Previous Chapter Next ChapterChapte

Previous Chapter Next Chapter
Chapter 129: Li Clan Patriarch!

It was impossible to see clearly just how many of the green tentacles shot forth. They were fast, and within the blink of an eye were nearly one hundred meters away from Meng Hao. It seemed as if they would cross the space in an instant. But just then, the mastiff let out a roar and flew up.

Its fifteen-meter-long frame flickered as it shot to defend Meng Hao. A booming sound began to ring out, louder than the thunder, shaking the entire world. A blood-colored glow emanated out from the mastiff, slamming into the incoming tentacles. A shaking boom filled the air, which lasted for the space of about ten breaths. Then, one by one, the tentacles disintegrated into a green mist, which spread all about.

The mastiff appeared tired, but it looked down and let out a roar nonetheless. It moved to the side, and Meng Hao emerged unscathed. He pet the mastiff’s head, then continued on toward the ancient temple.

They shot forward at high speed, man and dog together.

When they were about six hundred meters from the temple, the green mist created by the disintegration of the tentacles suddenly started moving. It began to coagulate, and then, in the blink of an eye, transformed into a gigantic mist sphere, directly in Meng Hao’s path.

The mist roiled, emitting a rumbling sound as it gradually formed into the shape of a head. It was green colored and illusory, with glowing eyes. It opened its mouth, and more mist poured out. This mist was filled with mist horses, which flew in a beeline toward Meng Hao and the mastiff.

As they approached, Meng Hao’s eyes narrowed. He lifted his right hand and waved it in a gesture that only he could recognize as some type of sealing incantation. Then, he pushed his hand down onto the mastiff.

When the seal mark dropped onto the mastiff, a crimson glow began to emanate out. It contained an icy coldness that froze everything it touched! The flying mist horses were instantly sealed up!

The arms below, the faces, the sludge, everything was frozen.

If he didn’t acquire the Legacy, then Meng Hao shouldn’t be able to use this technique outside of this world, because he wouldn’t have the Blood Divinity with him. But having received the Legacy of the Eighth Demon Sealing Hex, he was familiar with sealing techniques. This new technique was relatively powerful, and Meng Hao had the feeling that with sufficient research, he could probably use it even without the Blood Divinity, were he at the proper level.

As the crimson glow swept out, sealing everything, Meng Hao continued to shoot forward. Avoiding the gigantic head, he and the mastiff sped on toward the ancient temple.

Just as it seemed they would be able to approach it successfully, an imminent sense of life-and-death danger rose up from within Meng Hao. Suddenly, the mastiff, its body trembling, grabbed his clothes in its mouth and pulled him back.

A boom resounded out as a massive sword blade nearly three meters thick, swung down right in front of Meng Hao. It stabbed into the ground, sending out massive tremors. A massive fissure spread out; at the same time, the ice seal began to split up. In an instant, everything had returned to its normal state.

The massive sword, which moments ago had been floating in mid-air, was being held by the statue which stood outside the temple.

Its descending attack had caused Meng Hao to cough up a mouthful of blood. His face was pale as the mastiff dragged him back. As they retreated, the gigantic statue suddenly seemed to come to life. It slowly lowered its head, and its gaze fell upon Meng Hao. A difficult to describe pressure suddenly enveloped him, filling him with icy cold. It was as if the thing’s gaze could see the deepest secrets within him.

As this happened, the arms in the ooze no longer stretched out. Instead, they slowly sucked back into the sludge, as if the statue filled them with dread. The green mist head floating in the air lowered its gaze, seemingly paying respects to the statue.

The thunder and lightning in the sky, however, grew more intense. They focused on the statue, crashing onto its surface, as if the Heavens wanted the statue to crumble.

Next to Meng Hao, the mastiff trembled and stretched out prone, as if the statue’s existence was a force that could not be resisted.

“Tribulation Lightning has fallen for countless years. Even though it is THIS matrix, even though I am not HIM, you still try to destroy my spirit…? Screw off!”

The statue lifted its right hand and snapped its fingers together. An enormous boom filled the air, and the statue’s hand seemed to become like a black hole. The lightning quivered, then began to condense together and then collapse into countless arcs of electricity which then disappeared.

In an instant… the sky became completely devoid of lightning. Everything was quiet. The ground quivered, and the countless figures within the sludge trembled. The floating mist head bowed even low

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้านี้บทต่อไปบทที่ 129: Li แคลนพระก็เข้าไปถ่ายอย่างชัดเจนเพียงจำนวนหนวดสีเขียวไว้ พวกเขาได้อย่างรวดเร็ว และภายในพริบตาได้เกือบหนึ่งร้อยเมตรจากเฮาเมง ดูเหมือนว่า พวกเขาจะข้ามพื้นที่ในทันที แต่แล้ว กาแฟที่ให้ออกเป็นเสียงคำราม และบินขึ้นสิบห้าเมตรยาวโครงกรอบ flickered มันยิงเพื่อปกป้องเมงเฮา เสียงเฟื่องฟูเริ่มแหวน ดังกว่าฟ้า เขย่าโลก เรืองแสงสีเลือดเล็ดลอดออกมาจากกาแฟ มัดเป็นหนวดขาออก บูมสั่นแบบเติมอากาศ ซึ่งกินเวลาสำหรับพื้นที่ของลมหายใจประมาณสิบ จากนั้น หนึ่ง หนวดชำรุดทรุดโทรมเข้าไปในหมอกสีเขียว ซึ่งกระจายทั้งหมดเกี่ยวกับกาแฟที่ปรากฏเหนื่อย แต่มันมองลงไป และให้ออกเป็นเสียงคำรามกระนั้น มันย้ายไปด้านข้าง และเมงเฮาโผล่ออกมาปราศจากอันตราย เขาสัตว์เลี้ยงหัวของกาแฟ แล้วต่อบนไปทางวัดโบราณพวกเขายิงไปข้างหน้า ด้วยความเร็วสูง คน และสุนัขด้วยกันเมื่อประมาณหกร้อยเมตรจากวัด ละอองสีเขียวที่สร้างขึ้น โดยการสลายตัวของหนวดก็เริ่มเคลื่อนไหว มันเริ่มแข็งตัว แล้ว ในพริบตา กลายเป็นทรงกลมขนาดใหญ่หมอก โดยตรงในเส้นทางเมงเฮาทะเลหมอก roiled เปล่งเสียงร้อง ตามมันค่อย ๆ เกิดขึ้นเป็นรูปร่างของหัว สีเขียวสี และ จริง กับดวงตาได้ มันเปิดปาก และหมอกเพิ่มเติมเทออกมา หมอกนี้ก็เต็มไป ด้วยหมอกม้า ซึ่งบินในเดินตรงไปทางเมงเฮาและกาแฟขณะที่พวกเขาเข้า ตาเมงเฮา narrowed เขายกมือขวาของเขา และโบกในท่าทางที่เพียงเขาสามารถจดจำเป็นบางชนิดปิดผนึกปลุกเสก จากนั้น เขาผลักมือของเขาลงบนกาแฟเมื่อเครื่องหมายตราลดลงบนกาแฟ การเรืองแสงเข้มเริ่มโชยมาออก มันอยู่ที่ความหนาวเย็นเป็นน้ำแข็งที่แช่แข็งทุกอย่างที่มันสัมผัส ม้าหมอกบินได้รับการผนึกขึ้นทันทีแขนด้านล่าง ใบหน้า ตะกอน ทุกอย่างที่ถูกแช่แข็งถ้าเขาไม่ได้รับมรดก แล้วเมงเฮาจะไม่สามารถใช้เทคนิคนี้นอกโลกนี้ เพราะเขาจะไม่มีเทพเลือดกับเขา แต่ได้รับมรดกของหกเหลี่ยมปิดผนึกปีศาจแปด เขาก็คุ้นเคยกับเทคนิคการปิดผนึก เทคนิคใหม่นี้ค่อนข้างมีประสิทธิภาพ และเมงเฮามีความรู้สึกว่า มีงานวิจัยเพียงพอ เขาอาจอาจใช้แม้จะไม่ มีเทพเลือด เขาในระดับที่เหมาะสมเป็นเรืองแสงเข้มกวาดออก ปิดผนึกทุกอย่าง เฮาเมงยังคงยิงไปข้างหน้า หลีกเลี่ยงหัวยักษ์ เขาและกาแฟเร่งความเร็วบนไปทางวัดโบราณเหมือนดูเหมือนว่าพวกเขาจะสามารถเข้าใกล้เสร็จเรียบร้อย ความรู้สึกที่ชัดเจนของอันตราย life-and-death ลุกขึ้นจากภายในเฮาเมง ทันใดนั้น กาแฟ ร่างกายสั่น คว้าเสื้อผ้าของเขาในปากของเขา และดึงเขากลับบูมเป็น resounded ออกเป็นใบมีดดาบขนาดใหญ่เกือบ 3 เมตร หนาก้นลงด้านหน้าเฮาเมง มันแทงลงในดิน ส่งแรงสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ รอยแยกขนาดใหญ่บนกางออก ในเวลาเดียวกัน ตราน้ำแข็งเริ่มร้าว ในทันที ทุกสิ่งที่ได้กลับไปอยู่ในสถานะปกติดาบใหญ่ ซึ่งช่วงเวลาที่ผ่านมามีการลอยกลางอากาศ ถูกจัดขึ้น โดยรูปปั้นที่ยืนอยู่ด้านนอกวัดโจมตีความเรียงได้เกิดเฮาเมงกระแอมขึ้นคำหนึ่งของเลือด ใบหน้าของเขาก็ซีดเป็นกาแฟที่ลากเขากลับ ตามที่พวกเขาสภาพระส่ำ รูปปั้นยักษ์ก็ดูเหมือนจะ มีชีวิต มันค่อย ๆ ลดลงหัวของมัน และจ้องมองมันอยู่กับเฮาเมง ยากจะอธิบายความดันก็ห่อหุ้มเขา เขาบรรจุพร้อมน้ำแข็งเย็น มันก็เป็นสิ่งมองเห็นความลับที่ลึกที่สุดภายในเขาเช่นนี้เกิดขึ้น แขนใน ooze ยืดออกไม่ แทน พวกเขาค่อย ๆ ดูดไปตะกอน รูปปั้นอุด ด้วยกลัวว่า หัวเขียวหมอกที่ลอยอยู่ในอากาศลดลงการจ้องมอง ดูเหมือนว่าจะจ่ายเงินเพื่อรูปปั้นฟ้าร้องและฟ้าผ่าในท้องฟ้า อย่างไรก็ตาม ขึ้นรุนแรงมากขึ้น พวกเขาเน้นรูปปั้น ล้มลงบนพื้นผิวของมัน ว่าสวรรค์ต้องปั้นยุ่ยถัดจากเมงเฮา กาแฟที่ trembled และยืดออก prone กับว่าการดำรงอยู่ของรูปปั้น แรงที่ไม่ได้ถูกต่อต้าน"ฟ้าผ่ายุทธการปีนับไม่ถ้วนความทุกข์ยาก แม้จะเป็นเมทริกซ์นี้ แม้ว่าฉันไม่เขา คุณยังคงพยายามที่จะทำลายจิตวิญญาณของฉัน... น็อตปิด"รูปปั้นยกมือขวาของ และจัดชิดนิ้วด้วยกัน บูมมีขนาดใหญ่เต็มไปด้วยอากาศ และมือของรูปปั้นที่ดูเหมือนจะ เป็นเหมือนหลุมดำ ฟ้าผ่า quivered จาก นั้นก็เริ่มบีบกัน จากนั้น ยุบไปนับไม่ถ้วนอาร์คไฟฟ้าที่หายไปแล้วในทันที...ท้องฟ้ากลายเป็นสมบูรณ์ไร้ฟ้าผ่า ทุกอย่างก็เงียบสงบ พื้นดิน quivered และ trembled ตัวเลขที่นับไม่ถ้วนภายในตะกอน หัวหมอกลอยลงต่ำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนหน้านี้บทบทต่อไป
บทที่ 129: หลี่แซ่สังฆราชมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นได้อย่างชัดเจนเพียงวิธีการหลายของหนวดสีเขียวยิงออกมา พวกเขาได้อย่างรวดเร็วและภายในพริบตาอยู่ห่างจากเม้งเฮาเกือบหนึ่งร้อยเมตร มันดูเหมือนว่าพวกเขาจะข้ามพื้นที่ในทันที แต่เพียงแค่นั้น Mastiff ให้ออกแผดเสียงและบินขึ้น. กรอบสิบห้าเมตรยาวมัน flickered ขณะที่มันยิงเพื่อปกป้องเม้งเฮา เสียงดังสนั่นเริ่มแหวนออกมาดังกว่าฟ้าร้องเขย่าโลกทั้งโลก เรืองแสงสีเลือดเล็ดลอดออกมาจากสุนัขพันธุ์หนึ่งที่พุ่งเข้าใส่หนวดเข้ามา บูมสั่นที่เต็มไปด้วยอากาศซึ่งกินเวลานานพื้นที่ประมาณสิบลมหายใจ จากนั้นหนึ่งโดยหนึ่งหนวดชำรุดทรุดโทรมเป็นหมอกสีเขียวซึ่งแพร่กระจายข้อมูลเกี่ยวกับ. สุนัขพันธุ์หนึ่งปรากฏเหนื่อย แต่มันมองลงไปและปล่อยให้ออกมาแผดเสียงกระนั้น มันย้ายไปอยู่ด้านข้างและเม้งเฮาโผล่ออกมาได้รับบาดเจ็บ เขาสัตว์หัว Mastiff ที่แล้วต่อไปยังวัดโบราณ. พวกเขายิงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุนัขและมนุษย์ด้วยกัน. เมื่อพวกเขามาจากวัดประมาณหกร้อยเมตรหมอกสีเขียวที่สร้างขึ้นโดยการสลายตัวของหนวดก็เริ่มเคลื่อน . มันเริ่มจะแข็งตัวและจากนั้นในพริบตากลายเป็นทรงกลมขนาดยักษ์หมอกโดยตรงในเส้นทางของเม้งเฮา. หมอก roiled เปล่งเสียงดังก้องในขณะที่มันค่อยๆก่อตัวเป็นรูปร่างของหัวที่ มันเป็นสีเขียวและเหลวไหลด้วยดวงตาที่เร่าร้อน มันอ้าปากและหมอกมากขึ้นเทออก มีหมอกบางในนี้ก็เต็มไปด้วยหมอกม้าซึ่งบินในเส้นตรงไปยังเม้ง Hao และสุนัขพันธุ์ได้. ขณะที่พวกเขาเดินเข้ามาใกล้ตาเม้งเฮาส์ลดลง เขายกมือขวาของเขาและแกว่งไปแกว่งมาในท่าทางที่เดียวที่เขาสามารถรับรู้เป็นประเภทของการปิดผนึกคาถาบาง จากนั้นเขาผลักมือของเขาลงบน Mastiff ได้. เมื่อเครื่องหมายตราประทับลงบน Mastiff ที่เรืองแสงสีแดงเข้มเริ่มที่จะออกมาจาก มันบรรจุเย็นน้ำแข็งที่แช่แข็งทุกอย่างที่มันสัมผัส! บินม้าหมอกถูกปิดผนึกทันทีขึ้น! แขนด้านล่างใบหน้าตะกอนทุกอย่างถูกแช่แข็ง. ถ้าเขาไม่ได้รับมรดกแล้วเม้ง Hao ไม่ควรจะสามารถใช้เทคนิคนี้นอกจากโลกนี้เพราะ เขาจะได้ไม่ต้องเทพเลือดกับเขา แต่ที่ได้รับมรดกของแปดปีศาจซีล Hex เขาก็คุ้นเคยกับเทคนิคการปิดผนึก เทคนิคใหม่นี้ค่อนข้างมีประสิทธิภาพและเม้งเฮามีความรู้สึกว่ากับการวิจัยเพียงพอเขาอาจจะสามารถใช้มันได้โดยไม่ต้องศักดิ์เลือดเป็นเขาในระดับที่เหมาะสม. ในฐานะที่เรืองแสงสีแดงเข้มกวาดออกปิดผนึกทุกอย่างเม้งเฮายังคง ยิงไปข้างหน้า หลีกเลี่ยงหัวขนาดใหญ่และเขา Mastiff เร่งบนไปทางวัดโบราณ. เช่นเดียวกับที่มันดูเหมือนพวกเขาจะสามารถที่จะเข้าใกล้มันประสบความสำเร็จ, ความรู้สึกที่ใกล้เข้ามาถึงอันตรายต่อชีวิตและความตายลุกขึ้นจากภายในเม้งเฮา ทันใดนั้น Mastiff สั่นร่างกายคว้าเสื้อผ้าของเขาในปากของมันและดึงเขากลับมา. บูมดังก้องออกเป็นใบมีดดาบขนาดใหญ่เกือบสามเมตรหนาเหวี่ยงลงตรงหน้าของเม้งเฮา มันแทงลงไปที่พื้นส่งแรงสั่นสะเทือนขนาดใหญ่ รอยแยกขนาดใหญ่กระจายออก; ในเวลาเดียวกันประทับตราน้ำแข็งเริ่มที่จะแยก ในทันทีทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพปกติ. ดาบขนาดใหญ่ซึ่งช่วงเวลาที่ผ่านมาได้รับการลอยอยู่กลางอากาศได้ถูกจัดขึ้นโดยรูปปั้นที่ยืนอยู่นอกพระวิหาร. โจมตี Descending มันได้ก่อให้เกิดเม้งเฮาไอขึ้น คำหนึ่งของเลือด ใบหน้าของเขาซีดเป็นสุนัขพันธุ์หนึ่งลากเขากลับมา ขณะที่พวกเขาถอยรูปปั้นขนาดยักษ์จู่ ๆ ก็ดูเหมือนจะเข้ามาในชีวิต มันช้าลดลงหัวของมันและสายตาของมันลดลงเมื่อเม้งเฮา ยากที่จะอธิบายความดันจู่ ๆ เขาห่อหุ้มบรรจุเขาด้วยน้ำแข็งเย็น มันเป็นเหมือนกับว่าสิ่งที่สายตาจะได้เห็นความลับที่ลึกที่สุดอยู่ภายในตัวเขา. เช่นนี้เกิดขึ้นในอ้อมแขนหนักไม่ยืดออก แต่พวกเขาช้าดูดกลับเข้าไปในตะกอนราวกับรูปปั้นที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวพวกเขา หัวหมอกสีเขียวลอยอยู่ในอากาศลดลงจ้องมองมันดูเหมือนจะจ่ายเงินให้เคารพรูปปั้น. ฟ้าร้องและฟ้าผ่าในท้องฟ้า แต่ขยายตัวรุนแรงมากขึ้น พวกเขามุ่งเน้นไปที่รูปปั้นกระแทกลงบนพื้นผิวของมันราวกับสวรรค์ต้องการรูปปั้นจะแตกสลาย. ถัดไปเพื่อเม้งเฮา Mastiff ก็ตัวสั่นและยืดออกได้ง่ายเช่นถ้าการดำรงอยู่ของรูปปั้นเป็นแรงที่ไม่สามารถต่อต้านได้. "ความทุกข์ยากลำบาก สายฟ้าได้ลดลงสำหรับปีที่ผ่านมานับไม่ถ้วน แม้ว่าจะเป็นเมทริกซ์นี้แม้ว่าผมไม่ได้เขาคุณยังคงพยายามที่จะทำลายจิตวิญญาณของฉัน ... ? สกรูออก! " รูปปั้นยกมือข้างขวาและ snapped นิ้วมือของตนร่วมกัน บูมมหาศาลที่เต็มไปด้วยอากาศและมือของรูปปั้นดูเหมือนจะกลายเป็นเหมือนหลุมดำ ฟ้าผ่าก็สั่นแล้วเริ่มที่จะรวมตัวเข้าด้วยกันและจากนั้นก็พังครืนลงมาโค้งนับไม่ถ้วนของการผลิตไฟฟ้าที่หายไปแล้ว. ในทันที ... ท้องฟ้ากลายเป็นสมบูรณ์ไร้ฟ้าผ่า ทุกอย่างก็สงบเงียบ พื้นดินสั่นและตัวเลขที่นับไม่ถ้วนภายในตะกอนกลัวจนตัวสั่น หัวหมอกลอยโค้งคำนับต่ำแม้กระทั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้าบทบทถัดไปตอนที่ 129 : ลี้ตระกูลประมุข !มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นชัดเจนว่าหลายของหนวดสีเขียวที่ยิงออกมา พวกเขาได้อย่างรวดเร็วภายในพริบตาเกือบหนึ่งร้อยเมตรจากเมิ่งเฮ่า ดูเหมือนว่าพวกเขาจะข้ามพื้นที่ในทันที แต่แล้ว , Mastiff ออกมาคำรามและบินขึ้นของเครื่องวัด 15 ยาวกรอบริบหรี่ลงเป็นยิงเพื่อปกป้อง เมิ่งฮ่าว เสียงที่ดังสนั่นก็เริ่มดังขึ้นมา ดังกว่าเสียงฟ้าร้องสะเทือนไปทั้งโลก เลือดเรืองแสง emanated จาก Mastiff สี , slamming เป็นหนวดที่เข้ามา เขย่าบูมเติมอากาศ ซึ่งกินเวลาประมาณสิบครั้ง . แล้วหนึ่งโดยหนึ่งหนวด สลายกลายเป็นหมอกสีเขียว ซึ่งกระจายไปทุกเรื่องพระชื่อดังปรากฏเหนื่อย แต่มันมองลงและปล่อยออกมาคำรามกระนั้น มันย้ายไปด้านข้าง และเมิ่งฮ่าวโผล่ออกมาปราศจากอันตราย เขา สัตว์เลี้ยงของสุนัขพันธุ์หนึ่งหัว แล้วต่อไปทางวัดโบราณพวกเขายิงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง มนุษย์และสุนัขด้วยกันเมื่อพวกเขามีประมาณหกร้อยเมตรจากวัดสีเขียวหมอกที่สร้างขึ้นโดยการสลายตัวของหนวดก็เริ่มเคลื่อนไหว มันเริ่มแข็งตัว จากนั้น ในชั่วพริบตา แปลงร่างเป็นหมอกทรงกลมขนาดยักษ์ , โดยตรงใน เหม็ง เฮาเส้นทางหมอกทอยเต๋า , เปล่งเสียงดังก้อง เสียงมันค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเป็นรูปร่างของหัว มันเป็นสีเขียวสีและลวงตากับดวงตาที่เร่าร้อน . มันอ้าปากและหมอกมากกว่าเท . หมอกนี้เต็มไปด้วยหมอกม้าซึ่งบินเป็นเส้นตรงต่อเมิ่งฮ่าวและ Mastiff .ขณะที่พวกเขาเดินเข้ามา คือ เหม็ง เฮาตาลดลง เขายกพระหัตถ์ขวา และโบกมันในท่าทางที่เขาจะจำได้เป็นบางชนิดของคาถาปิดผนึก แล้วเขาก็ผลักมือของเขาลงบน Mastiff .เมื่อประทับตราเครื่องหมายหล่นลงบน Mastiff , เรืองแสงสีแดงเริ่มไหลออกมา มันมีความเย็นที่แช่แข็งทุกอย่างเป็นน้ําแข็งสัมผัส ! บินหมอกม้าถูกผนึกขึ้น !แขนด้านล่าง , ใบหน้า , กากตะกอน , ทุกอย่างถูกแช่แข็งถ้าเขาไม่ได้รับมรดกแล้ว เมิ่งฮ่าวไม่ควรใช้เทคนิคนี้อยู่ในโลกนี้ เพราะเขาไม่ได้มีสายเลือดเทพด้วย แต่ได้รับมรดกแห่งปีศาจแปด hex ซีล เขาคุ้นเคยกับเทคนิคดังกล่าว เทคนิคใหม่นี้ที่มีประสิทธิภาพ ค่อนข้าง และ เมิ่งฮ่าวมีความรู้สึกว่างานวิจัยที่เพียงพอ เขาอาจจะใช้มันได้โดยไม่มีเลือดเทพ เขาอยู่ในระดับที่เหมาะสมเป็นเรืองแสงสีแดงเข้มกวาดออก ทุกอย่างซีล เมิ่งฮ่าวยังคงยิงต่อไป หลีกเลี่ยงหัวยักษ์ เขาและ Mastiff เร่งบนทางวัดโบราณเพียงแค่มันดูเหมือนพวกเขาจะสามารถเข้าถึงมันได้สำเร็จ ความรู้สึกขของชีวิตและความตายอันตรายลุกขึ้นจากภายใน เมิ่งฮ่าว ทันใดนั้น , Mastiff , ร่างกายสั่นเทาคว้าเสื้อผ้าของเขาในปากของมันและดึงเขากลับมาบูมถ่ายทอดออกมาเป็นใบดาบขนาดใหญ่เกือบสามเมตร หนาเหวี่ยงลงตรงหน้า เมิ่งฮ่าว มันแทงลงไปในดิน ส่งขนาดใหญ่สั่น . มีรอยแยกขนาดใหญ่ที่แผ่ออกมา ในเวลาเดียวกัน , ผนึกน้ำแข็งเริ่มแตก ในทันที ทุกอย่างกลับสู่สภาพปกติดาบใหญ่ ซึ่งช่วงเวลาที่ผ่านมาได้ลอยอยู่กลางอากาศ ถูกจัดขึ้นโดยรูปปั้นที่ยืนอยู่นอกวิหารมันลงมาโจมตีทำให้ เมิ่งฮ่าวกระแอมขึ้นเป็นหยดเลือด ใบหน้าของเขาซีดเป็น Mastiff ลากเขากลับมา ขณะที่พวกเขา retreated , รูปปั้นยักษ์ก็เหมือนมีชีวิต มันค่อยๆลดลง หัวของมัน และสายตาก็ตกมา เมิ่งฮ่าว ยากที่จะอธิบาย ความดันก็คลุมเขา เติมเต็มเขาด้วยน้ำแข็งเย็น มันเหมือนกับสิ่งที่สายตามองเห็นความลับที่ลึกที่สุดในตัวเขาแล้วเช่นนี้เกิดขึ้น , แขนในไหลเยิ้มไม่เหยียดออก แทน พวกเขาค่อยๆ ดูดกลับเข้าไปในตะกอน ราวกับรูปปั้นที่เต็มไปด้วยความกลัว หัวหมอกสีเขียวที่ลอยอยู่ในอากาศลดลงของสายตา ดูเหมือนต้องมากราบไหว้ รูปปั้นฟ้าร้องและฟ้าผ่าในท้องฟ้า แต่เติบโตที่รุนแรงมากขึ้น พวกเขามุ่งเน้นไปที่รูปปั้น กระแทกลงบนพื้นผิว เช่น ถ้าสวรรค์ต้องการให้รูปปั้นล่มสลายต่อไปเมิง Hao , Mastiff สั่นสะท้านและยืดออกได้ง่าย เช่น ถ้าการดำรงอยู่ของรูปปั้น เป็นแรงที่ไม่อาจจะต่อต้าน" ความทุกข์ฟ้าผ่าได้ลดลงหลายปี ถึงแม้ว่ามันเป็นเมทริกซ์นี้ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ใช่เขา เธอยังคงพยายามที่จะทำลายจิตวิญญาณของฉัน . . . ? ถอยไป ! "รูปปั้นหน้ามือขวาและ snapped นิ้วมือของด้วยกัน มีตูมใหญ่ที่เต็มไปอากาศและมือของรูปปั้นที่ดูเหมือนจะกลายเป็นหลุมดำ สายฟ้า quivered แล้วเริ่มรวมตัวเข้าด้วยกันแล้วยุบเป็นส่วนโค้งของกระแสไฟฟ้าซึ่งนับไม่ถ้วนแล้วหายตัวไปในทันที . . . . . . . ท้องฟ้าก็ปราศจากการฟ้าผ่า ทุกอย่างก็เงียบ พื้น quivered และนับไม่ถ้วนตัวเลขในตะกอนสั่นสะท้าน การ floatin