Food commodities are frequently con

Food commodities are frequently contaminated by moulds, and the associated toxins generated by some of them during storage, reported with a variety of food items, including cereals, grains, nuts,
fruits, vegetables, and spices (Prakash et al., 2011; Shukla, Kumar,
Singh,&Dubey, 2009; Tripathi & Dubey, 2004). In addition to microbial
contaminations, the agri-commodities are also subjected to
oxidative deterioration during processing, transportation and
storage. There is a positive correlation between oxidative stress and
stimulation of aflatoxin biosynthesis (Kim et al., 2008), which
makes the gravity of the food spoilage problem even more severe.
Although, the toxic effects of microbial contamination and oxidative
deterioration of agricultural commodities have been known for
a long time, only in recent years proper attention has been paid
towards safety of agri-commodities (Alpsoy, 2010). Aflatoxin
contamination of agri-food items is the thrust area of research since
the 1960s because of its genotoxic and carcinogenic potential (IARC,
1993). In 1993, the International Agency for Research on Cancer
assessed and classified naturally occurring mixtures of aflatoxins as
class 1 human carcinogen (IARC, 2002, pp. 82e171). Aflatoxin and
its metabolites, particularly aflatoxin B1 (AFB1)-8,9-exoepoxide, are
also responsible for the creation of oxidative stress resulting in an
increase of toxic reactive oxygen species leading to lipid peroxidation
and cellular damage in food items (Prakash, Singh, Kedia,
Singh, & Dubey, 2012). Lipid peroxidation is a complex phenomenon
occurring in aerobic cells and reflects interaction between
oxygen and polyunsaturated fatty acids, thereby reducing food
shelf-life. In addition to mycotoxin production, moulds also produce
vast numbers of enzymes: lipases, proteases, and carbohydrases,
as well as some volatiles such as dimethyldisulfide,
geosmin, and 2-methylisoborneol which are responsible for the
deterioration of sensorial properties of affected food commodities
resulting in loss of their quality (Dubey, Singh, Prakash, & Mishra,
2012).
In spite of the use of all available means of food protection and
modern storage practices, moulds, mycotoxin contamination as
well as oxidative deterioration is still a major problem in different
parts of the world. The physical methods of pest control viz. low
temperature, cooling, aeration, rapid drying vacuum packaging,
modified atmosphere packaging (MAP) are not significantly applied
on large scale for bulk storage of food commodities and they have
their own limitations (Holley & Patel, 2005). Different synthetic
chemicals have contributed significantly as preservatives in pest
control of stored commodities, but most of these chemicals exhibit
side effects on human health and environment. There are reports of
resurgence of secondary pests (Brul & Coote, 1999) because of non
biodegradable nature of different synthetic preservative. Hence,
their continuous application is not encouraged by the consumers
and food industries. Some safer alternatives are desirable for sustainable
management of the storage losses.
The role of plant products in improvement of health and life
style of human is well known since antiquity (Burt, 2004). Higher
plants contain a wide variety of secondary metabolites with a high
structural diversity. Biochemical and physiological features of these
secondary metabolites are strongly correlated with their function.
The main groups of plant secondary metabolites are phenylpropanoids,
phenolics, terpenoids, steroids and alkaloids (Bakkali,
Averbeck, Averbeck, & Idaomar, 2008; Burt, 2004). During last 25
years many, in vitro and in vivo investigations have been made with
different plant products against agricultural pests and some new
plant based novel formulations have been prepared which may be
use in pest management programme.
Botanical products have their own advantage as they are
biodegradable which may be exploited as eco-chemical and biorational
approach in integrated plant protection programmes. The
current awareness towards sustainability of agricultural system and
environment has again revived the use of plant products in ecofriendly
management of pests as biorational pesticides. Therefore,
higher plants products can be exploited for the discovery of new
bioactive products that could serve in the development of plant
based food preservatives in place of synthetic ones.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สินค้าอาหารปนเปื้อนบ่อย ด้วยแม่พิมพ์ สารพิษที่เกี่ยวข้องที่สร้างขึ้น โดยบางส่วนของพวกเขาระหว่างการเก็บรักษา รายงาน มีความหลากหลายของรายการอาหาร รวมทั้งธัญพืช ธัญพืช ถั่วผลไม้ ผัก และเครื่องเทศ (พรา et al., 2011 ชูกลา Kumarสิงห์ & Dubey, 2009 ทริพาที & Dubey, 2004) นอกจากจุลินทรีย์ปน agri-สินค้าโภคภัณฑ์ยังต้องการoxidative เสื่อมสภาพในระหว่างการประมวลผล การขนส่ง และจัดเก็บ มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างความเครียด oxidative และกระตุ้นการสังเคราะห์ aflatoxin (Kim et al., 2008), ซึ่งทำให้แรงโน้มถ่วงของอาหารเน่าเสียรุนแรงยิ่งขึ้นถึงแม้ว่า เป็นพิษในลักษณะ การปนเปื้อนจุลินทรีย์ และ oxidativeของสินค้าโภคภัณฑ์เกษตรรู้จักนาน เฉพาะในปีที่ผ่านมา ความสนใจเหมาะสมได้ถูกชำระเงินต่อความปลอดภัยของสินค้าโภคภัณฑ์ agri (Alpsoy, 2010) Aflatoxinปนเปื้อนของสินค้าอาหาร agri เป็นพื้นที่กระตุกวิจัยตั้งแต่ช่วงปี 1960 genotoxic และศักยภาพ carcinogenic (IARC1993) ในปี 1993 หน่วยงานนานาชาติเพื่อการวิจัยโรคมะเร็งจากการประเมิน และลับเกิดขึ้นตามธรรมชาติผสม aflatoxins เป็นระดับสารก่อมะเร็งมนุษย์ 1 (IARC, 2002, 82e171 พีพีอ่าวมาหยา) Aflatoxin และของ metabolites โดยเฉพาะอย่างยิ่ง aflatoxin B1 (AFB1) exoepoxide - 8,9- มียังชอบสร้าง oxidative ความเครียดในการเพิ่มออกซิเจนปฏิกิริยาพิษชนิดนำ peroxidation ของไขมันและความเสียหายโทรศัพท์มือถือในรายการอาหาร (ช สิงห์ Kediaสิงห์ & Dubey, 2012) Peroxidation ของไขมันเป็นปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนเกิดขึ้นในเซลล์แอโรบิก และสะท้อนให้เห็นถึงปฏิสัมพันธ์ระหว่างออกซิเจนและกรดไขมันไม่อิ่มตัว จึงช่วยลดอาหารอายุ นอกจากพิษจากเชื้อราผลิต แม่พิมพ์ยังผลิตตัวเลขมากมายของเอนไซม์: lipases, proteases และ carbohydrasesและบาง volatiles เช่น dimethyldisulfidegeosmin และ 2-methylisoborneol ซึ่งมีหน้าที่ในการของคุณสมบัติ sensorial ของสินค้าอาหารได้รับผลกระทบเกิดการสูญเสียคุณภาพของพวกเขา (Dubey สิงห์ ช และมิชรา เกส์2012)แม้ว่าการใช้ทั้งหมดหมายถึงมีการป้องกันอาหาร และแนวทางปฏิบัติในการจัดเก็บที่ทันสมัย แม่พิมพ์ พิษจากเชื้อราปนเปื้อนเป็นรวมทั้งเสื่อมสภาพ oxidative ยังคงเป็นปัญหาสำคัญในที่ต่าง ๆส่วนของโลก วิธีการทางกายภาพของการควบคุมศัตรูพืชต่ำ vizอุณหภูมิ ความเย็น aeration บรรจุภัณฑ์สูญญากาศ อบแห้งอย่างรวดเร็วบรรจุภัณฑ์ปรับบรรยากาศ (MAP) มีไม่มากใช้ขนาดใหญ่สำหรับเก็บข้อมูลจำนวนมากของอาหารสินค้าโภคภัณฑ์และพวกเขามีข้อจำกัดของตนเอง (ฮอลลี่ & Patel, 2005) หนังสังเคราะห์แตกต่างกันสารเคมีมีส่วนอย่างมากเป็นสารกันบูดในพืชควบคุมการจัดเก็บสินค้า แต่ส่วนมากของสารเคมีเหล่านี้มีการจัดแสดงผลข้างเคียงกับสุขภาพมนุษย์และสิ่งแวดล้อม มีรายงานการรีเซอร์เจนซ์วรณ์รอง (Brul & Coote, 1999) เนื่องจากไม่ธรรมชาติที่สลายของ preservative สังเคราะห์แตกต่างกัน ดังนั้นไม่มีการสนับสนุนให้สมัครอย่างต่อเนื่อง โดยผู้บริโภคและอุตสาหกรรมอาหาร ทางเลือกอื่นปลอดภัยมีการอย่างยั่งยืนการจัดการการสูญเสียการจัดเก็บบทบาทของผลิตภัณฑ์พืชในการปรับปรุงสุขภาพและชีวิตลักษณะของบุคคลเป็นที่รู้จักตั้งแต่สมัย (เบิร์ต 2004) สูงพืชประกอบด้วยความหลากหลายของ metabolites รองมีความสูงความหลากหลายของโครงสร้าง ชีวเคมี และสรีรวิทยาคุณลักษณะเหล่านี้รอง metabolites เป็นอย่างยิ่ง correlated กับการทำงานกลุ่มหลักของพืชรอง metabolites เป็น phenylpropanoidsphenolics, terpenoids สเตอรอยด์ และ alkaloids (BakkaliAverbeck, Averbeck, & Idaomar, 2008 เบิร์ต 2004) ในช่วงสุดท้าย 25ปีได้ทำสอบสวนมาก ในหลอดทดลอง และในสัตว์ทดลองด้วยพืชต่าง ๆ ผลิตภัณฑ์จากศัตรูพืชทางการเกษตรและบางใหม่พืชที่ใช้สูตรนวนิยายได้ถูกเตรียมไว้ซึ่งอาจใช้ในโปรแกรมการบริหารจัดการศัตรูพืชผลิตภัณฑ์พฤกษศาสตร์มีประโยชน์ของตนเองจะสลายซึ่งอาจนำไปเป็นสารเคมีสิ่งแวดล้อมและ biorationalวิธีการในโปรแกรมป้องกันพืชรวม ที่ปัจจุบันการรับรู้ต่อความยั่งยืนของระบบเกษตร และสภาพแวดล้อมได้ฟื้นฟูการใช้ของโรงงานผลิตภัณฑ์ใน ecofriendly อีกการจัดการศัตรูพืชเป็นยาฆ่าแมลง biorational ดังนั้นผลิตภัณฑ์พืชสูงสามารถนำไปสำหรับการค้นพบของใหม่ผลิตภัณฑ์กรรมการกที่สามารถให้บริการในการพัฒนาของพืชสารกันบูดอาหารแทนสังเคราะห์ขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สินค้าอาหารที่มีการปนเปื้อนที่พบบ่อยโดยเชื้อราและสารพิษที่เกี่ยวข้องที่สร้างขึ้นโดยบางส่วนของพวกเขาในระหว่างการเก็บรักษารายงานที่มีความหลากหลายของรายการอาหารรวมทั้งธัญพืช, ธัญพืช, ถั่ว,
ผักผลไม้และเครื่องเทศ (Prakash et al, 2011;. ศูกละ ,
มาร์ซิงห์และDubey 2009; Tripathi Dubey &, 2004) นอกเหนือไปจากจุลินทรีย์ที่ปนเปื้อนในสินค้าโภคภัณฑ์เกษตรยังอยู่ภายใต้การเสื่อมสภาพออกซิเดชั่ระหว่างการประมวลผลการขนส่งและการเก็บรักษา มีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างความเครียดออกซิเดชันและการกระตุ้นการสังเคราะห์อะฟลาท็อกซิน (Kim et al., 2008) ซึ่งทำให้แรงโน้มถ่วงของปัญหาการเน่าเสียของอาหารมากยิ่งรุนแรงมากขึ้น. แม้ว่าผลกระทบที่เป็นพิษปนเปื้อนของจุลินทรีย์และออกซิเดชันการเสื่อมสภาพของสินค้าเกษตรที่มีที่รู้จักกันมาเป็นเวลานานเพียงแต่ในปีที่ผ่านมาความสนใจที่เหมาะสมได้รับการชำระเงินที่มีต่อความปลอดภัยของสินค้าเกษตร(Alpsoy 2010) อะฟลาท็อกซินปนเปื้อนของรายการเกษตรอาหารเป็นพื้นที่แรงผลักดันของการวิจัยตั้งแต่ปี1960 เพราะมีศักยภาพ genotoxic และสารก่อมะเร็งของ (IARC, 1993) ในปี 1993 ที่องค์การระหว่างประเทศเพื่อการวิจัยมะเร็งการประเมินและจัดเกิดขึ้นตามธรรมชาติผสมaflatoxins เป็นระดับ1 สารก่อมะเร็งในมนุษย์ (IARC, 2002, pp ได้. 82e171) อะฟลาท็อกซินและสารโดยเฉพาะอย่างยิ่งอะฟลาท็อกซินบี 1 (AFB1) -8,9-exoepoxide เป็นยังรับผิดชอบในการสร้างความเครียดออกซิเดชันผลในการเพิ่มขึ้นของออกซิเจนพิษนำไปสู่การเกิดlipid peroxidation และความเสียหายของโทรศัพท์มือถือในรายการอาหาร (แกชซิงห์ , Kedia, ซิงห์และ Dubey 2012) เกิด lipid peroxidation เป็นปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนที่เกิดขึ้นในเซลล์แอโรบิกและสะท้อนให้เห็นถึงการทำงานร่วมกันระหว่างออกซิเจนและกรดไขมันไม่อิ่มตัวจะช่วยลดอาหารที่อายุการเก็บรักษา นอกจากนี้ในการผลิตสารพิษจากเชื้อราแม่พิมพ์ยังผลิตจำนวนมากของเอนไซม์: เอนไซม์ไลเปส, โปรตีเอสและ carbohydrases, เช่นเดียวกับสารระเหยบางอย่างเช่น dimethyldisulfide, geosmin และ 2 methylisoborneol ที่มีความรับผิดชอบสำหรับการเสื่อมสภาพของคุณสมบัติความรู้สึกของสินค้าอาหารที่ได้รับผลกระทบที่เกิดขึ้นในการสูญเสียคุณภาพของพวกเขา (Dubey ซิงห์, แกชและ Mishra, 2012). ทั้งๆที่มีการใช้วิธีการที่มีอยู่ทั้งหมดของการป้องกันอาหารและการปฏิบัติที่จัดเก็บข้อมูลที่ทันสมัยแม่พิมพ์การปนเปื้อนสารพิษจากเชื้อราในฐานะเดียวกับการเสื่อมสภาพออกซิเดชั่ก็ยังคงเป็นปัญหาใหญ่ในที่แตกต่างกันส่วนของโลก วิธีการทางกายภาพของการควบคุมศัตรูพืช ได้แก่ ต่ำอุณหภูมิการระบายความร้อนให้อากาศบรรจุภัณฑ์สูญญากาศการอบแห้งอย่างรวดเร็วบรรจุภัณฑ์ดัดแปลงบรรยากาศ(MAP) จะไม่ได้นำไปใช้อย่างมีนัยสำคัญในขนาดใหญ่สำหรับการจัดเก็บกลุ่มของสินค้าอาหารและพวกเขามีข้อจำกัด ของตัวเอง (Holley และเทล 2005) สังเคราะห์ที่แตกต่างกันสารเคมีที่มีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญเป็นสารกันบูดในศัตรูพืชควบคุมของสินค้าที่เก็บไว้แต่ส่วนมากของสารเคมีเหล่านี้แสดงผลข้างเคียงต่อสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม มีรายงานจากที่มีการฟื้นตัวของศัตรูพืชรอง (Brul & คู้ต, 1999) เพราะไม่ใช่ธรรมชาติที่ย่อยสลายของสารกันบูดสังเคราะห์ที่แตกต่างกัน ดังนั้นการประยุกต์ใช้อย่างต่อเนื่องของพวกเขาจะไม่ได้รับการสนับสนุนจากผู้บริโภคและอุตสาหกรรมอาหาร บางทางเลือกที่ปลอดภัยเป็นที่พึงประสงค์สำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืนการจัดการของการสูญเสียการจัดเก็บ. บทบาทของผลิตภัณฑ์จากพืชในการปรับปรุงสุขภาพและชีวิตรูปแบบของมนุษย์ที่รู้จักกันดีมาตั้งแต่สมัยโบราณ (เบิร์ต, 2004) สูงกว่าพืชที่มีความหลากหลายของสารทุติยภูมิที่มีความสูงความหลากหลายทางโครงสร้าง คุณสมบัติทางชีวเคมีและสรีรวิทยาของเหล่านี้สารทุติยภูมิที่มีความสัมพันธ์อย่างมากกับการทำงานของพวกเขา. กลุ่มหลักของสารทุติยภูมิพืช phenylpropanoids, ฟีนอล, terpenoids เตียรอยด์และลคาลอยด์ (Bakkali, Averbeck, Averbeck และ Idaomar 2008; เบิร์ต, 2004) ในช่วง 25 ปีที่ผ่านมาเป็นจำนวนมากในหลอดทดลองและในการตรวจสอบร่างกายได้รับการทำกับผลิตภัณฑ์จากพืชที่แตกต่างกันกับศัตรูพืชทางการเกษตรและบางส่วนใหม่จากพืชสูตรนวนิยายได้จัดทำขึ้นซึ่งอาจจะใช้ในโปรแกรมการจัดการศัตรูพืช. ผลิตภัณฑ์พฤกษศาสตร์มีข้อได้เปรียบของตัวเองที่พวกเขาเป็นย่อยสลายได้ซึ่งอาจจะใช้ประโยชน์เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมทางเคมีและ biorational วิธีการในโปรแกรมป้องกันพืชแบบบูรณาการ การรับรู้ในปัจจุบันที่มีต่อความยั่งยืนของระบบการเกษตรและสภาพแวดล้อมได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งการใช้ผลิตภัณฑ์โรงงานใน ecofriendly การจัดการศัตรูพืชยาฆ่าแมลง biorational ดังนั้นผลิตภัณฑ์พืชที่สูงขึ้นสามารถใช้ประโยชน์สำหรับการค้นพบใหม่ผลิตภัณฑ์ออกฤทธิ์ทางชีวภาพที่สามารถนำมาใช้ในการพัฒนาของพืชที่ใช้สารกันบูดอาหารในสถานที่ของคนที่สังเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สินค้าอาหารมักปนเปื้อนจากเชื้อราและสารพิษที่สร้างโดยบางส่วนของพวกเขาในระหว่างการเก็บรักษา รายงานที่มีความหลากหลายของสินค้า รวมถึงธัญพืช , ธัญพืช , ถั่ว ,
ผลไม้ , ผักและเครื่องเทศ ( Prakash et al . , 2011 ;
shukla คูมาร์ ซิงห์ , &ดอบี้ , 2009 ; ทริปาธิ&ดอบี้ , 2004 ) นอกจากการปนเปื้อนจุลินทรีย์
, สินค้าโภคภัณฑ์เกษตรยังต้อง
การเสื่อมสภาพออกซิระหว่างการผลิต การขนส่ง และการเก็บรักษา

มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความเครียดออกซิเดชันและการกระตุ้นของอะฟลาทอกซินใน
( คิม et al . , 2008 ) ซึ่ง
ทำให้แรงโน้มถ่วงของการเน่าเสียของอาหาร ปัญหาที่รุนแรงมากขึ้นแม้ .
แม้ว่าพิษของการปนเปื้อนจุลินทรีย์และการเสื่อมสภาพออกซิ
สินค้าเกษตรได้ถูกเรียกว่า
เวลานาน เฉพาะ ใน ปี ล่าสุด ความสนใจที่เหมาะสมได้รับการชำระเงิน
ต่อความปลอดภัยของสินค้าเกษตร ( alpsoy , 2010 ) การปนเปื้อนของอะฟลาท็อกซิน
สินค้าอาหารเกษตรเป็นแรงผลักดันในพื้นที่ของการวิจัยตั้งแต่
1960 เพราะเป็นสารก่อมะเร็งที่มีศักยภาพและต่อย ( ร่วมกับ
, 1993 ) ใน 1993 , องค์การระหว่างประเทศเพื่อการวิจัยมะเร็ง
ประเมิน และจัดตามธรรมชาติผสมซินเป็น
ชั้น 1 เป็นสารก่อมะเร็งในมนุษย์ ( ร่วมกับ 2002 , pp . 82e171 ) และสารอะฟลาทอกซิน
ของ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ขีดคั่น ( สาร ) - 8,9-exoepoxide ,
ยังเป็นผู้รับผิดชอบในการสร้างความเครียดออกซิเดชันที่เกิดใน
เพิ่มความเป็นพิษของชนิดออกซิเจนปฏิกิริยานำไปสู่
lipid peroxidation ของเซลล์และความเสียหายในสินค้าอาหาร ( Prakash Singh , kedia
, , สิงห์ , &ดอบี้ , 2012 )การเกิด lipid peroxidation เป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในเซลล์ที่ซับซ้อน
แอโรบิกและสะท้อนให้เห็นถึงปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
ออกซิเจนและกรดไขมันไม่อิ่มตัว ซึ่งจะช่วยลดอาหาร
อายุการเก็บรักษา นอกจากการผลิตสารพิษจากเชื้อรา , เชื้อรายังผลิต
ตัวเลขมากมายของเอนไซม์ไลเปสโปรติเนสและเอนไซม์ที่ย่อยคาร์โบไฮเดรท : ,
, รวมทั้งสารระเหย เช่น dimethyldisulfide
geosmin , ,และ 2-methylisoborneol ซึ่งรับผิดชอบต่อผลกระทบของการเสื่อมสภาพของสมบัติ

สินค้าอาหารส่งผลให้สูญเสียคุณภาพของพวกเขา ( ดอบี้สิงห์ Prakash & Mishra , , , ,

2012 ) ทั้งๆที่ใช้ทุกวิถีทางในการคุ้มครองอาหาร
ทันสมัยกระเป๋าปฏิบัติ , เชื้อรา , สารพิษจากเชื้อราที่ปนเปื้อนเป็น
อย่างดี เกิดการเสื่อมสภาพ ยังคงเป็นปัญหาหลักที่แตกต่างกัน