This Thisbe had so great a feeling

This Thisbe had so great a feeling and desire to see
Pyramus that when she saw her time she stole away
secretly at night with her face deceptive wimple 35.
To keep her pledge she forsook all her friends, Alas! It
is pity that a woman should ever be so faithful to trust
man, unless she knew him better! She went to the tree
at a swift pace, for her love made her so hardy; and
down beside the spring she settled herself. Alas!
Without more ado a wild lioness, with mouth bloody
from strangling some beast, came out of the wood to
drink at the spring where Thisbe was sitting. And when
Thisbe saw that, she started up, with heart all terrified,
and with fearful foot fled into a cave, which she saw
well by the moon. And as she ran she let fall her
wimple and did not notice it, so sorely was she
dismayed, and so glad of her escape as well. And thus
she sat in hiding very quietly. When the lioness had
drunk her fill, she roamed about the spring, and soon
found the wimple, and tore it all to pieces with her
bloody mouth. When this was done, she delayed no
longer but made her way to the woods. 822
At last this Pyramus came, but, alas, he had stayed too
long at home. The moon shone, and he could see well,
and in his way, as he came speedily, he cast his eyes
down to the ground, and as he looked down he saw the
wide tracks of a lion in the sand, and he suddenly
shuddered in his heart and grew pale and his hair stood
on end; and he came nearer, and found the torn
wimple. “Alas! “he said. “Alas, the day that I was
born! This one night will slay both us lovers! How
should I ask mercy of Thisbe, when I am he who have
slain her, alas! My prayer to you to come has slain you!
Alas, to tell a woman to go by night to a place where
peril might occur! And I so slow! Alas! If only I had
been here in this place a furlong before you! Now may
whatever lion there is in this forest tear apart my body;
or whatever wild beast there is, now may it gnaw my
heart!” 844
And with these words he sprang to the wimple, and
kissed it often, and wept over it sorely and said, “Alas,
wimple! There is nothing else, except that you shall
feel my blood as well as you have felt the bleeding of
Thisbe. And with these words he struck himself to the
heart. The blood gushed out of the wound as broad as
water when the pipe is broken. 852

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

thisbe นี้มีมาก ความรู้สึกและความปรารถนาที่จะเห็น
ปิรามุสเมื่อเธอเห็นเธอเวลาเธอขโมย
แอบเวลากลางคืน ด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ผ้าโพกศีรษะของสตรีในยุโรปสมัยกลาง 35 .
ให้เธอเมื่อเธอทอดทิ้งเพื่อนของเธอ อนิจจา ! มัน
สงสารที่ผู้หญิงเคยให้ซื่อสัตย์ไว้ใจได้
มนุษย์ เว้นแต่เธอจะรู้จักเขาดีกว่า เธอเดินไปที่ต้นไม้
ที่ก้าวอย่างรวดเร็ว สำหรับความรักของเธอทำให้เธอบึกบึน
; และข้าง ๆฤดูใบไม้ผลิ เธอจัดการเองได้ อนิจจา !
โดยไม่ต้องเพิ่มเติม ADO สิงโตป่า ปากเลือด
ต่อกบางสัตว์ออกมาจากไม้

ดื่มในฤดูใบไม้ผลิที่ thisbe นั่งอยู่ และเมื่อ
thisbe เห็นว่าเธอเริ่มขึ้นด้วยหัวใจและหวาดกลัว กลัวกับเท้า
หนีเข้าไปในถ้ำ ซึ่งเธอเห็น
ดีโดยดวงจันทร์ และขณะที่เธอวิ่งเธอปล่อยให้เธอล้ม
ผ้าโพกศีรษะของสตรีในยุโรปสมัยกลางและไม่ได้แจ้งให้ทราบ ดังนั้น อย่างมากหล่อน
ขยาด และดีใจที่หนีของเธอเช่นกัน ดังนั้น
เธอนั่งซ่อนตัวอยู่เงียบ ๆ มาก เมื่อสิงโตมี
เมาเติมให้เธอ เธอเดินเกี่ยวกับ ฤดูใบไม้ผลิ และในไม่ช้า
พบผ้าโพกศีรษะของสตรีในยุโรปสมัยกลาง และฉีกเป็นชิ้นๆกับเธอ
เลือดในปาก เมื่อนี้เกิดขึ้นเธอล่าช้าไม่
อีกต่อไป แต่ทำทางของเธอเพื่อป่า 822
ที่ล่าสุดนี้ปิรามุสมา แต่อนิจจาเขาอยู่ด้วย
ยาวที่บ้าน ดวงจันทร์ส่องแสง และเขาอาจจะเห็นแต่
และในทางของเขา เขามาอย่างรวดเร็ว เขาโยนตา
ลงกับพื้น เมื่อเขามองไปที่เขาเห็น
เพลงมากมายสิงโตในทราย และจู่ๆ เขาก็อยู่ในใจ
และเริ่มซีดและผมของเขายืนอยู่
ในตอนท้าย เขามาใกล้ และพบฉีก
ผ้าโพกศีรษะของสตรีในยุโรปสมัยกลาง . " โธ่ ! " เขากล่าวว่า " อนิจจา วันนั้นผม
เกิด !คืนนึงจะฆ่าเราทั้งคู่รัก ! แล้วฉันควรจะขอความเมตตาของ thisbe
เมื่อผมเขามี
ฆ่าเธอ อนิจจา ! ฉันภาวนาให้เธอมา ได้ฆ่าคุณ !
" บอกผู้หญิงไปตอนกลางคืนไปที่ๆ
อันตรายที่อาจจะเกิดขึ้น ! และฉันช้าจังเลย อนิจจา ! ถ้าเพียงแต่ฉันมี
ถูกที่นี่เป็นเฟอร์ลองก่อนคุณ ตอนนี้อาจ
ไม่ว่าสิงโตมีในป่าฉีกร่างกาย ;
หรืออะไรก็ตาม สัตว์ ป่า มี ตอนนี้มันอาจจะแทะหัวใจ
! " คุณ
และด้วยคำเหล่านี้ เขาจึงกระโดดไปผ้าโพกศีรษะของสตรีในยุโรปสมัยกลางและ
จูบมันบ่อยๆ และร้องไห้มากกว่านั้น อย่างมาก และกล่าวว่า " อนิจจา
วิมเปิ้ล ! ไม่มีอะไร ยกเว้นว่าคุณจะ
รู้สึกว่าเลือดของฉันเช่นเดียวกับคุณได้รู้สึกว่าเลือดของ
thisbe . และกับคำพูดเหล่านี้เขาหลงตัวเอง
หัวใจ เลือดที่ทะลักออกมาจากแผลที่กว้างเป็น
น้ำที่ท่อแตก ที่เหมาะสม