(1995) also reported that the plasm

(1995) also reported that the plasma concentration of uric acid was not significantly changed by acute heat exposure to 38°C in comparison with a control temperature of 23°C in laying hens. Moreover, Kataria et al. (2008) in their environmental study found that low temperatures (13 to 16°C) did not cause any significant changes in uric acid levels in broilers when compared with control temperatures (24 to 27°C). Yalčin et al. (2004) observed higher uric acid levels during a summer experiment than during a fall experiment, Lin et al. (2000) detected that the uric acid level was elevated when temperature increased by 10°C during the fattening period in broilers.
Glucose
It could be concluded from these results that blood glucose concentration in broilers decreases after long transportation distances at fall and winter season. Similarly, Pijarska et al. (2006) and Ondrasovicova et al. (2008) found that transportation for a long duration reduced the glucose level in broilers. Suchy et al. (2007) reported that the glucose level decreased in blood plasma of pheasants after a 4-h transport compared with a non-transported control group. On the other hand, Yalčin et al. (2004) found no effect of pre-slaughter treatments (catching, crating, and transport for 1 h) on the plasma glucose level in broilers. Delezie et al. (2007) stated that 1.5 hr of transport in their experiment had no significant effect on glucose concentration in the blood plasma of broilers. In addition, Savenije et al. (2002) and Ondrasovicova et al. (2008) have observed no significant difference in the concentration of glucose in transported broilers. Concerning the effect of season, it was found a rather unclear effect on the glucose concentration in broilers in relation to ambient temperatures because the values were rather ambivalent in some ways elevated both in winter (before transport only) and in summer (after 50 km of transport). Lin et al. (2006) reported that the plasma glucose concentration was not significantly changed by heat treatment. Yalčin et al. (2004) reported that plasma glucose was higher during the summer than the fall after 1 hr of transportation. Transport stress has been reported to cause an elevation in plasma glucose concentration due to glycogen breakdown in the liver (Mayes, 1996).
Lactic dehydrogenase enzyme activity
No travel distance effect on lactate dehydrogenase concentrations was found for all monitored ambient temperatures. The lactate dehydrogenase level decreased significantly with travel distance increase in broilers transported over all distances as compared to the broilers sampled before transport This result came in accordance with Koelkebeck and Odom (1995) and Kataria et al. (2008) who reported that the concentration of lactate in blood plasma was the highest after handling the birds (catching, crating, and loading) before transport itself. These results may be due to the struggling activity of broilers during handling. The ambient temperature did not affect the level of lactate in our study. Similarly, Suchy et al. (2007) found no significant effect of different ambient temperatures on lactate concentration in common pheasants.
Heterophil:Lymphocyte (H:L) ratio
The H:L ratio increased significantly in broilers transported over all distances as compared to the broilers sampled before transport. The H:L ratio at summer increased significantly while at winter and fall no significant effect on the H:L ratio in broilers was found. The H:L ratio is recognized as a stress indicator (Puvadolpirod and Thaxton, 2000). In general, animals respond to transport stress by increasing the number of total WBC and specific types of WBC (heterophils, eosinophils, and mononuclear cells) in circulation (Murata et al., 1987). Decreasing lymphocyte numbers, accompanied by increasing numbers of heterophils, resulted in an increase in the H:L ratio (Murata and Hirose, 1991) which is a sensitive index of stress. Previous studies found that the H:L ratio increased in the transport-stressed animals including poultry, goats, and cows (Kegley et al., 1997 & Mitchell and Kettlewell, 1998). Although different combinations of transport and ambient temperature had a significant effect on H:L ratios since longer transport increased the ratios as reported by Kannan et al. (2000).

Corticosterone hormone
Considering the results of effects the season of the year in individual months on corticosterone concentration of broilers transported for slaughter in individual distance categories are in accordance with the results of Terlouw et al. (2008) who stated that bird catching is a major cause of stress during the pre-slaughter procedure which increasing corticosterone level. In addition, Nijdam et al. (2005) found that the transportation of broilers for a period of 3 h caused an increase in plasma corticosterone concentration. The present results are in agreement with Ondrasovicova et al. (2008) who reported that the corticosterone level was increased in broilers after 120 km of transport compared with 30 km of transport. Also, Freeman et al. (1984) found elevated plasma corticosterone levels caused by transportation of broilers for 2 to 4 h, and this elevation was higher in the winter than in the summer. Duncan (1989) found that birds that were crated and transported on a vehicle for 40 min had a higher plasma corticosterone concentration than birds that were crated and loaded onto the vehicle but not transported. The negative effect of the stress response includes degraded meat quality and elevated mortality rates (Vecerek et al., 2006 and Voslarova et al., 2008). To improve broiler meat quality, it is necessary to meet the need for broilers to recover before being slaughtered. Vosmerova et al. (2010) discovered in their experiment that long-term recovery after transport was beneficial in lowering plasma corticosterone. Kannan et al. (1997) reported that broilers kept for 4 h in a dark, quiet place after transport showed a reduced stress response, as indicated by a lower corticosterone level.
In conclusion, it is evident that pre-transport handling may be a very stressful event for broilers transported to the slaughterhouse. Consequently, we can assume that broilers may be more stressed by a long transport than a short one. It can be speculated that short transportation periods decreased partially the stress associated with handling before loading and transport. Therefore, it is conclude from the results of this study that slaughterhouses must be build around the farms. Additionally, with regard to different ambient temperatures, it can be conclude that transport under conditions of low ambient temperatures represented more stressful event than transport under the moderate temperatures (from 20°C to 25°C).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(1995) ยังรายงานว่า พลาสม่าความเข้มข้นของกรดยูริกไม่มีเปลี่ยนแปลงตามความร้อนเฉียบพลันถึง 38° C เมื่อเปรียบเทียบกับการควบคุมอุณหภูมิ 23 ° C ในวางไก่ นอกจากนี้ Kataria et al. (2008) ในการศึกษาสิ่งแวดล้อมพบว่า อุณหภูมิต่ำ (13-16 องศา C) ได้ไม่ทำให้เกิดเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญระดับกรดยูริกในไก่เนื้อเมื่อเปรียบเทียบกับตัวควบคุมอุณหภูมิ (24-27° C) Yalčin et al. (2004) พบกรดยูริกระดับที่สูงขึ้นในช่วงฤดูร้อนทดลองมากกว่าในระหว่างการทดลองการตก Lin et al. (2000) พบว่า ระดับกรดยูริกถูกยกระดับเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้น 10° C ช่วง fattening ในไก่เนื้อน้ำตาลกลูโคสจึงสามารถสรุปได้จากผลลัพธ์เหล่านี้ที่ความเข้มข้นน้ำตาลในเลือดในไก่เนื้อลดลงหลังจากระยะทางการขนส่งยาวในฤดูกาลฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว ในทำนองเดียวกัน Pijarska et al. (2006) และ Ondrasovicova et al. (2008) พบว่า ขนส่งในระยะยาวลดลงระดับน้ำตาลกลูโคสในไก่เนื้อ Suchy et al. (2007) รายงานว่า ระดับกลูโคสลดลงในน้ำเลือดของ pheasants หลังจากการขนส่ง 4 h เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมที่ไม่ใช่ขนส่ง บนมืออื่น ๆ Yalčin และ al. (2004) พบผลไม่บำบัดก่อนฆ่า (จับ เสี่ยง และขนส่งสำหรับ 1 h) ระดับน้ำตาลในพลาสมาในไก่เนื้อ Delezie et al. (2007) ระบุว่า ชั่วโมง 1.5 ของขนส่งในการทดลองได้ไม่มีผลสำคัญต่อความเข้มข้นของกลูโคสในเลือดของไก่เนื้อ นอกจากนี้ Savenije et al. (2002) และ Ondrasovicova et al. (2008) ได้สังเกตไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นของกลูโคสในไก่เนื้อขนย้าย เกี่ยวกับผลของฤดูกาล พบผลความเข้มข้นของกลูโคสในไก่เนื้อเกี่ยวกับสภาวะอุณหภูมิค่อนข้างชัดเจนเนื่องจากค่าได้ไม่แน่ใจแต่ในบางวิธีการยกระดับทั้งในฤดูหนาว (ก่อนขนส่งเท่านั้น) และ ในฤดูร้อน (หลังจาก km 50 ของขนส่ง) Lin et al. (2006) รายงานว่า พลาสมากลูโคสความเข้มข้นไม่มากเปลี่ยนแปลง ด้วยความร้อน Yalčin et al. (2004) รายงานว่า พลาสมากลูโคสไม่สูงในฤดูร้อนมากกว่าฤดูใบไม้ร่วงหลังจาก 1 ชั่วโมงของการเดินทาง ความเครียดในการขนส่งได้รับรายงานเกิดขึ้นในความเข้มข้นกลูโคสในพลาสม่าเนื่องจากเสียไกลโคเจนในตับ (Mayes, 1996)เอนไซม์ dehydrogenase แล็กติกไม่มีผลต่อระยะเดินทางในความเข้มข้น lactate dehydrogenase พบสำหรับทั้งหมดตรวจสอบอุณหภูมิแวดล้อม ระดับ lactate dehydrogenase ลดลงอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มระยะทางเดินทางขนส่งผ่านระยะทางทั้งหมดเมื่อเทียบกับออกความก่อนขนส่งผลลัพธ์นี้มา Koelkebeck และ Odom (1995) และ Kataria et al. (2008) ที่รายงานว่า ความเข้มข้นของ lactate ในเลือดสูงสุดหลังจากจัดการนก (จับ เสี่ยง และการโหลด) ก่อนที่จะขนส่งสินค้าเอง ออก ผลลัพธ์เหล่านี้อาจเป็น เพราะกิจกรรมการดิ้นรนของออกในระหว่างการจัดการ อุณหภูมิแวดล้อมไม่มีผลต่อระดับ lactate ในการศึกษาของเรา ในทำนองเดียวกัน Suchy et al. (2007) พบผลไม่สำคัญของอุณหภูมิแวดล้อมที่แตกต่างกันในความเข้มข้น lactate ใน pheasants ทั่วไปอัตราส่วน Heterophil:Lymphocyte (H:L)H:L อัตราส่วนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการขนส่งผ่านระยะทางทั้งหมดเมื่อเทียบกับการออกตัวอย่างก่อนที่จะขนส่งออก อัตราส่วน H:L ที่ร้อนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในขณะที่ฤดูหนาวและฤดูใบไม้ร่วงไม่มีผลสำคัญต่ออัตราส่วน H:L ในไก่เนื้อพบ อัตราส่วน H:L มีการรับรู้เป็นตัวบ่งชี้ความเครียด (Puvadolpirod และ Thaxton, 2000) ทั่วไป สัตว์ตอบสนองกับความเครียดในการขนส่ง โดยการเพิ่มจำนวนของ WBC ทั้งหมดและบางชนิดของ WBC (heterophils, eosinophils และเซลล์ mononuclear) ในการหมุนเวียน (แห่งร้อยเอ็ด al., 1987) ลดลงจำนวน lymphocyte พร้อม ด้วยการเพิ่มจำนวน heterophils ผลในการเพิ่มขึ้นในอัตราส่วน H:L (แห่งและ Hirose, 1991) ซึ่งเป็นดัชนีสำคัญของความเครียด การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า อัตราส่วน H:L เพิ่มขึ้นในสัตว์เน้นขนส่งรวม ทั้งสัตว์ปีก แพะ วัว (Kegley และ al., 1997 และ Mitchell และ Kettlewell, 1998) แม้ว่าการรวมกันของการขนส่งและอุณหภูมิมีผลอย่างมีนัยสำคัญในอัตราส่วน H:L เนื่องจากขนยาวเพิ่มอัตราเป็นรายงานโดย Kannan et al. (2000)ฮอร์โมน corticosteroneพิจารณาผลลัพธ์ของผล การต่อสู้ในแต่ละเดือนบน corticosterone ความเข้มข้นของออกขนส่งสำหรับการฆ่าในระยะห่างแต่ละประเภทได้ตามผลของ Terlouw et al. (2008) ที่ระบุว่า นกจับเป็นสาเหตุของความเครียดในระหว่างกระบวนการฆ่าก่อน ที่ระดับ corticosterone เพิ่มขึ้น นอกจากนี้ Nijdam et al. (2005) พบว่าการขนส่งออกเป็นระยะ h 3 ที่ทำให้เกิดการเพิ่มสมาธิ corticosterone พลาสม่า ผลลัพธ์ปัจจุบันจะยังคง Ondrasovicova et al. (2008) ที่รายงานว่า ระดับ corticosterone ขึ้นในออกหลังจาก 120 กิโลเมตรเมื่อเทียบกับ 30 กิโลเมตรการขนส่งการขนส่ง ยัง ฟรีแมน et al. (1984) พบระดับ corticosterone พลาสมาสูงขึ้นเกิดจากการขนส่งของออกใน 2-4 h และระดับนี้มีสูงในฤดูหนาวมากกว่าในฤดูร้อน ดันแคน (1989) พบว่า นกที่ถูกสร้าง และขนส่งบนรถสำหรับ 40 นาที มีเข้มข้น corticosterone พลาสมาสูงกว่านกที่ถูกสร้าง และโหลดลงบนยานพาหนะ แต่ไม่ส่ง ผลกระทบของการตอบสนองความเครียดมีคุณภาพเสื่อมโทรมเนื้อและอัตราการตายสูง (Vecerek et al., 2006 และ Voslarova et al., 2008) การปรับปรุงคุณภาพเนื้อของไก่เนื้อ มันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อสนองความต้องการออกเพื่อกู้คืนก่อนที่จะถูกฆ่า Vosmerova et al. (2010) พบในการทดลองที่กู้ระยะยาวหลังจากขนส่งเป็นประโยชน์ในการลด corticosterone พลาสมานั้น Kannan et al. (1997) รายงานว่า ออกเก็บไว้ 4 h ในมืด เงียบวางหลังจากขนส่งพบว่าการตอบสนองความเครียดลดลง ตามที่ระบุ โดย corticosterone ต่ำกว่าระดับเบียดเบียน ได้ชัดว่า การจัดการขนส่งก่อนอาจเป็นเหตุการณ์ที่เครียดมากสำหรับไก่เนื้อส่งให้บิดา ดังนั้น เราสามารถสมมติว่า ออกอาจจะมากเน้น โดยการขนส่งยาวมากกว่าระยะสั้น มันสามารถจะคาดว่า รอบระยะเวลาการขนส่งระยะสั้นลดลงบางส่วนความเครียดที่เกี่ยวข้องกับการจัดการก่อนที่จะโหลดและขนส่ง ดังนั้น จึงเป็นสรุปจากผลการศึกษานี้ว่า โรงต้องสร้างสถานฟาร์ม นอกจากนี้ ตามอุณหภูมิแวดล้อมแตกต่างกัน จะได้สรุปว่า ขนส่งภายใต้เงื่อนไขของอุณหภูมิแวดล้อมต่ำแสดงเหตุการณ์เครียดมากขึ้นกว่าการขนส่งภายใต้อุณหภูมิปานกลาง (จาก 20 ° C ถึง 25 ° C)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(1995) นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าพลาสม่าเข้มข้นของกรดยูริคที่ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญจากการสัมผัสความร้อนเฉียบพลันถึง 38 ° C ในการเปรียบเทียบกับการควบคุมอุณหภูมิที่ 23 องศาเซลเซียสในไก่ไข่ นอกจากนี้ Kataria และคณะ (2008) ในการศึกษาด้านสิ่งแวดล้อมของพวกเขาพบว่าอุณหภูมิต่ำ (13-16 ° C) ไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใด ๆ ในระดับกรดยูริคในไก่เนื้อเมื่อเปรียบเทียบกับการควบคุมอุณหภูมิ (24-27 ° C) Yalçınและคณะ (2004) สังเกตระดับกรดยูริคที่สูงขึ้นในช่วงการทดลองในช่วงฤดูร้อนกว่าในช่วงฤดูใบไม้ร่วงทดลองหลินและคณะ (2000) ได้ตรวจพบว่าระดับกรดยูริคสูงขึ้นเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้น 10 องศาเซลเซียสในช่วงระยะเวลาขุนในไก่เนื้อ.
Glucose
มันอาจจะได้ข้อสรุปจากผลเหล่านี้ที่ความเข้มข้นของกลูโคสในเลือดในไก่เนื้อลดลงหลังจากที่ในระยะยาวการขนส่งที่ฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว ในทำนองเดียวกัน Pijarska และคณะ (2006) และ Ondrasovicova และคณะ (2008) พบว่าการขนส่งสำหรับระยะเวลานานลดระดับน้ำตาลในไก่เนื้อ ซูซี่และคณะ (2007) รายงานว่าระดับน้ำตาลลดลงในเลือดของไก่ฟ้าหลังขนส่ง 4 ชั่วโมงเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมที่ไม่ได้ส่ง ในทางตรงกันข้าม, Yalçınและคณะ (2004) พบว่าไม่มีผลกระทบของการรักษาก่อนฆ่า (จับลังและการขนส่งเป็นเวลา 1 ชั่วโมง) ในระดับน้ำตาลในเลือดในไก่เนื้อ Delezie และคณะ (2007) ระบุว่า 1.5 ชั่วโมงของการขนส่งในการทดลองของพวกเขาไม่ได้มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญกับความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในเลือดไก่ นอกจากนี้ Savenije และคณะ (2002) และ Ondrasovicova และคณะ (2008) ได้สังเกตเห็นไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในไก่เนื้อส่ง เกี่ยวกับผลกระทบของฤดูกาลมันก็พบผลกระทบค่อนข้างชัดเจนกับความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสในไก่เนื้อในความสัมพันธ์กับอุณหภูมิโดยรอบเพราะค่าค่อนข้างสับสนในบางวิธีการยกระดับทั้งในช่วงฤดูหนาว (ก่อนการขนส่งเท่านั้น) และในฤดูร้อน (หลัง 50 กม ขนส่ง) หลินและคณะ (2006) รายงานว่าความเข้มข้นของน้ำตาลในเลือดไม่ได้เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษาความร้อน Yalçınและคณะ (2004) รายงานว่าระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้นในช่วงฤดูร้อนกว่าฤดูใบไม้ร่วงหลังจาก 1 ชั่วโมงของการขนส่ง ความเครียดขนส่งได้รับรายงานที่จะทำให้เกิดการยกระดับความเข้มข้นของน้ำตาลในเลือดเนื่องจากการสลายไกลโคเจนในตับ (Mayes, 1996).
แลคติกเอนไซม์ dehydrogenase
ไม่มีผลกระทบระยะการเดินทางในความเข้มข้นของนม dehydrogenase ก็พบว่าอุณหภูมิโดยรอบทั้งหมดตรวจสอบ ระดับนม dehydrogenase ลดลงอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มระยะการเดินทางในไก่เนื้อขนส่งในระยะทางทั้งหมดเมื่อเทียบกับไก่เนื้อตัวอย่างก่อนการขนส่งผลนี้มาให้สอดคล้องกับ Koelkebeck และ Odom (1995) และ Kataria และคณะ (2008) ที่รายงานว่าความเข้มข้นของแลคเตทในเลือดอยู่ในระดับสูงสุดหลังการสัมผัสนก (จับลัง, และโหลด) ก่อนการขนส่งตัวเอง ผลลัพธ์เหล่านี้อาจจะเกิดจากกิจกรรมการดิ้นรนของไก่เนื้อในระหว่างการจัดการ อุณหภูมิไม่ได้ส่งผลกระทบต่อระดับของแลคเตทในการศึกษาของเรา ในทำนองเดียวกันซูชีและคณะ (2007) พบว่าไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของอุณหภูมิที่แตกต่างกันกับความเข้มข้นของน้ำนมในไก่ฟ้าทั่วไป.
Heterophil: เม็ดเลือดขาว (H: L) อัตรา
H: L สัดส่วนเพิ่มขึ้นอย่างมากในไก่เนื้อขนส่งในระยะทางทั้งหมดเมื่อเทียบกับไก่เนื้อตัวอย่างก่อนการขนส่ง H: L อัตราส่วนที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงฤดูร้อนในขณะที่ในฤดูหนาวและฤดูใบไม้ร่วงไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ H: อัตราส่วน L ในไก่เนื้อก็พบว่า H: อัตราส่วน L ได้รับการยอมรับในฐานะที่เป็นตัวบ่งชี้ความเครียด (Puvadolpirod และ Thaxton, 2000) โดยทั่วไปสัตว์ตอบสนองต่อการขนส่งความเครียดโดยการเพิ่มจำนวนจากทั้งหมด WBC และเฉพาะเจาะจงประเภทของ WBC (heterophils, eosinophils และเซลล์โมโนนิวเคลียร์) ในการไหลเวียน (Murata et al., 1987) ลดจำนวนเม็ดเลือดขาวพร้อมกับตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของ heterophils ผลในการเพิ่มขึ้นของ H: อัตราส่วน L (Murata และ Hirose, 1991) ซึ่งเป็นดัชนีที่มีความสำคัญของความเครียด การศึกษาก่อนหน้าพบว่า H: (. Kegley et al, 1997 และมิตเชลล์และทเทิล, 1998) อัตราส่วน L ที่เพิ่มขึ้นในการขนส่งสัตว์เครียดรวมถึงสัตว์ปีกแพะและวัว แม้ว่าชุดที่แตกต่างกันของการขนส่งและอุณหภูมิมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ H: อัตราส่วน L ตั้งแต่การขนส่งอีกต่อไปเพิ่มขึ้นในอัตราส่วนที่รายงานโดยคานและคณะ (2000). ฮอร์โมน corticosterone พิจารณาผลของผลกระทบของฤดูกาลของปีในแต่ละเดือนกับความเข้มข้น corticosterone ของไก่เนื้อส่งโรงฆ่าสัตว์ในประเภทระยะทางของแต่ละบุคคลเป็นไปตามผลของการ Terlouw และคณะ (2008) ที่ระบุว่าการจับนกเป็นสาเหตุสำคัญของความเครียดในระหว่างขั้นตอนก่อนการฆ่าที่ระดับ corticosterone เพิ่มขึ้น นอกจากนี้ Nijdam และคณะ (2005) พบว่าการขนส่งของไก่เป็นระยะเวลา 3 ชั่วโมงทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้น corticosterone พลาสม่า ผลลัพธ์ที่ได้อยู่ในข้อตกลงกับ Ondrasovicova และคณะ (2008) ที่รายงานว่าระดับ corticosterone ที่เพิ่มขึ้นในไก่เนื้อหลัง 120 กิโลเมตรของการขนส่งเมื่อเทียบกับ 30 กม. ของการขนส่ง นอกจากนี้ฟรีแมนและคณะ (1984) พบว่าพลาสม่าระดับ corticosterone สูงที่เกิดจากการขนส่งของไก่สำหรับ 2-4 ชั่วโมงและระดับความสูงนี้เป็นที่สูงขึ้นในช่วงฤดูหนาวกว่าในช่วงฤดูร้อน ดันแคน (1989) พบว่านกที่ได้รับการยืดเส้นยืดสายและการขนส่งบนยานพาหนะสำหรับ 40 นาทีมีความเข้มข้น corticosterone พลาสม่าสูงกว่านกที่ได้รับการยืดเส้นยืดสายและโหลดลงรถ แต่ไม่ส่ง ผลกระทบเชิงลบของการตอบสนองต่อความเครียดรวมถึงคุณภาพเนื้อเสื่อมโทรมและมีอัตราการตายสูง (Vecerek et al., 2006 และ Voslarova et al., 2008) เพื่อปรับปรุงคุณภาพเนื้อไก่ก็เป็นสิ่งจำเป็นที่จะตอบสนองความต้องการสำหรับไก่ที่จะกู้คืนก่อนที่จะถูกฆ่า Vosmerova และคณะ (2010) ที่พบในการทดลองของพวกเขาว่าการฟื้นตัวในระยะยาวหลังจากที่การขนส่งเป็นประโยชน์ในการลด corticosterone พลาสม่า คานและคณะ (1997) รายงานว่าไก่ที่เก็บไว้เป็นเวลา 4 ชั่วโมงในที่มืดสถานที่เงียบสงบหลังจากการขนส่งแสดงให้เห็นตอบสนองต่อความเครียดที่ลดลงตามที่ระบุโดยระดับที่ต่ำกว่า corticosterone. โดยสรุปจะเห็นว่าการจัดการก่อนการขนส่งอาจจะเป็นเหตุการณ์ที่เครียดมาก ไก่เนื้อส่งไปโรงฆ่าสัตว์ ดังนั้นเราสามารถสรุปได้ว่าไก่อาจจะเครียดมากขึ้นโดยการขนส่งนานกว่าหนึ่งในระยะสั้น ก็สามารถที่จะคาดการณ์ว่าระยะเวลาการขนส่งระยะสั้นลดลงบางส่วนความเครียดที่เกี่ยวข้องกับการจัดการก่อนที่จะโหลดและการขนส่ง ดังนั้นจึงสรุปได้จากผลการศึกษานี้ที่โรงฆ่าสัตว์จะต้องสร้างรอบฟาร์ม นอกจากนี้เกี่ยวกับอุณหภูมิที่แตกต่างกันก็สามารถสรุปได้ว่าการขนส่งภายใต้เงื่อนไขของอุณหภูมิต่ำเป็นตัวแทนของเหตุการณ์เครียดมากกว่าการขนส่งภายใต้อุณหภูมิปานกลาง (ตั้งแต่วันที่ 20 ° C ถึง 25 ° C)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 1995 ) ยังมีรายงานว่าพลาสมาปริมาณกรดยูริกอยู่ในระดับความร้อนที่เปลี่ยนแปลงโดยเฉียบพลันการ 38 ° C ในการเปรียบเทียบกับการควบคุมอุณหภูมิ 23 ° C ในไก่ไข่ . นอกจากนี้ kataria et al .( 2008 ) ในการศึกษาสภาพแวดล้อมของพวกเขาพบว่าอุณหภูมิต่ำ ( 13 - 16 ° C ) ไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระดับกรดยูริกในอาหารเมื่อเทียบกับอุณหภูมิที่ควบคุม ( 24 - 27 องศา C ) เยลčใน et al . ( 2004 ) พบว่าระดับกรดยูริคในช่วงฤดูร้อนทดลองกว่าในช่วงฤดูใบไม้ร่วงการทดลองหลิน et al .( 2000 ) พบว่า ระดับกรดยูริกได้สูงขึ้นเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้น 10 องศา C ในช่วงระยะเวลาขุนในไก่เนื้อ กลูโคส

สรุปได้จากผลเลือดกลูโคสความเข้มข้นในไก่เนื้อลดลงหลังจากที่ยาวการขนส่งระยะทางในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวนี้ ในทํานองเดียวกัน pijarska et al . ( 2006 ) และ ondrasovicova et al .( 2551 ) พบว่า การขนส่งสำหรับระยะเวลานาน ลดระดับกลูโคสในไก่เนื้อ suchy et al . ( 2007 ) รายงานว่า ระดับกลูโคสในเลือดลดลงของไก่ฟ้าหลังขนส่งเมื่อเทียบกับส่วนใหญ่ไม่ส่งกลุ่ม บนมืออื่น ๆ , เยลčใน et al . ( 2004 ) พบว่าไม่มีผลในการรักษาก่อนฆ่า ( จับแพ็กกิ้ง , ,และขนส่ง 1 H ) ในพลาสมา ระดับกลูโคสในไก่เนื้อ delezie et al . ( 2007 ) ระบุว่า 1.5 ชม. ของการขนส่งในการทดลองของพวกเขาไม่มีผลต่อความเข้มข้นของกลูโคสในพลาสมาของไก่เนื้อ นอกจากนี้ savenije et al . ( 2002 ) และ ondrasovicova et al . ( 2008 ) ได้สังเกตเห็นความแตกต่างในความเข้มข้นของกลูโคสในการขนส่งอาหารเกี่ยวกับอิทธิพลของฤดูกาล พบผลชัดเจนมากกว่าในกลูโคสความเข้มข้นในไก่เนื้อในความสัมพันธ์กับอุณหภูมิแวดล้อมเพราะค่านิยมค่อนข้างลังเลในบางวิธียกระดับทั้งในฤดูหนาว ( ก่อนการขนส่งเท่านั้น ) และในฤดูร้อน ( หลังจาก 50 km จากการขนส่ง ) หลิน et al .( 2006 ) รายงานว่าพลาสมากลูโคสความเข้มข้นไม่ได้เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ โดยการรักษาความร้อน เยลčใน et al . ( 2004 ) รายงานว่า พลาสมากลูโคสสูงในช่วงฤดูร้อนกว่าตกหลังจาก 1 ชั่วโมงของการขนส่ง ความเครียดขนส่งได้รับการรายงานเพื่อให้เกิดการยกระดับความเข้มข้นในพลาสมากลูโคสเนื่องจากการสลายไกลโคเจนในตับ ( เมส
, 1996 )การศึกษาเอนไซม์ dehydrogenase
ไม่เดินทางระยะทางมีผลต่อความเข้มข้นของ lactate dehydrogenase พบทั้งหมดตรวจสอบอุณหภูมิอากาศแวดล้อมการแลกเตตดีไฮโดรจีเนสระดับลดลงอย่างมีนัยสำคัญกับการเดินทางไกลเพิ่มไก่ขนส่งผ่านระยะทางทั้งหมดเมื่อเทียบกับตัวก่อนการขนส่งตัวอย่างผลนี้มา ตาม koelkebeck และโอเดิ่ม ( 1995 ) และ kataria et al . ( 2008 ) ที่รายงานว่า ความเข้มข้นของกรดแลคติกในเลือดมีค่าสูงสุดหลังจากการจัดการนกจับใจ ลัง ,และโหลด ) ก่อนที่จะขนส่งเอง ผลลัพธ์เหล่านี้อาจเกิดจากการต่อสู้ของไก่เนื้อในช่วงกิจกรรมการจัดการ อุณหภูมิไม่มีผลต่อระดับแลคเตทในการศึกษาของเรา ในทํานองเดียวกัน suchy et al . ( 2550 ) พบผลของอุณหภูมิแวดล้อมที่แตกต่างกันและความเข้มข้นในไก่ฟ้าทั่วไป .
heterophil : lymphocyte ( H : L )
1 H :ผมลดลงอย่างมีนัยสำคัญในไก่เนื้อขนส่งผ่านระยะทางทั้งหมดเมื่อเทียบกับไก่ตัวอย่างก่อนการขนส่ง H : L อัตราส่วนที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก ในขณะที่ฤดูร้อนฤดูหนาวและฤดูใบไม้ร่วงไม่มีผลต่อ H : L ) ในไก่เนื้อ พบว่า H : L ) เป็นที่รู้จักในฐานะตัวบ่งชี้ ( puvadolpirod ความเครียด และ thaxton , 2000 ) โดยทั่วไปการขนส่งสัตว์ตอบสนองต่อความเครียด โดยเพิ่มจำนวนเม็ดเลือดขาวทั้งหมด และเฉพาะประเภทของ WBC ( heterophils การพิเคราะห์ และปกติ , เซลล์ ) ในการไหลเวียน ( มุรธา et al . , 1987 ) ลดจำนวนเม็ดเลือดขาว พร้อม ด้วยตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของ heterophils ส่งผลให้เพิ่มขึ้นในอัตราส่วน ( H : L และมุราตะ ฮิโรเซะ , 1991 ) ซึ่งเป็นดัชนีสำคัญของความเครียดการศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า H : L เครียดลดลงในการขนส่งสัตว์รวมถึงสัตว์ปีก แพะ และวัว ( kegley et al . , 1997 &มิทเชลล์ และแคทเติลเวลล์ , 1998 ) แม้ว่าชุดต่างๆของการขนส่งและอุณหภูมิมีผลต่อ H : L อัตราส่วนตั้งแต่อีกต่อไปการขนส่งเพิ่มขึ้น อัตราส่วนที่รายงานโดย kannan et al . ( 2000 )


ฮอร์โมนคอร์ติโคสเตอโรนพิจารณาจากผลฤดูกาลของปีในแต่ละเดือนบนคอร์ติโคสเตอโรนสมาธิตัวขนส่งเพื่อฆ่าในประเภทระยะห่างแต่ละสอดคล้องกับผลของ terlouw et al . ( 2008 ) ที่ระบุว่า นกจับคือ สาเหตุหลักของความเครียดในช่วงก่อนการฆ่ากระบวนการที่เพิ่มระดับคอร์ติโคสเตอโรน . นอกจากนี้nijdam et al . ( 2005 ) พบว่า การขนส่งอาหาร เป็นเวลา 3 ชั่วโมง ทำให้เพิ่มปริมาณคอร์ติโคสเตอโรนในพลาสมา ผลลัพธ์ปัจจุบันอยู่ในข้อตกลงกับ ondrasovicova et al . ( 2008 ) ที่รายงานว่าระดับคอร์ติโคสเตอโรนเพิ่มขึ้นในไก่เนื้อหลัง 120 กม. ขนส่งเมื่อเทียบกับ 30 km ของการขนส่ง นอกจากนี้ ฟรีแมน et al .( 1984 ) ที่พบสูงในระดับคอร์ติโคสเตอโรนที่เกิดจากการขนส่งของไก่กระทงสำหรับ 2 ถึง 4 ชั่วโมง และระดับความสูงนี้พบในฤดูหนาวมากกว่าฤดูร้อน ดันแคน ( 1989 ) พบว่า นกที่มี crated บนยานพาหนะและขนส่ง สำหรับ 40 นาทีมีความเข้มข้นสูงกว่า พลาสม่า คอร์ติโคสเตอโรนมากกว่านกที่ถูกสร้างและโหลดลงบนยานพาหนะแต่ไม่ถูกผลกระทบเชิงลบของความเครียดการตอบสนองรวมถึงการเสื่อมคุณภาพเนื้อและอัตราการตายสูง ( vecerek et al . , 2006 และ voslarova et al . , 2008 ) เพื่อปรับปรุงคุณภาพเนื้อไก่ จะต้องตอบสนองความต้องการไก่ฟื้นตัวก่อนที่จะถูกฆ่า vosmerova et al .( 2010 ) พบว่าในการทดลองของพวกเขาที่ระยะยาวการกู้คืนหลังจากที่การขนส่งเป็นประโยชน์ในการลดคอร์ติโคสเตอโรนในพลาสมา . kannan et al . ( 1997 ) รายงานว่า ไก่ที่ไว้สำหรับ 4 ชั่วโมงในที่มืด เงียบ ๆหลังจากขนส่งให้ลดความเครียดการตอบสนอง , ตามที่ระบุโดยระดับคอร์ติโคสเตอโรนลดลง
สรุปจะเห็นว่าการจัดการก่อนการขนส่งอาจเป็นเหตุการณ์ที่เครียดมากสำหรับไก่เนื้อ ส่งไปโรงฆ่าสัตว์ ดังนั้นเราสามารถสรุปได้ว่า ไก่อาจจะเครียดมากขึ้น โดยการขนส่งยาวนานกว่าสั้น มันสามารถสันนิษฐานว่าระยะเวลาการขนส่งระยะสั้นลดลงบางส่วนของความเครียดที่เกี่ยวข้องกับการจัดการก่อนการโหลดและการขนส่ง ดังนั้นเป็นการสรุปจากผลการศึกษาที่โรงฆ่าสัตว์ต้องสร้างรอบฟาร์ม นอกจากนี้ เกี่ยวกับอุณหภูมิแวดล้อมที่แตกต่างกัน สามารถสรุปได้ว่า การขนส่งภายใต้เงื่อนไขของอุณหภูมิแวดล้อมต่ำ แสดงเหตุการณ์ที่เคร่งเครียดมากกว่าการขนส่งภายใต้อุณหภูมิปานกลาง ( 20 ° C ถึง 25 ° C )