Translation is ultimately a human a

Translation is ultimately a human activity which enables human beings to exchange ideas and thoughts regardless of the different tongues used. Al Wassety (2001) views the phenomenon of translation as a legitimate offspring of the phenomenon of language, since originally, when humans spread over the earth, their languages differed and they needed a means through which people speaking a certain language (tongue) would interact with others who spoke a different language. Translation is, in Enanis (1997) view, a modern science at the interface of philosophy, linguistics, psychology, and sociology. Literary translation in particular is relevant to all these sciences, audio-visual arts, as well as cultural and intellectual studTranslation is, in Chabbans words (1984:5), "a finicky job," as it has not yet been reduced to strict scientific rules, and it allows for the differences that are known to exist between different personalities. Translation is a heavily subjective art, especially when it deals with matters outside the realm of science where precisely defined concepts are more often expressed by certain generally accepted terms. In the final analysis, translation is a science, an art, and a skill. It is a science in the sense that it necessitates complete knowledge of the structure and make-up of the two languages concerned. It is an art since it requires artistic talent to reconstruct the original text in the form of a product that is presentable to the reader who is not supposed to be familiar with the original. It is also a skill because it entails the ability to smooth over any difficulty in the translation, and the ability to provide the translation of something that has no equal in the target language. In translation, the richness of vocabulary, depth of culture, and vision of the translator could certainly have very conspicuous effects on his/her work. Another translator might produce a reasonably acceptable version of the same text, which, however, may very well reflect a completely different background, culture, sensitivity, and temperament. Such differences cannot, in Chabbans view (1984), detract from the merit of either translator. This is simply because translation is decidedly a more difficult job than creation. The question of the possibility of translation is widely regarded as crucial to any understanding of what language is. If translation is not possible, then what is it that language does? Translation is possible in the sense that we humans have been doing it (or claiming to have done it) for many thousands of years, but we have been doing so without any assurance that the message sent was indeed the message that was received. If I ask you to open the window and you then do just that, it may not be too presumptuous to think that the message has successfully been translated, but in the case of a great many possible linguistic instances -- probably the vast majority -- that sort of unambiguous confirmation is not possible. Even in the present case, your "compliance" with my request may be the result of sheer coincidence, of my misunderstanding of what youve done, or of some entirely extraneous factor. Translation between languages is not the whole of translation, but it is an especially illuminating limit case of a much broader phenomenon. The need to translate the spoken word (either within or between languages) presents serious practical difficulties for a great many people on a day-to-day basis. However, it is written texts that most profoundly present the theoretical problem of translation; a "literal" translation would be inconceivable in an entirely oral culture. Indeed, the notion of "fidelity" to an "original" must be quite different in an oral culture than it is in a print-dominated culture. In addition, written texts raise the question of the "translation" between speech and writing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปลได้สุดกิจกรรมมนุษย์ซึ่งช่วยให้มนุษย์เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดและคิดว่าแปลก ๆ แตกต่างกันที่ใช้ Al Wassety (2001) มองปรากฏการณ์แปลเป็นลูกหลานถูกต้องตามกฎหมายของปรากฏการณ์ของภาษา ตั้งแต่แรก เมื่อมนุษย์แพร่กระจายทั่วโลก แตกต่างภาษาของพวกเขา และพวกเขาจำเป็นต้องใช้วิธีผ่านคนที่พูดบางภาษา (ลิ้น) จะโต้ตอบกับผู้อื่นที่พูดภาษาอื่น แปลได้ ในมุมมองของ Enanis (1997) วิทยาศาสตร์สมัยใหม่ที่อินเทอร์เฟซ ของปรัชญา ภาษาศาสตร์ จิตวิทยา สังคมวิทยา แปลวรรณกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเกี่ยวข้องทั้งหมดเหล่านี้วิทยาศาสตร์ ศิลปะภาพและเสียง ตลอดจนวัฒนธรรม และปัญญา studTranslation เป็น คำ Chabbans (1984:5), "เรื่องมากงาน มันไม่ได้ถูกลดเป็นกฎทางวิทยาศาสตร์ที่เข้มงวด และมันทำให้ความแตกต่างที่เป็นที่รู้จักอยู่ระหว่างบุคลิกแตกต่างกันนั้น แปลเป็นศิลปะตามอัตวิสัยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเกี่ยวข้องกับเรื่องที่อยู่นอกขอบเขตของวิทยาศาสตร์ซึ่งแนวคิดที่กำหนดไว้อย่างแม่นยำจะบ่อยแสดง โดยคำศัพท์ทั่วไป สรุป แปลเป็นศาสตร์ ศิลปะ และทักษะ มันเป็นศาสตร์ในแง่ที่ว่า necessitates รู้สมบูรณ์ของโครงสร้างและการแต่งหน้าของภาษาสองที่เกี่ยวข้อง มันเป็นงานศิลปะเนื่องจากต้องการความสามารถพิเศษศิลปะการสร้างข้อความต้นฉบับในรูปแบบของผลิตภัณฑ์ที่อยู่มุมให้ผู้อ่านที่ไม่ควรจะคุ้นเคยกับต้นฉบับ มีทักษะเนื่องจากมีความเรียบกว่ามีความยากลำบากในการแปล และความสามารถในการแปลของสิ่งที่มีไม่เท่ากันในภาษาเป้าหมายให้ แปล ความร่ำรวยคำศัพท์ ความลึกของวัฒนธรรม และวิสัยทัศน์ของการแปลอาจแน่นอนได้ผลงานเขา/เธอเด่นมาก แปลอื่นอาจผลิตรุ่นยอมรับได้สมเหตุสมผลของข้อความเดียว ซึ่ง อย่างไรก็ตาม อาจดี สะท้อนกับพื้นหลังที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง วัฒนธรรม ความไว temperament ความแตกต่างดังกล่าวไม่สามารถ ในมุมมอง Chabbans (1984), เสียจากบุญใดแปล นี้นั้นเนื่องจากแปลไม่หลับงานยากกว่าสร้าง คำถามของแปลเป็นอย่างกว้างขวางถือเป็นความสำคัญความเข้าใจใด ๆ ของภาษาใดเป็น ถ้าแปลไม่ได้ แล้วมันภาษากล่าวคืออะไร แปลเป็นไปได้ในแง่ที่ว่า มนุษย์เรามีการทำ (หรืออ้างว่าได้ทำ) หลายพันปี แต่เรามีการทำเช่นนั้น โดยไม่มีประกันใด ๆ ข้อความที่ส่งเป็นข้อความที่ได้รับแน่นอนว่า การ ถ้าฉันขอให้คุณเปิดหน้าต่าง และจากนั้นคุณเพียง ไม่ต้องถือดีเกินไปคิดว่า ข้อความได้รับการแปลเรียบร้อยแล้ว แต่ในกรณีที่เป็นมากหลายได้ภาษาศาสตร์อินสแตนซ์ -คงใหญ่ - เรียงลำดับที่ยืนยันชัดเจนไม่ได้ แม้ในกรณีนำเสนอ การ "ปฏิบัติตาม" คำอาจเป็นผล ของ บังเอิญแท้จริง ของฉันเข้าใจผิดของคุณทำอะไรได้ หรือบางปัจจัยที่ไม่เกี่ยวข้องทั้งหมด ไม่เป็นแปลระหว่างภาษาทั้งแปล แต่ก็มีกรณีวงเงินอย่างสวยงามโดยเฉพาะอย่างยิ่งปรากฏการณ์กว้างมาก ต้องแปลคำพูด (ภายใน หรือ ระหว่างภาษา) นำเสนอปัญหาทางปฏิบัติอย่างจริงจังสำหรับคนจำนวนมากในแต่ละวัน อย่างไรก็ตาม มันจะเขียนข้อความที่นำเสนอปัญหาทฤษฎีการแปล สุดซึ้ง การแปล "อักษร" จะน่าเล่าในวัฒนธรรมการพูดทั้งหมด จริง แนวคิดของ "คุณภาพ" กับ "ต้นฉบับ" ต้องค่อนข้างแตกต่างในวัฒนธรรมการพูดอยู่ในวัฒนธรรมที่ครอบงำพิมพ์ นอกจากนี้ เขียนข้อความเพิ่มคำถามที่ "แปล" ระหว่างคำพูดและการเขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปลเป็​​นที่สุดกิจกรรมของมนุษย์ซึ่งจะช่วยให้มนุษย์เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและความคิดคำนึงของลิ้นที่แตกต่างกันที่ใช้ อั Wassety (2001) มองปรากฏการณ์ของการแปลเป็​​นลูกหลานถูกต้องตามกฎหมายของปรากฏการณ์ของภาษาเนื่องจากเดิมเมื่อมนุษย์แผ่กระจายไปทั่วโลกภาษาของพวกเขาแตกต่างกันและพวกเขาจำเป็นต้องมีวิธีการผ่านที่คนพูดภาษาบางอย่าง (ลิ้น) จะโต้ตอบ กับคนอื่น ๆ ที่พูดภาษาที่แตกต่างกัน แปลคือใน Enanis (1997) มุมมองของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ที่อินเตอร์เฟซของปรัชญาภาษาศาสตร์จิตวิทยาและสังคมวิทยา การแปลวรรณกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์ทั้งหมดเหล่านี้ศิลปะภาพและเสียงเช่นเดียวกับวัฒนธรรมและภูมิปัญญา studTranslation คือในคำ Chabbans (1984: 5), "งานจู้จี้จุกจิก" มันยังไม่ได้ลดลงไปทางวิทยาศาสตร์ที่เข้มงวด กฎและจะช่วยให้ความแตกต่างที่เป็นที่รู้จักกันอยู่ระหว่างคนที่มีบุคลิกที่แตกต่างกัน แปลเป็​​นศิลปะอัตนัยอย่างมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเกี่ยวข้องกับเรื่องนอกขอบเขตของวิทยาศาสตร์ที่แนวความคิดที่กำหนดไว้อย่างแม่นยำมากขึ้นมักจะแสดงออกมาด้วยเงื่อนไขที่ยอมรับโดยทั่วไป ในการวิเคราะห์สุดท้ายแปลเป็​​นวิทยาศาสตร์ศิลปะและทักษะ มันเป็นวิทยาศาสตร์ในแง่ที่ว่ามันจำเป็นต้องรู้ที่สมบูรณ์ของโครงสร้างและการแต่งหน้าของทั้งสองภาษาที่เกี่ยวข้อง มันเป็นศิลปะเพราะมันต้องใช้ความสามารถทางศิลปะเพื่อสร้างข้อความเดิมในรูปแบบของผลิตภัณฑ์ที่เป็นที่เรียบร้อยให้ผู้อ่านที่ไม่ควรที่จะคุ้นเคยกับต้นฉบับ นอกจากนี้ยังเป็นสกิลเพราะมันสร้างความสามารถในการเรียบกว่าปัญหาใด ๆ ในการแปลและความสามารถในการให้การแปลของบางสิ่งบางอย่างที่ไม่เคยมีใครที่เท่าเทียมกันในภาษาเป้าหมาย ในการแปลคำศัพท์ที่มีชีวิตชีวาของความลึกของวัฒนธรรมและวิสัยทัศน์ของนักแปลแน่นอนอาจมีผลกระทบที่เห็นได้ชัดเจนมากใน / ทำงานของเขาและเธอ แปลอีกอาจผลิตเป็นรุ่นที่ได้รับการยอมรับเหตุผลของข้อความเดียวกันซึ่ง แต่ดีมากอาจสะท้อนให้เห็นถึงพื้นหลังที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงวัฒนธรรมความไวและอารมณ์ ความแตกต่างดังกล่าวไม่สามารถในมุมมอง Chabbans (1984), เอาออกจากบุญของผู้แปลทั้ง นี้เป็นเพียงเพราะแปลเป็​​นเด็ดงานยากกว่าการสร้าง คำถามของความเป็นไปได้ของการแปลได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจในสิ่งที่เป็นภาษา ถ้าแปลเป็​​นไปไม่ได้แล้วสิ่งที่มันเป็นภาษาที่ไม่? แปลเป็​​นไปได้ในแง่ที่ว่ามนุษย์เราได้รับการทำมัน (หรืออ้างว่าได้ทำมัน) สำหรับหลายพันคนของปีที่ผ่านมา แต่เราได้รับการทำโดยไม่ต้องประกันใด ๆ ที่ส่งข้อความเป็นจริงข้อความที่ได้รับ ถ้าฉันขอให้คุณเปิดหน้าต่างและจากนั้นคุณทำเพียงแค่ว่ามันอาจจะไม่เกรงใจเกินไปที่จะคิดว่าข้อความที่ได้รับการแปลที่ประสบความสำเร็จ แต่ในกรณีของดีหลาย ๆ กรณีที่เป็นไปได้ทางภาษาศาสตร์ - อาจส่วนใหญ่ - การเรียงลำดับของการยืนยันที่ชัดเจนว่าเป็นไปไม่ได้ แม้ในกรณีปัจจุบัน "ปฏิบัติ" ของคุณด้วยคำขอของฉันอาจจะเป็นผลมาจากความบังเอิญที่แท้จริงของความเข้าใจผิดของฉันในสิ่งที่คุณได้ทำหรือบางส่วนของปัจจัยภายนอกอย่างสิ้นเชิง แปลระหว่างภาษาไม่ได้ทั้งหมดของการแปล แต่มันเป็นกรณีที่ขีด จำกัด ของการส่องสว่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งของปรากฏการณ์ที่กว้างมาก จำเป็นที่จะต้องแปลคำพูด (ทั้งภายในหรือระหว่างภาษา) นำเสนอความยากลำบากในการปฏิบัติอย่างจริงจังสำหรับผู้คนจำนวนมากในแต่ละวันต่อวัน อย่างไรก็ตามได้มีการเขียนข้อความว่าส่วนใหญ่อย่างลึกซึ้งนำเสนอปัญหาทางทฤษฎีของการแปล; "ตัวอักษร" แปลจะนึกไม่ถึงในวัฒนธรรมในช่องปากอย่างสิ้นเชิง อันที่จริงความคิดของ "ความจงรักภักดี" เพื่อ "ต้นฉบับ" ต้องจะค่อนข้างแตกต่างกันในวัฒนธรรมในช่องปากมากกว่าที่เป็นอยู่ในวัฒนธรรมการพิมพ์ที่โดดเด่น นอกจากนี้ยังมีข้อความที่เขียนเพิ่มคำถามของ "แปล" ระหว่างการพูดและการเขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แปลเป็นที่สุดกิจกรรมของมนุษย์ซึ่งจะช่วยให้มนุษย์เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดและความคิดไม่แตกต่างกันภาษาใช้ อัล wassety ( 2001 ) มุมมองปรากฏการณ์ของการแปลเป็นลูกที่ถูกต้องตามกฎหมายของปรากฏการณ์ของภาษา ตั้งแต่ตอนแรก เมื่อมนุษย์ที่กระจายไปทั่วโลกภาษาของพวกเขาแตกต่างกัน และพวกเขาต้องการวิธีการที่ผู้คนพูดภาษาบางอย่าง ( ลิ้น ) จะโต้ตอบกับคนอื่น ๆที่พูดกันคนละภาษา มันแปลว่า ใน enanis ( 1997 ) ดูเป็นวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ที่อินเตอร์เฟซของปรัชญา ภาษาศาสตร์ จิตวิทยา และสังคมวิทยา วรรณกรรมแปลโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการทั้งหมดเหล่านี้วิทยาศาสตร์และศิลปะตลอดจนวัฒนธรรมและภูมิปัญญา studtranslation ในคำ chabbans ( 1984:5 ) " งานแต่ง " มันยังไม่ลด กฎทางวิทยาศาสตร์ที่เข้มงวด และจะอนุญาตให้ความแตกต่างที่ทราบว่าอยู่ระหว่างบุคลิกที่แตกต่างกัน แปลเป็นศิลปะอัตวิสัยอย่างมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเกี่ยวข้องกับเรื่องภายนอกขอบเขตของวิทยาศาสตร์ที่แน่นอนที่กำหนดแนวคิดเพิ่มเติมมักจะแสดงโดยทั่วไปในบางเงื่อนไข ในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย แปลเป็น วิทยาศาสตร์ ศิลปะ และทักษะ มันเป็นวิทยาศาสตร์ในแง่ที่ necessitates ความรู้ที่สมบูรณ์ของโครงสร้างและการแต่งหน้าของทั้งสองภาษา ที่เกี่ยวข้องมันเป็นศิลปะ เพราะมันต้องใช้ความสามารถทางศิลปะ เพื่อสร้างข้อความต้นฉบับในรูปแบบของผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมกับผู้อ่านที่ไม่คุ้นเคยกับต้นฉบับ มันเป็นเพราะมันใช้ทักษะความสามารถในการเรียบมากกว่าความยากลำบากในการแปล และความสามารถที่จะให้แปลอะไรที่ไม่เท่าเทียมกันในภาษาเป้าหมายในการแปล ส่วนศัพท์ , ความลึกของวัฒนธรรมและวิสัยทัศน์ของนักแปลอาจ มี ผล มาก เด่นในของเขา / เธอทำงาน . แปลอีกอาจจะผลิตรุ่นที่เหมาะสมเป็นที่ยอมรับของข้อความเดียวกัน ซึ่ง แต่ก็อาจสะท้อนพื้นหลัง คนละวัฒนธรรม ความอ่อนไหว และอารมณ์ ความแตกต่างดังกล่าวไม่สามารถ ดูใน chabbans ( 1984 )detract จากบุญของนักแปล นี้เป็นเพียงเพราะการแปลเป็นเด็ดงานที่ยากกว่าการสร้าง คำถามของความเป็นไปได้ของการแปลคือการยอมรับอย่างกว้างขวางเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจใด ๆเป็นภาษาอะไร . ถ้าแปลไม่ได้ แล้วมันเป็นภาษาอะไร ?แปลเป็นไปในแง่ที่ว่ามนุษย์เราได้ทำมัน ( หรืออ้างว่าทำ ) หลายพันปี แต่เราได้ทำแล้วไม่มีประกันใด ๆ ข้อความที่ส่งได้แน่นอนข้อความที่ได้รับ ถ้าฉันขอให้คุณเปิดหน้าต่าง และคุณก็ทำเพียงแค่นั้น มันไม่อาจทึกทักเอาเองซิว่าข้อความได้ถูกแปลแต่ในกรณีของหลายภาษา -- อาจเป็นไปได้ในกรณีส่วนใหญ่ -- การเรียงลำดับของการยืนยันชัดเจนไม่เป็นไปได้ แม้ในคดีปัจจุบันของคุณ " มาตรฐาน " กับคำขอของฉันอาจเป็นผลจากเหตุบังเอิญของความเข้าใจผิดของสิ่งที่คุณทำ หรือของบางอย่างที่ไม่เกี่ยวข้องทั้งหมดปัจจัย แปลระหว่างภาษาไม่ใช่ทั้งหมดของการแปลแต่มันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งแสงสว่าง จำกัด กรณีของปรากฏการณ์ที่กว้างมาก ต้องแปลคำพูด ( ทั้งภายในหรือระหว่างภาษา ) เสนอปัญหาในทางปฏิบัติที่ร้ายแรงสำหรับคนมากมายในแต่ละวัน อย่างไรก็ตาม มันเขียนข้อความที่มากที่สุด ซึ้งปัจจุบันปัญหาทางทฤษฎีการแปล" ตามตัวอักษรแปล " มันเป็นไปไม่ได้ในวัฒนธรรมทั้งหมดด้วยปากเปล่า แน่นอน ความคิดของ " ความจงรักภักดี " ไปเป็น " ต้นฉบับ " จะค่อนข้างแตกต่างกันในวัฒนธรรมที่ช่องปาก มากกว่าจะพิมพ์ครอบงำวัฒนธรรม นอกจากนี้ เขียนข้อความ เพิ่มคำถามของ " แปล " ระหว่างการพูดและการเขียน