Scenario adapters were developed ar

Scenario adapters were developed around the idea of components getting in and out of an execution scenario, allowing actions to be executed at these points, therefore, a scenario must define at least two different operations: enter and leave. These actions must take place respectively before and after each of the component’s operation in order to setup the conditions required by the scenario. For example, in a compressed scenario, enter would be responsible to decompress the component’s input data, while leave would compress its outputs. In the software domain, components are objects which communicate using method invocation (considering an OOPbased approach) and the execution of all operations are naturally sequential, so the scenario adapters were originally developed to provide means to just efficiently wrap the method calls to an object with enter and leave operations. However, in the hardware domain, components have input and output signals instead of a method or function interface, and all operations are intrinsically parallel. These different characteristics required some modifications on the original scenario adapter. The new scenario adapter is shown in figure of a scenario adapter. System C defines hardware components by the specialization of the sc_module class. Components communicate using special objects called channels. System C channels can be used to encapsulate complex communication protocols at register transfer or higher levels of abstraction. However, these complex channels lie outside the System C synthesizable subset, so we use only sc_in and sc_out, which define simple input and output ports for components. Methods which implement the component’s behavior must be defined as System C processes. In our examples we use System C clocked threads (SC_CTHREAD), in which all operations are synchronous to a clock signal. The implementation of the Component::controller method in figure 1 shows the common behavior of a SC_CTHREAD. System C wait() statements must be used to synchronize the operations with the clock, in other words, all operations defined between two wait() statements occur in the same clock cycle. Using these constructs, we define each aspect as a single and independent hardware component (Aspect class). Enter and leave operations are defined using a simple handshaking protocol (op_rdy_out and op_req_in signals) to trigger its execution. The remaining input/output ports define which operation are being triggered (this is specific of each aspect).
With this kind of handshaking communication protocol we can produce more reusable components, since the number of clock cycles it requires for each operation is hidden by the protocol, thus making it easier to synchronize component execution with the rest of the design.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อะแดปเตอร์สถานการณ์ได้รับการพัฒนารอบความคิดของคอมโพเนนต์การเข้าและออกจากสถานการณ์การดำเนินการ ให้ดำเนินการให้จุดเหล่านี้ ดังนั้น สถานการณ์ต้องกำหนดกันน้อยสอง: ป้อน และปล่อย การดำเนินการเหล่านี้ต้องทำตามลำดับก่อน และ หลังการดำเนินงานของส่วนประกอบแต่ละเพื่อตั้งค่าเงื่อนไขที่จำเป็นตามสถานการณ์ สำหรับตัวอย่าง ในสถานการณ์ที่บีบอัด ใส่ จะรับผิดชอบเพื่อขยายในขณะลาจะรวมการแสดงผลของข้อมูลป้อนเข้าของส่วนประกอบ ในโดเมนของซอฟต์แวร์ ส่วนประกอบเป็นวัตถุที่สื่อสารโดยใช้เมธอด (พิจารณาวิธีการ OOPbased) และการดำเนินการทั้งหมด เป็นลำดับตามธรรมชาติ ดังนั้นอะแดปเตอร์สถานการณ์เดิมถูกพัฒนาให้หมายถึงการตัดวิธีเรียกวัตถุที่มีการป้อน และปล่อยให้การดำเนินงานได้อย่างมีประสิทธิภาพเพียง อย่างไรก็ตาม ในโดเมนของฮาร์ดแวร์ ส่วนประกอบมีการป้อนข้อมูล และสัญญาณเอาท์พุทแทนวิธีการ หรืออินเทอร์เฟซฟังก์ชัน และการดำเนินงานทั้งหมดจะทำคู่ขนาน ลักษณะต่าง ๆ เหล่านี้จำเป็นต้องปรับเปลี่ยนบางอย่างในตัวปรับต่อสถานการณ์เดิม ตัวปรับต่อสถานการณ์ใหม่จะปรากฏในรูปของตัวปรับต่อสถานการณ์ ระบบ C กำหนดคอมโพเนนต์ของฮาร์ดแวร์ โดยการระบุคลาส sc_module ส่วนสื่อสารใช้วัตถุพิเศษที่เรียกว่าช่อง ช่องระบบ C สามารถใช้โพรโทคอลการสื่อสารที่ซับซ้อนทะเบียนโอนหรือระดับที่สูงขึ้นของ abstraction ซ่อน อย่างไรก็ตาม ช่องเหล่านี้ซับซ้อนอยู่นอกย่อย synthesizable C ระบบ ดังนั้นเราใช้เพียง sc_in และ sc_out ซึ่งกำหนดเข้าง่าย และเอาท์พุทพอร์ตสำหรับคอมโพเนนต์ ต้องกำหนดวิธีการที่ใช้ลักษณะการทำงานของส่วนประกอบเป็นกระบวนการระบบ C ในตัวอย่างของเรา เราใช้ C ระบบตอกบัตรกระทู้ (SC_CTHREAD), ในการดำเนินงานซึ่งทั้งหมดเป็นแบบซิงโครนัสกับสัญญาณนาฬิกา ใช้วิธี Component::controller ในรูปที่ 1 แสดงลักษณะทั่วไปของ SC_CTHREAD ต้องใช้ระบบ C wait() งบเพื่อการดำเนินงานการซิงโครไนส์กับนาฬิกา กล่าว กำหนดระหว่างสอง wait() งบดำเนินการทั้งหมดเกิดขึ้นในวงจรนาฬิกาเดียวกัน เราใช้โครงสร้างเหล่านี้ กำหนดแต่ละด้านเป็นส่วนประกอบเดียว และไม่ขึ้นกับฮาร์ดแวร์ (ด้านชั้น) ป้อน และปล่อยให้การดำเนินงานจะกำหนดโดยใช้โพรโทคอเรื่องทฤษฎี (สัญญาณ op_rdy_out และ op_req_in) เพื่อทริกเกอร์การดำเนินการของการ พอร์ตอินพุต/เอาท์พุตที่เหลือกำหนดการดำเนินการที่ถูกทริกเกอร์ (โดยเฉพาะของแต่ละด้าน)กับชนิดของโพรโทคอลการสื่อสารทฤษฎีนี้ เราสามารถผลิตส่วนประกอบสามารถเพิ่มเติม เนื่องจากจำนวนรอบนาฬิกาที่ต้องการสำหรับแต่ละการดำเนินงานจะถูกซ่อนไว้ โดยโพรโทคอล จึง ทำให้ง่ายต่อการดำเนินการคอมโพเนนต์การซิงโครไนส์กับส่วนเหลือของการออกแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อะแดปเตอร์กรณีที่ได้รับการพัฒนาความคิดขององค์ประกอบที่ได้รับการเข้าและออกจากสถานการณ์การดำเนินการที่ช่วยให้การดำเนินการที่จะดำเนินการในจุดเหล่านี้จึงเป็นสถานการณ์ที่ต้องกำหนดอย่างน้อยสองการดำเนินงานที่แตกต่างกันเข้าและออก การกระทำเหล่านี้จะต้องเกิดขึ้นตามลำดับก่อนและหลังการดำเนินงานแต่ละส่วนประกอบในการสั่งซื้อที่จะติดตั้งเงื่อนไขที่จำเป็นโดยสถานการณ์ ยกตัวอย่างเช่นในสถานการณ์ที่ถูกบีบอัดใส่จะต้องรับผิดชอบเพื่อขยายองค์ประกอบของการป้อนข้อมูลในขณะที่การลาจะบีบอัดเอาท์พุทของ ในโดเมนซอฟต์แวร์ส่วนประกอบเป็นวัตถุที่สื่อสารโดยใช้วิธีการอุทธรณ์ (พิจารณาแนวทาง OOPbased) และการดำเนินการของการดำเนินงานทั้งหมดจะเรียงลำดับตามธรรมชาติดังนั้นอะแดปเตอร์สถานการณ์มีการพัฒนามาเพื่อให้หมายถึงการได้อย่างมีประสิทธิภาพเพียงห่อวิธีการโทรไปยังวัตถุที่มี เข้าและออกจากการดำเนินงาน อย่างไรก็ตามในโดเมนฮาร์ดแวร์ส่วนประกอบมีสัญญาณอินพุทและเอาท์พุทแทนวิธีหรืออินเตอร์เฟซฟังก์ชั่นและการดำเนินการทั้งหมดจะเป็นแนวขนานภายใน ลักษณะที่แตกต่างกันเหล่านี้จำเป็นต้องมีการปรับเปลี่ยนบางอย่างเกี่ยวกับอะแดปเตอร์สถานการณ์เดิม อะแดปเตอร์สถานการณ์ใหม่จะแสดงในรูปของอะแดปเตอร์สถานการณ์ ระบบ C กำหนดส่วนประกอบฮาร์ดแวร์โดยความเชี่ยวชาญของชั้น sc_module ส่วนประกอบสื่อสารโดยใช้วัตถุพิเศษที่เรียกว่าช่อง ช่อง C ระบบสามารถใช้ในการห่อหุ้มโปรโตคอลการสื่อสารที่ซับซ้อนที่รับโอนทะเบียนหรือระดับที่สูงขึ้นของนามธรรม แต่ช่องทางที่ซับซ้อนเหล่านี้อยู่นอกย่อย synthesizable ระบบ C ดังนั้นเราจึงใช้เพียง sc_in และ sc_out ซึ่งกำหนดการป้อนข้อมูลที่ง่ายและพอร์ตออกสำหรับส่วนประกอบ วิธีการที่ใช้ลักษณะการทำงานของส่วนประกอบจะต้องกำหนดเป็นกระบวนการระบบ C ในตัวอย่างของเราที่เราใช้ระบบ C โอเวอร์คล็อกหัวข้อ (SC_CTHREAD) ซึ่งในการดำเนินงานทั้งหมดจะสอดคล้องกับสัญญาณนาฬิกา การดำเนินการตามวิธีการควบคุมส่วนประกอบ :: ในรูปที่ 1 แสดงให้เห็นถึงพฤติกรรมที่พบบ่อยของ SC_CTHREAD ระบบ C รอ () งบจะต้องใช้ในการประสานการดำเนินงานกับนาฬิกาในคำอื่น ๆ , การดำเนินงานทั้งหมดที่กำหนดไว้ระหว่างสองรอ () งบเกิดขึ้นในรอบสัญญาณนาฬิกาเดียวกัน การใช้โครงสร้างเหล่านี้เรากำหนดแต่ละด้านเป็นฮาร์ดแวร์เดียวและเป็นอิสระส่วนประกอบ (ชั้นมุมมอง) เข้าและออกจากการดำเนินงานจะมีการกำหนดโดยใช้โปรโตคอลการจับมือกันง่าย (op_rdy_out และสัญญาณ op_req_in) ที่จะเรียกการดำเนินการ การป้อนข้อมูลที่เหลือ / พอร์ตออกกำหนดว่าการดำเนินการที่ถูกเรียก (นี้เป็นที่เฉพาะเจาะจงของแต่ละด้าน).
กับชนิดของโปรโตคอลการสื่อสารการจับมือกันนี้เราสามารถผลิตชิ้นส่วนนำมาใช้ใหม่มากขึ้นเนื่องจากจำนวนรอบของนาฬิกาจะต้องใช้สำหรับการดำเนินงานแต่ละคนจะถูกซ่อนไว้โดย โปรโตคอลจึงทำให้ง่ายต่อการประสานการดำเนินการกับส่วนที่เหลือองค์ประกอบของการออกแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถานการณ์อะแดปเตอร์ได้รับการพัฒนารอบความคิดของคอมโพเนนต์การเข้าและออกของการสถานการณ์ที่ช่วยให้การกระทำที่จะดำเนินการในจุดเหล่านี้ ดังนั้น สถานการณ์ต้องกำหนดอย่างน้อยสองการดำเนินงานที่แตกต่างกัน : เข้าและออกจาก การกระทำเหล่านี้จะต้องเกิดขึ้นตามลำดับก่อนและหลังแต่ละการทำงานของส่วนประกอบในการติดตั้งเงื่อนไขตามสถานการณ์ตัวอย่างเช่น ในสถานการณ์ที่บีบอัดใส่จะรับผิดชอบการขยายข้อมูลเป็นส่วนประกอบ ในขณะที่ไปจะบีบอัดของเอาท์พุท ในซอฟต์แวร์โดเมน ส่วนประกอบที่เป็นวัตถุ ซึ่งใช้วิธีการสื่อสาร ( พิจารณาวิธีการ oopbased ) และการดำเนินการของการดำเนินการทั้งหมดเป็นแบบธรรมชาติดังนั้นสถานการณ์อะแดปเตอร์ได้รับการพัฒนาเดิมที่จะให้หมายความว่าเพียงแค่มีประสิทธิภาพตัดวิธีเรียกวัตถุที่เข้าและออกจากงาน อย่างไรก็ตาม ใน โดเมน ฮาร์ดแวร์ ชิ้นส่วนมีการเข้าและสัญญาณออกแทนวิธีการหรือฟังก์ชันอินเตอร์เฟซและการดำเนินงานทั้งหมดภายในแบบขนานลักษณะที่แตกต่างกันเหล่านี้ต้องปรับเปลี่ยนบางบนอะแดปเตอร์ ฉากเดิม อะแดปเตอร์สถานการณ์ใหม่ที่แสดงในรูปของภาพอะแดปเตอร์ ระบบ C กำหนดส่วนประกอบฮาร์ดแวร์โดยเฉพาะทางของชั้น sc_module . องค์ประกอบการสื่อสารโดยใช้วัตถุพิเศษเรียกว่าช่องทางระบบ C ช่องสามารถใช้โปรโตคอลการสื่อสารที่ซับซ้อนในการใส่ในแค็ปซูลทะเบียนหรือระดับนามธรรม อย่างไรก็ตาม ช่องทางเหล่านี้ซับซ้อนอยู่ภายนอกระบบ C synthesizable ย่อย ดังนั้น เราจะใช้ และ sc_in sc_out ซึ่งกำหนดเข้าง่ายและเอาท์พุทพอร์ตสำหรับคอมโพเนนต์ วิธีการที่ใช้พฤติกรรมขององค์ประกอบจะต้องกำหนดเป็นระบบ C กระบวนการในตัวอย่างของเราที่เราใช้ระบบ ซี ฟาดหัว หัวข้อ ( sc_cthread ) ซึ่งในการดำเนินการทั้งหมดจะถูกซิงโครเป็นสัญญาณ นาฬิกา . การใช้ส่วนประกอบ : : วิธีการควบคุมในรูปที่ 1 แสดงพฤติกรรมทั่วไปของ sc_cthread . ระบบ C wait() งบที่ต้องใช้ในการประสานการดำเนินงานกับนาฬิกา ในคำอื่น ๆการกำหนดระหว่างสอง wait() งบเกิดขึ้นในรอบสัญญาณนาฬิกาเดียวกัน การใช้โครงสร้างเหล่านี้ เรากำหนดแต่ละด้านเป็นเดี่ยวและส่วนประกอบฮาร์ดแวร์อิสระ ( ด้านคลาส ) เข้าและออกจากการดำเนินงานจะถูกกำหนดโดยใช้โปรโตคอลการจับมือกันธรรมดา ( op_rdy_out และสัญญาณ op_req_in ) เรียกการปฏิบัติของตนที่เหลือพอร์ตอินพุต / เอาต์พุต ซึ่งการกำหนดจะถูกทริกเกอร์ ( นี่เฉพาะของแต่ละด้าน ) .
กับชนิดของโปรโตคอลการสื่อสารทฤษฎีเราสามารถผลิตส่วนประกอบนำมาใช้ใหม่ เนื่องจากจำนวนของรอบนาฬิกามันต้องใช้สำหรับแต่ละงานถูกซ่อนโดยพิธีสาร จึงทำให้ง่ายต่อการประสานการดำเนินการกับองค์ประกอบที่เหลือ
ของการออกแบบ