The historical chronic war and inte

The historical chronic war and internal conflict of more than two decades and international
isolation in the past caused Cambodia breakdown of many basic social services, and
destruction of all national infrastructures. There are a high number of vulnerable groups
including persons with disabilities (PWDs), most of them living in poverty. Most of the poor
live in rural areas and do agricultural work to earn their living. They face natural disasters
and other sorts of disasters every year and some of them face danger when they migrate to
large cities and populated areas. The trend of orphan children and infants being abandoned
continues to exist in society. Violence, delinquency, drug use and substance abuse among
children and young teenagers have notably and worryingly increased from year to year.
According to the 2008 census, Cambodia has a total population of 13.4 million; the average
population growth rate is 1.54% per annum; and 32% of the total population are living under
the poverty line, number of persons with disability is 1.4% of the total population. Persons
with disabilities are the most vulnerable group in societies which include women with
disabilities, children with disabilities and people living with HIV/AIDs.
Those vulnerable groups do not have full access to social services, health and healthcare. In
concepts, poverty has a negative impact on health, particularly the health of PWDs. Poor
health, disability and poverty are closely linked. Poverty is both a cause and a consequence of
disability. Poverty and disability reinforce each other, contributing to increased vulnerability
and exclusion. Poor health and disability can cause or increase poverty by increasing isolation
and economic strain, not just for persons living with disability, but often also for the family.
Parents who care for children with disabilities, especially mothers, often have limited
opportunities to contribute to their families’ incomes. Adults with disabilities have difficulty
getting employment, often because they lack education. At the same time, parents of children
with disabilities and adults with disabilities may have many expenses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The historical chronic war and internal conflict of more than two decades and internationalisolation in the past caused Cambodia breakdown of many basic social services, anddestruction of all national infrastructures. There are a high number of vulnerable groupsincluding persons with disabilities (PWDs), most of them living in poverty. Most of the poorlive in rural areas and do agricultural work to earn their living. They face natural disastersand other sorts of disasters every year and some of them face danger when they migrate tolarge cities and populated areas. The trend of orphan children and infants being abandonedcontinues to exist in society. Violence, delinquency, drug use and substance abuse amongchildren and young teenagers have notably and worryingly increased from year to year.According to the 2008 census, Cambodia has a total population of 13.4 million; the averagepopulation growth rate is 1.54% per annum; and 32% of the total population are living underthe poverty line, number of persons with disability is 1.4% of the total population. Personswith disabilities are the most vulnerable group in societies which include women withdisabilities, children with disabilities and people living with HIV/AIDs.Those vulnerable groups do not have full access to social services, health and healthcare. Inconcepts, poverty has a negative impact on health, particularly the health of PWDs. Poorสุขภาพ ความพิการ และความยากจนจะเชื่อมโยงกันอย่างใกล้ชิด ความจนนั้นมีสาเหตุและเป็นผลมาจากพิการ ความยากจนและพิการเสริมกัน สนับสนุนความเสี่ยงเพิ่มขึ้นและแยก สุขภาพและความพิการสามารถทำให้เกิด หรือเพิ่มความยากจน โดยเพิ่มแยกและต้อง ใช้เศรษฐกิจ ไม่เพียงแต่สำหรับคนที่อาศัยอยู่ ด้วยความพิการ แต่มักจะยังสำหรับครอบครัวผู้ปกครองที่ดูแลเด็กพิการ แม่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มักมีจำกัดโอกาสที่จะนำไปสู่รายได้ของครอบครัว ผู้ใหญ่คนพิการมีความยากลำบากการจ้างงาน มักจะได้ เพราะขาดการศึกษา ในเวลาเดียวกัน พ่อแม่ของเด็กมีความพิการและผู้ใหญ่พิการอาจมีค่าใช้จ่ายมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สงครามเรื้อรังทางประวัติศาสตร์และความขัดแย้งภายในของกว่าสองทศวรรษและต่างประเทศแยกในอดีตที่เกิดกัมพูชารายละเอียดของการบริการทางสังคมหลายขั้นพื้นฐานและการทำลายโครงสร้างพื้นฐานของประเทศ มีจำนวนสูงของกลุ่มเสี่ยงที่มีรวมถึงผู้ที่มีความพิการ (คนพิการ) ที่สุดของพวกเขาที่อาศัยอยู่ในความยากจน ส่วนใหญ่ของคนยากจนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทและทำผลงานทางการเกษตรที่จะได้รับชีวิตของพวกเขา พวกเขาต้องเผชิญกับภัยพิบัติทางธรรมชาติและประเภทอื่น ๆ ของภัยพิบัติทุกปีและบางส่วนของพวกเขาเผชิญกับอันตรายเมื่อพวกเขาย้ายไปเมืองขนาดใหญ่และพื้นที่ที่มีประชากร แนวโน้มของเด็กกำพร้าและเด็กทารกถูกทิ้งยังคงมีอยู่ในสังคม ความรุนแรง, การกระทำผิดการใช้ยาและสารเสพติดในกลุ่มเด็กและวัยรุ่นหนุ่มสาวได้สะดุดตาและไม่แยแสที่เพิ่มขึ้นจากปีที่ปี. ตามที่ปี 2008 การสำรวจสำมะโนประชากรกัมพูชามีประชากรทั้งหมด 13.4 ล้าน ค่าเฉลี่ยของอัตราการเติบโตของประชากรเป็น 1.54% ต่อปี; และ 32% ของประชากรทั้งหมดที่อาศัยอยู่ภายใต้เส้นความยากจนจำนวนของบุคคลที่มีความพิการคือ1.4% ของประชากรทั้งหมด บุคคลที่มีความพิการเป็นกลุ่มที่เปราะบางที่สุดในสังคมซึ่งรวมถึงผู้หญิงที่มีความพิการของเด็กที่มีความพิการและผู้คนที่อาศัยอยู่กับเอชไอวี/ เอดส์. บรรดากลุ่มเสี่ยงไม่ได้มีการเข้าถึงแบบเต็มเพื่อการบริการทางสังคมสุขภาพและการดูแลสุขภาพ ในแนวความคิดและความยากจนที่มีผลกระทบทางลบต่อสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อสุขภาพของคนพิการ แย่สุขภาพความพิการและความยากจนมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิด ความยากจนเป็นทั้งเหตุและผลที่ตามมาของความพิการ ความยากจนและความพิการเสริมสร้างซึ่งกันและกันช่องโหว่ที่เอื้อต่อการเพิ่มขึ้นและการยกเว้น สุขภาพไม่ดีและความพิการสามารถก่อให้เกิดหรือเพิ่มความยากจนโดยการเพิ่มการแยกและความเครียดทางเศรษฐกิจไม่เพียง แต่สำหรับบุคคลที่อาศัยอยู่ที่มีความพิการ แต่มักจะยังสำหรับครอบครัว. ผู้ปกครองที่ดูแลเด็กที่มีความพิการโดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณแม่มักจะได้รับการ จำกัดโอกาสที่จะมีส่วนร่วมกับพวกเขา รายได้ครอบครัว ผู้ใหญ่ที่มีความพิการมีความยากลำบากในการได้รับการจ้างงานมักจะเพราะพวกเขาขาดการศึกษา ในขณะเดียวกันผู้ปกครองของเด็กที่มีความพิการและผู้ใหญ่ที่มีความพิการอาจมีค่าใช้จ่ายมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์ที่เรื้อรัง สงครามและความขัดแย้งภายในของมากกว่าสองทศวรรษ และการแยกระหว่างประเทศ
ในอดีตที่เกิดจากการสลายของกัมพูชาหลายการบริการพื้นฐานทางสังคม และการทำลายโครงสร้างพื้นฐานแห่งชาติ
. มีจำนวนสูงของความเสี่ยงกลุ่ม
รวมทั้งคนพิการ ( แก่ผู้พิการ ) ส่วนใหญ่ของพวกเขาอาศัยอยู่ในความยากจน ที่สุดของคนจน
อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทและทำงานการเกษตรเพื่อประกอบอาชีพ พวกเขาเผชิญกับภัยธรรมชาติ
และประเภทอื่น ๆของภัยพิบัติทุกปีและบางส่วนของพวกเขาเผชิญหน้ากับอันตราย เมื่อพวกเขาอพยพ
เมืองใหญ่และพื้นที่ แนวโน้มของเด็กกำพร้า และทารกที่ถูกทอดทิ้ง
ยังคงมีอยู่ในสังคม ความรุนแรงของ การใช้ยาเสพติดและสารเสพติดในหมู่
เด็กและวัยรุ่นหนุ่มสาวและมีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง worryingly เพิ่มขึ้นจากปีที่ปี .
ตามสำมะโนประชากร 2551 กัมพูชามีประชากรทั้งสิ้น 13.4 ล้านบาท ส่วนอัตราการเติบโตของประชากรเฉลี่ย
เป็น 1.54 % ต่อปี และร้อยละ 32 ของจำนวนประชากรทั้งหมดที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจน
จำนวนคนพิการเป็น 1.4 % ของประชากรทั้งหมด คน
คนพิการเป็นกลุ่มเสี่ยงมากที่สุดในสังคม ซึ่งรวมถึงผู้หญิงด้วย
คนพิการ เด็กพิการ และผู้ติดเชื้อเอชไอวี / เอดส์ ในกลุ่มเสี่ยง
เหล่านั้นไม่ได้มีการเข้าถึงแบบเต็มเพื่อบริการสังคม สุขภาพ และการดูแลสุขภาพ ใน
แนวคิด ความยากจนได้ ผลกระทบต่อสุขภาพ โดยเฉพาะสุขภาพแก่ผู้พิการ . น่าสงสาร
สุขภาพ ความพิการ และความยากจน เชื่อมติดกันอย่างใกล้ชิดความยากจนเป็นเหตุ และผลของ
[ ความยากจนและการเสริมสร้างกันและกัน ให้เกิดความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น
และการยกเว้น . สุขภาพที่ยากจนและพิการสามารถก่อให้เกิดหรือเพิ่มความยากจนโดยการแยก
และเศรษฐกิจ ความเครียดไม่เพียง แต่สำหรับผู้ที่อาศัยอยู่ที่มีความพิการ แต่มักจะยังครอบครัว .
ผู้ปกครองที่ดูแลเด็กที่มีความบกพร่องทางร่างกายโดยเฉพาะแม่ มักจะมี จำกัด โอกาสที่จะมีส่วนร่วม
ของครอบครัวรายได้ ผู้ใหญ่พิการมีความยาก
ได้รับการจ้างงานที่มักจะเพราะพวกเขาขาดการศึกษา ในขณะเดียวกัน พ่อแม่ของเด็กและผู้ใหญ่
พิการพิการอาจจะมีค่าใช้จ่ายมาก