“...... What. Again?”She already th

“...... What. Again?”


She already thanked him earlier. Suimei thought weirdly about her repeating words, but there was a calm but embarrassed voice that followed up.


“Just before. When you said you came to save me, I was very happy. So…..”


“Ah, okay…..”


“Thanks.”


“Y, yea…. It was nothing that my lady needs to thank me for.”


Due to Lefille’s serious tone, a rare respectful way of speech popped out from Suimei. It was pretty embarrassing to hear her say it again ― but thinking back, what he said when facing Rajas and talking to her was all very embarrassing stuff.


Uwaaaaahhhh― ……


What I chased after. The association’s philosophy and father’s wish. My way of saving people. The self-righteousness. It was the atmosphere. It was the atmosphere’s fault. It was the atmosphere’s fault that he blurted it all out. That was right.


He simply needed to think of them like that and forget it ever happened.


Suimei thought like that shook his head vigorously. When Suimei began to avoid facing the reality, Lefille spoke with resolve-filled voice.


“Thanks to you, I could find courage. I’m not going to give up and walk on my own path properly. Well, getting stronger and fighting mazokus won’t change.”


….. She seemed to have recovered her broken heart. It was fortunate that she managed to suppress her despair.


When Suimei looked up into the sky without saying anything, Lefille spoke in curious tone.


“..... What is it?”


“Hmm? Ah, I think that’s good as well.”


“I won’t give up anymore. I’m going to try my best to the end no matter what. You taught me that.”


To the girl speaking such embarrassing words with a straight face, Suimei spoke with self-deprecating tone.


“Stop it. I copied those words from someone else.”


“Copied?”

“Yea, I was scolded by someone extremely strong before. I heard it then.”


That was right. I knew what it was like to be denied. Having to hear it from someone strong felt as if the entire world was denying me. When stuck in that difficult situation, when I hesitated in my heart, there was a man who pointed out that my dream didn’t exist behind me. That was right―


“You met a good person.”


“No, I thought he was out of his mind at the time. Well, I thank him nonetheless, but he’s fundamentally evil.”


Lefille thought of those words as a story. A surprised “eh…..” sound could be heard.


That was right. That man who said those words only ever laughed at others dreams. He was the kind of a man who appeared out of nowhere in crucial moments to applaud and interrupt. He probably thought it wouldn’t be fun to have the person he was watching die.


That was why, that was why back then, he said something like that…..


“..... But his words back then, he probably meant it.”


“You seem confused yourself.”


“Is that so.”


“Fufufu…..”


What was so funny? Lefille suddenly smiled a little. The conversation partner smiled so warmly at the end of the story, it felt as if being treated like a child and a little unpleasant ― but it was fortunate to just be able to listen to her warm voice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“...... อะไรนะ อีก"เธอได้ขอบคุณเขาก่อนหน้านี้ Suimei คิดว่า วิจิตรพิสดารเกี่ยวกับคำซ้ำของเธอ แต่มีเสียงสงบ แต่อายที่ตามมาด้วย"เพียงก่อนนั้น เมื่อคุณกล่าวว่า ท่านได้มาช่วยฉัน ฉันมีความสุขมาก ดังนั้น...""อา โอเค...""ขอบคุณ""Y ใช่... มันเป็นอะไรที่ผู้หญิงต้องขอขอบคุณสำหรับฉัน"เนื่องจากเสียงจริงจังของ Lefille หายากเคารพวิถีพูดโผล่ออกจาก Suimei มันก็น่าอายสวยได้ยินเธอพูดอีก―แต่คิดกลับ ว่า เขากล่าวว่า เมื่อหัน Rajas และพูดคุยกับเธอเป็นสิ่งน่าอายมากUwaaaaahhhh― ...สิ่งที่ผมไล่หลัง ของสมาคมปรัชญาและพ่อของ ของฉันวิธีการออมของประชาชน Self-righteousness มันเป็นบรรยากาศ มันเป็นบรรยากาศบกพร่อง มันเป็นบรรยากาศบกพร่องให้เขา blurted มันออกทั้งหมด ที่ถูกต้องเขาเพียงแค่ต้องการคิดของพวกเขาเช่นนั้น และลืมมันเคยเกิดขึ้นSuimei คิดว่า ส่ายหัวแรง ๆ เมื่อ Suimei เริ่มที่จะหลีกเลี่ยงการเผชิญกับความจริง Lefille พูด ด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยการแก้ไข"ขอบคุณคุณ ฉันพบความกล้าหาญ ฉันจะไม่ยอมแพ้ และเดินบนเส้นทางของตัวเองอย่างถูกต้อง ดี mazokus แข็งแรง และต่อสู้การเดินทางจะไม่เปลี่ยนแปลง"….. เธอดูเหมือนจะมีการกู้คืนของเธอหัก ก็โชคดีว่า เธอจัดการที่จะระงับความสิ้นหวังของเธอเมื่อ Suimei มองขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยไม่พูดอะไร Lefille พูดในโทนที่อยากรู้อยากเห็น“..... มันคืออะไร""อืมม Ah ผมคิดว่า เป็นดีเช่นกัน""ฉันจะไม่ยอมแพ้อีกต่อไป ฉันจะพยายามอย่างที่สุดท้ายไม่ว่าอะไร คุณสอนผมที่"ที่หญิงสาวพูดคำน่าอายที่ มีใบหน้าตรง Suimei ซี่โทน deprecating ตนเองดังกล่าว"หยุดมัน คัดคำเหล่านั้นจากบุคคลอื่น""คัดลอกหรือไม่""ใช่ ฉันถูกบ ๆ โดยคนแรงมากก่อน ผมได้ยินก็แล้วกัน"ที่ถูกต้อง ผมรู้ว่าอะไรที่มันเป็นเหมือนการถูกปฏิเสธ ไม่ต้องฟังมันจากคนแข็งแรงรู้สึกประหนึ่งว่าโลกทั้งหมดถูกปฏิเสธ เมื่อติดอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เมื่อฉันลังเลในหัวใจของฉัน คุณเป็นคนที่ชี้ให้เห็นว่า ความฝันของฉันไม่ได้อยู่ข้างหลังผม นั่นคือ right―"คุณพบคนดี""ไม่ ฉันคิดว่า เขาเป็นจากจิตใจของเขาในเวลานี้ ดี ผมขอบคุณเขาอย่างไรก็ตาม แต่เขาเป็นร้ายลึกซึ้ง"Lefille คิดว่า คำพูดเหล่านั้นเป็นเรื่องราว ความประหลาดใจ "เอ๊ะ..." อาจจะได้ยินเสียงที่ถูกต้อง ว่าคนที่กล่าวว่า คำเหล่านั้นเท่านั้นที่เคยหัวเราะเยาะคนอื่นฝัน เขาก็เป็นคนที่ปรากฏตัวจากไม่มีที่ไหนในช่วงเวลาที่สำคัญการตบมือ และการขัดจังหวะ เขาคงคิดว่า มันไม่สนุกกับมีคนที่เขาดูตายนั่นคือทำไม นั่นคือเหตุผลที่ด้านหลังแล้ว เขากล่าวว่า สิ่งที่ต้องการ...“..... แต่คำพูดของเขาหลังจาก นั้น เขาอาจหมายถึง""คุณดูเหมือนสับสนตัวเอง""เป็นที่ดังนั้น""Fufufu..."ตลกมากคืออะไร Lefille ก็ยิ้มเล็กน้อย คู่สนทนายิ้มให้อย่างอบอุ่นในตอนท้ายของเรื่อง มันรู้สึกราวกับว่าได้รับการรักษาเด็กและ―ไม่พึงประสงค์เล็กน้อย แต่ก็โชคดีที่จะสามารถฟังเสียงของเธออบอุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"...... อะไร. อีกครั้ง? " เธอขอบคุณเขาแล้วก่อนหน้านี้ Suimei คิดวิจิตรพิสดารเกี่ยวกับคำพูดของเธอซ้ำ แต่ไม่มีเสียงสงบ แต่อายที่ตามมา. "ก่อน เมื่อคุณบอกว่าคุณมาช่วยฉันฉันมีความสุขมาก ดังนั้น ... .. " " อาโอเค ... .. " " ขอบคุณ. " " y, อือ ... มันเป็นอะไรที่ผู้หญิงของฉันต้องการที่จะขอบคุณฉันสำหรับ. " เนื่องจากน้ำเสียงจริงจัง Lefille ของวิธีที่เคารพที่หายากของคำพูดที่โผล่ออกมาจาก Suimei มันก็สวยน่าอายที่จะได้ยินเธอพูดอีกครั้ง - แต่คิดย้อนกลับไปในสิ่งที่เขากล่าวว่าเมื่อหันหน้าไป Rajas และพูดคุยกับเธอได้รับทุกสิ่งที่น่าอายมาก. Uwaaaaahhhh- ...... สิ่งที่ฉันไล่ตาม ปรัชญาของสมาคมฯ และต้องการของพ่อ วิธีการของฉันคนประหยัด ที่ความชอบธรรมของตัวเอง มันเป็นบรรยากาศ มันเป็นความผิดของบรรยากาศ มันเป็นความผิดของชั้นบรรยากาศของที่เขาโพล่งมันออกทั้งหมด ที่ถูกต้อง. เขาก็จำเป็นที่จะคิดว่าพวกเขาเช่นนั้นและลืมมันเคยเกิดขึ้น. Suimei คิดเช่นนั้นส่ายหัวอย่างแรง เมื่อ Suimei เริ่มที่จะหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าความเป็นจริง Lefille พูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยการแก้ปัญหา. "ขอบคุณฉันจะพบความกล้าหาญ ฉันจะไม่ให้ขึ้นและเดินไปบนเส้นทางของตัวเองอย่างถูกต้อง ดีเดินทางแข็งแกร่งและ mazokus ต่อสู้จะไม่เปลี่ยน. " ... .. เธอดูเหมือนจะมีการกู้คืนหัวใจที่แตกสลายของเธอ มันเป็นโชคดีที่เธอจัดการเพื่อให้การปราบปรามความสิ้นหวังของเธอ. เมื่อ Suimei มองขึ้นไปบนท้องฟ้าโดยไม่ต้องพูดอะไร Lefille พูดในน้ำเสียงอยากรู้อยากเห็น. " ..... มันคืออะไร?" "อืม? อ่าผมคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีเช่นกัน. " " ฉันจะไม่ยอมแพ้อีกต่อไป ฉันจะพยายามที่ดีที่สุดของฉันไปยังจุดสิ้นสุดไม่ว่าสิ่งที่ คุณสอนผมว่า. " หญิงสาวที่น่าอายคำพูดดังกล่าวด้วยใบหน้าตรง Suimei ได้พูดคุยกับโทนสีที่ลดตัวลง. " หยุดมัน ผมคัดลอกคำเหล่านั้นจากคนอื่น. " " คัดลอก? " " เออฉันถูกดุโดยคนแข็งแรงมากก่อน ฉันได้ยินมันแล้ว. " ที่ถูกต้อง ฉันรู้ว่าสิ่งที่มันเป็นเหมือนการถูกปฏิเสธ ต้องได้ยินจากใครบางคนรู้สึกแข็งแกร่งราวกับว่าโลกทั้งโลกได้รับการปฏิเสธฉัน เมื่อติดอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากว่าเมื่อผมลังเลในหัวใจของฉันมีผู้ชายคนหนึ่งที่ชี้ให้เห็นว่าความฝันของฉันไม่ได้อยู่เบื้องหลังข้าพเจ้า นั่นคือขวา"คุณพบคนที่ดี." "ไม่ฉันคิดว่าเขาเป็นออกมาจากใจของเขาในเวลานั้น ดีผมขอขอบคุณเขากระนั้น แต่เขาชั่วร้ายพื้นฐาน. " Lefille คิดว่าคำพูดเหล่านั้นเป็นเรื่องที่ ประหลาดใจ "เอ๊ะ ... .. " เสียงอาจจะได้ยิน. ที่ถูกต้อง ผู้ชายคนนั้นที่บอกว่าคำพูดเหล่านั้นเท่านั้นที่เคยหัวเราะเยาะความฝันของคนอื่น ๆ เขาเป็นชนิดของผู้ชายคนหนึ่งที่ปรากฏออกมาจากที่ไหนในช่วงเวลาที่สำคัญในการปรบมือและขัดขวางการให้ เขาอาจจะคิดว่ามันจะไม่สนุกที่จะมีคนที่เขากำลังเฝ้าดูตาย. นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมกลับมาแล้วเขากล่าวว่าสิ่งที่ต้องการที่ ... .. " ..... แต่คำพูดของเขากลับมาแล้วเขาอาจ หมายความว่ามัน. " " คุณดูเหมือนสับสนตัวเอง. " " นั่นคือดังนั้น. " " Fufufu ... .. " อะไรคือสิ่งที่ตลกมากเลย? Lefille จู่ ๆ ก็ยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ คู่สนทนายิ้มอย่างอบอุ่นในตอนท้ายของเรื่องก็รู้สึกราวกับว่าได้รับการปฏิบัติเหมือนเด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ และไม่พึงประสงค์ - แต่มันก็เป็นเพียงแค่โชคดีที่จะสามารถที่จะฟังเสียงของเธออบอุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" . . . . . . . อะไร อีกแล้วเหรอ ? "เธอขอบคุณเขาก่อนหน้านี้ suimei ความคิดแปลกๆเกี่ยวกับเธอย้ำคำ แต่ก็สงบแต่อายเสียงที่ตามขึ้นมา" ก่อน เมื่อคุณบอกว่าคุณมาเพื่อช่วยฉัน ฉันมีความสุขมาก ดังนั้น . . . . "" อ่า . . . โอเค . . . . "" ขอบคุณ " ." Y . . . . . . . . . มันไม่มีอะไรที่ท่านหญิงต้องขอบคุณฉันสำหรับเนื่องจาก lefille พูดจริงโทน , ทางที่เคารพที่หายากในการพูดโผล่ออกมาจาก suimei . มันค่อนข้างน่าอายที่จะได้ยินเธอพูดมันอีกครั้งผมอยากแต่คิดกลับ สิ่งที่เขาพูดเมื่อเจอราจัสและพูดกับเธออย่างน่าอายน่ะuwaaaaahhhh ผมอยาก . . . . . . .ที่ฉันไล่ตาม . ปรัชญาของสมาคม และความปรารถนาของพ่อ วิธีที่ฉันช่วยชีวิตคน ตนเองชอบธรรม มันเป็นบรรยากาศ มันเป็นบรรยากาศนะคะ มันเป็นบรรยากาศที่เขาพูดมันผิดหมด ที่ถูกเขาก็ต้องคิดแบบนี้ และลืมว่าเกิดอะไรขึ้นsuimei คิดเหมือนที่ส่ายหัวอย่างแข็งขัน เมื่อ suimei เริ่มหลีกเลี่ยง การเผชิญหน้ากับความเป็นจริง lefille พูดดีเต็มเสียง" ขอบคุณนะ , ฉันสามารถค้นหาความกล้าหาญ ผมจะไม่ยอมแพ้ เดินบนเส้นทางของตัวเอง อย่างถูกต้อง อืม จะเข้มแข็งและต่อสู้ mazokus ไม่เปลี่ยน ". . . . . ดูเหมือนว่าเธอจะคืนหัวใจที่แตกสลายของเธอ โชคดีที่เธอจัดการเพื่อปราบปรามความสิ้นหวังของเธอเมื่อ suimei มองขึ้นสู่ท้องฟ้า โดยไม่พูดอะไร lefille พูดด้วยน้ำเสียงสงสัย" . . . . . มันคืออะไร ? "" หืม ? อ่า ฉันคิดว่ามันดีเหมือนกัน "" ผมจะไม่ยอมแพ้อีกแล้ว ผมจะทำให้ดีที่สุดให้จบ ไม่ว่ายังไงก็ตาม คุณสอนฉันว่า .กับผู้หญิงที่พูดคำพูดน่าอายด้วยใบหน้าตรง suimei พูดกับตนเอง deprecating โทน" หยุดเถอะ ผมคัดลอกคำพูดเหล่านั้นจากคนอื่น ." คัดลอก ? "" เออ ฉันก็โดนคนที่แข็งแรงมากก่อน ฉันได้ยินมันแล้ว "ที่ถูก ฉันรู้ว่าสิ่งที่มันเป็นเหมือนจะปฏิเสธ ได้ยินจากคนที่แข็งแรง รู้สึกราวกับว่า โลกทั้งหมดได้ปฏิเสธฉัน เมื่อติดอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เมื่อผมลังเลในใจ มีคนชี้ให้เห็นว่าฝันของฉันไม่ได้อยู่ข้างหลังฉัน นั่นใช่ผมอยาก" คุณได้พบคนที่ดี . "" ไม่ ฉันคิดว่าเขาออกจากใจของเขาในเวลา ฉันขอบคุณเขาก็ตาม แต่เขาเป็นปีศาจ "lefille คิดว่าคำพูดนั้นเป็นเรื่อง แปลกใจ " เอ๋ . . . . " เสียงอาจจะได้ยินที่ถูก คนที่พูดว่าคำพูดเหล่านั้นเท่านั้นที่เคยหัวเราะเยาะคนอื่นฝัน เขาเป็นผู้ชายประเภทที่ปรากฏออกจากไม่มีที่ไหนเลยในช่วงเวลาสําคัญที่จะปรบมือและขัดจังหวะ เขาอาจจะคิดว่ามันคงจะสนุกที่จะได้คนที่เขากำลังจะตายนั่นคือเหตุผลว่าทำไมในตอนนั้น เขาพูดประมาณว่า . . . . ." . . . . . แต่คำพูดของเขากลับ เขาคงหมายถึง " ." คุณดูสับสนในตัวเอง "" งั้นเหรอ "" fufufu . . . . "ตลกอะไรนักหนา ? lefille ก็ยิ้มเล็กน้อย คู่สนทนายิ้มอย่างอบอุ่นในตอนท้ายของเรื่อง มันรู้สึกว่าถ้าทำตัวเหมือนเด็กน้อยที่ผมอยากแต่มันโชคดีที่แค่ได้ฟังเสียงอันอบอุ่นของเธอ