Fish tanks were all around the big

Fish tanks were all around the big room, two tiers of them on braced shelves, big oblong tanks with metal frames, some with lights over them and some with lights down in them. Water grasses were festooned in careless patterns behind the algaecoated glass and the water held a ghostly greenish light and through the greenish light moved fish of all the colors of rainbow.

There were long slim fish like golden darts and Japanese Veiltails with fantastic trailing tails, and X-ray fish as transparent as colored glass, tiny guppies half an inch long, calico popeyes spotted like a bride's apron, and big lumbering Chinese Moors with telescope eyes, froglike faces and unnecessary fins, waddling through the green water like fat men going to lunch.

Most of the light came from a big sloping skylight. Under the skylight at a bare wooden table a tall gaunt man stood with a squirming red fish in his left hand, and in his right hand a safety-razor blade backed with adhesive tape.

He looked at me from under wide gray eyebrows. His eyes were sunken, colorless, opaque. I went over beside him and looked down at the fish he was holding.

"Fungus?" I asked.

He nodded slowly. "White fungus." He put the fish down on the table and carefully spread its dorsal fin. The fin was ragged and split and the ragged edges had a mossy white color.

"White fungus," he said, "ain't so bad. I'll trim this feller up and he'll be right as rain. What can I do for you, mister?"

I rolled a cigarette around in my fingers and smiled at him.

"Like people," I said. "The fish, I mean. They get things wrong with them."

He held the fish against the wood and trimmed off the ragged part of the fin. He spread the tail and trimmed that. The fish had stopped squirming.

"Some you can cure," he said, "and some you can't. You can't cure swimming-bladder disease, for instance." He glanced up at me. "This don't hurt him, 'case you think it does," he said. "You can shock a fish to death but you can't hurt it like a person."

He put the razor blade down and dipped a cotton swab in some purplish liquid, painted the cut places. Then he dipped a finger in a jar of white vaseline and smeared that over. He dropped the fish in a small tank off to one side of the room. The fish swam around peacefully, quite content.

The gaunt man wiped his hands, sat down at the edge of a bench and stared at me with lifeless eyes. He had been goodlooking once, a long time ago.

"You interested in fish?" he asked. His voice had the quiet careful murmur of the cell block and the exercise yard.

I shook my head. "Not particularly. That was just an excuse. I came a long way to see you, Mister Sype."

He moistened his lips and went on staring at me. When his voice came again it was tired and soft.

"Wallace is the name, mister."

I puffed a smoke ring and poked my finger through it. "For my job it's got to be Sype."

He leaned forward and dropped his hands between his spread bony knees, clasped them together. Big gnarled hands that had done a lot of hard work in their time. His head tipped up at me and his dead eyes were cold under the shaggy brows. But his voice stayed soft.

"Haven't seen a dick in a year. To talk to. What's your lay?"

"Guess," I said.

His voice got still softer. "Listen, dick. I've got a nice home here, quiet. Nobody bothers me any more. Nobody's got a right to. I got a pardon straight from the White House. I've got the fish to play with and a man gets fond of anything he takes care of. I don't owe the world a nickel. I paid up. My wife's got enough dough for us to live on. All I want is to be let alone, dick." He stopped talking, shook his head once. "You can't burn me up-not any more."

I didn't say anything. I smiled a little and watched him.

"Nobody can touch me," he said. "I got a pardon straight from the President's study. I just want to be let alone."

I shook my head and kept on smiling at him. "That's the one thing you can never have-until you give in."

"Listen," he said softly. "You may be new on this case. It's kind of fresh to you. You want to make a rep for yourself. But me, I've had almost twenty years of it, and so have a lot of other people, some of 'em pretty smart people too. They know I don't have nothing that don't belong to me. Never did have. Somebody else got it."

"The mail clerk," I said. "Sure."

"Listen," he said, still softly. "I did my time. I know all the angles. I know they ain't going to stop wondering-long as anybody's alive that remembers. I know they're going to send some punk out once in a while to kind of stir it up. That's okey. No hard feelings. Now what do I do to get you to go home again?"

I shook my head and stared past his shoulder at the fish drifting in their big silent tanks. I felt tired. The quiet of the house made ghosts in my brain, ghosts of a lot of years ago. A train pounding through the darkness, a stick-up hidden in a mail car, a gun flash, a dead clerk on the floor, a silent drop off at some water tank, a man who had kept a secret for nineteen years-almost kept it.

"You made one mistake," I said slowly. "Remember a fellow named Peeler Mardo?"

He lifted his head. I could see him searching in his memory. The name didn't seem to mean anything to him.

"A fellow you knew in Leavenworth," I said. "A little runt that was in there for splitting fwenty-dollar bills and putting phony backs on them."

"Yeah," he said. "I remember."

"You told him you had the pearls," I said.

I could see he didn't believe me. "I must have been kidding him," he said slowly, emptily.

"Maybe. But here's the point. He didn't think so. He was up in this country a while ago with a pal, a guy who called himself Sunset. They saw you somewhere and Peeler recognized you. He got to thinking how he could make himself some jack. But he was a coke hound and he talked in his sleep. A girl got wise and then another girl and a shyster. Peeler got his feet burned and he's dead."

Sype stared at me unblinkingly. The lines at the corners of his mouth deepened.

I waved my cigarette and went On: "We don't know how much he told, but the shyster and a girl are in Olympia. Sunset's in Olympia, only he's dead. They killed him. I wouldn't know if they know where you are or not. But they will sometime, or others like them. You can wear the cops down, if they can't find the pearls and you don't try to sell them. You can wear the insurance company down and even the postal men."

Sype didn't move a muscle. His big knotty hands clenched between his knees didn't move. His dead eyes just stared.

"But you can't wear the chiselers down," I said. "They'll never lay off. There'll always be a couple or three with time enough and money enough and meanness enough to bear down. They'll find out what they want to know some way. They'll snatch your wife or take you out in the woods and give you the works. And you'll have to come through . . . Now I've got a decent, square proposition."

"Which bunch are you?" Sype asked suddenly. "I thought you smelled of dick, but I ain't so sure now."

"Insurance," I said. "Here's the deal. Twenty-five grand reward in all. Five grand to the girl that passed me the info. She got it on the square and she's entitled to that cut. Ten grand to me. I've done all the work and looked into all the guns. Ten grand to you, through me. You couldn't get a nickel direct. Is there anything in it? How does it look?"

"It looks fine," he said gently. "Except for one thing, I don't have no pearls, dick."

I scowled at him. That was my wad. I didn't have any more. I straightened away from the wall and dropped a cigarette end on the wood floor, crushed it out. I turned to go.

He stood up and put a hand out. "Wait a minute," he said gravely, "and I'll prove it to you."

He went across the floor in front of me and out of the room. I stared at the fish and chewed my lip. I heard the sound of a car engine somewhere, not very close. I heard a drawer open and shut, apparently in a nearby room.

Sype came back into the fish room. He had a shiny Colt .45 in his gaunt fist. It looked as long as a man's forearm.

He pointed it at me and said: "I got pearls in this, six of them. Lead pearls. I can comb a fly's whiskers at sixty yards. You ain't no dick. Now get up and blow-and tell your redhot friends I'm ready to shoot their teeth out any day of the week and twice on Sunday."

I didn't move. There was a madness in the man's dead eyes. I didn't dare move.

"That's grandstand stuff," I said slowly. "I can prove I'm a dick. You're an ex-con and it's a felony just having that rod. Put it down and talk sense."

The car I had heard seemed to be stopping outside the house. Brakes whined on drums. Feet clattered, up a walk, up steps. Sudden sharp voices, a caught exclamation.

Sype backed across the room until he was between the table and a big twenty- or thirty-gallon tank. He grinned at me, the wide clear grin of a fighter at bay.

"I see your friends kind of caught up with you," he drawled. "Take your gat out and drop it on the floor while you still got time-and breath."

I didn't move. I looked at the wiry hair above his eyes. I looked into his eyes. I knew if I moved-even to do what he told me-he would shoot.

Steps came up the stairs. They were clogged, shuffling steps, with a hint of struggle in them.

Three people came into the room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถังปลารอบ ๆ ห้อง ระดับสองของพวกเขาบนชั้นวางคร่อมด้วย ถังใหญ่สี่กับเฟรมโลหะ มีไฟเหล่านั้นและไฟลงในน้ำได้ หญ้าน้ำได้ festooned ในรูปแบบสะเพร่าหลังแก้ว algaecoated และน้ำจัดไฟจนน่ากลัว และผ่านแสงจนย้ายปลาทุกสีของสายรุ้งมีปลาบางยาวเช่นปาเป้าทอง และ Veiltails ญี่ปุ่นกับหางต่อท้ายยอดเยี่ยม และเอกซเรย์ปลาโปร่งใสที่กระจกสี guppies เล็ก ๆ ครึ่งนิ้วยาว คาลิโค popeyes ด่างของสาวเอี๊ยม และบิ๊ก lumbering จีนชาวมัวร์กับตากล้องโทรทรรศน์ froglike หน้า และ ครีบไม่จำเป็น waddling ผ่านน้ำสีเขียวเหมือนคนอ้วนไปอาหารกลางวันส่วนใหญ่ของแสงมาจากสกายไลท์ลาดใหญ่ ภายใต้สกายไลท์ที่ตารางไม้เปลือยชายอนต์สูงยืนกับปลาแดง squirming ในมือซ้ายของเขา และมือขวาของเขา ปลอดภัยมีดโกนใบมีดสำรอง ด้วยเทปกาวเขามองที่ฉันอย่างคิ้วสีเทากว้าง ตาของเขาถูกจม ไม่มีสี ทึบแสง ฉันไปกว่าอยู่ข้างเขา และมองลงไปที่ปลาที่เขาได้จับ"เชื้อราหรือไม่" ถามเขาพยักหน้าช้า ๆ "ขาวเห็ดรา" เขาวางปลาลงบนโต๊ะ และระมัดระวังแพร่กระจายของ dorsal fin ในหูไม่เท่ากัน และแบ่ง และขอบ ragged มีสีขาวมอสซี"ขาวเห็ดรา เขากล่าวว่า "ain 't เลว ผมจะตัดแต่ง feller นี้ขึ้น และจะเหมาะสมเป็นฝน ฉันสามารถทำอะไรให้คุณ มิสเตอร์"ม้วนบุหรี่สถานในนิ้วมือของฉัน และยิ้มที่เขา"เช่นคน ฉันกล่าว "ปลา ผมหมายถึง พวกเขาได้สิ่งที่ไม่ถูกต้องกับพวกเขา"เขาจัดปลากับไม้ และตัดบางส่วนของหูที่ลอง เขาแผ่หาง และตัดที่ ปลาได้หยุด squirming"บางคุณสามารถรักษา เขากล่าวว่า "และบางอย่างที่คุณไม่ คุณไม่สามารถรักษาโรคกระเพาะว่ายน้ำ ตัวอย่างการ" เขา glanced ค่าที "นี่อย่าทำร้ายเขา, ' กรณีที่คุณคิดว่า, " เขากล่าวว่า "คุณสามารถช็อคปลาตาย แต่คุณไม่สามารถทำร้ายผู้คน"เขาวางใบมีดโกน และสอดสำลีในน้ำยาบางสีม่วง สีสถานที่ตัด แล้วเขาสอดนิ้วในขวดของวาสลีสีขาว และป้ายที่ผ่าน เขาลดลงปลาในถังขนาดเล็กปิดด้านหนึ่งของห้อง ปลามารถสถานสงบ เนื้อหาค่อนข้างคนอนต์ เช็ดมือนั่งลงม้านั่งริม และจ้องไปที่ฉันกับตา lifeless เขาเคย goodlooking ครั้ง นานมาแล้ว"สนใจในปลา" เขาถาม เสียงของเขามีเสียงฟู่ของระมัดระวังเงียบของบล็อกเซลล์และลานออกกำลังกายผมจับหัวของฉัน "ไม่ได้โดยเฉพาะการ ที่เป็นเพียงข้อแก้ตัว ผมมาทางไปเห็นคุณ มิสเตอร์ Sype "เขา moistened ริมฝีปากของเขา และก็คงจ้องฉัน เมื่อเสียงของเขา อีกมันก็เหนื่อย และอ่อน"Wallace เป็นชื่อ มิสเตอร์"สถาบันแหวนควัน และ poked นิ้วผ่านมัน "สำหรับงานของฉัน มีให้ Sype ด้วย"เขาก็เอนไปข้างหน้า และมือของเขาลดลงระหว่างเข่าของ bony แพร่กระจาย clasped พวกเขากัน มือ gnarled ขนาดใหญ่ที่ทำของหนักทำงานในเวลา ศีรษะก้นที และตาของเขาตายได้เย็นภายใต้ผู้ชมปุย แต่เสียงเขาดีอ่อน"ไม่เห็นกระเจี๊ยวในปี การพูดคุยกับ อะไรคือเลของคุณ"เดา ผมพูดเสียงของเขายังคงนุ่มได้ "ฟัง ดิ๊ก ได้ดีบ้านนี่ เงียบสงบ ไม่มีใครรบกวนฉันอีก ไม่มีใครมีสิทธิที่จะ มีอภัยตรงจากทำเนียบขาว ได้เล่นกับปลา และคนรับชอบอะไรเขาจะดูแล ฉันไม่เป็นนิกเกิลเป็นหนี้โลก ฉันจ่ายค่า ภรรยาก็พอแป้งเราใช้ชีวิตอยู่ ทั้งหมดอยากจะประสา ดิ๊ก" เขาหยุดพูด จับศีรษะครั้ง "คุณไม่สามารถเขียนฉันไม่ขึ้นอีก"ผมไม่ได้พูดอะไร ยิ้มเล็กน้อย และเห็นเขา"ไม่มีใครสามารถสัมผัสฉัน เขากล่าวว่า "ฉันได้นิรโทษกรรมตรงจากการศึกษาของประธานาธิบดี เพียงต้องการให้คนเดียวกัน"ผมจับหัวของฉัน และยังคงยิ้มอยู่ที่เขา "ซึ่งเป็นสิ่งหนึ่งที่คุณไม่มี-จนกว่าคุณให้""ฟัง เขากล่าวเบา ๆ "คุณได้ใหม่ในกรณีนี้ สดของคุณได้ คุณต้องการแทนด้วยตัวคุณเอง แต่ฉัน ฉันเคยเกือบยี่สิบปีของมัน และดังนั้น มีคนอื่น บาง 'em สวยสมาร์ทคนเกินไป พวกเขารู้ว่า ไม่มีอะไรที่ไม่เป็นของฉัน ไม่เคยไม่ได้ คนอื่นได้มัน""จดหมายเสมียน ผมพูด "แน่ใจ""ฟัง เขากล่าว ยังเบา ๆ "ค่ะเวลาของฉัน ฉันรู้ว่ามุมทั้งหมด ฉันรู้ว่า พวกเขา ain't จะหยุด สงสัยยาวใครมีชีวิตที่จดจำ ฉันรู้ว่า พวกเขากำลังจะส่งพังก์บางครั้งในขณะผัดชนิดของค่า ก็เสียดาย ความรู้สึกไม่ฮาร์ดดิสก์ ตอนนี้ ทำเพื่อให้ได้กลับบ้านอีกหรือไม่"ผมจับหัวของฉัน และเริ่มผ่านไหล่เขาที่ปลาลอยเงียบรถถังใหญ่ ผมรู้สึกเหนื่อย เงียบสงบบ้านทำผีในสมองของฉัน ผีของมากของปีที่ผ่านมา รถไฟห้ำผ่านความมืด stick-up ที่ซ่อนอยู่ในรถเมล์ แฟลชปืน เจ้าหน้าที่ที่ตายบนชั้น เงียบปล่อยออกที่บางถังเก็บน้ำ คนที่มีเก็บไว้เป็นความลับสำหรับ nineteen ปีเกือบเก็บมัน"คุณทำผิดหนึ่ง ผมพูดช้า "จำเพื่อนชื่อ Mardo มีดปอกเปลือกหรือไม่"เขายกศีรษะของเขา ฉันได้เห็นเขาค้นหาในหน่วยความจำของเขา ชื่อไม่ได้ดูเหมือนจะ หมายถึง อะไรเขา"เพื่อนคุณรู้ใน Leavenworth ฉันกล่าวว่า "Runt น้อยที่ มีแบ่ง fwenty-ค่าเงินดอลลาร์ และวาง phony หลังนั้น""ใช่ เขากล่าว "ฉันจำ""คุณบอกคุณมีไข่มุก ฉันกล่าวว่าฉันได้เห็นเขาไม่เชื่อฉัน "ฉันต้องมีการล้อเล่นเขา เขาพูดช้า emptily"บางที แต่นี่คือจุด เขาไม่คิดอย่างนั้น เขามีค่าในประเทศขณะที่ผ่านมากับ pal คนที่เรียกตัวเองอาทิตย์ เห็นคุณบาง และมีดปอกเปลือกรู้จักคุณ เขาก็คิดว่า เขาสามารถทำให้ตัวเองบางช่อง แต่เขาเป็นหมาโค้ก และเขาพูดในการนอนหลับของเขา สาวได้ฉลาด และสาวอีกและ shyster ที่ มีดปอกเปลือกได้ย่างเท้าของเขา และเขาจะตาย"Sype จ้องไปที่ฉัน unblinkingly บรรทัดที่มุมปากของเขารายฉัน waved ฉันบุหรี่ และไป: "เราไม่รู้ว่าเขาบอก แต่ที่ shyster และผู้หญิงในโอลิมเปีย ของพระอาทิตย์ในโอลิมเปีย เท่านั้นเขาจะตาย พวกเขาฆ่าเขา ฉันไม่รู้ว่าถ้าพวกเขารู้ว่าที่คุณอยู่ หรือไม่ แต่พวกเขาจะบาง หรือคนอื่น ๆ ชอบค่ะ คุณสามารถสวมใส่ตำรวจที่ลง ถ้าพวกเขาไม่สามารถค้นหาไข่มุก และคุณไม่พยายามที่จะขายได้ คุณสามารถมาสวมบริษัทประกันภัยลง และแม้กระทั่งบุรุษไปรษณีย์"Sype ไม่ย้ายกล้าม มือของเขายากที่แก้ไขใหญ่กัดระหว่างหัวเข่าของเขาไม่ได้ย้าย จ้องตาตายไปเพียง"แต่คุณไม่สวมใส่ chiselers ที่ลง ผมพูด "พวกเขาจะไม่ลอย มีเสมอจะสองหรือสามเวลาพอเงินพอ และ meanness พอหมีลง พวกเขาจะค้นหาสิ่งที่พวกเขาต้องการทราบบางวิธี พวกเขาจะแนภรรยาของคุณ หรือพาคุณออกในป่า และให้คุณทำงาน และคุณจะต้องมาถึง... ตอนนี้ผมได้มีข้อเสนอดี สแควร์""กลุ่มที่เป็นคุณ" Sype ถามทันที "ฉันคิดว่า คุณกลิ่นของดิ๊ก แต่ฉัน ain't เพื่อให้แน่ใจว่าตอนนี้""ประกันภัย ผมพูด "นี่คือข้อตกลง ยี่สิบห้ารางวัลแกรนด์ทั้งหมด แกรนด์ 5 หญิงสาวที่ผ่านฉันข้อมูล เธอมาในสอง และเธอมีสิทธิ์ตัดที่ แกรนด์สิบกับฉัน ฉันได้ทำงานทั้งหมด และมองเป็นปืนทั้งหมด สิบแกรนด์ คุณผ่านฉัน คุณไม่ได้เป็นนิกเกิลโดยตรง มีอะไรในนั้น ไม่ว่าลักษณะหรือไม่""ดูดี เขากล่าวเบา ๆ "ยกเว้นตัวสิ่งเดียว ไม่มีไม่มีไข่มุก ดิ๊ก"ฉัน scowled ที่เขา ที่เป็นของฉัน wad ไม่มีต่อไป ฉัน straightened จากผนัง และทิ้งท้ายบุหรี่บนพื้นไม้ บดมันออกมา ผมเปิดไปเขาลุกขึ้นยืน และทำมือออก "รอสักครู่ เขากล่าวว่า ใกล้ "และฉันจะพิสูจน์ให้คุณ"เขาไปทั่วพื้นด้าน หน้าของฉัน และออกไป นอกห้อง ผมจ้องไปที่ปลา และ chewed ลิของฉัน ผมได้ยินเสียงรถยนต์เครื่องยนต์ไหน ไม่ดี ผมได้ยินลิ้นชักเปิด และ ปิด เห็นได้ชัดในห้องใกล้เคียงSype กลับมาเป็นห้องปลา เขาได้ค้นเงา.45 ในกำปั้นของเขาอนต์ มันดูยาวปลายแขนของคนเขาชี้ที่ฉัน และกล่าวว่า: "ผมไข่มุกนี้ 6 ของพวกเขา นำไข่มุก ฉันสามารถหวีหนวดของแมลงวันที่ 60 หลา คุณ ain't ดิ๊กไม่ ตอนนี้ลุกขึ้น มาเป่า- และบอกเพื่อนของคุณ redhot ฉันพร้อมที่จะยิงการฟันออกวันใด ของสัปดาห์ และสองอาทิตย์ "ไม่ย้ายไม่ ยังมีความบ้าของคนตายตา ไม่ไม่กล้าย้าย"นั่นคือสิ่งที่ grandstand ผมพูดช้า "ฉันสามารถพิสูจน์ฉันกระเจี๊ยว คุณอดีตการติดตั้ง และเป็น felony เพียงมีร็อดนั้น วางมันลง และพูดคุยความรู้สึก"รถผมก็ได้ยินดูเหมือน จะหยุดอยู่บ้าน เบรค whined บนกลอง เท้า clattered ค่าเดิน ขึ้นตอนการ ฉับพลันคมเสียง อัศเจรีย์ caughtSype แอ่นหลังห้องจนระหว่างตารางและถังใหญ่ยี่สิบ - หรือสามสิบแกลลอน เขา grinned ที่ฉัน รอบ ๆ ไร้กว้างชัดเจนของการรบที่อ่าว"เห็นเพื่อนของหางกับคุณ เขา drawled "นำของคุณแกทพ้อยท์ออก และวางบนพื้นในขณะที่คุณยังมีเวลา- และลมหายใจ"ไม่ย้ายไม่ ผมมองที่ผม wiry เหนือตา ผมมองเข้าไปในตาของเขา ผมรู้ว่า ถ้าผมย้ายแม้แต่ทำ สิ่งที่เขาบอกผมเขาจะยิงตอนขึ้นบันไดมา พวกเขาถูกอุดตัน ขั้นตอน มีคำแนะนำของการต่อสู้ในการสลับสามคนมาในห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถังปลาอยู่ทั่วห้องใหญ่สองชั้นของพวกเขาบนชั้นวางค้ำยันถังเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดใหญ่ที่มีกรอบโลหะบางคนที่มีไฟเหนือพวกเขาและบางส่วนที่มีไฟลงในพวกเขา หญ้าน้ำถูกประดับในรูปแบบประมาทอยู่เบื้องหลังกระจก algaecoated และน้ำจัดแสงสีเขียวที่น่ากลัวและผ่านไฟเขียวย้ายปลาทุกสีรุ้ง. มีปลาบางยาวเช่นปาเป้าสีทองและ Veiltails ญี่ปุ่นมีหางที่ยอดเยี่ยมต่อท้ายได้และ ปลา X-ray เป็นโปร่งใสเป็นกระจกสี, ปลาหางนกยูงขนาดเล็กครึ่งนิ้วยาว Popeyes ผ้าดิบด่างเช่นผ้ากันเปื้อนของเจ้าสาวและใหญ่ป่าไม้ทุ่งจีนด้วยตาของกล้องโทรทรรศน์ใบหน้า froglike และครีบที่ไม่จำเป็นเดินเตาะแตะผ่านน้ำสีเขียวเหมือนผู้ชายไขมันไป อาหารกลางวัน. ส่วนใหญ่ของแสงที่มาจากสกายไลท์ลาดใหญ่ ภายใต้สกายไลท์อยู่ที่โต๊ะไม้เปลือยคนผอมแห้งสูงยืนอยู่กับปลาสีแดงดิ้นอยู่ในมือซ้ายของเขาและในมือข้างขวาของเขาใบมีดโกนความปลอดภัยได้รับการสนับสนุนด้วยเทปกาว. เขามองมาที่ฉันจากใต้คิ้วสีเทากว้าง ดวงตาของเขาถูกจมไม่มีสีขุ่น ฉันเดินไปข้างเขาและมองลงไปที่ปลาเขาถือ. "เชื้อรา" ฉันถาม. เขาพยักหน้าอย่างช้าๆ "เชื้อราสีขาว." เขาใส่ปลาลงบนโต๊ะและระมัดระวังการแพร่กระจายครีบหลังของมัน ครีบเป็นมอมแมมและแยกและขอบหยักมีสีขาวที่ปกคลุมด้วยมอ. "เชื้อราสีขาว," เขากล่าวว่า "จะไม่เลวร้าย. ฉันจะตัดรถนี้ขึ้นและเขาจะได้รับสิทธิเป็นฝน. สิ่งที่ฉันสามารถ ทำเพื่อคุณนาย? " ฉันรีดบุหรี่รอบในมือของฉันและยิ้มให้เขา. "เหมือนคน" ผมพูด "ปลาผมหมายถึง. พวกเขาได้รับสิ่งที่ผิดปกติกับพวกเขา." เขาถือปลากับไม้และตัดออกจากส่วนที่ขาดของครีบ เขากระจายหางและตัดที่ ปลาได้หยุดดิ้น. "บางอย่างที่คุณสามารถรักษา" เขากล่าว "และบางอย่างที่คุณไม่สามารถ. คุณไม่สามารถรักษาโรคกระเพาะปัสสาวะว่ายน้ำเช่น." เขามองมาที่ฉัน "นี่ไม่ได้ทำร้ายเขาว่า 'กรณีที่คุณคิดว่ามันไม่" เขากล่าว "คุณสามารถช็อตปลาตาย แต่คุณไม่สามารถทำร้ายมันเหมือนคน." เขาใส่ใบมีดโกนลงและจุ่มสำลีในบางของเหลวสีม่วงทาสีสถานที่ตัด จากนั้นเขาก็เอานิ้วจุ่มในโถของวาสลีนสีขาวและป้ายว่ากว่า เขาลดลงปลาในถังขนาดเล็กออกไปด้านใดด้านหนึ่งของห้อง ปลาว่ายไปรอบ ๆ อย่างสงบเนื้อหาค่อนข้าง. คนผอมแห้งเช็ดมือของเขานั่งลงที่ขอบของม้านั่งและจ้องที่ผมด้วยสายตาที่ไม่มีชีวิตชีวา เขาได้รับการ goodlooking ครั้งเดียวเป็นเวลานานมาแล้ว. "คุณมีความสนใจในปลา?" เขาถาม เสียงของเขามีบ่นระมัดระวังที่เงียบสงบของบล็อกเซลล์และลานออกกำลังกาย. ผมสั่นหัวของฉัน "ไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง. นั่นเป็นเพียงข้ออ้าง. ฉันมาเป็นทางยาวที่จะเห็นคุณนาย Sype." เขาชุบริมฝีปากของเขาและเดินตรงไปที่จ้องมองมาที่ฉัน เมื่อเสียงของเขามาอีกครั้งมันก็เหนื่อยและอ่อนนุ่ม. "วอลเลซเป็นชื่อ, นาย." ผมพองแหวนควันและแหย่นิ้วของฉันผ่านมัน "สำหรับงานของฉันมันก็เป็น Sype." เขาโน้มตัวไปข้างหน้าและลดลงในมือของเขาระหว่างหัวเข่ากระดูกของเขาแพร่กระจายประสานเข้าด้วยกัน มือเป็นปุ่มปมใหญ่ที่ได้ทำมากของการทำงานอย่างหนักในเวลาของพวกเขา ศีรษะของเขาขึ้นที่ปลายผมและดวงตาของเขาตายเป็นเย็นภายใต้คิ้วขนปุย แต่เสียงของเขาอยู่นุ่ม. "ยังไม่ได้เห็นในปีที่กระเจี๊ยว. ในการพูดคุยกับ. อะไรนอนของคุณหรือไม่" "เดา" ฉันกล่าว. เสียงของเขายังคงมีความอ่อนนุ่ม "ฟังกระเจี๊ยว. ฉันมีบ้านที่ดีที่นี่เงียบสงบ. ไม่มีใครรบกวนจิตใจผมมาก ๆ . ไม่มีใครมีสิทธิที่จะ. ผมได้รับการให้อภัยตรงจากทำเนียบขาว. ฉันมีปลาที่จะเล่นกับและมนุษย์ ได้รับความรักอะไรที่เขาจะดูแล. ฉันไม่ได้เป็นหนี้โลกนิกเกิล. ฉันจ่ายเงินขึ้น. ภรรยาของผมก็มีแป้งพอสำหรับเราที่จะอยู่บน. ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือการที่จะปล่อยให้อยู่คนเดียวกระเจี๊ยว. " เขาหยุดพูดส่ายหัวของเขาอีกครั้ง "คุณไม่สามารถเผาผลาญฉันขึ้นไม่ได้อีก." ผมไม่ได้พูดอะไร ฉันยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ และดูเขา. "ไม่มีใครสามารถแตะต้องฉัน" เขากล่าว "ผมได้รับการให้อภัยตรงจากการศึกษาของประธานาธิบดี. ฉันเพียงแค่ต้องการที่จะให้คนเดียว." ผมสั่นหัวของฉันและเก็บไว้ในรอยยิ้มของเขา "นั่นคือสิ่งหนึ่งที่คุณไม่สามารถมี-จนกว่าคุณจะให้ใน." "ฟัง" เขาพูดเบา ๆ "คุณอาจจะใหม่ในกรณีนี้. เป็นชนิดของความสดใหม่ให้กับคุณ. คุณต้องการให้ตัวแทนสำหรับตัวคุณเอง. แต่ผมเคยเกือบยี่สิบปีของมันและเพื่อให้มีจำนวนมากของคนอื่น ๆ บางส่วนของ ' em คนฉลาดสวยเกินไป. พวกเขารู้ว่าผมไม่ได้มีอะไรที่ไม่ได้เป็นของฉัน. ไม่เคยมี. คนอื่นได้มัน. " "พนักงานล์" ผมพูด "แน่นอน." "ฟัง" เขากล่าวว่ายังคงเบา ๆ "ฉันไม่ได้เวลาของฉัน. ฉันรู้ว่าทุกมุม. ฉันรู้ว่าพวกเขาจะไม่หยุดสงสัยยาวเป็นใครยังมีชีวิตอยู่ที่จำได้. ฉันรู้ว่าพวกเขากำลังจะส่งพังก์บางส่วนออกครั้งในขณะที่ชนิดของคนมัน ขึ้น. ที่ดีแล้ว. ไม่มีความรู้สึกยาก. ตอนนี้สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรเพื่อให้คุณได้รับที่จะกลับบ้านอีกครั้งหรือไม่ " ผมสั่นหัวของฉันและจ้องมองผ่านไหล่ของเขาที่ปลาลอยในถังเงียบของพวกเขาขนาดใหญ่ ฉันรู้สึกเหนื่อย ที่เงียบสงบของบ้านที่ทำผีในสมองของฉัน, ผีของมากของปีที่ผ่านมา รถไฟห้ำหั่นผ่านความมืด, ซ่อนติดขึ้นมาในรถเมล, แฟลชปืนเสมียนตายบนพื้นลดลงเงียบลงที่ถังน้ำบางคนที่ได้เก็บเป็นความลับสำหรับสิบเก้าปีเกือบเก็บไว้ มัน. "คุณทำผิดพลาด" ฉันบอกว่าช้า "จำได้ว่าเพื่อนชื่อปอก Mardo?" เขายกศีรษะของเขา ฉันจะได้เห็นเขาค้นหาในความทรงจำของเขา ชื่อไม่ได้ดูเหมือนจะมีความหมายอะไรกับเขา. "เพื่อนคุณรู้ว่าใน Leavenworth" ผมพูด "แคระเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อยู่ในมีค่าแยก fwenty ดอลลาร์และวางหลังปลอมที่พวกเขา." "ใช่" เขากล่าว "ผมจำได้ว่า." "คุณบอกเขาว่าคุณมีไข่มุก" ผมพูด. ฉันจะได้เห็นเขาไม่เชื่อฉัน "ฉันจะต้องได้รับการล้อเล่นกับเขา" เขากล่าวอย่างช้าๆ emptily. "บางที. แต่นี่คือจุด. เขาไม่ได้คิดอย่างนั้น. เขาเพิ่มขึ้นในประเทศนี้ขณะที่ผ่านมากับเพื่อนคนที่เรียกตัวเองว่าซันเซ็ท พวกเขาเห็นคุณที่ไหนสักแห่งที่ได้รับการยอมรับและปอกคุณ. เขาได้ไปคิดว่าเขาจะทำให้ตัวเองแจ็คบาง. แต่เขาก็หมาโค้กและเขาพูดคุยในการนอนหลับของเขา. สาวได้อย่างชาญฉลาดและจากนั้นผู้หญิงคนอื่นและ shyster. ปอกมีเท้าของเขา เผาและเขาตาย. " Sype จ้องที่ผม unblinkingly เส้นที่มุมปากของเขาลึก. ฉันโบกมือบุหรี่ของฉันและไปเกี่ยวกับ: "เราไม่ได้รู้ว่าเขาบอก แต่ shyster และหญิงสาวอยู่ในโอลิมเปียซันเซ็ทในโอลิมเปียเดียวที่เขาตายพวกเขาฆ่าเขา.. . ฉันจะไม่ทราบว่าพวกเขารู้ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนหรือไม่. แต่พวกเขาจะบางครั้งหรืออื่น ๆ เช่นพวกเขา. คุณสามารถสวมใส่ตำรวจลงหากพวกเขาไม่สามารถหาไข่มุกและคุณไม่ได้พยายามที่จะขายพวกเขา คุณสามารถสวมใส่ บริษัท ประกันภัยลงและแม้กระทั่งผู้ชายไปรษณีย์. " Sype ไม่ได้ย้ายกล้ามเนื้อ มือเป็นปุ่มปมของเขาใหญ่ clenched ระหว่างหัวเข่าของเขาไม่ได้ย้าย ดวงตาของเขาตายเพียงแค่จ้องมอง. "แต่คุณไม่สามารถสวมใส่ chiselers ลง" ผมพูด "พวกเขาจะไม่เลิก. มีมักจะคู่หรือสามที่มีเวลามากพอและมีเงินมากพอและถ่อยพอที่จะแบกลง. พวกเขาจะได้พบกับสิ่งที่พวกเขาต้องการที่จะรู้วิธีการบางอย่าง. พวกเขาจะฉวยภรรยาของคุณหรือ นำคุณออกในป่าและให้คุณทำงาน. และคุณจะต้องผ่านเข้ามา... ตอนนี้ผมได้มีดีเรื่องตาราง. " "ซึ่งพวง are you?" Sype ถามอย่างกระทันหัน "ผมคิดว่าคุณมีกลิ่นของกระเจี๊ยว แต่ผมไม่แน่ใจว่าในขณะนี้." "ประกันภัย" ผมพูด "นี่คือการจัดการ. ยี่สิบห้ารางวัลที่ยิ่งใหญ่ในทุก. ห้าที่ยิ่งใหญ่กับผู้หญิงที่ผ่านไปฉันข้อมูล. เธอได้บนตารางและเธอมีสิทธิ์ที่จะว่าตัด. สิบแกรนด์กับผม. ผมได้ทำทุกการทำงานและ มองเข้าไปในปืน. สิบแกรนด์ให้คุณผ่านฉัน. คุณอาจจะไม่ได้รับนิกเกิลโดยตรง. มีอะไรในมันได้หรือไม่อย่างไรมอง? " "มันดูดี" เขากล่าวเบา ๆ "ยกเว้นสิ่งหนึ่งที่ผมไม่ได้มีไข่มุกไม่มีกระเจี๊ยว." ฉัน scowled ไปที่เขา นั่นคือปึกของฉัน ฉันไม่ได้มีการเพิ่มเติมใด ๆ ฉันตรงออกจากผนังและลดลงปลายบุหรี่บนพื้นไม้บดมันออกมา ผมหันไป. เขายืนขึ้นและนำมือออก "รอนาที" เขากล่าวเคร่งขรึม "และฉันจะพิสูจน์ให้คุณ." เขาเดินบนพื้นด้านหน้าของฉันและออกจากห้อง ผมจ้องที่ปลาและเคี้ยวปากของฉัน ผมได้ยินเสียงของเครื่องยนต์รถบางได้อย่างใกล้ชิด ผมได้ยินลิ้นชักเปิดและปิดได้ชัดในห้องใกล้เคียง. Sype กลับเข้ามาในห้องปลา เขามีม้าเงา 0.45 ในกำปั้นผอมแห้งของเขา มันดูตราบใดที่ปลายแขนของมนุษย์. เขาชี้มาที่ผมและพูดว่า:.... "ผมได้รับไข่มุกในเรื่องนี้หกของพวกเขานำไข่มุกฉันสามารถหวีเคราบินที่หกสิบหลาคุณไม่กระเจี๊ยวไม่มีขณะนี้ได้รับ และเป่าและบอกเพื่อนของคุณ REDHOT ฉันพร้อมที่จะยิงฟันของพวกเขาออกมาวันใดวันหนึ่งของสัปดาห์และครั้งที่สองเมื่อวันอาทิตย์. " ผมไม่ได้ย้าย มีความบ้าในมนุษย์ตาตายเป็น ผมไม่กล้าย้าย. "นั่นคือสิ่งที่อัฒจรรย์" ผมบอกว่าช้า "ผมสามารถพิสูจน์ได้ว่าฉันกระเจี๊ยว. คุณอดีตนักโทษและเป็นความผิดทางอาญาที่มีเพียงคันที่. ใส่มันลงและพูดคุยความรู้สึก." รถผมเคยได้ยินดูเหมือนจะหยุดอยู่นอกบ้าน เบรกบ่นอู้อี้บนกลอง ฟุต clattered, ขึ้นเดินขึ้นบันได เสียงคมชัดฉับพลันตกใจจับ. Sype ได้รับการสนับสนุนในห้องพักจนกระทั่งเขาอายุระหว่างตารางและขนาดใหญ่หรือยี่สิบสามสิบถังแกลลอน เขายิ้มที่ผมเย็นชาชัดเจนกว้างของเครื่องบินรบที่อ่าว. "ผมเห็นเพื่อนของคุณชนิดของจมอยู่กับคุณ" เขา drawled "พา Gat ของคุณออกและวางไว้บนพื้นในขณะที่คุณยังคงมีเวลาและลมหายใจ." ผมไม่ได้ย้าย ผมมองที่ผมแกร่งเหนือตาของเขา ผมมองเข้าไปในดวงตาของเขา ผมรู้ว่าถ้าผมย้ายแม้จะทำในสิ่งที่เขาบอกผมว่าเขาจะยิง. ขั้นตอนมาขึ้นบันได พวกเขาได้รับการอุดตันขั้นตอนสับกับคำใบ้ของการต่อสู้ในพวกเขา. สามคนเข้ามาในห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถังปลาทั้งหมดไปรอบ ๆห้องใหญ่ 2 ชั้นของพวกเขาสำหรับชั้น ใหญ่รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า รถถัง กับ กรอบโลหะบางด้วยไฟเหนือพวกเขา และบางคนที่มีไฟลงไปในนั้น น้ำหญ้าเป็น festooned ในรูปแบบประมาทหลัง algaecoated แก้วและน้ำจัดแสงเขียวๆ เป็นผี และ ผ่านแสงเขียวๆ ย้ายปลาของสีทั้งหมดของรุ้ง

มีบางยาว ปลาชอบปาเป้าสีทองและ veiltails ญี่ปุ่นกับมหัศจรรย์ที่หางและเอ็กซ์เรย์ปลาโปร่งใสคล้ายแก้วสี เล็กปลาหางนกยูงนะครึ่งนิ้วยาวผ้าดิบโปปิเยสด่างเหมือนผ้ากันเปื้อนของเจ้าสาว และการทำป่าไม้จีนชาวมัวร์ด้วยกล้องโทรทรรศน์ตา , ใบหน้า froglike และไม่จำเป็น ครีบ waddling ผ่านสีเขียว น้ำชอบผู้ชายอ้วน

ไปกินมื้อเที่ยงที่สุดของแสงมาจากใหญ่ลาด skylight . ตามข้างบนที่ถือไม้ โต๊ะสูง ดวงตาชายยืนอยู่กับ squirming ปลาสีแดงในมือซ้าย และมือขวาของเขามีความปลอดภัย ใบมีดโกน การสนับสนุนด้วยเทปกาว .

เค้ามองฉันจากใต้คิ้วสีเทา กว้าง ตาโบ๋ ไม่มีสี สีขาวขุ่น ฉันไปอยู่ข้างเขา และก้มลงมองปลาที่เขาถืออยู่

" เชื้อรา ?" ฉันถาม เขาพยักหน้าช้า ๆ

" เชื้อราสีขาว . " เขาวางปลาลงบนโต๊ะ และค่อย ๆแพร่กระจายของกระโดง ครีบเป็นรุ่งริ่งและแยกและขอบขรุขระมีสีสาหร่ายทะเลสีขาว

" เชื้อราขาว " เขากล่าวว่า " ก็ไม่ได้เลวร้ายนัก ฉันจะตัดผู้ชายนี้ขึ้น และเขาจะถูกฝน อะไรที่ฉันสามารถทำเพื่อคุณ ?

ผมม้วนบุหรี่อยู่ในมือและยิ้มให้เขา

" เหมือนคน" ผมบอกว่า " . ปลาที่ผมหมายถึง พวกเขาได้รับสิ่งที่ผิดปกติกับพวกเขา . "

เขาถือปลากับไม้และตัดปิดเลอะเทอะ ส่วนของครีบ เขาแผ่หางและตัดที่ ปลาหยุดดิ้นได้แล้ว

" ท่านสามารถรักษา " เขากล่าว " และบางส่วนไม่ได้ รักษาโรคกระเพาะ เช่น ว่ายน้ำ เขาชำเลืองขึ้นสบตาฉัน นี้ไม่ได้ทำให้เขาเจ็บ ' ถ้าคุณคิดว่ามันไม่ " เขากล่าว" คุณสามารถช็อตปลา ตาย แต่คุณไม่สามารถทำให้มันเหมือนคน "

เขาวางมีดลงและจุ่มผ้าฝ้ายบางม่วงเหลว , ตัดที่ทาสี จากนั้นเขาก็สอดนิ้วในขวดของวาสลีนสีขาว ละเลงที่มากกว่า เขาทิ้งปลาในถังขนาดเล็กออกด้านหนึ่งของห้อง ปลาว่ายน้ำรอบ ๆสงบ เนื้อหาค่อนข้าง

ชายซูบผอมเช็ดมือของเขา