By that time, DIIV had already star

By that time, DIIV had already started gigging relentlessly all over New York, sometimes playing two shows on the same night. Their dark, drugged-up songs had a lot in common with the internet-generation slacker rock that had been flooding the city’s underground for the past few years, an era marked by cassette-quality production, time-warped guitar tones, and hazy vocals. But something about DIIV’s textured songcraft—the tangled-up riffs, the motorik grooves, and the mind-numbing repetition—made that lo-fi rock formula seem sorta new again. Their music felt like sped-up shoegaze for late-night weirdos, and the band performed it with a gripping, nothing-else-matters punk energy. “Part of it was who we were, who we knew, and what we looked like,” Smith remembers of their early reception, which may have been at least partly influenced by their too-cool, ragamuffin charms. “But it also had to do with the songs, and how much we were willing to play.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยเวลา DIIV ได้เริ่มต้นแล้ว gigging คืบทั่วนิวยอร์ก บางครั้งเล่นแสดงสองตอนกลางคืน เพลงมืด ตั้ง drugged มีมาก in common with ร็อค slacker สร้างอินเทอร์เน็ตที่ได้รับอุทกภัยใต้ดินของเมืองไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทำเครื่องหมาย โดยผลิตเทปคุณภาพ เสียงกีต้าร์ที่เหยเกเวลา และมัวร้องยุค แต่เรื่อง DIIV ของพื้นผิว songcraft — riffs ขึ้นราพันเซล ร่อง motorik และซ้ำใจ numbing — ทำสูตรร็อคไร้สายหล่อ ที่ดูเหมือน sorta ใหม่อีก เพลงของพวกเขารู้สึกเช่น shoegaze sped ขึ้นสำหรับ weirdos ดึก และวงดนตรีที่ทำ ด้วยตัวจับยึด ไม่มีอะไรอื่นเรื่องพลังงานพังก์ "บางส่วนของ คำที่เรา เรารู้เรื่อง สิ่งที่เรามองเช่น สมิธที่จดจำการรับช่วง ซึ่งอาจได้รับบางส่วนที่รับอิทธิพลจากเสน่ห์ของพวกเขา ragamuffin เกินไป-เย็น "แต่มันยังทำได้กับเพลง เท่าใดเราก็ยินดีเล่น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยเวลาที่ DIIV ได้เริ่มต้นแล้ว gigging อย่างไม่ลดละทั่วนิวยอร์กบางครั้งเล่นสองแสดงให้เห็นในคืนเดียวกัน มืดของพวกเขาเพลงยาขึ้นมีจำนวนมากในการร่วมกันกับร็อคคนขี้เกียจอินเทอร์เน็ตรุ่นที่ได้รับน้ำท่วมชั้นใต้ดินของเมืองในช่วงสองสามปีที่ผ่านมายุคการทำเครื่องหมายโดยการผลิตเทปที่มีคุณภาพเวลาเหยเกเสียงกีตาร์และเสียงร้องหมอก . แต่สิ่งที่เกี่ยวกับพื้นผิวของ DIIV songcraft ที่ riffs พันกันขึ้นร่อง motorik และการทำซ้ำทำใจทำให้มึนงงที่แท้จริง-Fi หินสูตรดูเหมือนใหม่อีกครั้ง sorta เพลงของพวกเขารู้สึกเหมือน shoegaze เร่งขึ้นสำหรับวิปริตดึกและวงดนตรีแสดงกับจับไม่มีอะไรอื่น-เรื่องพลังงานพังก์ "ส่วนหนึ่งของมันเป็นที่ที่เราอยู่ที่เรารู้และสิ่งที่เราดูเหมือน" สมิ ธ จำของการรับแรกของพวกเขาซึ่งอาจจะเป็นอย่างน้อยบางส่วนโดยได้รับอิทธิพลมากเกินไปเย็นของพวกเขาเสน่ห์คนขอทาน "แต่มันก็มีจะทำอย่างไรกับเพลงและวิธีการมากเราก็ยินดีที่จะเล่น."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเวลาที่ diiv ก็เริ่ม gigging มุ่งมั่นทั่วนิวยอร์ก บางครั้งเล่นสองแสดงในคืนเดียวกัน ของพวกเขาที่มืด วางยา ขึ้นเพลงมีมากเหมือนกันกับอินเทอร์เน็ตรุ่นคนขี้เกียจร็อคที่ได้รับน้ำท่วมของเมืองใต้ดินสำหรับไม่กี่ปีที่ผ่านมาเป็นยุคที่มีคุณภาพการผลิตเทป เวลาเหย เสียงกีตาร์ และเสียงร้องที่เลือนลาง .แต่เรื่อง diiv ของพื้นผิวที่ยุ่งเหยิง songcraft riffs , โมโตริกร่อง และจิตใจ การทำ LO Fi หินสูตรดูเหมือน sorta ใหม่อีกครั้งทำให้มึนงง . เพลงของพวกเขารู้สึกเหมือนเร่งชูเกซสำหรับแวมไพร์ตอนกลางคืน และวงดนตรีแสดงกับโลดโผน , ไม่มีอะไรบ้าพลัง " ก็เราเป็นใครที่เรารู้จัก และอะไรที่เราดูเหมือน" สมิธจำของสัญญาณแรกของพวกเขาซึ่งอาจได้รับอิทธิพลอย่างน้อยบางส่วนโดยเสน่ห์ตัวสำคัญเย็นเกินไปของพวกเขา " แต่มันยังต้องทำอะไรกับเพลง และเราเต็มใจที่จะเล่น " .