Participants were randomly assigned

Participants were randomly assigned into two six-people
groups (A,B) where group A played the simulator using no
magnitude (NM) and group B using frequency magnitude
(FM). A between-subjects study design is justified to avoid
interference effects, e.g., when participants have mastered
one haptic encoding scheme it may confuse their ability to
learn and use another. We used the same procedure as for
the first study, except subjects were unable to see a display.
Because simulating a temporary blindness with varying durations
at various points in the curve could lead to significantly
different results, and would require a large number of studies
to be performed, we limit our study to steering without
any visual feedback. This provides us with a worst-case performance
in the case a driver is completely blinded, but this
allows for an accurate comparison between both haptic encoding
mechanisms. Participants were instructed on how to
interpret the haptic cues provided for each encoding scheme
and were allowed to try a few roads for practice, to minimize
any learning effects. When subjects felt comfortable
enough, the experiment would start. Participants would drive
each of our eight roads three times in random order. The vehicle
would automatically start driving and at the end of the
straight section teleport to the next road.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้รับการสุ่มออกเป็นสองหกคนกลุ่ม (A, B) ซึ่งกลุ่มเล่นจำลองการใช้ไม่มีขนาด(NM) และกลุ่ม B โดยใช้ขนาดความถี่(FM) วิชาระหว่างการออกแบบการศึกษาเป็นธรรมเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบการรบกวนเช่นเมื่อผู้เข้าร่วมได้เข้าใจหนึ่งในรูปแบบการเข้ารหัสสัมผัสมันอาจสร้างความสับสนให้ความสามารถในการเรียนรู้และใช้อีก เราใช้ขั้นตอนเช่นเดียวกับการศึกษาครั้งแรกยกเว้นวิชาที่ไม่สามารถที่จะเห็นการแสดงผล. เพราะจำลองตาบอดชั่วคราวที่มีระยะเวลาที่แตกต่างกันตามจุดต่าง ๆ ในโค้งอาจนำไปสู่อย่างมีนัยสำคัญผลที่แตกต่างกันและจะต้องมีจำนวนมากของการศึกษาเพื่อจะดำเนินการเรา จำกัด การศึกษาของเราที่จะพวงมาลัยโดยไม่ต้องความคิดเห็นใดๆ ภาพ นี้ช่วยให้เรามีประสิทธิภาพการทำงานที่เลวร้ายที่สุดกรณีในกรณีที่คนขับรถจะตาบอดอย่างสมบูรณ์แต่ช่วยให้การเปรียบเทียบระหว่างความถูกต้องทั้งการเข้ารหัสสัมผัสกลไก ผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้รับการสอนเกี่ยวกับวิธีการตีความความหมายสัมผัสที่มีให้บริการสำหรับการเข้ารหัสรูปแบบแต่ละคนและได้รับอนุญาตให้พยายามที่ถนนไม่กี่สำหรับการปฏิบัติเพื่อลดผลกระทบต่อการเรียนรู้ใดๆ เมื่ออาสาสมัครรู้สึกสบายพอทดลองจะเริ่มต้น ผู้เข้าร่วมกิจกรรมจะขับรถแต่ละแปดถนนของเราสามครั้งในการสุ่ม รถอัตโนมัติจะเริ่มต้นการขับรถและในตอนท้ายของการส่งผ่านทางไกลส่วนตรงไปยังถนนต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มตัวอย่างแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม 6 คน
( a , b ) โดยที่กลุ่มเล่นจำลองไม่ใช้
ขนาด ( nm ) และกลุ่ม B ใช้ความถี่ขนาด
( FM ) ระหว่างการศึกษาออกแบบและเป็นธรรมเพื่อหลีกเลี่ยง
ผลรบกวน เช่น เมื่อผู้เข้าร่วมได้เข้าใจ
หนึ่งสัมผัสรูปแบบการเข้ารหัสมันอาจสับสนระหว่างความสามารถ
เรียนรู้และใช้อื่นเราใช้ขั้นตอนเดียวกันสำหรับ
การศึกษาแรก ยกเว้นวิชาไม่สามารถที่จะเห็นการแสดงผล .
เพราะจำลองตาบอดชั่วคราวที่แตกต่างกับระยะเวลา
ณจุดต่างๆในโค้งอาจนำไปสู่อย่างมาก
ผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน และจะต้องมีจำนวนมากของการศึกษา
จะดําเนินการ จำกัด ของเรา เราศึกษา พวงมาลัย โดย
ภาพความคิดเห็นนี้จะให้เรากับทินการแสดง
ในกรณีที่คนขับจะตาบอด แต่ช่วยให้สำหรับการเปรียบเทียบที่ถูกต้อง

ทั้งสัมผัสระหว่างการเข้ารหัสกลไก ผู้เข้าร่วมเรียนวิธีการ
ตีความ haptic คิวให้สำหรับแต่ละรูปแบบการเข้ารหัส
และอนุญาตให้ลองไม่กี่ถนนปฏิบัติเพื่อลด
การเรียนรู้ใด ๆผลกระทบ เมื่อคนรู้สึกสบาย
พอการทดลองจะเริ่มต้น ผู้เข้าร่วมจะขับรถ
แต่ละของเราแปดถนนสามครั้งในการสุ่ม รถยนต์
อัตโนมัติจะเริ่มขับรถ และในตอนท้ายของ
teleport ส่วนตรงถนนหน้า