From lax safety standards, ineffect

From lax safety standards, ineffective police, and drunk driving, operating a vehicle on the streets of Vietnam is a hazardous enterprise. People are now taking matters into their own hands.
In Vietnam outbreaks of cholera, dengue fever or hand, foot and mouth disease are not uncommon. Last year hand, foot and mouth epidemics killed hundreds of children. Yet there is another not so obvious killer in Vietnam: driving. Often called the “hidden epidemic,” it is an increasingly serious problem with deadly consequences.

Traffic accidents are a serious problem here in Vietnam. Some 95 percent of registered vehicles are motorbikes or scooters. Vietnam’s rapid economic development over the past few decades has meant roads and traffic policing have not kept pace with the growing number of vehicles on the road.

The nation has a very high traffic death toll rate, though just exactly how many traffic-related deaths there are is difficult to know as reliable data remains scarce. The Ministry of Public Security reported over 11,000 deaths in 2010; but the Ministry of Health registry – usually collected via the hospital system — lists 15,464 deaths. Yet these numbers may, in actuality, grossly understate the extent of the problem. Indeed, some sources believe that official data underestimates the number of traffic deaths by as many as 30%.

There have been some efforts to improve safety – albeit with mixed results. For example, in 2007 a helmet law was introduced for government officials and expanded to include the public at large in early 2008. Similar laws had been tried before, however, with little impact.  Motorcycle drivers simply carried on as usual and there was little government enforcement.  Also, children under the age of 14 were exempt from the law. Most of the helmets that are available in the country are made of cheap, low quality plastic that don’t offer adequate protection.

Jonathan Passmore of the World Health Organization in Hanoi has worked for years on traffic safety issues in Vietnam. He estimates that 80 percent of helmets fail to meet national quality standards.

“Due to a lack of information in official data sources that don’t identify the road user type of the deceased, we have not yet been able to quantify the impact of the 2007 helmet law on deaths and injuries in motorcycle riders and passengers,” Passmore told The Diplomat via email.

Nonetheless, Passmore does posit that there is a possible link between the law coming into effect and the small drop in traffic-related deaths in recent years. He also holds out hope that better data will be forthcoming later this year.

However helmet laws won’t fix all the traffic problems in the country. An additional problem, for example, is the poor performance of the traffic police who are better known for issuing on-the-spot informal fines then regulating traffic in any systematic and effective manner. Not only does this make the police unpopular among the public, but, knowing the sorry state of law enforcement, many drivers feel free to disregard traffic rules altogether. It’s not uncommon, for example, for drivers to leisurely cruise down one-way streets going the wrong way.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากมาตรฐานความปลอดภัยทแลกซ์ ตำรวจไม่มีประสิทธิภาพ และเมาขับรถ ทำยานพาหนะบนท้องถนนของเวียดนามเป็นองค์กรที่เป็นอันตราย คนตอนนี้จะมีเรื่องในมือของตนเองในเวียดนามการแพร่ระบาดของอหิวาตกโรค ไข้ หรือมือ โรคปากและเท้าจะไม่ใช่ ปีมือ เท้า และปากโรคระบาดตายของเด็ก ยังมีปืนอื่นไม่ชัดเจนดังนั้นในเวียดนาม: ขับรถ มักเรียกว่า "โรคระบาดซ่อน" มันจะมีปัญหาร้ายแรงมากขึ้น มีผลกระทบร้ายแรงอุบัติเหตุจราจรเป็นปัญหาร้ายแรงที่นี่ในเวียดนาม ร้อยละ 95 บางคันจดทะเบียนเป็นรถมอเตอร์ไซด์หรือสกูตเตอร์ พัฒนาเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วของเวียดนามผ่านมาหลายทศวรรษได้หมายถึง ถนนและการจราจรมากกว่าการรักษาได้ไม่เก็บก้าว ด้วยจำนวนยานพาหนะบนท้องถนนเพิ่มขึ้นประเทศมีอัตราตายโทรจราจรสูงมาก แม้เพียงว่าการจราจรที่เกี่ยวข้องเสียชีวิตมีเป็นยากที่จะรู้ว่าเป็นข้อมูลที่เชื่อถือได้ยังคงขาดแคลน กระทรวงของสาธารณะความปลอดภัยรายงานการเสียชีวิตกว่า 11000 2010 แต่รีจิสทรีกระทรวงสุขภาพ – มักจะถูกรวบรวมผ่านระบบโรงพยาบาล — รายการ 15,464 ตาย แต่ ตัวเลขเหล่านี้อาจ ใน actuality, grossly understate ขอบเขตของปัญหา แน่นอน บางแหล่งเชื่อว่า ข้อมูลที่ทาง underestimates หมายจราจรตายเป็น 30%ได้มีความพยายามบางอย่างเพื่อปรับปรุงความปลอดภัย – แม้ว่าผลลัพธ์ที่ผสมกับ ตัวอย่าง ในปี 2007 กฎหมายหมวกถูกนำสำหรับเจ้าหน้าที่ของรัฐ และขยายเพื่อรวมรัฐใหญ่ในช่วงต้นปี 2008 กฎหมายเหมือนมีการพยายามก่อน อย่างไรก็ตาม มีผลกระทบเล็กน้อย ควบคุมรถจักรยานยนต์ก็ดำเนินตามปกติ และมีเจ้าหน้าที่รัฐน้อย ยัง เด็กอายุ 14 ถูกยกเว้นจากกฎหมาย ส่วนใหญ่ของ helmets ที่มีอยู่ในประเทศที่ทำจากพลาสติกคุณภาพต่ำ ราคาถูกที่ไม่มีการป้องกันอย่างเพียงพอJonathan Passmore ขององค์การอนามัยโลกในฮานอยได้ทำงานปีในประเด็นความปลอดภัยจราจรในเวียดนาม เขาประเมินว่า 80 เปอร์เซ็นต์ของ helmets ไม่ตรงตามมาตรฐานคุณภาพแห่งชาติ"เนื่องจากขาดข้อมูลในแหล่งข้อมูลอย่างเป็นทางการที่ไม่ระบุชนิดของผู้ใช้ถนนของผู้เสียชีวิต เรายังไม่ได้สามารถที่จะกำหนดปริมาณผลกระทบของกฎหมายหมวกนิรภัย 2007 เสียชีวิตและบาดเจ็บในผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์และผู้โดยสาร Passmore บอกทูตที่ทางอีเมล์กระนั้น Passmore posit ที่ มีสามารถเชื่อมโยงระหว่างกฎหมายที่เข้ามาในลักษณะพิเศษและปล่อยขนาดเล็กในจราจรที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตในปีที่ผ่านมา นอกจากนี้เขายังถือออกหวังว่า ข้อมูลที่ดีจะลงช่วงปลายปีนี้อย่างไรก็ตาม กฎหมายหมวกนิรภัยจะไม่แก้ไขปัญหาจราจรทั้งหมดในประเทศ มีปัญหาเพิ่มเติม เช่น มีประสิทธิภาพต่ำของตำรวจจราจรที่รู้จักกันดี สำหรับออกปรับเป็นบนจุดควบคุมการจราจรในลักษณะต่าง ๆ อย่างมีระบบ และมีประสิทธิภาพ ไม่เพียงแต่ทำให้ตำรวจกฏหมายระหว่างประชาชน ได้ รู้ขอรัฐบังคับใช้กฎหมาย โปรแกรมควบคุมจำนวนมากรู้สึกไม่สนใจกฎจราจรทั้งหมด ไม่ใช่ ตัวอย่าง การควบคุมการล่องเรือสบาย ๆ ถนนทางเดียวจะผิดวิธี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากมาตรฐานความปลอดภัยหละหลวมตำรวจไม่ได้ผลและเมาแล้วขับดำเนินงานยานพาหนะบนท้องถนนของเวียดนามเป็นองค์กรที่เป็นอันตราย คนกำลังการเรื่องในมือของตัวเอง.
ในการระบาดของอหิวาตกโรคเวียดนามไข้เลือดออกหรือโรคมือเท้าและปากไม่ได้ผิดปกติ เมื่อปีที่แล้วมือเท้าและปากระบาดเสียชีวิตหลายร้อยของเด็ก แต่มีอีกไม่ได้ดังนั้นนักฆ่าที่เห็นได้ชัดในเวียดนาม: ขับรถ มักจะเรียกว่า "การระบาดของโรคที่ซ่อนอยู่" มันเป็นปัญหาที่รุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่มีผลกระทบร้ายแรง. อุบัติเหตุจราจรเป็นปัญหาร้ายแรงที่นี่ในเวียดนาม บางร้อยละ 95 ของรถยนต์ที่จดทะเบียนเป็นรถมอเตอร์ไซด์หรือสกูตเตอร์ การพัฒนาทางเศรษฐกิจของเวียดนามอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาได้มีถนนความหมายและการตรวจการจราจรยังไม่ได้เก็บทันกับตัวเลขการเติบโตของยานพาหนะบนท้องถนน. ประเทศที่มีการเสียชีวิตการจราจรสูงมากอัตราค่าผ่านทาง แต่เพียงว่ากี่จราจรที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตที่นั่น จะเป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่าเป็นข้อมูลที่น่าเชื่อถือยังคงหายาก กระทรวงความมั่นคงสาธารณะรายงานผู้เสียชีวิตกว่า 11,000 ในปี 2010; แต่กระทรวงรีจิสทรีสุขภาพ - เก็บมักจะผ่านระบบโรงพยาบาล - รายการ 15464 เสียชีวิต แต่ตัวเลขเหล่านี้อาจในความเป็นจริงไม่มีการลดความจริงขอบเขตของปัญหา . อันที่จริงบางแหล่งข่าวเชื่อว่าข้อมูลอย่างเป็นทางการดูถูกจำนวนของการเสียชีวิตการจราจรโดยมากถึง 30% มีความพยายามที่จะปรับปรุงความปลอดภัย - แม้จะมีผลการผสม ยกตัวอย่างเช่นในปี 2007 กฎหมายหมวกกันน็อกได้รับการแนะนำสำหรับข้าราชการและขยายไปถึงประชาชนที่มีขนาดใหญ่ในช่วงต้นปี 2008 กฎหมายที่คล้ายกันได้รับมาก่อน แต่มีผลกระทบเพียงเล็กน้อย คนขับรถมอเตอร์ไซต์ก็ดำเนินการได้ตามปกติและมีการบังคับใช้รัฐบาลน้อย นอกจากนี้เด็กที่มีอายุต่ำกว่า 14 ได้รับการยกเว้นจากกฎ ส่วนใหญ่ของหมวกกันน็อกที่มีอยู่ในประเทศจะทำราคาถูก, พลาสติกที่มีคุณภาพต่ำที่ไม่ได้มีการป้องกันที่เพียงพอ. โจนาธาน Passmore ขององค์การอนามัยโลกในกรุงฮานอยได้ทำงานมานานหลายปีในประเด็นเกี่ยวกับความปลอดภัยการจราจรในเวียดนาม เขาคาดการณ์ว่าร้อยละ 80 ของหมวกกันน็อกไม่ตรงตามมาตรฐานคุณภาพแห่งชาติ. "เนื่องจากการขาดข้อมูลในแหล่งข้อมูลอย่างเป็นทางการที่ไม่ระบุประเภทของผู้ใช้ถนนของผู้ตายที่เรายังไม่ได้รับสามารถที่จะหาจำนวนผลกระทบของ 2007 กฎหมายหมวกกันน็อกในการเสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บในการขับขี่รถจักรยานยนต์และผู้โดยสาร "Passmore บอกทูตผ่านทางอีเมล์. อย่างไรก็ตาม Passmore ไม่วางตัวที่มีการเชื่อมโยงที่เป็นไปได้ระหว่างกฎหมายเข้ามาในผลกระทบและลดลงเล็ก ๆ ในการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับการจราจรในปีที่ผ่านมา . นอกจากนี้เขายังถือออกหวังว่าข้อมูลที่ดีกว่าจะเตรียมพร้อมในปลายปีนี้. อย่างไรก็ตามกฎหมายหมวกกันน็อกจะไม่แก้ไขปัญหาการจราจรในประเทศ ปัญหาเพิ่มเติมเช่นเป็นประสิทธิภาพที่ดีของตำรวจจราจรที่มีที่รู้จักกันดีสำหรับการออกในจุดค่าปรับทางการแล้วการควบคุมการจราจรในลักษณะใด ๆ อย่างเป็นระบบและมีประสิทธิภาพ ไม่เพียงแค่นี้ทำให้ตำรวจไม่เป็นที่นิยมในหมู่ประชาชน แต่รู้รัฐเสียใจของการบังคับใช้กฎหมายขับรถหลายคนรู้สึกอิสระที่จะไม่ปฏิบัติตามกฎจราจรโดยสิ้นเชิง มันไม่ใช่เรื่องแปลกเช่นสำหรับไดรเวอร์ที่จะล่องเรือสบายลงถนนทางเดียวไปทางที่ผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากมาตรฐานความปลอดภัยที่หละหลวมไม่ได้ผล ตำรวจ และเมาแล้วขับ ขับขี่บนถนนของเวียดนามเป็นองค์กรที่เป็นอันตราย คนขณะนี้การเรื่องในมือของตัวเอง .
ในเวียดนามการระบาดของอหิวาตกโรค โรคไข้เลือดออก หรือ โรคมือ เท้า ปาก จะไม่ใช่เรื่องแปลก ปีที่แล้ว มือเท้าปากระบาดและฆ่าหลายร้อยลูกยัง มี อีก ไม่ชัดเจนดังนั้นนักฆ่าในเวียดนาม : ขับรถ มักจะเรียกว่า " ซ่อนระบาด " มันเป็นปัญหาที่ร้ายแรงยิ่งขึ้น

กับผลกระทบร้ายแรง อุบัติเหตุจราจรเป็นปัญหาร้ายแรงในเวียดนาม บาง 95 เปอร์เซ็นต์ของรถที่จดทะเบียนเป็นรถมอเตอร์ไซด์ หรือ สกูตเตอร์เวียดนามเศรษฐกิจพัฒนาอย่างรวดเร็วกว่าไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาได้หมายถึงถนนและการจราจรการรักษาไม่ได้เก็บไว้ก้าวกับตัวเลขการเติบโตของยานพาหนะบนถนน

ประเทศมีอัตราตายสูงมากจราจรโทร แต่แค่ว่ามีการจราจรที่เสียชีวิตมีเป็นเรื่องยากที่จะทราบว่าเป็นข้อมูลที่เชื่อถือได้ ยังคงขาดแคลน กระทรวงความมั่นคงสาธารณะรายงานว่า กว่า 11000 เสียชีวิตในปี 2010 ; แต่กระทรวงสุขภาพมักจะเก็บรีจิสทรี - ผ่านระบบ - โรงพยาบาลรายชื่อ 15464 เสียชีวิต แต่ตัวเลขเหล่านี้อาจจะในความเป็นจริงแล้วไม่กล่าวถึงอย่างไม่เต็มที่ในขอบเขตของปัญหา แน่นอน บางแหล่งเชื่อว่าข้อมูลอย่างเป็นทางการ underestimates จำนวนการเสียชีวิตจากการจราจร โดยมากเป็นร้อยละ 30

มีความพยายามบางอย่างเพื่อปรับปรุง–ความปลอดภัยแม้ว่า กับผลผสมตัวอย่างเช่น ในปี 2007 หมวกกันน็อกกฎหมายเป็นที่รู้จักสำหรับข้าราชการ พนักงาน และขยายไปยังรวมถึงประชาชนทั่วไปในต้นปี 2008 กฎหมายเหมือนกัน ได้ลองก่อน แต่ที่มีผลกระทบน้อย ทำไมผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ก็ดำเนินการตามปกติ และมีการบังคับใช้รัฐเล็ก ๆน้อย ๆ ทำไมยังมีเด็กอายุ 14 ถูกยกเว้นจากกฎหมายที่สุดของหมวกที่มีอยู่ในประเทศจะได้ของราคาถูก คุณภาพต่ำ พลาสติกที่ไม่มีการป้องกันที่เพียงพอ

โจนาธานพัสมอร์ขององค์การอนามัยโลกในฮานอยมีการทำงานสำหรับปีปัญหาความปลอดภัยในการจราจรในเวียดนาม เขาประมาณการว่าร้อยละ 80 ของหมวกนิรภัย ล้มเหลวในการตอบสนองมาตรฐานคุณภาพแห่งชาติ .

" เนื่องจากไม่มีข้อมูลอย่างเป็นทางการแหล่งข้อมูลที่ไม่ระบุผู้ใช้ถนน ประเภทของผู้ตาย เรายังไม่ได้รับสามารถที่จะหาผลกระทบของ 2007 หมวกกันน็อกกฎหมายเกี่ยวกับการเสียชีวิตและบาดเจ็บในรถจักรยานยนต์ ผู้ขับขี่และผู้โดยสาร " พัสมอร์บอกนักการทูต

โดยผ่านทางอีเมล์พัสมอร์ไม่วางตัวว่ามีการเชื่อมโยงได้ระหว่างกฎหมายมามีผลบังคับใช้และปล่อยขนาดเล็กในการจราจรที่เสียชีวิตในปีล่าสุด นอกจากนี้เขายังถือออกหวังว่าข้อมูลที่ดีจะเป็นหน้าต่อมาในปีนี้

แต่กฎหมายหมวกนิรภัยไม่แก้ไขทุกปัญหาการจราจรในประเทศ มีปัญหาเพิ่มเติม ตัวอย่างเช่นคือการปฏิบัติที่ไม่ดีของตำรวจจราจรที่รู้จักกันดีสำหรับการออกนอกระบบสินไหมในทันที แล้วควบคุมการจราจรภายในอย่างเป็นระบบและมีประสิทธิภาพใด ๆ นี้จะไม่เพียงทำให้ตำรวจไม่เป็นที่นิยมในหมู่ประชาชน แต่ รู้สภาพย่ำแย่ของการบังคับใช้กฎหมาย ไดรเวอร์มาก รู้สึกฟรีเพื่อ เคารพกฏจราจรทั้งหมด มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ตัวอย่างเช่นสำหรับไดรเวอร์ที่จะสบายล่องเรือลงถนนวันเวย์ไปผิดทาง