การสอนออกเสียง (Pronunciation)ครู ผ

การสอนออกเสียง (Pronunciation)

ครู ผู้สอนภาษาอังกฤษส่วนใหญ่จะสอนคำศัพท์ (Vocabulary) ไวยากรณ์ (Grammy) และฝึกผู้เรียนเรื่องการสนทนา ให้ทำกิจกรรมฝึกต่าง ๆ เพื่อให้มีความสามารถในการฟังและอ่านได้ แต่จะสอนเรื่องการออกเสียงอย่างจริงจังน้อย ทั้งนี้อาจเป็นเพราะรู้สึกอึดอัดที่จะสอนเรื่องการออกเสียง หรืออาจรู้สึกว่าการสอนออกเสียงเป็นการสร้างปัญหาระหว่างการเรียนการสอน จึงมักปล่อยให้นักเรียนฝึกออกเสียงกันเอง ในขณะที่เรียนเรื่องอื่น ๆ แต่แท้จริงแล้วการเน้นสอนออกเสียงไม่เพียงแต่ทำให้ผู้เรียนตระหนักในเรื่อง ความแตกต่างของเสียง ลักษณะของเสียง และความหมายของเสียงเท่านั้น แต่ยังสามารถพัฒนาทักษะการพูดได้อย่างมาก การให้ความสนใจในเรื่องเสียงที่เปล่งออกมาจากส่วนต่าง ๆ ภายในปาก ทำให้ผู้เรียนรู้ว่าควรลงเสียงหนักเบาในตำแหน่งใดของคำ ซึ่งสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้จะช่วยให้ผู้เรียนมีความเข้าใจภาษาพูด (Spoken – English) และพัฒนาทักษะความสามารถทางภาษาได้ (สำนักงานคณะกรรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, 2548 ข : 14) การสอนออกเสียงมักพบปัญหาที่ครูผู้สอนต้องแก้ไข 3 เรื่อง (สำนักงานคณะกรรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, 2548 ข : 15 – 16)
1. สิ่งที่ผู้เรียนได้ยิน เพราะผู้เรียนบางคนไม่สามารถแยกความแตกต่างของเสียง ซึ่งอาจเป็นเพราะเสียงนั้นไม่มีในภาษาเดิมของเขา ทำให้ฟังเสียงที่แตกต่างเป็นเสียงเดียวกัน ผู้สอนต้องพยายามให้เขารับรู้ความแตกต่างของเสียง ซึ่งอาจทำโดยการแสดงแผนภาพ แผนภูมิ การสาธิตและการอธิบาย เพื่อฝึกหูของผู้ฟังทีละน้อย จนกระทั่งเขาสามารถแยกเสียงที่แตกต่างกันได้
2. การออกเสียงสูง – ต่ำ ผู้สอนต้องให้ผู้เรียนรู้จักการจำแนกอารมณ์ (Moods) และความตั้งใจ (Intention) โดยใช้แถบเสียง (Tape) หรือพูดให้ฟัง เพื่อให้ผู้เรียนสังเกตว่าคนพูดภาษาอังกฤษกันอย่างไรในอารมณ์ ความรู้สึก และสถานการณ์ที่แตกต่างกัน
3. ตัวอักษรแทนเสียง (The Phonetics Alphabet) ผู้เรียนภาษาอังกฤษจำนวนมากมีปัญหาในการออกเสียงตัวสะกด จึงจำเป็นต้องรู้จักหน่วยเสียงที่แตกต่างกัน ซึ่งวิธีที่ดีที่สุดในการส่งเสริมการรับรู้เหล่านี้คือ การนำเสนอด้วยสัญลักษณ์ (Phonetics Symbol) ซึ่งเมื่อผู้เรียนสามารถอ่านสัญลักษณ์ได้ก็จะสามารถรับรู้ว่าคำถามเหล่านั้น ออกเสียงอย่างไร การสอนออกเสียงอาจทำได้หลายลักษณะ เช่นWhole Lessons คือ การที่ครูสอนเน้นเรื่อง Stress และ Intonation ขณะดำเนินกิจกรรมตามแผนการจัดการเรียนรู้ ให้ผู้เรียนฝึกจำรูปแบบการออกเสียงสูง – ต่ำ ออกเสียงวลีที่จำเป็น แล้วพัฒนาต่อไปจนสามารแสดงละครสั้น ๆ ได้ Discrete Slots คือ การแทรกกิจกรรมการออกเสียงสั้น ๆ ไม่ต่อเนื่องกันลงในบทเรียน ทั้งในรูปแบบฝึกเสียเดี่ยว และฝึกเสียงคู่ที่แตกต่างกัน ในช่วงสั้น ๆ ขณะสอนภาษาอังกฤษ Integrated Phases คือ การที่กำหนดให้การออกเสียงเป็นส่วนหนึ่งของบทเรียน โดยให้ฟังเทปแล้วฝึกออกเสียงตามให้ถูกต้องOpportunistic Phases เป็นการสอนออกเสียงคำบางคำที่น่าสนใจขณะสอนไวยากรณ์ หรือคำศัพท์ โดยไม่ต้องใช้เวลามาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสอนออกเสียง (ออกเสียง)ครูผู้สอนภาษาอังกฤษส่วนใหญ่จะสอนคำศัพท์ (คำศัพท์) ไวยากรณ์ (แกรมมี่) และฝึกผู้เรียนเรื่องการสนทนาให้ทำกิจกรรมฝึกต่างๆ เพื่อให้มีความสามารถในการฟังและอ่านได้แต่จะสอนเรื่องการออกเสียงอย่างจริงจังน้อยทั้งนี้อาจเป็นเพราะรู้สึกอึดอัดที่จะสอนเรื่องการออกเสียงหรืออาจรู้สึกว่าการสอนออกเสียงเป็นการสร้างปัญหาระหว่างการเรียนการสอนจึงมักปล่อยให้นักเรียนฝึกออกเสียงกันเองในขณะที่เรียนเรื่องอื่นๆ แต่แท้จริงแล้วการเน้นสอนออกเสียงไม่เพียงแต่ทำให้ผู้เรียนตระหนักในเรื่องความแตกต่างของเสียงลักษณะของเสียงและความหมายของเสียงเท่านั้นแต่ยังสามารถพัฒนาทักษะการพูดได้อย่างมากการให้ความสนใจในเรื่องเสียงที่เปล่งออกมาจากส่วนต่างๆ ภายในปากทำให้ผู้เรียนรู้ว่าควรลงเสียงหนักเบาในตำแหน่งใดของคำซึ่งสิ่งต่างๆ เหล่านี้จะช่วยให้ผู้เรียนมีความเข้าใจภาษาพูด (พูด – อังกฤษ) และพัฒนาทักษะความสามารถทางภาษาได้ (สำนักงานคณะกรรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2548 ข: 14) การสอนออกเสียงมักพบปัญหาที่ครูผู้สอนต้องแก้ไข 3 เรื่อง (สำนักงานคณะกรรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2548 ข: 15 – 16)1. สิ่งที่ผู้เรียนได้ยินเพราะผู้เรียนบางคนไม่สามารถแยกความแตกต่างของเสียงซึ่งอาจเป็นเพราะเสียงนั้นไม่มีในภาษาเดิมของเขาทำให้ฟังเสียงที่แตกต่างเป็นเสียงเดียวกันผู้สอนต้องพยายามให้เขารับรู้ความแตกต่างของเสียงซึ่งอาจทำโดยการแสดงแผนภาพแผนภูมิการสาธิตและการอธิบายเพื่อฝึกหูของผู้ฟังทีละน้อยจนกระทั่งเขาสามารถแยกเสียงที่แตกต่างกันได้2. การออกเสียงสูง – ต่ำผู้สอนต้องให้ผู้เรียนรู้จักการจำแนกอารมณ์ (อารมณ์) และความตั้งใจ (เจตนา) (เทป) โดยใช้แถบเสียงหรือพูดให้ฟังเพื่อให้ผู้เรียนสังเกตว่าคนพูดภาษาอังกฤษกันอย่างไรในอารมณ์ความรู้สึกและสถานการณ์ที่แตกต่างกัน3. ตัวอักษรแทนเสียง (The Phonetics Alphabet) ผู้เรียนภาษาอังกฤษจำนวนมากมีปัญหาในการออกเสียงตัวสะกด จึงจำเป็นต้องรู้จักหน่วยเสียงที่แตกต่างกัน ซึ่งวิธีที่ดีที่สุดในการส่งเสริมการรับรู้เหล่านี้คือ การนำเสนอด้วยสัญลักษณ์ (Phonetics Symbol) ซึ่งเมื่อผู้เรียนสามารถอ่านสัญลักษณ์ได้ก็จะสามารถรับรู้ว่าคำถามเหล่านั้น ออกเสียงอย่างไร การสอนออกเสียงอาจทำได้หลายลักษณะ เช่นWhole Lessons คือ การที่ครูสอนเน้นเรื่อง Stress และ Intonation ขณะดำเนินกิจกรรมตามแผนการจัดการเรียนรู้ ให้ผู้เรียนฝึกจำรูปแบบการออกเสียงสูง – ต่ำ ออกเสียงวลีที่จำเป็น แล้วพัฒนาต่อไปจนสามารแสดงละครสั้น ๆ ได้ Discrete Slots คือ การแทรกกิจกรรมการออกเสียงสั้น ๆ ไม่ต่อเนื่องกันลงในบทเรียน ทั้งในรูปแบบฝึกเสียเดี่ยว และฝึกเสียงคู่ที่แตกต่างกัน ในช่วงสั้น ๆ ขณะสอนภาษาอังกฤษ Integrated Phases คือ การที่กำหนดให้การออกเสียงเป็นส่วนหนึ่งของบทเรียน โดยให้ฟังเทปแล้วฝึกออกเสียงตามให้ถูกต้องOpportunistic Phases เป็นการสอนออกเสียงคำบางคำที่น่าสนใจขณะสอนไวยากรณ์ หรือคำศัพท์ โดยไม่ต้องใช้เวลามาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสอนออกเสียง ( การออกเสียง )

ครูผู้สอนภาษาอังกฤษส่วนใหญ่จะสอนคำศัพท์ ( คำศัพท์ ) ไวยากรณ์ ( แกรมมี่ ) และฝึกผู้เรียนเรื่องการสนทนาให้ทำกิจกรรมฝึกต่างจะเพื่อให้มีความสามารถในการฟังและอ่านได้แต่จะสอนเรื่องการออกเสียงอย่างจริงจังน้อยหรืออาจรู้สึกว่าการสอนออกเสียงเป็นการสร้างปัญหาระหว่างการเรียนการสอนจึงมักปล่อยให้นักเรียนฝึกออกเสียงกันเองในขณะที่เรียนเรื่องอื่นไม่มีความแตกต่างของเสียงลักษณะของเสียงและความหมายของเสียงเท่านั้นแต่ยังสามารถพัฒนาทักษะการพูดได้อย่างมากการให้ความสนใจในเรื่องเสียงที่เปล่งออกมาจากส่วนต่างจะภายในปากซึ่งสิ่งต่างจะเหล่านี้จะช่วยให้ผู้เรียนมีความเข้าใจภาษาพูด ( พูด ( ภาษาอังกฤษ ) ( สำนักงานคณะกรรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานและพัฒนาทักษะความสามารถทางภาษาได้ ,2548 " : 14 ) การสอนออกเสียงมักพบปัญหาที่ครูผู้สอนต้องแก้ไข 3 เรื่อง ( สำนักงานคณะกรรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2548 ข : 15 16 – )
1