In the sixth century Digest of Just

In the sixth century Digest of Justinian provides, as a general rule of evidence: “Ei incumbit probatio qui dicit, non qui negat”Proof lies on him who asserts, not on him who denies.It is there attributed to the second and third century jurist Paul.After the fall of the Roman Empire, Europe fell back on a Germanic system that presumed guilt. The accused could prove his innocence by having, for example, twelve people swear that he could not have done what he was accused of. This tended to favor the nobility over the lower classes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในศตวรรษหก แยกย่อย Justinian ให้ เป็นกฎทั่วไปของหลักฐาน: "Ei incumbit probatio qui dicit ไม่ใช่ qui negat" หลักฐานตั้งอยู่บนเขาที่ยืนยัน บนเขาที่ปฏิเสธไม่ มันจะมีบันทึกที่สองและสามศตวรรษลูกขุน Paul.After การล่มสลายของจักรวรรดิโรมัน ยุโรปตกกลับบนระบบตระกูลที่ presumed ผิด ผู้ถูกกล่าวหาสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขา โดยมี เช่น สาบานว่า เขาอาจไม่ได้ทำอะไรเขาได้ถูกกล่าวถึง 12 คน นี้มีแนวโน้มที่โปรดปรานขุนนางมากกว่าชนชั้นล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในศตวรรษที่หกเด่นจัสติเนียนให้เป็นกฎทั่วไปของหลักฐาน "Ei incumbit probatio ใคร dicit ไม่ใช่ใคร negat" หลักฐานอยู่บนเขาที่อ้างไม่ได้อยู่ที่เขาจะมี denies.It ประกอบกับศตวรรษที่สองและสาม กฎหมาย Paul.After การล่มสลายของจักรวรรดิโรมันยุโรปกลับลงไปในระบบดั้งเดิมที่ผิดสันนิษฐานว่า ผู้ถูกกล่าวหาสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขาโดยมีตัวอย่างเช่นสิบสองคนสาบานว่าเขาไม่สามารถได้ทำในสิ่งที่เขาถูกกล่าวหาว่า นี้มีแนวโน้มที่จะให้ประโยชน์แก่สังคมชั้นสูงในช่วงชั้นต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในศตวรรษที่หกย่อยของจัสติเนียนให้ ในฐานะที่เป็นกฎทั่วไปของหลักฐาน " EI incumbit probatio qui กล่าวว่า ไม่ใช่ โดยปฏิเสธ " หลักฐานอยู่ในผู้ที่ยืนยันไม่ใช่ผู้ปฏิเสธ มันมีช่วงศตวรรษที่สองและสาม นักกฎหมาย พอล หลังจากการล่มสลายของจักรวรรดิโรมัน ยุโรปกลับลดลงในระบบที่สันนิษฐานความผิดแบบดั้งเดิม . จำเลยจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขาโดยมีตัวอย่างเช่น สิบสองคน สาบานว่าเขาจะไม่ทำสิ่งที่เขาถูกกล่าวหา นี้มีแนวโน้มที่จะชอบขุนนางเหนือชนชั้น