Buddha accepted the basic Hindu doc

Buddha accepted the basic Hindu doctrines of reincarnation and karma, as well as the notion that the ultimate goal of the religious life is to escape the cycle of death and rebirth. Buddha asserted that what keeps us bound to the death/rebirth process is desire, desire in the sense of wanting or craving anything in the world. Hence, the goal of getting off the Ferris wheel of reincarnation necessarily involves freeing oneself from desire. Nirvana is the Buddhist term for liberation. Nirvana literally means extinction, and it refers to the extinction of all craving, an extinction that allows one to become liberated.

Where Buddha departed most radically from Hinduism was in his doctrine of "anatta", the notion that individuals do not possess eternal souls. Instead of eternal souls, individuals consist of a "bundle" of habits, memories, sensations, desires, and so forth, which together delude one into thinking that he or she consists of a stable, lasting self. Despite its transitory nature, this false self hangs together as a unit, and even reincarnates in body after body. In Buddhism, as well as in Hinduism, life in a corporeal body is viewed negatively, as the source of all suffering. Hence, the goal is to obtain release. In Buddhism, this means abandoning the false sense of self so that the bundle of memories and impulses disintegrates, leaving nothing to reincarnate and hence nothing to experience pain.

From the perspective of present-day, world-affirming Western society, the Buddhist vision cannot but appear distinctly unappealing: Not only is this life portrayed as unattractive, the prospect of nirvana, in which one dissolves into nothingness, seems even less desirable. A modern-day Buddha might respond, however, that our reaction to being confronted with the dark side of life merely shows how insulated we are from the pain and suffering that is so fundamental to human existence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระยอมรับศาสนาฮินดูอยู่พื้นฐานของสุ และกรรม ตลอดจนความคิดที่เป็นเป้าหมายสูงสุดของชีวิตทางศาสนาหนีวงจรของความตายและการเกิดใหม่ พระคนอะไรทำให้เรากับการตาย/เกิดใหม่ว่าความปรารถนา ความปรารถนาในความต้องการ หรือซื้ออะไรในโลก ดังนั้น เป้าหมายของการปิดชิงช้าของสุจำเป็นต้องเกี่ยวข้องเพิ่มพื้นที่ตัวเองจากความต้องการ เนอร์วานาเป็นคำชาวพุทธเพื่อปลดปล่อย นิพพานหมายถึง ดับอย่างแท้จริง และการสูญพันธุ์ทั้งหมดที่ซื้อ ดับที่หนึ่งเป็น liberated ที่พระพุทธเจ้าออกเดินทางก็มากจากศาสนาฮินดูอยู่ในหลักคำสอนของพระองค์ของ "อนัตตา" แนวคิดที่ว่า บุคคลมีชีวิตนิรันดร์ แทนจิตวิญญาณนิรันดร์ บุคคลประกอบด้วย "กลุ่ม" ของพฤติกรรม ความทรงจำ น่า ปรารถนา และอื่น ๆ ที่กันล่อหนึ่งความคิดที่เขาหรือเธอเป็นคอก ยาวนานด้วยตนเอง แม้ มีลักษณะอนิยม เท็จนี้ตัวเองค้างกัน เป็นหน่วย และแม้กระทั่ง reincarnates ในร่างกายจากร่างกาย ในพระพุทธศาสนา รวม ทั้ง ในศาสนาฮินดู ชีวิตในร่างกาย corporeal ดูในเชิงลบ เป็นแหล่งที่มาของทุกข์ทั้งหมด ดังนั้น เป้าหมายคือการนำ ในพระพุทธศาสนา ซึ่งหมายความว่า ละทิ้งความรู้สึกผิดของตนเองเพื่อให้กลุ่มของความทรงจำและแรงกระตุ้น disintegrates ออกอะไร reincarnate และดังนั้นจึงไม่พบอาการปวด จากมุมมองของเหตุการณ์ เห็น พ้องโลกสังคมตะวันตก พุทธวิสัยทัศน์แต่ไม่ unappealing อย่างเห็นได้ชัด: ไม่เพียงแต่ เป็นชีวิตเซ็กส์เป็นว่าขี้เหร่ โอกาสของเนอร์วานา หนึ่งละลายเป็น nothingness ดูเหมือนว่าแม้แต่น้อยต้องการ พระสมัยอาจตอบสนอง อย่างไรก็ตาม ว่า ปฏิกิริยาของเราจะได้เผชิญกับด้านมืดของชีวิตเพียงแสดงว่าฉนวนเราจากความเจ็บปวด และทุกข์ทรมานที่เป็นพื้นฐานเพื่อการดำรงอยู่ของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระพุทธรูปที่ได้รับการยอมรับคำสอนในศาสนาฮินดูพื้นฐานของการเกิดใหม่และกรรมเช่นเดียวกับความคิดที่ว่าเป้าหมายสูงสุดของชีวิตทางศาสนาคือการหลบหนีวงจรแห่งความตายและการเกิดใหม่ พระพุทธรูปที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นสิ่งที่ทำให้เราผูกพันกับความตาย / กระบวนการการเกิดใหม่เป็นความปรารถนาความปรารถนาในความรู้สึกของความอยากหรือต้องการสิ่งใดในโลก ดังนั้นเป้าหมายของการปิดชิงช้าสวรรค์ของการเกิดใหม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับการพ้นตัวเองจากความปรารถนาที่ นิพพานเป็นคำที่ชาวพุทธเพื่อการปลดปล่อย นิพพานหมายถึงการสูญเสียอย่างแท้จริงและมันหมายถึงการสูญเสียของความอยากทุกคนที่ช่วยให้การสูญเสียอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะกลายเป็นไท. ที่อยู่ที่ไหนพระพุทธรูปออกมากที่สุดอย่างรุนแรงจากศาสนาฮินดูเป็นในหลักคำสอนของ"อนัตตา" ความคิดที่ว่าบุคคลที่ไม่ได้มีจิตวิญญาณนิรันดร์ แต่จิตวิญญาณนิรันดร์ของบุคคลที่ประกอบด้วย "กำ" นิสัยความทรงจำความรู้สึกปรารถนาและอื่น ๆ ซึ่งร่วมกันหลอกหนึ่งในการคิดว่าเขาหรือเธอประกอบด้วยมั่นคงยั่งยืนตนเอง แม้จะมีลักษณะชั่วคราวของตัวเองที่ผิดพลาดนี้แฮงค์มารวมกันเป็นหน่วยและแม้กระทั่ง reincarnates ในร่างกายหลังจากที่ร่างกาย ในพุทธศาสนาเช่นเดียวกับในศาสนาฮินดูชีวิตในร่างกายของตนถูกมองในเชิงลบเป็นแหล่งที่มาของความทุกข์ทั้งหมด ดังนั้นเป้าหมายคือการได้รับการเปิดตัว ในพุทธศาสนานี้หมายถึงทิ้งความผิดพลาดของตัวเองเพื่อให้กำของความทรงจำและแรงกระตุ้นพังทลายไม่เหลืออะไรที่จะกลับชาติมาเกิดและด้วยเหตุนี้ไม่มีอะไรที่จะได้สัมผัสกับความเจ็บปวด. จากมุมมองของวันปัจจุบันโลกเห็นพ้องสังคมตะวันตกวิสัยทัศน์พุทธไม่สามารถ แต่ปรากฏอย่างชัดเจนไม่สวย: ไม่เพียง แต่เป็นชีวิตนี้ภาพที่ไม่สวยโอกาสของนิพพานในที่หนึ่งที่ละลายลงไปในความว่างเปล่าดูเหมือนว่าแม้ที่ต้องการน้อย พระพุทธรูปสมัยอาจจะตอบสนองอย่างไรว่าปฏิกิริยาของเราที่จะมีการเผชิญหน้ากับด้านมืดของชีวิตเพียงแสดงให้เห็นว่าเราเป็นฉนวนกันความร้อนจากเจ็บปวดและความทุกข์ที่ให้พื้นฐานในการดำรงอยู่ของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระพุทธเจ้ายอมรับพื้นฐานลัทธิฮินดูของการเกิดใหม่และกรรม ตลอดจนความคิดว่าเป้าหมายสูงสุดของชีวิตทางศาสนาคือการหลบหนีวัฏจักรของการตายและการเกิดใหม่ พระพุทธเจ้ายืนยันว่าอะไรที่ทำให้เราผูกพันกับกระบวนการความตายการเกิดใหม่ คือ ความปรารถนา ความปรารถนาในความรู้สึกของความอยากหรือตัณหา สิ่งใดในโลก ดังนั้นเป้าหมายของการไปชิงช้าสวรรค์ของการเกิดใหม่ต้องเกี่ยวข้องกับการปลดปล่อยตัวเองจากความปรารถนา นิพพาน คือ คำว่า พุทธ เพื่อความเป็นไท นิพพานอย่างแท้จริงหมายถึงการสูญเสียและมันหมายถึงการสูญเสียทั้งหมดตัณหา , การสูญพันธุ์ที่ช่วยให้หนึ่งที่จะกลายเป็นอิสระ

ที่พระพุทธเจ้าเสด็จมากที่สุดอย่างรุนแรงจากศาสนาฮินดูในลัทธิของ " อนัตตา "ความคิดที่บุคคลไม่ได้มีวิญญาณนิรันดร์ แทนวิญญาณนิรันดร์ บุคคลประกอบด้วย " ปก " นิสัย ความทรงจำ ความรู้สึก ความปรารถนา และอื่น ๆซึ่งร่วมกันหลอกลวง หนึ่งในความคิดที่เขาหรือเธอ ประกอบด้วย มั่นคง ยั่งยืนด้วยตนเอง แม้จะมีธรรมชาติที่ไม่ยั่งยืนของตนเอง ผิดๆ ไปร่วมกันเป็นหน่วย และแม้กระทั่ง reincarnates ในร่างกายเมื่อร่างกาย ในพระพุทธศาสนาเช่นเดียวกับในศาสนาพราหมณ์ - ฮินดู ชีวิต ใน ร่างกาย บริษัท มองไปทางซ้าย เป็นแหล่งที่มาของทุกข์ทั้งปวง ดังนั้น เป้าหมายคือการได้รับการปลดปล่อย ในพระพุทธศาสนา หมายถึง ละทิ้งความรู้สึกที่ผิดพลาดของตนเอง เพื่อให้กลุ่มของความทรงจำและตัวช่วยสลายออกจากไม่มีอะไรที่จะเกิดใหม่ และดังนั้น ไม่มีประสบการณ์ความเจ็บปวด จากมุมมองปัจจุบัน

,โลกแห่งสังคมตะวันตก พุทธวิสัยไม่สามารถ แต่ปรากฏว่าไม่สวย : ไม่เพียง แต่เป็นนี้ชีวิตว่า เป็นขี้เหร่ โอกาสของ นิพพาน ซึ่งในหนึ่งละลายหายไปในความว่างเปล่า ดูเหมือนว่าแม้พึงประสงค์น้อย พระพุทธรูปสมัยอาจตอบสนอง อย่างไรก็ตามปฏิกิริยาในการเผชิญกับด้านมืดของชีวิต เพียงแต่แสดงให้เห็นว่าฉนวนเราจากความเจ็บปวดและความทุกข์ที่เป็นดังนั้นพื้นฐานของการดำรงอยู่ของมนุษย์