Coin types would compete for market

Coin types would compete for markets. By conquering foreign markets, the issuing rulers would enjoy extra income from seigniorage (the difference between the value of the coin and the value of the metal the coin was made of). Successful coin types of high nobility would be copied by lower nobility for seigniorage. Imitations were usually of a lower weight, undermining the popularity of the original. As feudal states coalesced into kingdoms, imitation of silver types abated, but gold coins, in particular the gold ducat and the gold florin were still issued as trade coins: coins without a fixed value, going by weight. Colonial powers also sought to take away market share from Spain by issuing trade coin equivalents of silver Spanish coins, without much success.

In the early part of the 17th century, English East India Company coins were minted in England and shipped to the East. In England over time the word ‘Cash’ was adopted from Sanskrit कर्ष karsa,[dubious – discuss] a weight of gold or silver but akin to Old Persian

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดของเหรียญจะแย่งตลาด โดยเอาชนะตลาดต่างประเทศ ไม้ออกจะสนุกกับรายได้พิเศษจาก seigniorage (ผลต่างระหว่างมูลค่าของเหรียญและมูลค่าของโลหะที่ทำเหรียญของ) ชนิดเหรียญสำเร็จความสูงจะถูกคัดลอก โดยขุนนางต่ำสำหรับ seigniorage เลียนแบบที่ผลิตมักจะมีน้ำหนักลดลง บั่นทอนความนิยมของเดิม เป็นรัฐศักดินา coalesced เป็นก๊ก ลดลง แต่ทองเหรียญชนิดเนื้อเงิน โดยเฉพาะ ducat ทองและ florin สีทองยังคงออกเป็นค้าเหรียญ: เหรียญ โดยค่าคงที่ ไป โดยน้ำหนัก อำนาจอาณานิคมยังพยายามนำส่วนแบ่งตลาดจากสเปนโดยค้าเทียบเท่าเหรียญเงินเหรียญสเปน ไม่ประสบความสำเร็จมากในส่วนต้นของศตวรรษที่ 17 บริษัทอินเดียตะวันออกภาษาอังกฤษเหรียญแจนิสในอังกฤษ และจัดส่งไปยังภาคตะวันออก ในช่วงเวลาที่คำว่า 'เงินสด' ถูกนำมาใช้จากสันสกฤตकर्ष karsa อังกฤษ [สงสัย – สนทนา] น้ำหนัก ของทองหรือเงิน แต่เหมือน กับภาษาเปอร์เซียโบราณ