Clever Jackal Gets Away (A Traditio

Clever Jackal Gets Away (A Traditional Zulu Story)

"Hawu, hawu, hawu, my children," Gogo began one evening. "You know, cleverness is a very important thing to own! Why, cleverness has helped Nogwaja out of the cooking pot more than once!"

"The Jackal is also a clever animal, isn't he, Gogo?" asked little Sipho (see' poh), who was quite proud that his nickname was Mpungushe (mpoo-ngoo'-shay = "jackal"). Gogo, in fact, had given him that name because of the loud howl he had made as a baby. Sipho liked to think it was because he was quick and agile as the Jackal.

Gogo laughed and looked at the child at her feet. "Yes, my boy! You are right! Jackal is a very clever animal. Sometimes too clever for his own good!"

"I remember how he helped Jabu the herdboy by tricking Bhubesi back into the snare. Tell us another tale about Jackal, Gogo!" begged Sipho.

"Yes, Gogo," her other grandchildren chorused. "Please tell us...."

"Alright, my children. But listen and learn!" Gogo settled her round self down more comfortably upon the tree stump. "Kwasuka sukela . . ."

One day long ago, Jackal was trotting through a narrow, rocky pass. As he often did, he kept his nose to the ground as he ambled along, to catch the odd scent. "Never know when I'll happen upon my next meal, " he thought to himself, although it was highly unlikely that he would find a rat out in the midday heat. But perhaps he could catch a lizard or two.

Suddenly he was aware of a movement ahead of him in the pass. "Oh, no!" Jackal moaned and stopped dead-still in his tracks. Lion was coming toward him. Realising that he was too near to escape, Jackal was filled with fear. He had played so many tricks on the great Bhubesi in the past, he was sure that lion would take this opportunity to get his revenge. In a flash Jackal thought of a plan.

"Help! Help!" cried Jackal. He cowered down on the cliff path, looking above at the rocks.

Lion stopped short in surprise.

"Help!" Jackal howled, using the fear he felt in the middle of his chest to accentuate his cry. Jackal glanced up at Bhubesi. "Oh, great Nkosi! Help! There is no time to lose! See those great rocks above us? They are about to fall! We shall both be crushed to death!!!! Oh, mighty Lion, do something! Save us!" And Jackal cowered even lower, his paws covering his head.

Lion looked up, most alarmed. Before he even had a chance to think, Jackal was begging him to use his strength to hold up the overhanging rock. So Lion put his brawny shoulder to the rock and heaved.

"Oh, thank you, great King!" yelped Jackal. "I will quickly fetch that log over there to prop under the rock, and we will both be saved!" With that Jackal bounded out of sight.

Lion was left all alone to struggle under the weight of the unmoving rock. How long he remained there before he realised that it was another trick, we will never know. But this much we do know: Jackal continued to live by his wits!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมาจิ้งจอกฉลาดเรียกเก็บ (แบบพวกสูลูเรื่อง)"บุหรี่ บุหรี่ บุหรี่ ลูก ๆ Gogo เริ่มเย็นหนึ่ง "คุณทราบ ความฉลาดเป็นสิ่งที่สำคัญมากไปเอง ทำไม ความฉลาดได้ช่วย Nogwaja ออกจากหม้อปรุงอาหารมากกว่าหนึ่งครั้ง""หมาจิ้งจอกเป็นสัตว์ฉลาด ไม่เขา Gogo " ถาม Sipho น้อย (ดู ' โพธิ์), ที่มีความภาคภูมิใจมากว่า ชื่อเล่นของเขาคือ Mpungushe (mpoo ngoo'-shay = "หมาจิ้งจอก") โกโก้ ในความเป็นจริง มีเขาชื่อเนื่องจาก howl เสียงที่เขาได้ทำให้เป็นเด็กรับ Sipho ชอบคิดว่า มันเป็นเพราะเขาเป็นหมาจิ้งจอกคล่องตัว และรวดเร็วโบหัวเราะ และมองเด็กที่เท้าของเธอ "ใช่ ผู้ชายของฉัน ถูกของคุณ! หมาจิ้งจอกเป็นสัตว์ฉลาดมาก เกินไปบางครั้งฉลาดดีเอง""ฉันจำได้ว่า เขาช่วย Jabu herdboy โดยหลอก Bhubesi กลับเข้าไปในบ่วง บอกเรื่องอื่นเกี่ยวกับหมาจิ้งจอก Gogo "ขอร้อง Sipho"ใช่ โกโก้, " เธอกันหลาน chorused "กรุณาบอก...""ครับ เด็กของฉัน แต่รับฟัง และเรียนรู้" โกโก้แล้วตัวตนของเธอกลมลงสบายขึ้นตามโคนต้นไม้ " Kwasuka sukela .."วันหนึ่งนาน หมาจิ้งจอกมี trotting ผ่านผ่านที่แคบ หิน มักได้ เขายังคงอยู่จมูกของเขาดินเป็นเขา ambled ริม จับกลิ่นแปลก "ไม่เคยรู้เมื่อฉันเกิดขึ้นเมื่อฉันมื้อถัดไป เขาคิดว่า ตนเอง แต่สูงไม่น่าว่า เขาจะหาหนูในความร้อนตอนกลางวัน แต่บางทีเขาอาจจับจิ้งจกหรือสองทันใดนั้นเขาได้ทราบถึงการเคลื่อนไหวไปข้างหน้าของเขาใน "โอ้ ไม่! " หมาจิ้งจอก moaned และหยุดนิ่งตายในเพลงของเขา สิงโตไม่มาต่อเขา เหยื่อว่า เป็นใกล้เกินกว่าจะหลบหนี หมาจิ้งจอกถูกเติม ด้วยความกลัว เขาได้เล่นให้เทคนิคมากมายใน Bhubesi มากในอดีต เขาแน่ใจว่า สิงโตจะใช้โอกาสนี้จะได้รับการแก้แค้นของเขา ในหมาจิ้งจอกแฟลชการคิดวางแผน"ช่วยด้วย ช่วยด้วย "ร้องหมาจิ้งจอก เขา cowered ลงบนเส้นทางหน้าผา มองข้างบนหินสิงโตหยุดสั้น ๆ ในความประหลาดใจ"ช่วยด้วย" หมาจิ้งจอกเห่าหอน ใช้ความกลัวที่เขารู้สึกกลางหน้าอกของเขาจะเน้นเสียงร้องของเขา หมาจิ้งจอก glanced ขึ้นที่ Bhubesi "โอ้ Nkosi มาก วิธีใช้! มีเวลาไม่เสีย ดูที่หินมากเหนือ พวกเขากำลังจะตก เราจะทั้งมีบดตาย!!! โอ้ สิงโตอันยิ่งใหญ่ สิ่งที่ทำ บันทึกเรา" และหมาจิ้งจอกได้ต่ำกว่า cowered paws ของเขาครอบคลุมศีรษะสิงห์มองขึ้น ตื่นตระหนกมากที่สุด ก่อนที่เขาจะมีโอกาสที่จะคิด หมาจิ้งจอกถูกอ้อนเขาใช้กำลังถึงร็อค overhanging สิงโตใส่บ่าของเขา brawny ร็อค และ heaved"โอ้ ขอบคุณ ยิ่งใหญ่" yelped หมาจิ้งจอก "ฉันอย่างรวดเร็วจะนำบันทึกที่โน่นหนุนใต้ร็อค และเราจะทั้งบันทึก" กับหมาจิ้งจอกที่ล้อมรอบตาสิงโตที่เหลือทั้งหมดเพียงอย่างเดียวการต่อสู้ภายใต้น้ำหนักของหิน unmoving ระยะเขายังคงมีก่อนเขาเองก็ยังคิดว่า มันเป็นเคล็ดลับอื่น เราจะไม่เคยรู้ แต่นี้มากเรารู้: หมาจิ้งจอกยังคงอยู่ ด้วยปัญญาของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เคลฟเวอร์ลิ่วล้อได้รับไป (เรื่องซูลูดั้งเดิม) "hawu, hawu, hawu เด็กของฉัน" Gogo เริ่มเย็นวันหนึ่ง "คุณรู้ความฉลาดเป็นสิ่งที่สำคัญมากที่จะเป็นเจ้าของ! ทำไมฉลาดได้ช่วย Nogwaja ออกจากหม้อปรุงอาหารมากกว่าหนึ่งครั้ง!" "ลิ่วล้อยังเป็นสัตว์ที่ฉลาดไม่ได้เขาอะโกโก้?" ถาม Sipho เล็ก ๆ น้อย ๆ (ดู 'Poh) ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจที่ค่อนข้างชื่อเล่นของเขาคือ Mpungushe (mpoo-ngoo'-Shay = "ลิ่วล้อ") อะโกโก้ในความเป็นจริงให้เขาชื่อที่เพราะเห่าหอนเสียงดังเขาทำเหมือนเด็กทารก Sipho ชอบที่จะคิดว่ามันเป็นเพราะเขาได้อย่างรวดเร็วและคล่องตัวเป็นลิ่วล้อ. อะโกโก้หัวเราะและมองไปที่เด็กที่เท้าของเธอ "ใช่เด็กของฉันคุณมีสิทธิ! ลิ่วล้อเป็นสัตว์ที่ฉลาดมาก. บางครั้งฉลาดเกินไปสำหรับการที่ดีของเขาเอง!" "ผมจำได้ว่าเขาช่วย Jabu herdboy โดยหลอกล่อ Bhubesi กลับเข้าไปในกับดัก. บอกเราเรื่องเกี่ยวกับลิ่วล้ออีก GoGo! " ขอร้อง Sipho. "ใช่อะโกโก้" หลานอื่น ๆ ของเธอ chorused "ได้โปรดบอกเรา .... " "เอาล่ะลูก ๆ ของฉัน. แต่ฟังและเรียนรู้!" อะโกโก้ตัดสินรอบตัวเองของเธอลงได้อย่างสะดวกสบายมากขึ้นเมื่อตอไม้ "Kwasuka Sukela..." วันหนึ่งนานมาแล้วลิ่วล้อได้รับการวิ่งเหยาะ ๆ ผ่านทางแคบผ่านหิน ขณะที่เขามักจะทำเขาเก็บจมูกของเขากับพื้นในขณะที่เขา ambled พร้อมที่จะจับกลิ่นแปลก ๆ "ไม่เคยรู้ว่าเมื่อไหร่ฉันจะเกิดขึ้นเมื่ออาหารมื้อต่อไปของฉัน" เขาคิดกับตัวเองแม้ว่ามันจะเป็นอย่างมากไม่น่าที่เขาจะพบหนูออกมาในความร้อนเที่ยง แต่บางทีเขาอาจจะจับจิ้งจกหรือสอง. ทันใดนั้นเขาได้ตระหนักถึงการเคลื่อนไหวไปข้างหน้าของเขาในการส่งผ่าน "โอ้ไม่!" ลิ่วล้อครางและหยุดตายยังอยู่ในแทร็คของเขา สิงโตมาต่อเขา ตระหนักดีว่าเขาอยู่ใกล้เกินไปที่จะหลบหนีลิ่วล้อก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาเคยเล่นเทคนิคมากมายใน Bhubesi ที่ยิ่งใหญ่ในอดีตที่ผ่านมาเขาก็แน่ใจว่าสิงโตจะใช้โอกาสที่จะได้รับการแก้แค้นของเขา ในแฟลชลิ่วล้อคิดแผน. "Help! Help!" ลิ่วล้อร้องไห้ เขา cowered ลงบนเส้นทางหน้าผามองด้านบนที่หิน. สิงโตหยุดสั้น ๆ ในความประหลาดใจ. "ความช่วยเหลือ" ลิ่วล้อ howled ใช้ความกลัวที่เขารู้สึกว่าอยู่ตรงกลางของหน้าอกของเขาจะเน้นเสียงร้องของเขา ลิ่วล้อชำเลืองขึ้นที่ Bhubesi "โอ้ Nkosi ดี! Help! มีเวลาที่จะสูญเสียไม่เป็น! ดูหินที่ยอดเยี่ยมที่เหนือเราพวกเขากำลังจะตก! เราจะทั้งถูกทับอัดจนตาย !!!! โอ้อันยิ่งใหญ่สิงโตทำอะไรบางอย่างประหยัดเรา! " และลิ่วล้อ cowered ต่ำอุ้งเท้าของเขาครอบคลุมหัวของเขา. สิงโตเงยหน้าขึ้นมองตกใจมากที่สุด ก่อนที่เขาจะได้มีโอกาสที่จะคิด, ลิ่วล้อได้รับการขอร้องให้เขาใช้ความแข็งแกร่งของเขาที่จะถือขึ้นชะง่อน ดังนั้นสิงโตใส่ไหล่แข็งแรงของเขาที่จะร็อคและ heaved. "โอ้ขอขอบคุณพระมหากษัตริย์!" yelped ลิ่วล้อ "ฉันได้อย่างรวดเร็วจะเรียกบันทึกที่มีมากกว่าจะประคับประคองภายใต้หินและเราทั้งสองจะถูกบันทึกไว้!" ด้วยลิ่วล้อที่กระโดดออกจากสายตา. สิงโตถูกทิ้งไว้คนเดียวที่จะต่อสู้ภายใต้น้ำหนักของหินขยับได้ นานแค่ไหนที่เขายังคงอยู่ที่นั่นก่อนที่เขาจะรู้ว่ามันเป็นเคล็ดลับอื่นเราจะไม่เคยรู้ แต่ตอนนี้ที่เราจะทราบได้อย่างไร: ลิ่วล้อยังคงมีชีวิตอยู่ด้วยปัญญาของเขา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จิ้งจอกฉลาดหนีไปได้ ( เรื่องซูลูดั้งเดิม )

" hawu hawu hawu , , , เด็กของฉัน " โบเริ่มเย็นหนึ่ง . คุณก็รู้ ความฉลาดเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับตัวเอง ทำไมถึงฉลาดได้ช่วย nogwaja ออกจากหม้อปรุงอาหารมากกว่าหนึ่งครั้ง !

" สุนัขจิ้งจอกเป็นสัตว์ที่ฉลาด ไม่ใช่เขา โบ ? ถามบ้างซิโฟ ( เห็นพี่ป๋อ )ที่ค่อนข้างภูมิใจที่ชื่อเล่นของเขาคือ mpungushe ( mpoo งู ' - เชย์ = " ลิ่วล้อ " ) โบ ในความเป็นจริง มีเขาชื่อที่เพราะเสียงดังหอน เขาเคยเป็นเด็ก ซิโฟชอบที่จะคิดว่ามันเป็นเพราะ เขารวดเร็วและว่องไวเป็นแจ็คกัล

โบหัวเราะและมองเด็กที่เท้าของเธอ . " ใช่ พ่อหนุ่ม ! คุณมีสิทธิ ! สุนัขจิ้งจอกเป็นสัตว์ที่ฉลาดมาก บางทีฉลาดเกินไปสำหรับตัวเองที่ดีของเขา !

" ผมจำได้ว่า เขาช่วย jabu ที่ herdboy โดยหลอก bhubesi กลับเข้าไปในบ่วง บอกเราเรื่องอื่นเกี่ยวกับจิ้งจอก โกโก ! ขอร้องซิโฟ

" ใช่ โบ " หลานๆของเธอคอรัส " กรุณาบอกเรา . . . . . . . "

" เอาล่ะ เด็กๆ แต่ฟังและเรียนรู้ ! โกโกตัดสินเธอรอบตนเองลงแบบสบายๆ บนตอไม้ " kwasuka sukela . . . . . . . . "

วันนึงนานมาแล้วจิ้งจอกเป็น trotting ผ่านแคบหิน , ผ่าน เขามักจะทำอะไร ที่เขาเก็บจมูกของเขาไปยังพื้นดินที่เขา ambled พร้อมที่จะจับกลิ่นแปลก ๆ " ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเกิดขึ้นเมื่ออาหารมื้อต่อไปของฉัน " เขาคิดกับตัวเอง แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหาหนูในเที่ยงวันร้อน แต่บางทีเขาอาจจับจิ้งจก หรือ 2 .

ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักถึงการเคลื่อนไหวไปข้างหน้าของเขาผ่าน . โอ้ ไม่ ! ลิ่วล้อครางและหยุดตายในเพลงของมัน สิงโตมาต่อเขา ตระหนักว่าเขาก็ใกล้จะหนี จิ้งจอกก็เต็มไปด้วยความกลัว เขาเล่นเทคนิคมากมายบน bhubesi ที่ดีในอดีต เขามั่นใจว่าสิงโตจะใช้โอกาสนี้ เพื่อแก้แค้น ในแฟลชไนคิดแผน

" ช่วยด้วย ! ! ! ! ช่วยด้วย ! " ร้องไห้หมาป่า เขา cowered ลงบนหน้าผาเส้นทาง มองข้างบนที่หิน

สิงโตหยุดสั้น ๆในแปลกใจ

" ช่วย ! " จิ้งจอกหอน ใช้ความกลัว เขารู้สึกอยู่กลางหน้าอกของเขาเพื่อเน้นเสียงร้องของเขา จิ้งจอกเหลือบขึ้นที่ bhubesi ” ยอดเพลง ! ช่วยด้วย ! ! ! ! ไม่มีเวลาที่จะสูญเสีย เห็นหินที่ดีกว่าเราเหรอ ? พวกเขากำลังจะตก ! เราทั้งสองจะถูกบดจนตาย ! ! ! ! ! ! ! ! โอ้สิงโตอันยิ่งใหญ่ ทำอะไรซักอย่างสิ ! ช่วยเราด้วย ! " และ ไน cowered แม้แต่ล่างของเขา paws คลุมศีรษะของเขา

สิงห์เงยหน้าขึ้นตกใจมากที่สุด ก่อนที่เขาจะได้มีโอกาสคิด จิ้งจอกก็ขอร้องให้เขาใช้แรงของเขาถือขึ้นชะง่อนหิน ดังนั้นสิงโตใส่ไหล่กำยำของเขาหินยาว

" ขอบคุณ ฝ่าบาท ! yelped ไน" ผมจะรีบหาที่บันทึกไปยันใต้ก้อนหิน และเราทั้งสองจะถูกบันทึกไว้ ! กับจิ้งจอกกระโจนออกจากสายตา

สิงโตถูกทิ้งไว้คนเดียวที่จะต่อสู้ภายใต้น้ำหนักของหินไม่ขยับ . ว่า เขายังคงอยู่ที่นั่นก่อนที่เขาจะตระหนักว่ามันหลอกอีก เราก็จะไม่มีทางรู้ แต่นี้เรารู้ : จิ้งจอกยังคงมีชีวิตอยู่ด้วยปัญญาของเขา