They argued that as a public servic

They argued that as a public service corporation,
Southern Power could not hand pick the rates they offered to various groups.8
While pleading the need to raise rates for the Public Service Corporation, Southern
Power remained under contract to provide electricity at 1.1 cents per kilowatthour
to a subsidiary, the Southern Public Utilities Company, until 1944. Unsurprisingly,
the Public Service Company’s managers reasoned that a difference of almost 50 percent in rates was discriminatory and impermissible. But North Carolina’s
Corporation Commission rebuffed complaints, stating they had no power to
regulate rates between power distributors. On the advice of counselor Aubrey L.
Brooks, the Public Service Company met with Duke about a potential buyout, but
Duke insisted the company’s stock was worthless. With no options left, the Public
Service Company turned to the Guildford County Superior Court, seeking an
order that would mandate Southern Power to continue to furnish power. It was
granted by a mandamus, which Southern Power appealed to the North Carolina
Supreme Court.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาโต้เถียงที่เป็นบริษัท ราชการไม่สามารถมือไฟใต้รับราคาที่เขาเสนอให้ groups.8 ต่าง ๆในขณะที่ขอต้องเพิ่มราคาสำหรับ บริษัทราชการ ภาคใต้พลังงานยังคงอยู่ภายใต้สัญญาให้ไฟฟ้าที่ 1.1 เซนต์ ต่อ kilowatthourให้บริษัทในเครือ บริษัทสาธารณูปโภคสาธารณะภาคใต้ จนถึง 1944 ประกอบผู้จัดการของ บริษัทราชการ reasoned ต่างเกือบ 50 เปอร์เซ็นต์ของราคาโจ่งแจ้ง และ impermissible แต่นอร์ทแคโรไลนาคณะกรรมการบริษัท rebuffed ร้องเรียน ระบุว่า พวกเขาไม่มีอำนาจกำหนดราคาระหว่างผู้จัดจำหน่ายไฟฟ้า ในคำแนะนำของที่ปรึกษา Aubrey L.บรู๊คส์ บริษัทราชการพบกับดยุเกี่ยวกับ buyout เป็น แต่ดยุยืนยันหุ้นของบริษัทเป็นสามหาว มีตัวเลือกด้านซ้าย ประชาชนบริษัทที่ให้บริการเปิดให้เจริญกรุงเขตห้องศาล ไม่มีใบสั่งที่จะ mandate พลังงานภาคใต้ต้องการให้พลังงาน มันเป็นมอบให้ โดย mandamus ซึ่งใต้อำนาจอุทธรณ์นอร์ทแคโรไลนาศาลฎีกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาอ้างว่าเป็น บริษัท บริการสาธารณะ
พลังงานภาคใต้ไม่สามารถรับมอบอัตราที่พวกเขาเสนอที่จะ groups.8 ต่างๆ
ในขณะที่ขอร้องจำเป็นที่จะต้องปรับขึ้นอัตราสำหรับบริการสาธารณะคอร์ปอเรชั่นภาคใต้
พาวเวอร์ยังคงอยู่ภายใต้สัญญาที่จะให้กระแสไฟฟ้าที่ 1.1 เซนต์ต่อ kilowatthour
เพื่อย่อยภาคใต้สาธารณูปโภค บริษัท จนกระทั่งปี 1944 แปลกใจ
ผู้จัดการของ บริษัท ที่ให้บริการสาธารณะให้เหตุผลว่าความแตกต่างของเกือบร้อยละ 50 ของอัตราคือการเลือกปฏิบัติและการอนุญาต แต่อร์ทแคโรไลนาของ
สำนักงานคณะกรรมการกำกับคอร์ปอเรชั่นร้องเรียนหาเรื่องระบุว่าพวกเขามีอำนาจที่จะไม่มีการ
ควบคุมราคาจำหน่ายระหว่างอำนาจ ตามคำแนะนำของที่ปรึกษาลิตรออเบรย์
บรูคส์ บริษัท บริการประชาชนได้พบกับดยุคเกี่ยวกับการกู้ยืมเงินที่มีศักยภาพ แต่
ดยุคยืนยันหุ้นของ บริษัท ก็ไร้ค่า มีตัวเลือกไม่เหลือผู้สอบ
บริษัท ที่ให้บริการหันไปกิศาลมณฑลสุพีเรียที่กำลังมองหา
เพื่อที่จะบังคับไฟฟ้าภาคใต้จะยังคงให้อำนาจ มันเป็น
ที่ได้รับจากคันศรซึ่งภาคใต้พาวเวอร์หันไปอร์ทแคโรไลนา
ศาลฎีกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาแย้งว่าเป็นบริการสาธารณะ บริษัท ภาคใต้อาจไม่ใช่มือรับพลัง
อัตราที่พวกเขาเสนอให้กับกลุ่มต่าง ๆ 8
ขณะที่ขอร้องต้องเพิ่มอัตราสำหรับการบริการสาธารณะ บริษัท ภาคใต้
อำนาจยังคงอยู่ภายใต้สัญญาเพื่อให้กระแสไฟฟ้าที่ 1.1 เซนต์ต่อ kilowatthour
เป็นบริษัทในเครือ , ภาคใต้ของสาธารณูปโภคบริษัท จนกระทั่งในปี 1944 แปลกใจ ,
ผู้จัดการบริการสาธารณะของ บริษัท ด้วยเหตุผลที่ต่างกันเกือบ 50 เปอร์เซ็นต์ ในอัตราที่ถูกเลือกปฏิบัติและไม่ได้รับอนุญาติ . แต่คณะกรรมการบริษัทของภาคเหนือ
Carolina rebuffed ร้องเรียน ระบุว่า พวกเขาไม่มีอำนาจที่จะควบคุมอัตรา
ระหว่างผู้จัดจําหน่ายพลังงาน ตามคำแนะนำของที่ปรึกษา Aubrey L .
บรูคส์ , บริษัท บริการประชาชนเจอกับ Duke เกี่ยวกับการกู้ยืมเงินที่มีศักยภาพ แต่
ท่านยืนยันว่า หุ้นของบริษัทก็ไร้ค่า ไม่มีตัวเลือกซ้ายสาธารณะ
บริการบริษัทหันไป Guildford County Superior Court , การแสวงหาเพื่อที่จะอาณัติอำนาจ
ภาคใต้ต่อไป เพื่อให้พลังงาน มันคือ
ได้รับโดยศาลสูง ซึ่งภาคใต้อำนาจอุทธรณ์ใน North Carolina
ศาลฎีกา