานาธิบดีเยอรมัน Joachim Gauck ฝรั่งเศสประธานาธิบดี François Hollande, Barack Obama ประธานาธิบดีอเมริกันเนื่องจากอุปกรณ์มนุษย์ของรัสเซีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Dalia Grybauskaite
จากวิกิพีเดียสารานุกรมเสรี
Dalia Grybauskaite
Dalia Grybauskaite 2010.jpg ประธานของลิทัวเนียหน้าที่สันนิษฐานว่าสำนักงาน12 กรกฎาคม 2009 นายกรัฐมนตรี Andrius Kubilius Algirdas Butkevičiusนำโดย Valdas Adamkus กรรมาธิการยุโรปเพื่อการเขียนโปรแกรมทางการเงินและงบประมาณในที่ทำงาน22 พฤศจิกายน 2004 - วันที่ 1 กรกฎาคม 2009 ประธานาธิบดีโฮเซ่มานูเอลบาร์โรโซนำโดย Michaele Schreyer Markos Kyprianou (งบประมาณ) ประสบความสำเร็จด้วย Algirdas Šemetaกรรมาธิการยุโรปเพื่อการศึกษาและวัฒนธรรมในที่ทำงาน1 พฤษภาคม 2004 - 11 พฤศจิกายน 2004 เสิร์ฟกับวิเวียน Reding ประธานาธิบดีโรมาโนโพรนำโดยวิเวียน Reding ประสบความสำเร็จโดยJánFigeľ (การศึกษา , การฝึกอบรมวัฒนธรรมและการสื่อสาร) รายละเอียดส่วนบุคคลเกิด 1 มีนาคม 1956 (อายุ 59) วิลนีอุลิทัวเนีย SSR, สหภาพโซเวียต(ตอนนี้ลิทัวเนีย) โรงเรียนเก่าเมืองซมหาวิทยาลัยจอร์จทาวน์มหาวิทยาลัยศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกลายเซ็นDalia Grybauskaite (การออกเสียงภาษาลิทัวเนีย: [d̪ɐlʲɛɡʲrʲiːbɐʊskɐˑɪt̪ʲeː] เกิด 1 มีนาคม 1956) เป็นประธานของลิทัวเนียเปิดตัวเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม 2009 และการเลือกตั้งพฤษภาคม 2014 เธอเป็นหญิงคนแรกของประเทศประธานาธิบดีและเป็นครั้งแรกที่ได้รับเลือกตั้งเป็นสมัยที่สอง. [1] [2] เธอเป็น รองรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังยังคณะกรรมาธิการยุโรปสำหรับการเขียนโปรแกรมทางการเงินและการงบประมาณจากปี 2004 ถึงปี 2009 เธอมักจะเรียกกันว่า "สตรีเหล็ก" หรือ "แมกโนเลียเหล็ก". [ซ่อน] 1 ปีที่ผ่านมาในช่วงต้น2 ต้นอาชีพ3 คณะกรรมาธิการยุโรป4 2009 เลือกตั้งประธานาธิบดี5 ประธาน (2009- ปัจจุบัน) 5.1 นโยบายต่างประเทศ5.1.1 ความสัมพันธ์กับรัสเซีย6 ชีวิตส่วนตัว7 รางวัล8 อ้างอิง9 การเชื่อมโยงภายนอกช่วงปีแรก[แก้ไข] Grybauskaite เกิดเมื่อวันที่ 1 มีนาคม 1956 ใน ครอบครัวชนชั้นแรงงานในวิลนีอุ แม่ของเธอ Vitalija Korsakaitė (1922-1989) เกิดในภูมิภาคBiržaiและทำงานเป็นพนักงานขาย; พ่อของเธอ Polikarpas Grybauskas (1928-2008) ช่างไฟฟ้าและคนขับรถ Grybauskaite เข้าร่วมSalomėja Neris โรงเรียนมัธยม เธอได้อธิบายว่าตัวเองเป็นไม่อยู่ในกลุ่มที่ดีที่สุดของนักเรียนที่ได้รับส่วนใหญ่อยู่ในระบบสี่ที่ห้าเป็นระดับสูงสุด วิชาที่เธอชื่นชอบเป็นประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์และฟิสิกส์. [3] Grybauskaite เริ่มมีส่วนร่วมในการเล่นกีฬาที่อายุสิบเอ็ดและกลายเป็นผู้เล่นบาสเกตบอลหลงใหล. [3] ตอนอายุสิบเก้าเธอทำงานเป็นปีที่ลิทัวเนียแห่งชาติ Philharmonic สมาคมผู้ตรวจสอบเป็นพนักงาน จากนั้นเธอก็เข้าเรียนใน Saint Petersburg State University, เป็นที่รู้จักกันจากนั้นเลนินกราดมหาวิทยาลัยรัฐตั้งชื่อตามเมืองซ, เป็นนักเรียนของเศรษฐกิจการเมือง. [4] ในขณะเดียวกันเธอก็เริ่มทำงานในโรงงานท้องถิ่นในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ในปี 1983 Grybauskaite จบการศึกษาด้วยการอ้างอิงและกลับไปวิลนีอุสละตำแหน่งเลขานุการที่ Academy of Sciences การทำงานในสถาบันการศึกษาเป็นสิ่งที่หายากอย่างไรและเธอย้ายไปอยู่พรรควิลนีอุโรงเรียนมัธยมที่เธอสอนในระบบเศรษฐกิจการเมืองและการเงินทั่วโลก. [4] จากปี 1983 ถึงเดือนธันวาคมปี 1989 เธอเป็นสมาชิกคนหนึ่งของพรรคคอมมิวนิสต์ของสหภาพโซเวียต และหลังจากที่พรรคคอมมิวนิสต์แห่งลิทัวเนียผละจาก CPSU ในเดือนธันวาคมปี 1989 เธอเป็นสมาชิกของ CPL จนถึงมิถุนายนปี 1990 ในปี 1988 เธอได้รับการปกป้องวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเธอที่กรุงมอสโก (สถาบันสังคมศาสตร์). ในปี 1990 ไม่นานหลังจากที่ลิทัวเนียอีกครั้ง -established เอกราชจากสหภาพโซเวียต Grybauskaite ต่อการศึกษาของเธอที่เอ๊ดมันด์กวอลช์ของโรงเรียนในการให้บริการต่างประเทศที่มหาวิทยาลัยจอร์จวอชิงตันดีซีในโครงการพิเศษสำหรับผู้บริหารระดับสูง. [5] ต้นอาชีพ [แก้ไข] ระหว่างปี 1991 และ 1993 , Grybauskaite ทำงานเป็นผู้อำนวยการฝ่ายยุโรปที่กระทรวงความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศของสาธารณรัฐลิทัวเนีย ในช่วงปี 1993 เธอได้รับการจ้างงานในกระทรวงต่างประเทศเป็นผู้อำนวยการฝ่ายความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจและเป็นตัวแทนของลิทัวเนียเมื่อมันเข้ามาในสหภาพยุโรปตกลงการค้าเสรี นอกจากนี้เธอยังเป็นประธานคณะกรรมการประสานงานความช่วยเหลือ (แพร่และ G24) ที่ หลังจากนั้นไม่นานเธอถูกเสนอชื่อทูตวิสามัญและองค์ที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงภารกิจลิทัวเนียไปยังสหภาพยุโรป. [5] มีเธอทำงานเป็นรองหัวหน้าเจรจาสำหรับข้อตกลงของสหภาพยุโรปยุโรปและในฐานะตัวแทนของความช่วยเหลือแห่งชาติประสานงานในบรัสเซลส์ในปี 1996 ได้รับการแต่งตั้ง Grybauskaite ราชทูตในลิทัวเนียสถานทูตสหรัฐอเมริกา เธอทำงานในตำแหน่งนี้จนกระทั่งปี 1999 เมื่อเธอได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการคลัง ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของบทบาทนี้เธอนำไปสู่การเจรจาต่อรองกับลิทัวเนียธนาคารโลกและกองทุนการเงินระหว่างประเทศ ในปี 2000 กลายเป็น Grybauskaite รองรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศที่เกิดขึ้นในปี 2001 ที่จะเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังในรัฐบาล Algirdas Brazauskas ลิทัวเนียเข้าร่วมสหภาพยุโรปวันที่ 1 พฤษภาคม 2004 และ Grybauskaite เป็นชื่อกรรมาธิการยุโรปในวันเดียวกัน. [4] คณะกรรมาธิการยุโรป [แก้ไข] Grybauskaite ครั้งแรกทำหน้าที่เป็นกรรมาธิการยุโรปเพื่อการศึกษาและวัฒนธรรม เธอดำรงตำแหน่งนี้จนถึง 11 พฤศจิกายน 2004 เมื่อเธอถูกเสนอชื่อกรรมาธิการยุโรปเพื่อการเขียนโปรแกรมทางการเงินและงบประมาณภายในJosé Manuel Barroso นำคณะกรรมการ. ในเดือนพฤศจิกายนปี 2005 Grybauskaite ชื่อ "คณะกรรมาธิการแห่งปี" ในยุโรปเสียงของยุโรป สำรวจความคิดเห็นของปี เธอได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง "สำหรับความพยายามของเธอยึดมั่นที่จะเปลี่ยนการใช้จ่ายของสหภาพยุโรปที่มีต่อพื้นที่ที่จะเพิ่มศักยภาพในการแข่งขันเช่นการวิจัยและการพัฒนา." เธอแสดงความคิดเห็น: [6] ผมไม่ได้มักจะมีส่วนร่วมในการแข่งขันดังนั้นนี่คือน่าแปลกใจมากสำหรับผม ฉันคิดว่ามันแตกต่างไม่ได้สำหรับผมเป็นการส่วนตัว แต่สำหรับทุกใหม่ประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่เช่นการรับรู้ของพวกเขานำมุมมองใหม่และสดไปยังสหภาพยุโรปที่ ผมคิดว่ามันก็ยังได้รับรางวัลสำหรับการมีความกล้าที่จะพูดความจริงที่ยากและมักจะชี้ให้เห็นราคาที่แท้จริงของสำนวนทางการเมืองในยุโรป ในฐานะที่เป็นผลเรายังคงต้องรอให้พวกเขา ข้อตกลงเกี่ยวกับงบประมาณ 2007-2013 ซึ่งยุโรปจริงๆต้องเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่สุด. ในฐานะที่เป็นคณะกรรมาธิการการเงินและงบประมาณเธอวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรงงบประมาณของสหภาพยุโรประบุว่า "... ไม่ได้งบประมาณสำหรับศตวรรษที่ 21." [7 ] ส่วนใหญ่ของงบประมาณของสหภาพยุโรปคือการใช้จ่ายเกี่ยวกับโปรแกรมการเกษตร Grybauskaite นำเสนองบประมาณของสหภาพยุโรป 2008 ซึ่งเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของการใช้จ่ายในการเจริญเติบโตและการจ้างงานประกอบด้วยหุ้นมากที่สุดของงบประมาณเกินที่ของการเกษตรและทรัพยากรธรรมชาติ. [8] เธอมักวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลลิทัวเนียโดย นายกรัฐมนตรี Gediminas Kirkilas สำหรับการขาดของการตอบสนองต่อวิกฤตการเงินใกล้. [9] 2009 เลือกตั้งประธานาธิบดี [แก้ไข] เมื่อวันที่ 26 เดือนกุมภาพันธ์ 2009, Grybauskaite ประกาศอย่างเป็นทางการของผู้สมัครของเธอสำหรับการเลือกตั้งประธานาธิบดี 2009 ประกาศในคำพูดของเธอเธอกล่าวว่า: ฉันตัดสินใจที่จะกลับไปที่ลิทัวเนียถ้าคนลิทัวเนียตัดสินใจฉันกำลังจำเป็นต้องมีตอนนี้ ผมคิดว่าเราทุกคนนานสำหรับความจริงความโปร่งใสและความรับผิดชอบสำหรับประเทศของเรา เราทุกคนต้องการที่จะอยู่โดยไม่ต้องกลัวกับความเชื่อมั่นในตัวเองในแต่ละอื่น ๆ และในวันพรุ่งนี้ ฉันสามารถและฉันต้องการที่จะมีส่วนร่วมที่มีประสบการณ์ความรู้และทักษะของฉันที่จะขับไล่เงาจากศีลธรรมการเมืองและเศรษฐกิจที่จะสร้างพลเมืองปกครองลิทัวเนีย - รัฐของประชาชน ดังนั้นผมจะทำงานประธานาธิบดีลิทัวเนีย. [10] Dalia Grybauskaite ให้สัมภาษณ์ในระหว่างการรณรงค์หาเสียงของประธานาธิบดี 2009 เธอ. มีสามหญิงและชายสี่คนเป็นผู้สมัครประธานาธิบดีได้ สำรวจความคิดเห็นการดำเนินการในเดือนกุมภาพันธ์ 2009 พบว่า Grybauskaite เป็นผู้นำไม่มีปัญหาในการแข่งขัน. [11] เธอวิ่งเป็นอิสระแม้ว่าเธอจะได้รับการสนับสนุนจากพรรคอนุรักษ์นิยมที่โดดเด่นเช่นเดียวกับเอ็นจีโอรวมทั้งSąjūdis. [12] [13] แคมเปญของเธอถูกเน้นหลักในการปัญหาในประเทศ หลังจากหลายปีของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่ง, ลิทัวเนียที่ต้องเผชิญกับภาวะเศรษฐกิจถดถอยลึกกับการลดลงของตัวเลขสองหลักในชี้วัดทางเศรษฐกิจ อัตราการว่างงานเพิ่มขึ้นเป็น 15.5% ในเดือนมีนาคมปี 2009 และการประท้วงถนนมกราคมกับการตอบสนองของรัฐบาลที่จะมีภาวะเศรษฐกิจถดถอยรุนแรงหัน. [14] ในระหว่างการหาเสียง Grybauskaite เน้นถึงความจำเป็นที่จะต่อสู้กับปัญหาทางการเงินโดยการปกป้องผู้ที่มีรายได้ต่ำสุดที่ ลดความซับซ้อนของอุปกรณ์ระบบราชการลิทัวเนีย, และทบทวนโครงการลงทุนของรัฐบาล. [15] นอกจากนี้เธอยังสัญญาว่าวิธีการที่สมดุลมากขึ้นในการดำเนินนโยบายต่างประเทศที่มีบทบาทรัฐธรรมนูญหลักของประธานาธิบดีลิทัวเนีย. Dalia Grybauskaite เฉลิมฉลองชัยชนะอย่างถล่มทลายของเธอในปี 2009 การเลือกตั้งที่จัดขึ้น เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 2009 Dalia Grybauskaite ได้รับรางวัลในการเลือกตั้งที่ได้รับ 69,1% ของคะแนนที่ถูกต้อง. [16] ผลิตภัณฑ์ 51.6% เป็นเพียงสูงกว่าเกณฑ์ที่จำเป็นในการหลีกเลี่ยงการเลือกตั้งไหลบ่า. [17] ในการชนะการเลือกตั้ง Grybauskaite กลายเป็นไม่เพียง แต่เป็นประธานาธิบดีหญิงคนแรกของลิทัวเนีย แต่ได้รับรางวัลโดยอัตรากำไรขั้นต้นที่ใหญ่ที่สุดที่บันทึกไว้ในการเลือกตั้งประธานาธิบดี. [18] นักวิเคราะห์ทางการเมืองประกอบชัยชนะที่ง่ายต่อการความสามารถทางการเงิน Grybauskaite และความสามารถของเธอที่จะหลีกเลี่ยงเรื่องอื้อฉาวในประเทศ. [17] สื่อมวลชนต่างประเทศได้อย่างรวดเร็ว การพากย์ของเธอ "ลิทัวเนีย Iron Lady" สำหรับการพูดตรงไปตรงมาของเธอและเข็มขัดหนังสีดำของเธอในคาราเต้. [19] [20] Grybauskaite ที่พูดลิทัวเนีย, อังกฤษ, รัสเซีย, ฝรั่งเศสและโปแลนด์ [19] ได้กล่าวถึงมาร์กาเร็ตแทตเชอและมหาตมะคานธี เป็นแบบอย่างทางการเมืองของเธอ. [21] ประธาน (2009- ปัจจุบัน) [แก้ไข] Dalia Grybauskaite inaugurating Arvydas Pocius เป็นผู้บัญชาการของกองกำลังลิทัวเนียในวันที่ 28 กรกฏาคม 2009 รัฐมนตรีต่างประเทศสหรัฐฯจอห์นเคอร์รี่พบกับ Grybauskaite ในวิลนีอุวันที่ 7 กันยายน 2013 Dalia Grybauskaite และ Giorgi Margvelashvili ประชุมพฤศจิกายน 2013 Dalia Grybauskaite และผู้บัญชาการทหารสูงสุดของลิทัวเนีย Arvydas Pocius. Grybauskaite คิดว่าหน้าที่ประธานาธิบดีเมื่อวันที่ 12 กรกฏาคม 2009 และเป็นที่ยอมรับครึ่งหนึ่งของเงินเดือนประธานาธิบดีของเธอ (312,000 litas). [14] เธอเข้ารับการตรวจครั้งแรกที่ประธานาธิบดี ในต่างประเทศได้ทำไปสวีเดนและลัตเวีย [22] ในเดือนเมษายนปี 2011 เธอทำไปรัฐไปยังประเทศนอร์เวย์ [23] ที่ 19 ธันวาคม 2013 Grybauskaite ตัดสินใจที่จะคว่ำบาตรการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูหนาวโซร่วมกับประธานเยอรมันโจอาคิม Gauck, ประธานาธิบดีฝรั่งเศสFrançois Hollande. และอเมริกันประธานาธิบดีบารักโอบาเนื่องจากการแท่นขุดเจาะของมนุษย์ของรัสเซีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาเลีย grybauskait municipalities . kgm
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี ดาเลีย grybauskait municipalities . kgm

ดาเลีย grybauskait municipalities . kgm 2010 . jpg


ถือว่าดำรงตำแหน่งประธานของ ลิทัวเนีย สำนักงาน

12 กรกฎาคม 2552 นายกรัฐมนตรี andrius kubilius

algirdas butkevi čอนุญาตแล้ว นอกจากนี้กรรมาธิการวัลดัส อะดัมคุส
ยุโรปด้านการเงินและงบประมาณสำหรับการเขียนโปรแกรมในสำนักงาน

ที่ 22 พฤศจิกายน 2004 – 1 กรกฎาคม 2009 ประธานาธิบดีโฮเซมานูเอลบาร์โรโซ

นอกจากนี้ michaele ไชเรอร์ ( งบประมาณ )

markos kyprianou ประสบความสำเร็จ โดย algirdas lithuania emeta
กรรมาธิการยุโรปเพื่อการศึกษาและวัฒนธรรม
สำนักงาน
1 พฤษภาคม 2004 – 11 พฤศจิกายน 2547
เสิร์ฟกับวิเวียนเรดิงโรมาโน โพรดี

ประธานนำหน้าโดยวิเวียนเรดิง
สำเร็จโดย J . kgm N fige ľการศึกษา การฝึกอบรม วัฒนธรรม และ multilingualism รายละเอียดส่วนตัว )

เกิด 1 มีนาคม 2499 ( อายุ 59 )
วิลนีอุส , ลิทัวเนีย SSR ,สหภาพโซเวียต
( ลิทัวเนีย )

zhdanov Alma Mater มหาวิทยาลัยจอร์จทาวน์มหาวิทยาลัย


ลายเซ็นศาสนานิกายโรมันคาทอลิก ดาเลีย grybauskait municipalities . kgm ( ลิทัวเนีย​ออกเสียง : [ D ̪ɐˈผมʲɛɡʲ R ʲผมː B ɐʊ S ˈ K ɐ̂ˑɪ T ̪ʲ E ː ] , เกิด 1 มีนาคม 2499 ) เป็นประธานพิธีเปิดของลิทัวเนีย 12 กรกฎาคม 2009 และอีกครั้งในการเลือกตั้งพฤษภาคม 2014เธอเป็นประธานาธิบดีหญิงคนแรกของประเทศและเป็นครั้งแรกที่จะได้รับการเลือกตั้งเป็นวาระที่สอง [ 1 ] [ 2 ]

เธอรองรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ และ รมว. กระทรวงการคลัง นอกจากนี้ กรรมาธิการยุโรปด้านการเงินและงบประมาณสำหรับการเขียนโปรแกรมจากปี 2004 ถึง 2009 เธอมักจะเรียกว่าเป็น " หญิงเหล็ก " หรือ " เหล็กแมกโนเลีย " .

เนื้อหา [ ซ่อน ]
1 ปีแรก
2 อาชีพ
3
คณะกรรมาธิการยุโรป4 กุมภาพันธ์ 2552 การเลือกตั้งประธานาธิบดี
5 ประธาน ( 2009 –ปัจจุบัน ) นโยบายต่างประเทศ

5.1 5.1.1 ความสัมพันธ์กับรัสเซียชีวิตส่วนตัว

6 รางวัล 7
8 การอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอก

9 ปีแรก [ แก้ไข ]
grybauskait municipalities . kgm เกิดเมื่อ 1 มีนาคม 2499 ในการทำงานระดับครอบครัวในวิลเนียส แม่ของเธอ vitalija korsakait municipalities . kgm ( 1922 – 1989 ) เกิดใน lithuania municipalities . kgm ภูมิภาคและทำงานเป็น พนักงานขาย ; พ่อของเธอpolikarpas grybauskas ( 1928 – 2551 ) ช่างไฟฟ้า และพนักงานขับรถ grybauskait municipalities . kgm เข้าโรงเรียนสูง รีส salom municipalities . kgm จา n municipalities . kgm . เธออธิบายตัวเองเป็นไม่ได้ในหมู่ที่ดีที่สุดของนักศึกษาที่ได้รับส่วนใหญ่สี่ในระบบที่ 5 เป็นเกรดสูงสุด วิชาที่เธอชื่นชอบคือ ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ และฟิสิกส์ [ 3 ]

grybauskait municipalities . kgm เริ่มมีส่วนร่วมในกีฬาที่อายุ 11 ปีและกลายเป็นผู้เล่นบาสเกตบอลหลงใหล [ 3 ] เมื่ออายุสิบเก้าปี เธอทำงานที่ ภาษาไทยแห่งชาติ ฟิลฮาร์โมนิค สังคม ตลอดจนเจ้าหน้าที่สารวัตร เธอจึงเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยรัฐเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กแล้วเรียกว่ามหาวิทยาลัยรัฐเลนินกราด ตั้งชื่อ zhdanov เป็นนักเรียนของเศรษฐศาสตร์การเมือง [ 4 ] ในเวลาเดียวกัน เธอเริ่มทำงานในโรงงานท้องถิ่นในเซนต์ ปีเตอร์สเบิร์กในปี 1983 grybauskait municipalities . kgm จบการศึกษาและการอ้างอิงกลับไปที่การตำแหน่งเลขานุการที่สถาบันวิทยาศาสตร์ ทำงานในโรงเรียนที่ขาดแคลน อย่างไรก็ตาม เธอย้ายไปอยู่พรรคที่โรงเรียนที่เธอสอนในการเมืองเศรษฐกิจและการเงินโลก [ 4 ] จาก 2526 ถึงธันวาคม 1989เธอเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตและหลังจากพรรคคอมมิวนิสต์ลิทัวเนียยากจนห่างจากพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตในเดือนธันวาคม 1989 เธอเป็นสมาชิกของ CPL จนถึงเดือนมิถุนายน ปี 1990 ในปี 1988 เธอปกป้องวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเธอในมอสโก ( สังคมศาสตร์ ) .

ในปี 1990 หลังจากที่ลิทัวเนียอีกครั้งก่อตั้งเอกราชจากสหภาพโซเวียต