Starch composition and amylose cont

Starch composition and amylose content are shown in Tables 1 and 2. Both rice flours and starches showed high starch content, ranging from 75.8 – 87.8 g/100 g dry sample, as expected of carbohydrate foods. The content of non-resistant starch diminished and that of resistant starch augmented, as expected, along with the addition of maize starch because of its high amylose content (Morita et al., 2007; Srikaeo et al., 2011). The rice starch samples contained higher amounts of RS than the rice flour samples, ranging from 7.98 to 32.90 % and from 7.78 to 31.81 % on a dry basis, respectively. The total starch content generally increased with the addition of maize starch. Amylose content of the maize starch was found to be 76.05 ± 2.76 g/100 g dry sample while rice starches and flours contained 33.77 ± 0.33 and 29.72 ± 3.85 g/100 g dry sample respectively. The amylose content correlated strongly with the RS content and augmented linearly (r2 values of 0.98 – 0.99) with the addition of the maize starch. These suggested that maize starch was suitable for manipulating amylose and RS content in rice flour/starch samples.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์ประกอบของแป้งและอมิแสดงในตาราง 1 และ 2 ทั้งข้าวแป้งและแป้งพบว่าปริมาณแป้งสูง ตั้งแต่ตัวอย่างแห้ง 75.8 – 87.8 กรัม/100 กรัม ความสะอาดของอาหารคาร์โบไฮเดรต เนื้อแป้งไม่ทนลดน้อยลง และเติม เต็มที่ของแป้งทน ตามที่คาดไว้ พร้อมกับการเพิ่มแป้งข้าวโพดเนื่องจากเนื้อหาปริมาณแอมิโลสสูง (โมะริตะ et al. 2007 Srikaeo et al. 2011) ตัวอย่างแป้งข้าวประกอบด้วยปริมาณที่สูงของ RS มากกว่าตัวอย่างแป้งข้าว ถึง 7.98 32.90% และ จาก 7.78 31.81 ร้อยตามแห้ง ตามลำดับ โดยทั่วไปเนื้อหารวมแป้งเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มแป้งข้าวโพด พบเนื้อหาที่เซชันของแป้งข้าวโพดจะ 76.05 ± 2.76 กรัม/100 กรัมแห้งอย่างในขณะที่แป้งข้าว และแป้งอยู่ 33.77 ± 0.33 และ 29.72 ± 3.85 กรัม/100 กรัมแห้งตัวอย่างตามลำดับ อมิเนื้อหามีความสัมพันธ์อย่างยิ่งกับเนื้อหาที่ RS และเติมเต็มเชิงเส้น (ค่า r2 ของ 0.98 – 0.99) ด้วยการเพิ่มแป้งข้าวโพดด้วย เหล่านี้แนะนำว่า เหมาะสำหรับจัดการกับอมิและ RS เนื้อหาในตัวอย่างแป้ง/แป้งข้าวแป้งข้าวโพด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบแป้งและปริมาณอะไมโลจะแสดงในตารางที่ 1 และ 2 ทั้งแป้งข้าวเจ้าและแป้งแสดงให้เห็นว่าปริมาณแป้งสูงตั้งแต่ 75.8-87.8 กรัม / 100 กรัมตัวอย่างแห้งเป็นที่คาดหวังของอาหารคาร์โบไฮเดรต เนื้อหาของแป้งที่ไม่ทนต่อการลดลงและที่ของแป้งทนต่อเติมเป็นไปตามคาดพร้อมด้วยนอกเหนือจากแป้งข้าวโพดเพราะเนื้อหาของอะมิโลสสูงของมัน (โมริตะ et al, 2007;.. Srikaeo et al, 2011) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้แป้งข้าวที่มีปริมาณที่สูงขึ้นของอาร์เอสกว่าตัวอย่างแป้งข้าวตั้งแต่ 7.98-32.90% และ 7.78-31.81% บนพื้นฐานแห้งตามลำดับ เนื้อหาแป้งรวมโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นด้วยนอกเหนือจากแป้งข้าวโพด ปริมาณอะไมโลของแป้งข้าวโพดถูกพบว่าเป็น 76.05 ± 2.76 กรัม / 100 กรัมในขณะที่ตัวอย่างแห้งแป้งข้าวและแป้งที่มีอยู่ 33.77 ± 0.33 และ 29.72 ± 3.85 กรัม / 100 กรัมตัวอย่างแห้งตามลำดับ เนื้อหาอะไมโลสมีความสัมพันธ์อย่างมากกับเนื้อหาที่อาร์เอสและเติมเส้นตรง (ค่า R2 ของ 0.98-0.99) ด้วยนอกเหนือจากแป้งข้าวโพด เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าแป้งข้าวโพดมีความเหมาะสมสำหรับการจัดการอะไมโลสและอาร์เอสเนื้อหาในแป้งข้าว / แป้งตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนผสมแป้งและปริมาณอะไมโลสจะแสดงในตารางที่ 1 และ 2 ทั้งข้าวแป้งและแป้งมีปริมาณแป้งสูงตั้งแต่ 75.8 –สาธารณะกรัม / 100 กรัมแห้งตัวอย่าง สมกับเป็นอาหารประเภทคาร์โบไฮเดรต เนื้อหาของการไม่ป้องกันแป้งลดลงและป้องกันแป้งปริซึม ตามที่คาดไว้ พร้อมกับเติมแป้ง ข้าวโพด เพราะอมิโลสสูง ( โมริตะ et al . , 2007 ; srikaeo et al . , 2011 ) ข้าวแป้งตัวอย่างมีปริมาณสูงกว่าอาร์เอสกว่าแป้งข้าวเจ้า ตัวอย่าง ตั้งแต่ 7.98 เพื่อ 32.90 % และจากการ 31.81 7.78 % บนพื้นฐานแห้ง ตามลำดับ ปริมาณแป้งทั้งหมดโดยทั่วไปเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มข้าวโพดแป้ง ปริมาณอะไมโลสของแป้ง ข้าวโพด พบว่า 76.05 ± 2.76 กรัม / 100 กรัมแห้งในขณะที่ตัวอย่างข้าวแป้งและแป้งที่มีอยู่ 33.77 ± 0.33 และ 29.72 ± 3.85 กรัมต่อ 100 กรัมตัวอย่างแห้ง ตามลำดับ มีปริมาณอะไมโลสมีความสัมพันธ์อย่างมากกับอาร์เอส เนื้อหาและเติมนำ ( R2 เท่ากับ 0.98 และ 0.99 ) กับการเพิ่มของข้าวโพดแป้ง เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าแป้งข้าวโพดเหมาะสมสำหรับจัดการเนื้อหาโลสและ RS ในตัวอย่างแป้ง / แป้งข้าว