Because they had killed the Spirit

Because they had killed the Spirit Snake, the Abyssal Fruit Tree felt enmity towards them?

Linley and Bebe couldn’t help but look at each other, not knowing what to say.

“Haha.” Bailey laughed as he spoke. “But of course, that’s just my deduction! Otherwise, I have no other explanation for why the Abyssal Fruit Tree would act in such a manner towards you two, while differently towards me. But no matter what…this matter is at an end, and I need to thank both of you for me being able to acquire the Abyssal Fruit.”

Linley laughed calmly.

Linley still felt a hint of goodwill towards Bailey. No matter what, Bailey had at least informed him of the appearance of the Abyssal Fruit. If Bailey didn’t want for Linley to know…he didn’t have to tell Linley at all. In addition, Bailey had toiled for countless millions of years for the sake of this Abyssal Fruit.

Such perseverance made him worthy of acquiring this most precious of treasures, the Abyssal Fruit.

“Wasn’t it said that after acquiring the Abyssal Fruit, one would be received by the Sovereign and become a Sovereign’s Emissary?” Bebe muttered. “So where’s the Sovereign?”

Linley’s eyes lit up, and he hurriedly swept the surrounding area with his gaze.

If the Sovereign appeared, his goal would be accomplished.

“Whoooosh.”

Because of the departure of the Abyssal Fruit Tree, the gray fog once more filled this region. Suddenly, not too far away, a humanoid figure suddenly appeared, causing Linley and Bebe’s eyes to light up. “”Could it be that the Sovereign has come??” Linley and Bebe were both very eager.

In but an instant, that figure appeared before them.

The person was very skinny but very tall, and he had a head of unbound, long silver hair. His eyes swept past Linley’s group like the eyes of a hawk, finally halting on Bailey’s body. Laughing calmly, he said, “Bailey, congratulations on acquiring the Abyssal Fruit! Come with me now to the Sovereign’s palace and await the Sovereign’s summons.”

“It’s you!” A look of astonishment appeared on Bailey’s face. “Arthurs [A’se’si]!”

“Right.”

The silver-haired man laughed calmly. “It’s been so many years, but you still remember me. You’ve remained at the Abyssal Mountain all these years. I know all these things. I, too, was surprised…that you actually managed to endure all these years of loneliness and the countless years of waiting. I have to say, I admire you!”

Bailey began to laugh loudly. “That year, when we entered the Abyssal Mountain together, I swore an oath as we entered! That I, Bailey, would either die in the Abyssal Mountain or emerge as the Sovereign’s Emissary!”

Linley and Bebe now completely understood.

So this person wasn’t a Sovereign; rather, it was the person who had acquired the Abyssal Fruit on Bailey’s first trip to the Abyssal Mountain.

“So this person is a Sovereign’s Emissary!” Linley had a thought. “Since he lives at the Abyssal Mountain, his relationship to the Sovereign should be fairly close. Perhaps through him…”

The goal of Linley’s trip to Abyssal Mountain was to meet the Sovereign.

“Big Brother, congratulations.” The violet-haired youth, Bloan said with whole-hearted sincerity.

Bailey beamed towards his little brother as well.

“Bailey, let’s go. Come with me to the Sovereign’s palace.” Arthurs urged.

“Arthurs.” Bailey said. “How about this. Let me send my little brother out of the gray fog region, and then I’ll accompany you.”

“No rush.” Arthurs laughed calmly. “Come with me, and bring your little brother as well. He can first wait at the border region between the gray fog region and the violet fog region. He’ll just wait there a day or so. After you see the Sovereign and have the arrangements made for you, you can send your little brother away at that point. Your little brother is in no particular rush, right?”

“Big Brother, it’s just a day.” Bloan said very excitedly. “The next time we meet, you’ll be a Sovereign’s Emissary.”

“Actually, the power your big brother now wields after having eaten the Abyssal Fruit is already comparable to that of ordinary Sovereign’s Emissaries.” Arthurs said calmly. “However, the reason why your big brother is so powerful is because of the Abyssal Fruit. After having acquired the Abyssal Fruit, he has already, naturally become the Emissary of the Netherworld Sovereign.”

Bailey laughed and nodded. “Then Arthurs, let’s go.”

“Wait a moment.” Only now did Linley speak.

“Eh?” Arthurs and Bailey both looked over, and Bailey hurriedly introduced, “Arthurs, this is Linley, who came alongside me. The two of them are reputedly from the Infernal Realm, and also exceedingly powerful.”

“The two of them, even without Abyssal Fruit, are already quite powerful.” Arthurs had a calm look on his face, and he said unhurriedly, “I know exactly what happened in that grand battle. Linley, you are an expert of the Four Divine Beasts clan, and yet you came to the Netherworld for this Abyssal Fruit? I rather don’t believe it. What other business do you have?” Linley’s Dragonformed appearance already caused quite a few experts to easily guess his status.

Linley’s heart clenched.

This Arthurs seemed to have a rather poor attitude towards him.

“Mr. Arthurs.” Linley said hurriedly. “It is indeed true that the purpose of my visit to the Abyssal Mountain was not for the sake of the Abyssal Fruit. I have an important matter which I wish to ask the Netherworld Sovereign regarding. I would like to ask for your help…to lead me forward to see the Sovereign! I have something extremely, extremely important to discuss!”

Linley’s attitude, appearance, and manner of speech all gave voice to his sincerity.

“Arthurs.” Bailey looked towards Arthurs. Clearly, he too wished for Arthurs to help.

Arthurs just let out a calm laugh, then said casually, “You’ve come an unimaginable distance from the Infernal Realm to the Netherworld, and charged into the Abyssal Mountain without any care for your own life. To do this…of course I know that you must have an important matter to discuss with the Sovereign. However, over the countless planes, there are also many people who wish to see the Sovereign! Can it be that just because you wish to see the Sovereign, that I must lead you? What sort of status does the Sovereign have? Why would the Sovereign be willing to see all of you? In addition, I’m not qualified to lead you there!”

Linley couldn’t help but say frantically, “Ar…”

“Enough.”

Arthurs said calmly, “I’m simply a Sovereign’s Emissary. Don’t make things hard for me. If you truly have made up your mind to meet the Sovereign, then continue adventuring forward. After exiting the gray fog region, enter the violet fog region! After you reach the violet fog region, you’ll be able to reach the Sovereign’s palace. By then, whether or not you will see the Sovereign is a decision for the Sovereign to make.”

Linley understood now as well. Arthurs was just a Sovereign’s Emissary; in other words, a servant. How could he be qualified to lead Linley over?

When he understood this, he no longer tried to persuade Arthurs.

Arthurs glanced at Linley, then shook his head and said, “Linley, I’ll offer you one more word of advice. Just give it up and leave the mountain! The path up ahead isn’t so easily walked. Bailey, let’s go.” As he spoke, Arthurs, Bailey, and Bloan all flew away at high speed.

Linley and Bebe didn’t follow. They just stayed there.

“Boss?” Bebe looked at him.

“Continue forward.” Linley said calmly. “Arthurs advised me to go down the mountain, yes, but I knew long ago…that the violet fog region is definitely dangerous. But no matter how dangerous it is…I will still go through it!” Whether for the sake of his father or for the sake of his dead friends, he had to go deeper into the Abyssal Mountain.

Bebe nodded slightly. “Wherever the Boss goes, I go.”

Linley glanced at Bebe. He couldn’t help but laugh, but in his heart, he felt a hint of apology. For now, no one could say exactly how dangerous the violet fog region was. Bebe, however, ignored it all and continued to loyally follow Linley deeper in. Still, over the course of thousands of years, there was no need for Linley and Bebe to say words of thanks to each other, as though they were outsiders.

“Let’s go.” That’s all Linley said.

“Right.” Bebe followed as well.

Because they had killed the Spirit Snake, the Abyssal Fruit Tree felt enmity towards them?

Linley and Bebe couldn’t help but look at each other, not knowing what to say.

“Haha.” Bailey laughed as he spoke. “But of course, that’s just my deduction! Otherwise, I have no other explanation for why the Abyssal Fruit Tree would act in such a manner towards you two, while differently towards me. But no matter what…this matter is at an end, and I need to thank both of you for me being able to acquire the Abyssal Fruit.”

Linley laughed calmly.

Linley still felt a hint of goodwill towards Bailey. No matter what, Bailey had at least informed him of the appearance of the Abyssal Fruit. If Bailey didn’t want for Linley to know…he didn’t have to tell Linley at all. In addition, Bailey had toiled for countless millions of years for the sake of this Abyssal Fruit.

Such perseverance made him worthy of acquiring this most precious of treasures, the Abyssal Fruit.

“Wasn’t it said that after acquiring the Abyssal Fruit, one would be received by the Sovereign and become a Sovereign’s Emissary?” Bebe muttered. “So where’s the Sovereign?”

Linley’s eyes lit up, and he hurriedly swept the surrounding area with his gaze.

If the Sovereign appeared, his goal would be accomplished.

“Whoooosh.”

Because of the departure of the Abyssal Fruit Tree, the gray fog once more filled this region. Suddenly, not too far away, a humanoid figure suddenly appeared, causing Linley and Bebe’s eyes to light up. “”Could it be that the Sovereign has come??” Linley and Bebe were both very eager.

In but an instant, that figure appeared before them.

The person was very skinny but very tall, and he had a head of unbound, long silver hair. His eyes swept past Linley’s group like the eyes of a hawk, finally halting on Bailey’s body. Laughing calmly, he said, “Bailey, congratulations on acquiring the Abyssal Fruit! Come with me now to the Sovereign’s palace and await the Sovereign’s summons.”

“It’s you!” A look of astonishment appeared on Bailey’s face. “Arthurs [A’se’si]!”

“Right.”

The silver-haired man laughed calmly. “It’s been so many years, but you still remember me. You’ve remained at the Abyssal Mountain all these years. I know all these things. I, too, was surprised…that you actually managed to endure all these years of loneliness and the countless years of waiting. I have to say, I admire you!”

Bailey began to laugh loudly. “That year, when we entered the Abyssal Mountain together, I swore an oath as we entered! That I, Bailey, would either die in the Abyssal Mountain or emerge as the Sovereign’s Emissary!”

Linley and Bebe now completely understood.

So this person wasn’t a Sovereign; rather, it was the person who had acquired the Abyssal Fruit on Bailey’s first trip to the Abyssal Mountain.

“So this person is a Sovereign’s Emissary!” Linley had a thought. “Since he lives at the Abyssal Mountain, his relationship to the Sovereign should be fairly close. Perhaps through him…”

The goal of Linley’s trip to Abyssal Mountain was to meet the Sovereign.

“Big Brother, congratulations.” The violet-haired youth, Bloan said with whole-hearted sincerity.

Bailey beamed towards his little brother as well.

“Bailey, let’s go. Come with me to the Sovereign’s palace.” Arthurs urged.

“Arthurs.” Bailey said. “How about this. Let me send my little brother out of the gray fog region, and then I’ll accompany you.”

“No rush.” Arthurs laughed calmly. “Come with me, and bring your little brother as well. He can first wait at the border region between the gray fog region and the violet fog region. He’ll just wait there a day or so. After you see the Sovereign and have the arrangements made for you, you can send your little brother away at that point. Your little brother is in no particular rush, right?”

“Big Brother, it’s just a day.” Bloan said very excitedly. “The next time we meet, you’ll be a Sovereign’s Emissary.”

“Actually, the power your big brother now wields after having eaten the Abyssal Fruit is already comparable to that of ordinary Sovereign’s Emissaries.” Arthurs said calmly. “However, the reason why your big brother is so powerful is because of the Abyssal Fruit. After having acquired the Abyssal Fruit, he has already, naturally become the Emissary of the Netherworld Sovereign.”

Bailey laughed and nodded. “Then Arthurs, let’s go.”

“Wait a moment.” Only now did Linley speak.

“Eh?” Arthurs and Bailey both looked over, and Bailey hurriedly introduced, “Arthurs, this is Linley, who came alongside me. The two of them are reputedly from the Infernal Realm, and also exceedingly powerful.”

“The two of them, even without Abyssal Fruit, are already quite powerful.” Arthurs had a calm look on his face, and he said unhurriedly, “I know exactly what happened in that grand battle. Linley, you are an expert of the Four Divine Beasts clan, and yet you came to the Netherworld for this Abyssal Fruit? I rather don’t believe it. What other business do you have?” Linley’s Dragonformed appearance already caused quite a few experts to easily guess his status.

Linley’s heart clenched.

This Arthurs seemed to have a rather poor attitude towards him.

“Mr. Arthurs.” Linley said hurriedly. “It is indeed true that the purpose of my visit to the Abyssal Mountain was not for the sake of the Abyssal Fruit. I have an important matter which I wish to ask the Netherworld Sovereign regarding. I would like to ask for your help…to lead me forward to see the Sovereign! I have something extremely, extremely important to discuss!”

Linley’s attitude, appearance, and manner of speech all gave voice to his sincerity.

“Arthurs.” Bailey looked towards Arthurs. Clearly, he too wished for Arthurs to help.

Arthurs just let out a calm laugh, then said casually, “You’ve come an unimaginable distance from the Infernal Realm to the Netherworld, and charged into the Abyssal Mountain without any care for your own life. To do this…of course I know that you must have an important matter to discuss with the Sovereign. However, over the countless planes, there are also many people who wish to see the Sovereign! Can it be that just because you wish to see the Sovereign, that I must lead you? What sort of status does the Sovereign have? Why would the Sovereign be willing to see all of you? In addition, I’m not qualified to lead you there!”

Linley couldn’t help but say frantically, “Ar…”

“Enough.”

Arthurs said calmly, “I’m simply a Sovereign’s Emissary. Don’t make things hard for me. If you truly have made up your mind to meet the Sovereign, then continue adventuring forward. After exiting the gray fog region, enter the violet fog region! After you reach the violet fog region, you’ll be able to reach the Sovereign’s palace. By then, whether or not you will see the Sovereign is a decision for the Sovereign to make.”

Linley understood now as well. Arthurs was just a Sovereign’s Emissary; in other words, a servant. How could he be qualified to lead Linley over?

When he understood this, he no longer tried to persuade Arthurs.

Arthurs glanced at Linley, then shook his head and said, “Linley, I’ll offer you one more word of advice. Just give it up and leave the mountain! The path up ahead isn’t so easily walked. Bailey, let’s go.” As he spoke, Arthurs, Bailey, and Bloan all flew away at high speed.

Linley and Bebe didn’t follow. They just stayed there.

“Boss?” Bebe looked at him.

“Continue forward.” Linley said calmly. “Arthurs advised me to go down the mountain, yes, but I knew long ago…that the violet fog region is definitely dangerous. But no matter how dangerous it is…I will still go through it!” Whether for the sake of his father or for the sake of his dead friends, he had to go deeper into the Abyssal Mountain.

Bebe nodded slightly. “Wherever the Boss goes, I go.”

Linley glanced at Bebe. He couldn’t help but laugh, but in his heart, he felt a hint of apology. For now, no one could say exactly how dangerous the violet fog region was. Bebe, however, ignored it all and continued to loyally follow Linley deeper in. Still, over the course of thousands of years, there was no need for Linley and Bebe to say words of thanks to each other, as though they were outsiders.

“Let’s go.” That’s all Linley said.

“Right.” Bebe followed as well.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

เนื่องจากพวกเขาฆ่างูวิญญาณ ต้นผลไม้ก้นสมุทรรู้สึกความเป็นปฏิปักษ์ต่อพวกเขาหรือไม่Linley และแจ็คกี้ไม่สามารถช่วย แต่ดูกัน ไม่รู้จะพูดอะไร"อยาก" Bailey หัวเราะ ตามเขาพูด "แต่แน่นอน เป็นเพียงของฉันหัก อื่น แล้วไม่อธิบายอื่น ๆ สำหรับทำไมต้นผลไม้ก้นสมุทรจะดำเนินการในลักษณะดังกล่าวต่อคุณสอง ในขณะที่ต่างมีต่อฉัน แต่ไม่ว่าอะไร...เรื่องนี้เป็นที่สิ้นสุด และต้องขอบคุณทั้งคุณฉันจะซื้อผลไม้ก้นสมุทร"Linley หัวเราะเบา ๆLinley ยังรู้สึกว่าคำแนะนำของค่าความนิยมต่อ Bailey ไม่ว่าอะไร Bailey ได้น้อยรับแจ้งเขาลักษณะของผลไม้ก้นสมุทร ถ้าไม่ต้อง Bailey Linley รู้...เขาไม่ได้บอก Linley เลย นอกจากนี้ Bailey ได้ toiled นับไม่ถ้วนนับล้านปีเพื่อผลไม้นี้ก้นสมุทรความเพียรพยายามดังกล่าวทำให้เขาน่าได้มานี้มีค่ามากที่สุดของสมบัติ ผลไม้ก้นสมุทร"ไม่ได้กล่าวว่า หลังจากหาผลไม้ก้นสมุทร หนึ่งจะได้รับจากพ่อ และเป็น ทูตไปยังของโซเวอเรน" แจ็คกี้ muttered "ดังนั้นพ่อ"ตาของ Linley สว่างขึ้น และเขารีบกวาดพื้นที่รอบ ๆ ด้วยสายตาของเขาถ้าพ่อปรากฏ เป้าหมายของเขาจะสามารถทำได้"Whoooosh"เนื่องจากระดับของต้นผลไม้ก้นสมุทร สีเทาหมอกเต็มไปภูมิภาคนี้อีกครั้ง ทันที ไม่ไกลเกินไป รูปอ้จดี ๆ Linley และของแจ็คกี้ตาแสงที่ทำให้เกิดขึ้น ""มันอาจเป็นว่า พ่อมา??" Linley และแจ็คกี้ได้ทั้งกระตือรือร้นมากแต่ในทันที ตัวเลขที่ปรากฏก่อนที่พวกเขาคนผอม แต่สูงมาก และเขาหัวยาวเงิน ผูกผม ตาของเขากวาดของ Linley กลุ่มเช่นตาฮอว์ก ในที่สุดก็ ยุติการทำงานในร่างกายของ Bailey ที่ผ่านมา หัวเราะเบา ๆ เขากล่าว "Bailey ขอแสดงความยินดีในการรับซื้อผลไม้ก้นสมุทร มากับฉันเดี๋ยวนี้ของพ่อพา และรอหมายเรียกของพ่อ""ก็คุณ" ลักษณะของ astonishment ปรากฏหน้าเบลีย์ " Arthurs [A'se' ศรี] ! ""ขวา"คนเงิน haired หัวเราะเบา ๆ "แล้วปีมาก แต่คุณยังจำ คุณได้ยังคงอยู่ในภูเขา Abyssal ปีเหล่านี้ ฉันรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ เกินไป ประหลาดใจ...ว่า คุณจริงจัดการยั่งยืนปีเหล่านี้ทั้งหมดของความเหงาและปีนับไม่ถ้วนรอการ ไม่ต้อง ชื่นชมคุณ"Bailey เริ่มหัวเราะดัง "ปีที่ เมื่อเราใส่ภูเขา Abyssal กัน ฉัน swore สาบานเราป้อน ว่า ฉัน Bailey จะตายในภูเขา Abyssal หรือเกิดเป็นทูตไปยังของพ่อ"Linley และแจ็คกี้ตอนนี้เข้าใจดังนั้น บุคคลนี้ไม่ได้โซเวอร์เรน ค่อนข้าง มันเป็นบุคคลที่ได้รับผลไม้ก้นสมุทรเที่ยวแรกเบลีย์ภูเขา Abyssal"ดังนั้นบุคคลนี้เป็นทูตไปยังของโซเวอเรน" Linley คิดได้ "เขาอยู่ที่ภูเขา Abyssal ความสัมพันธ์ของเขากับพ่อควรจะค่อนข้างปิด บางทีผ่านเขา..."เป้าหมายของการเดินของ Linley Abyssal ภูเขากับพ่อได้"บิ๊กบราเธอร์ ขอแสดงความยินดีด้วย" เยาวชนม่วง haired, Bloan กล่าว ด้วยความจริงใจ whole-heartedBailey ลำต่อพี่ชายของเขาเพียงเล็กน้อยเช่น"Bailey ลองไป มากับฉันพาของพ่อ" Arthurs เรียกร้องให้"Arthurs" Bailey กล่าว "นี้ ผมส่งพี่น้อยออกจากภูมิภาคหมอกสีเทา และจากนั้น ฉันพบกับคุณ""วิ่งไม่" Arthurs หัวเราะเบา ๆ "มากับฉัน และนำน้องน้อยด้วย นอกจากนี้เขาต้องสามารถรอที่บริเวณเส้นขอบระหว่างภูมิภาคหมอกสีเทาอมม่วงหมอกภูมิภาค เขาจะรอให้มีวันหรือดังนั้น หลังจากที่คุณดูพ่อ และมีการจัดทำสำหรับคุณ คุณสามารถส่งน้องลิตเติ้ลไปจุดนั้น พี่น้อยคือในวิ่งไม่เฉพาะ ขวา"พี่ชายใหญ่ ได้เพียงแค่หนึ่งวัน" Bloan กล่าวว่า มากขึ้ง "ครั้งที่พบกัน คุณจะได้โซเวอเรนเป็นทูตไปยัง""จริง อำนาจของพี่ใหญ่ตอนนี้ wields หลังมีกินผลไม้ก้นสมุทรเป็นแล้วเทียบได้กับที่สามัญโซเวอร์เรน Emissaries" Arthurs กล่าวเบา ๆ "อย่างไรก็ตาม เหตุผลที่ทำไมพี่ใหญ่คือเพื่อให้มีประสิทธิภาพได้เนื่องจากผลไม้ก้นสมุทร หลังจากไม่ได้รับผลก้นสมุทร มาแล้ว เป็นทูตไปยังของพ่อ Netherworld ธรรมชาติ "Bailey หัวเราะ แล้วพยักหน้า "แล้ว Arthurs ลองไป""รอเดี๋ยว" เฉพาะตอนนี้ ได้ Linley พูด"เอ๊ะ" Arthurs และ Bailey ทั้งมองผ่าน และ Bailey ชัก นำ "Arthurs อยู่ Linley ที่มาควบคู่ไปกับฉัน เขาทั้งสองจะลดขอบ เขตสองคม และมีประสิทธิภาพไปยัง""ทั้งสองของพวกเขา แม้ไม่มีผลไม้ก้นสมุทร ได้แล้วค่อนข้างมีประสิทธิภาพ" Arthurs มีลักษณะสงบหน้า และเขากล่าวว่า unhurriedly "ฉันรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในการต่อสู้ที่แกรนด์ Linley คุณคือผู้เชี่ยวชาญของตระกูลสัตว์สี่พระเจ้า และยัง คุณมา Netherworld สำหรับผลไม้นี้ก้นสมุทร ผมค่อนข้างไม่เชื่อว่ามัน ธุรกิจใดมีไหม" ของ Linley Dragonformed ปรากฏแล้วเกิดผู้เชี่ยวชาญเที่ยวง่าย ๆ เดาสถานะของเขาหัวใจของ Linley กัดArthurs นี้ดูเหมือนจะ มีทัศนคติที่ค่อนข้างดีต่อเขา"นาย Arthurs" Linley รีบกล่าว "มันเป็นความจริงว่า วัตถุประสงค์ของการเยี่ยมชมของฉันเขา Abyssal ไม่เพื่อผลไม้ก้นสมุทร มีเรื่องสำคัญที่ผมต้องถามพ่อ Netherworld เกี่ยวกับ อยากจะขอความช่วยเหลือของคุณ...นำฉันไปข้างหน้าไปดูพ่อ มีบางอย่างมาก มากต้องหารือ"ของ Linley ทัศนคติ ลักษณะ และลักษณะของเสียงทั้งหมดให้เสียงเพื่อความจริงใจของเขา"Arthurs" Bailey มองไปทาง Arthurs ชัดเจน เขาเกินไปปรารถนาใน Arthurs เพื่อช่วยArthurs เพียงให้ออกเสียงหัวเราะเงียบสงบ แล้วลวก ๆ กล่าวว่า "คุณมาพักที่คับขันจากแดนสองคม Netherworld และคิดเป็นภูเขา Abyssal โดยการดูแลชีวิตของคุณเอง การทำเช่นนี้...แน่นอนฉันรู้ว่า คุณต้องมีเรื่องสำคัญจะพูดคุยกับพ่อ อย่างไรก็ตาม กว่าเครื่องบินมากมาย มีคนจำนวนมากที่ต้องการดูพ่อ มันสามารถที่เพียง เพราะคุณต้องดูพ่อ ว่า ฉันต้องนำคุณ พ่อมีสถานะอะไรคะ ทำไมพ่อจะยอมให้ดูทั้งหมดของคุณ นอกจากนี้ ฉันไม่เหมาะสมที่จะนำคุณมี"Linley ไม่ช่วย แต่ว่า เมามัน "Ar. ...""พอ"Arthurs said calmly, “I’m simply a Sovereign’s Emissary. Don’t make things hard for me. If you truly have made up your mind to meet the Sovereign, then continue adventuring forward. After exiting the gray fog region, enter the violet fog region! After you reach the violet fog region, you’ll be able to reach the Sovereign’s palace. By then, whether or not you will see the Sovereign is a decision for the Sovereign to make.”Linley understood now as well. Arthurs was just a Sovereign’s Emissary; in other words, a servant. How could he be qualified to lead Linley over?When he understood this, he no longer tried to persuade Arthurs.Arthurs glanced at Linley, then shook his head and said, “Linley, I’ll offer you one more word of advice. Just give it up and leave the mountain! The path up ahead isn’t so easily walked. Bailey, let’s go.” As he spoke, Arthurs, Bailey, and Bloan all flew away at high speed.Linley and Bebe didn’t follow. They just stayed there.“Boss?” Bebe looked at him.“Continue forward.” Linley said calmly. “Arthurs advised me to go down the mountain, yes, but I knew long ago…that the violet fog region is definitely dangerous. But no matter how dangerous it is…I will still go through it!” Whether for the sake of his father or for the sake of his dead friends, he had to go deeper into the Abyssal Mountain.Bebe nodded slightly. “Wherever the Boss goes, I go.”Linley glanced at Bebe. He couldn’t help but laugh, but in his heart, he felt a hint of apology. For now, no one could say exactly how dangerous the violet fog region was. Bebe, however, ignored it all and continued to loyally follow Linley deeper in. Still, over the course of thousands of years, there was no need for Linley and Bebe to say words of thanks to each other, as though they were outsiders.“Let’s go.” That’s all Linley said.“Right.” Bebe followed as well.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

เพราะเขาได้ฆ่างูผี , ผลไม้ต้นไม้ของวัดรู้สึกเป็นปฏิปักษ์ต่อพวกเขา ?

Linley Bebe และไม่สามารถช่วย แต่มองที่แต่ละอื่น ๆ ไม่รู้จะพูดอะไร

" ฮ่า ฮ่า . . . " เบลลี่หัวเราะอย่างที่เขาพูด " แต่แน่นอน นั่นเป็นเพียงการอนุมานของฉัน ! ไม่งั้น ฉันจะไม่มีคำอธิบายอื่นว่าทำไมผลไม้ต้นไม้หมดใจจะกระทำในลักษณะดังกล่าวกับนายสอง ในขณะที่แตกต่างกับฉันแต่ไม่ว่ายังไง . . . . . . . เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สิ้นสุด และผมต้องขอขอบคุณทั้งสองท่านสำหรับผมที่จะได้รับผลไม้หมดใจ "

ลินลีย์หัวเราะอย่างใจเย็น

ลินลีย์ยังรู้สึกใบ้ของค่าความนิยมที่มีต่อเบลีย์ ไม่ว่ายังไง เบลลี่ อย่างน้อยแจ้งให้เขาจากลักษณะของผลไม้หมดใจ . ถ้า เบลี่ย์ ไม่อยากให้ลินลี่ย์ . . . . . เขาไม่ได้บอกลินลีย์ทั้งหมด นอกจากนี้เบลีย์ได้ตรากตรำหลายล้านปีเพื่อประโยชน์ของผลไม้นี้หมดใจ

เช่นความพยายามทำให้เขาสมควรรับนี้ส่วนใหญ่มีค่าของสมบัติ , ผลไม้หมดใจ

" ไม่ได้มันบอกว่าหลังจากรับผลไม้หมดใจ หนึ่งจะได้รับโดยอธิปไตยและกลายเป็นจักรพรรดิท่านทูต " เบเบ้พึมพำ " แล้วกษัตริย์ ? "

Linley ตาดีใจมากและเขาก็รีบกวาดพื้นที่โดยรอบด้วยสายตาของเขา . . . . . .

ถ้าจักรพรรดิปรากฏเป้าหมายของเขาจะสำเร็จ

" whoooosh "

เพราะการจากไปของไม้ผลหมดใจ สีเทาหมอกอีกครั้งเต็มพื้นที่นี้ ทันใดนั้น , ไม่ไกล , รูปมนุษย์ปรากฏตัว และก่อให้เกิด Linley bebe ดวงตาให้สว่างขึ้น " อาจเป็นไปได้ว่ากษัตริย์ได้ ?" เด็กทั้งสองและ Linley กระตือรือร้นมาก

แต่ทันที รูปที่ปรากฏก่อนที่พวกเขา .

เค้าผอมมาก แต่สูงมาก และเขามีหัวหลุด ผมสีเงินยาว สายตาของเขากวาดผ่าน Linley กลุ่มเหมือนดวงตาของเหยี่ยว สุดท้ายหยุดลงบนร่างของเบลี่ย์ . หัวเราะอย่างใจเย็น เขากล่าวว่า " เบลลี่ ขอแสดงความยินดีในการซื้อผลไม้หมดใจ !

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.