We then use the get and set keyword

We then use the get and set keyword to show what should happen when someone tries to read the value of the property or set the value of the property. The code inside of the curly braces is essentially the exact same code that was in the GetScore() and SetScore(int) methods, with only one difference.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราแล้วใช้ได้ และกำหนดคำสำคัญเพื่อแสดงว่าจะเกิดขึ้นเมื่อบุคคลพยายามที่จะอ่านค่าของคุณสมบัติ หรือตั้งค่าของคุณสมบัติ รหัสภายในของปีกเป็นหลักแน่นอนรหัสเดียวกันที่อยู่ใน GetScore() และ SetScore(int) วิธีการ มีความแตกต่างเพียงหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากนั้นเราจะใช้รับและกำหนดคำหลักเพื่อแสดงสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นเมื่อมีคนพยายามที่จะอ่านค่าของคุณสมบัติหรือตั้งค่าของทรัพย์สิน รหัสภายในวงเล็บปีกกาเป็นหลักรหัสเดียวกันแน่นอนที่อยู่ใน GetScore () และ SetScore (int) วิธีการที่มีเพียงหนึ่งความแตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราก็ใช้ได้ และตั้งค่าการแสดงถึงสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นเมื่อคนพยายามที่จะอ่านค่าของทรัพย์สินหรือกำหนดมูลค่าของทรัพย์สิน รหัสภายในวงเล็บปีกกาหยิกเป็นหลักเดียวกันกับรหัสที่อยู่ใน getscore() setscore ( int ) และวิธีการ มีเพียง หนึ่งความแตกต่าง