2009; Morgan, 2009; Foster, 2007; M

2009; Morgan, 2009; Foster, 2007; Malloy, Sumner, Virani,
& Ferrell, 2007; ChiPPS, 2003; Field & Behrman, 2003).
The WHO amended their 1990 definition of palliative
care and currently defines palliative care as “An approach
that improves the quality of life of patients and their families
facing the problems associated with life-threatening illnesses,
through the prevention and relief of suffering by
means of early identification and impeccable assessment and
treatment of pain and other physical, psychosocial, and
spiritual problems” (WHO Definition of Palliative Care for
Children, 2002).
The AAP put forth the following definition regarding
palliative care for children: “Sensitivity to and respect for the
child's and family's wishes; palliative care includes the
control of pain and other symptoms and addresses the
psychological, social, or spiritual problems of children (and
their families) living with life-threatening or terminally ill
conditions; the goal of palliative care is the achievement of
the best quality of life for patients and their families,
consistent with their values, regardless of the location of the
patient” (AAP, 2000, p. 351).
In addition, the AAP, Committee on Bioethics and
Committee on Hospital Care, AAP (1995) states that
regardless of the prognosis, respect for the child requires
that he or she be given a developmentally appropriate
description of the condition along with the expected burdens
and benefits of available management options while
soliciting and listening to the child's preferences. The
components of palliative care are offered at diagnosis and
continued throughout the course of illness, whether the
outcome is cure or death (Frager, 1997).
The AAP's definitions suggest that pediatric palliative
care be initiated at time of diagnosis of a life-limiting illness
and continue jointly with curative care treatment with the
purpose of enhancing the quality of life, regardless of the
outcome. This concept should not be confused or used
interchangeably with end-of-life care. ACT (2008) defines
end-of-life care as “care that helps those with advanced,
progressive incurable illness to live as well as possible until
they die. It focuses on preparing the individual for an
anticipated death and managing the end stage of the terminal
medical condition. It includes management of pain and other
symptoms as well as provision of psychological, social,
spiritual, and practical support and support for the family into
bereavement” (ACT Children's Palliative Care Definitions
section, 2008). End-of-life care is considered an alternative
to curative treatment, reserved for late in the illness course,
and is concerned with improving the quality of death and
dying process (Meghani, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2009 มอร์แกน 2009 ฟอสเตอร์ 2007 Malloy ซัมเนอร์ Viraniและ Ferrell, 2007 ChiPPS, 2003 ฟิลด์และ Behrman, 2003)คนแก้ไขคำนิยามของปี 1990 ของ palliativeดูแล และขณะนี้กำหนดเป็น "วิธีการรักษาบรรเทาที่ปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยและครอบครัวเผชิญปัญหาที่เกี่ยวข้องกับโรคคุกคามชีวิตป้องกันและบรรเทาทุกข์ของความทุกข์โดยรหัสเริ่มต้นและจากการประเมิน และรักษาอาการปวดและทางกายภาพอื่น ๆ psychosocial และปัญหาทางจิตวิญญาณ" (ซึ่งคำจำกัดความของ Palliative ดูแลเด็ก 2002)AAP ที่นำมานิยามต่อไปนี้เกี่ยวกับบรรเทาสำหรับเด็ก: "ความใวและเคารพการเด็กและครอบครัวปรารถนา รวมถึงการบรรเทาการควบคุมอาการปวด และอาการอื่น ๆ และที่อยู่ปัญหาทางจิตใจ สังคม หรือจิตวิญญาณของเด็ก (และครอบครัว) อาศัยอยู่กับคุก คามชีวิต หรือพฤติกรรมป่วยเงื่อนไข เป้าหมายของการรักษาบรรเทาคือ ความสำเร็จของสุดคุณภาพชีวิตสำหรับผู้ป่วยและครอบครัวสอดคล้องกับค่าของพวกเขา โดยไม่คำนึงถึงตำแหน่งของการผู้ป่วย" (AAP, 2000, p. 351)นอกจากนี้ AAP, Bioethics กรรมการ และคณะกรรมการโรงพยาบาลดูแล AAP (1995) ระบุว่าโดยคาดคะเน เคารพสำหรับเด็กต้องว่า เขาหรือเธอได้รับที่เหมาะสม developmentallyคำอธิบายของเงื่อนไขพร้อมกับภาระที่คาดไว้และผลประโยชน์ของตัวเลือกการจัดการที่ว่างในขณะที่ล่วงละเมิดทางเพศ และการฟังเพื่อกำหนดลักษณะของเด็ก ที่ส่วนประกอบของบรรเทาด้ามที่วินิจฉัย และอย่างต่อเนื่องตลอดหลักสูตรของการเจ็บป่วย ว่าผลที่ได้คือ รักษาหรือตาย (Frager, 1997)คำนิยามของ AAP แนะนำว่า palliative เด็กการดูแลเริ่มต้นในเวลาของการวินิจฉัยโรคที่ชีวิตจำกัดต่อร่วมกับ curative ดูแลรักษาด้วยการวัตถุประสงค์ของการเพิ่มคุณภาพชีวิต ไม่ว่าจะผลที่ได้ของ แนวคิดนี้ไม่ควรจะสับสน หรือใช้สลับกับการดูแลจุดสิ้นสุดของชีวิต กำหนดพระราชบัญญัติ (2008)ดูแลการสิ้นสุดของชีวิตเป็น "ดูแลที่ช่วยให้ผู้ที่มีขั้นสูงเจ็บป่วยนี้ก้าวหน้าอยู่และไปจนถึงพวกเขาตาย เน้นการเตรียมบุคคลในการคาดว่าเสียชีวิตและการจัดการระยะสิ้นสุดของเทอร์มินัลเงื่อนไขทางการแพทย์ มีการจัดการอาการปวดและอื่น ๆอาการรวมของจิตใจ สังคมสนับสนุนทางจิตวิญญาณ และในทางปฏิบัติ และสนับสนุนครอบครัวในbereavement" (เด็กกระทำ Palliative ดูแลข้อกำหนดส่วน 2008) ดูแลจุดสิ้นสุดของชีวิตถือเป็นทางเลือกรักษา curative สำรองสำหรับในหลักสูตรการเจ็บป่วยและเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงคุณภาพของชีวิต และการตาย (Meghani, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2009; มอร์แกน, 2009; ฟอสเตอร์, 2007; ลอย Sumner, Virani,
และเฟอร์เรลล์, 2007; Chipps 2003; & ฟิลด์เบอร์แมน, 2003).
ใครแก้ไขเพิ่มเติม 1990
ความหมายของพวกเขาแบบประคับประคองดูแลและปัจจุบันกำหนดการดูแลแบบประคับประคองเป็น"วิธีการที่ช่วยเพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขาเผชิญกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่คุกคามชีวิต, ผ่านการป้องกันและ บรรเทาความทุกข์ทรมานโดยวิธีการของตัวแรกและการประเมินไร้ที่ติและการรักษาอาการปวดและอื่นๆ ทางกายภาพทางจิตสังคมและปัญหาที่เกิดขึ้นทางจิตวิญญาณ"(WHO ความหมายของการดูแลแบบประคับประคองสำหรับเด็ก, 2002). AAP นำออกมาหมายดังต่อไปเกี่ยวกับการดูแลแบบประคับประคองสำหรับเด็ก: "ความไวและความเคารพต่อเด็กและความปรารถนาของครอบครัว; การดูแลแบบประคับประคองรวมถึงการควบคุมอาการปวดและอาการอื่น ๆ และที่อยู่ทางด้านจิตใจสังคมหรือปัญหาทางจิตวิญญาณของเด็ก(และครอบครัวของพวกเขา) อาศัยอยู่กับอันตรายถึงชีวิตหรือป่วยหนักเงื่อนไข เป้าหมายของการดูแลแบบประคับประคองเป็นความสำเร็จของการมีคุณภาพชีวิตที่ดีที่สุดสำหรับผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขาสอดคล้องกับค่านิยมของพวกเขาโดยไม่คำนึงถึงสถานที่ตั้งของผู้ป่วย"(AAP, 2000, น. 351). นอกจากนี้ AAP คณะกรรมการ ธิคส์และคณะกรรมการโรงพยาบาลดูแลAAP (1995) กล่าวว่าโดยไม่คำนึงถึงการพยากรณ์โรคเคารพเด็กต้องว่าเขาหรือเธอได้รับการพัฒนาที่เหมาะสมรายละเอียดของสภาพพร้อมกับภาระที่คาดหวังและผลประโยชน์ของตัวเลือกการจัดการที่มีอยู่ในขณะที่ผู้ต้องหาและการฟังความต้องการของเด็ก ส่วนประกอบของการดูแลแบบประคับประคองที่มีการเสนอการวินิจฉัยและการอย่างต่อเนื่องตลอดระยะเวลาของการเจ็บป่วยไม่ว่าจะเป็นผลการรักษาหรือการเสียชีวิต(Frager, 1997). คำนิยามของ AAP แนะนำว่าแบบประคับประคองเด็กดูแลจะเริ่มในเวลาของการวินิจฉัยของการเจ็บป่วยชีวิตจำกัดและยังคงร่วมกับการดูแลรักษาทางการแพทย์ที่มีวัตถุประสงค์ในการเสริมสร้างคุณภาพชีวิตที่ดีโดยไม่คำนึงถึงผล แนวคิดนี้ไม่ควรจะสับสนหรือใช้สลับกันได้กับการดูแลปลายของชีวิต ACT (2008) กำหนดดูแลปลายของชีวิตเป็น"การดูแลที่จะช่วยให้ผู้ที่มีขั้นสูงการเจ็บป่วยที่รักษาไม่หายก้าวหน้าที่จะอยู่เป็นไปได้จนกว่าพวกเขาตาย จะมุ่งเน้นการเตรียมความพร้อมของแต่ละบุคคลสำหรับการเสียชีวิตที่คาดการณ์ไว้และการจัดการขั้นตอนท้ายของขั้วเงื่อนไขทางการแพทย์ ซึ่งจะรวมถึงการจัดการความเจ็บปวดและอื่น ๆ ที่มีอาการเช่นเดียวกับการให้ทางจิตวิทยาสังคมจิตวิญญาณและสนับสนุนการปฏิบัติและการสนับสนุนสำหรับครอบครัวเข้าไปในการปลิดชีพ"(ACT เด็กการดูแลแบบประคับประคองนิยามมาตรา2008) การดูแลปลายของชีวิตถือว่าเป็นทางเลือกการรักษาทางการแพทย์, สงวนไว้สำหรับปลายในหลักสูตรการเจ็บป่วยและเป็นกังวลกับการปรับปรุงคุณภาพของการเสียชีวิตและกระบวนการที่กำลังจะตาย(Meghani, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2009 ; มอร์แกน , 2009 ; ฟอสเตอร์ , 2007 ; Malloy ซัมเนอร์ virani
&แฟร์ริล , 2007 ; chipps , 2003 ; สนาม&แบร์เมิน , 2003 ) .
ของปี 1990 ที่แก้ไขเพิ่มเติมคำนิยามของการดูแลแบบประคับประคองและการดูแลแบบประคับประคอง เช่น ขณะนี้กำหนด

" แนวทางที่ช่วยเพิ่มคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยและครอบครัว พวกเขาเผชิญกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับ

โรคที่คุกคามชีวิตผ่านการป้องกันและบรรเทาทุกข์โดยวิธีการระบุและประเมินก่อน

ไร้ที่ติและการรักษาอาการปวดและอื่น ๆ ร่างกาย จิตสังคม และจิตวิญญาณ " (
ปัญหาที่นิยามของการดูแลแบบประคับประคองสำหรับ
เด็ก , 2002 ) .

AAP ออกนิยามเกี่ยวกับการดูแลแบบประคับประคองสำหรับเด็กต่อไปนี้ : " ความไว และ เคารพ
เด็กและครอบครัวปรารถนา ;การดูแลแบบประคับประคองรวมถึง
การควบคุมอาการปวดและอาการอื่น ๆและที่อยู่
ทางจิต ทางสังคม หรือปัญหาทางจิตของเด็ก (
ครอบครัว ) อาศัยอยู่กับชีวิต หรือภาวะเจ็บป่วย
ระยะสุดท้ายแล้ว เป้าหมายของการดูแลแบบประคับประคอง คือ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของ
คุณภาพที่ดีที่สุดของชีวิตสำหรับผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขา ,
สอดคล้องกับค่านิยม ของตนโดยไม่คำนึงถึงสถานที่ตั้งของ
ผู้ป่วย " ( AAP , 2543 , หน้า 351 ) .
นอกจากนี้ AAP ในคณะกรรมาธิการและคณะกรรมการธิค
ดูแลโรงพยาบาล AAP ( 1995 ) ระบุว่า
ไม่ว่าอาการเคารพเด็กต้อง
ที่เขาหรือเธอจะได้รับที่เหมาะสมกับพัฒนาการ
รายละเอียดของเงื่อนไข พร้อมกับคาดว่า ภาระ
และประโยชน์ของตัวเลือกการจัดการใช้ได้ในขณะที่
การรับฟังความต้องการของเด็ก
ส่วนประกอบของการดูแลแบบประคับประคองมีบริการในการวินิจฉัยและ
อย่างต่อเนื่องตลอดหลักสูตรของการเจ็บป่วย ไม่ว่าจะเป็นผลการรักษาหรือความตาย (
frager , 1997 ) .
ของ AAP คำนิยามชี้ให้เห็นว่าเด็กแบบประคับประคอง
ดูแลเป็นผู้ริเริ่มในเวลาที่การวินิจฉัยของชีวิตการเจ็บป่วย
และยังคงร่วมกับการรักษาดูแลรักษาพยาบาลด้วย
วัตถุประสงค์ของการเพิ่มคุณภาพของชีวิตไม่ว่า
ผลลัพธ์ แนวคิดนี้ไม่ควรสับสนหรือใช้
สลับกับการดูแลปลายของชีวิต . พระราชบัญญัติ ( 2008 ) กำหนดเป็น " การดูแลสิ้นสุดของชีวิต

ที่ช่วยให้ผู้ที่มีขั้นสูง ก้าวหน้า โรคที่รักษาไม่หายอยู่เป็นเป็นไปได้จนกว่า
พวกเขาตาย เน้นการเตรียมคนสำหรับ
จากความตายและการจัดการระยะสุดท้ายของ Terminal
อาการ . ซึ่งจะรวมถึงการจัดการความเจ็บปวดและอาการอื่น ๆรวมทั้งการจัด

จิต สังคม จิตวิญญาณ สนับสนุนการปฏิบัติและการสนับสนุนสำหรับครอบครัวใน
เหตุการณ์ " ( พระราชบัญญัติเด็กดูแล palliative คำนิยาม
ส่วน , 2008 ) สิ้นสุดของการดูแลชีวิตถือเป็นทางเลือก
เพื่อแก้รักษาสงวนไว้สำหรับสายในความเจ็บป่วยแน่นอน
และที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงคุณภาพของความตายและ
ขั้นตอนการตาย ( meghani , 2004 )