Oh, I already ate, so don't worry a

Oh, I already ate, so don't worry about me." She reassured me again.

Five minute later, a waitress brought our commands.

"Itadakimasu!" I said as I dug into the sandwich. Sadly, this one didn't taste delicious… I don't know why… it is supposed though… my month feels so bitter.

"H-Honoka? What's wrong?" Maki asked with a caring expression as she stated I took a moment before eating again. "Does it taste bad?"

"No… It's nothing… I was just thinking of something…" I answered trying to avoid the question.

As I lifted my head once again, I realized Maki has already finished her drink. She wore a cute orange dress and wore a white headband. That outfit looks like a nurse's, but in a more childish way.

"Maybe that's the helper's special outfit…" I thought to myself.

I quickly finished my sandwich and we exited the cafeteria.

"So, where do you want to go?" Asked my red-haired friend.

"I don't know… Outside… Maybe…" I answered not sure of what I just said.

"It's settled, then! Let's go to the garden!" She proposed, giving her heartwarming smile.

We then headed to the door from behind. Maki was leading the way and I followed her.

"You sure do know a lot about this place…" I stated out.

"N-Not really… It's just I spent many time here, so…" She was blushing while answering.

After some few other steps, we came to a huge glass door and exited the building. We were now at a small garden with some pineapple tree surrounding the hospital, some grass on some spot, some pretty white flower and a bit tree in the center of all that landscape.

"Honoka?" Maki asked while pointing at that garden.

"Let's enjoy that day, then!" I answered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โอ้ กินเสร็จแล้ว จึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน" เธอมั่นใจฉันอีกห้านาทีหลัง พนักงานเสิร์ฟนำคำสั่งของเรา"Itadakimasu" ฉันกล่าวว่า ฉันขุดลงไปในแซนวิ เศร้า หนึ่งนี้ไม่อร่อย... ฉันไม่รู้ทำไม...มันควรว่า...เดือนฉันรู้สึกขมดังนั้น"H-โฮโนกะ คืออะไรผิด Maki ถามกับนิพจน์ที่มุ่งตามเธอผมเอาช่วงก่อนรับประทานอาหารอีกครั้ง "ไม่ได้ลิ้มรสไม่ดี""หมายเลข... ก็ไม่มีอะไร... ผมเพียงคิดว่า สิ่งที่..." คำตอบพยายามหลีกเลี่ยงคำถามตามที่ผมยกหัวของฉันอีกครั้ง ฉันตระหนัก Maki เสร็จเธอดื่มแล้ว เธอสวมชุดสีส้มน่ารัก และสวมแถบคาดศีรษะสีขาว เครื่องแต่งกายที่ดู เหมือนมีพยาบาล แต่ ในวิธีหน่อมแน้มมากขึ้น"บางทีที่จะแต่งกายพิเศษของผู้ช่วย..." ฉันคิดกับตัวเองฉันเสร็จแล้วแซนด์วิชของฉันได้อย่างรวดเร็ว และเราออกจากโรงอาหาร"ดังนั้น ที่คุณต้องการไปหรือไม่" ถามเพื่อนผมสีฉัน... ภายนอก... บางที..." คำตอบไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ผมกล่าวเพียง"ก็ แล้ว ลองไปสวน" เธอเสนอ ให้รอยยิ้มของเธอยามนอนแล้วยังถูกกว่าประตูจากด้านหลัง Maki เป็นผู้นำทาง และฉันตามเธอ"คุณแน่ใจว่ารู้มากเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้..." จะระบุออกมา" N-ไม่จริง ๆ... เพียงแต่ใช้เวลามากมายที่นี่ ให้กัน... " เธอถูกแดงขณะตอบหลังจากไม่กี่อื่น ๆ ขั้นตอนบางอย่าง เรามาถึงประตูใหญ่กระจก และออกจากอาคาร เรามีตอนนี้ที่สวนเล็ก ๆ และต้นไม้บางสับปะรดโดยรอบโรงพยาบาล บางหญ้าในบางจุด บางสวยสีขาวดอกไม้และต้นไม้บิตของทั้งหมดที่ภูมิทัศน์"โฮโนกะหรือไม่" Maki ถามขณะชี้ไปที่สวน"มาสนุกกับวันที่ แล้ว" ตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอ้ฉันกินอยู่แล้วจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน. "เธอมั่นใจฉันอีกครั้ง. ห้านาทีต่อมาพนักงานเสิร์ฟนำคำสั่งของเรา. " Itadakimasu! "ผมพูดตามที่ผมล้วงเข้าไปในแซนวิช. น่าเศร้าที่คนนี้ไม่ได้ รสชาติความอร่อย ... ผมไม่ทราบว่าทำไม ... มันควร แต่ ... เดือนของฉันรู้สึกขมดังนั้น. "H-Honoka? มีอะไรผิดปกติ? "Maki ถามด้วยสีหน้าห่วงใยที่เธอระบุฉันเอาสักครู่ก่อนรับประทานอาหารอีกครั้ง". มันไม่ได้ลิ้มรสที่ไม่ดี? " " ไม่ ... มันไม่มีอะไร ... ฉันเป็นเพียงความคิดของบางสิ่งบางอย่าง ... "ผมตอบพยายามหลีกเลี่ยงคำถามในฐานะที่ผมยกหัวของฉันอีกครั้งฉันตระหนัก Maki ได้เสร็จสิ้นแล้วเครื่องดื่มของเธอ. เธอสวมชุดสีส้มน่ารักและสวมแถบคาดศีรษะสีขาว. เครื่องแต่งกายที่มีลักษณะเช่นพยาบาล แต่ในทางที่หน่อมแน้มมากขึ้น. "บางทีนั่นอาจจะเป็นชุดพิเศษผู้ช่วยของ ... "ผมคิดกับตัวเอง. ฉันได้อย่างรวดเร็วเสร็จแซนวิชของฉันและเราเดินออกมาจากโรงอาหาร. " ดังนั้นที่คุณต้องการที่จะไป? "ถามเพื่อนผมสีแดงของฉัน. " ผมไม่ทราบ ... นอก ... บางที ... "ผมตอบ ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ฉันเพียงแค่กล่าวว่า. "มันตัดสินแล้ว! ลองไปสวน! "เธอเสนอให้รอยยิ้มที่อบอุ่นของเธอ. จากนั้นเราจะมุ่งหน้าไปยังประตูจากด้านหลัง. Maki ถูกนำวิธีการและฉันตามเธอ. " คุณแน่ใจว่าจะรู้มากเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ ... "ฉันกล่าวออก"N ไม่ได้จริงๆ ... มันเป็นเพียงแค่ผมใช้เวลามากมายที่นี่ดังนั้น ... " เธอหน้าแดงในขณะที่ตอบ. หลังจากขั้นตอนอื่น ๆ บางคนไม่กี่เรามาถึงประตูกระจกขนาดใหญ่และเดินออกมาจากอาคาร. เราอยู่ในขณะนี้ที่สวนขนาดเล็กที่มีบางส่วน ต้นไม้สับปะรดโดยรอบโรงพยาบาลหญ้าบางส่วนในบางจุดบางดอกไม้สีขาวสวยและต้นไม้บิตในใจกลางของภูมิทัศน์ที่ว่า. "Honoka?" Maki ถามพลางชี้ไปที่สวนว่า. "Let 's เพลิดเพลินกับวันนั้นแล้ว!" ฉัน ตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอ้ ฉันกินแล้ว ดังนั้นอย่ากังวลเกี่ยวกับฉัน " เธอมั่นใจฉันอีกครั้งห้านาทีต่อมา สาวเสิร์ฟนำคำสั่งของเรา" ทานแล้วนะ ! " ฉันพูดแล้วก็ล้วงเข้าไปในแซนวิช เศร้า , นี้ไม่ได้รสชาติอร่อย . . . . . . . ไม่รู้ว่าทำไม . . . . . . . มันเป็น . . . เดือนของฉันรู้สึกขมจัง" h-honoka ? เกิดอะไรขึ้น ? " มากิถามด้วยสีหน้าที่ห่วงใยเธอกล่าวฉันใช้เวลาสักครู่ก่อนที่จะกินอีก " อร่อยไหม ? "" เปล่า . . . ไม่มีอะไร . . . . . . . ฉันแค่คิดอะไรบางอย่าง . . . . . . . " ฉันตอบพยายามหลีกเลี่ยงคำถามเมื่อฉันเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง ผมตระหนักว่า มากิ เสร็จแล้วให้เธอดื่ม เธอใส่ชุดสีส้ม น่ารัก และใส่ที่คาดผมสีขาว ชุดนั้นดูเหมือนจะเป็นพยาบาล แต่เป็นแบบนั้นมากกว่า" บางทีอาจเป็นผู้ช่วยพิเศษชุด . . . . . . . " ฉันคิดกับตัวเองผมรีบเสร็จแซนวิชของฉันและเราเดินออกมาจากโรงอาหาร" แล้วเธออยากจะไปที่ไหน ? ถามเพื่อนที่มีขนสีแดงของฉัน" ไม่รู้สิ . . . . . . . ข้างนอก . . . . . . . บางที . . . . . . . " ผมตอบ ไม่มั่นใจในสิ่งที่ผมพูด" ตัดสินใจแล้ว ! ไปสวน ! เธอเสนอให้รอยยิ้มที่อบอุ่นของเธอจากนั้นเราก็มุ่งหน้าไปที่ประตูด้านหลัง มากิ เป็นผู้นำทางและฉันตามเธอมา" เธอรู้มากเกี่ยวกับสถานที่นี้ . . . . . . . " ผมพูดออกมา" ไม่จริงน่า . . . . . . . มันก็แค่ผมใช้เวลามากเวลาที่นี่ ดังนั้น . . . . . . . " เธอหน้าแดงขณะตอบหลังจากขั้นตอนอื่น ๆบางอย่าง เราก็มาถึงประตูกระจกขนาดใหญ่ และออกจากอาคาร เราอยู่ที่สวนเล็ก ๆมีต้นสับปะรดรอบโรงพยาบาล ต้นหญ้าในบางจุดบางสีขาวสวยดอกไม้และบิตต้นไม้ในใจกลางของทั้งหมดที่ภูมิ" โฮโนกะ ? มากิถามในขณะที่ชี้ไปที่สวน" ขอให้มีความสุขกับวันแล้ว ! ฉันตอบ