MethodsParticipantsThe study was pe

Methods
Participants

The study was performed using a sample of young tennis players (n = 23); the players were randomly divided into an Experimental Group (EG) (n = 11: 4 females, 7 males; mean age, 13.2 ± 0.9 years; mean weight, 50.8 ± 8.9 Kg; mean height, 1.63 ± 0.08 m) and a Control Group (CG) (n = 12: 4 females, 8 males; mean age, 13.0 ± 0.9 years; mean weight, 51.1 ± 9.2 Kg; mean height, 1.61 ± 0.09 m).

This study conforms to the policy statement relating to the Declaration of Helsinki. Before data collection, all subjects and their parents provided their informed consent in accordance with the Institutional Ethics Committee for the Department of Clinical and Experimental Medicine of the University of Foggia, Italy.

Functional capacities

Specific tests were used to evaluate functional asymmetries between the lower-limbs in strength and speed drill performance:

one-leg hop test (OLH) (Augustsson et al., 2004; Gustavsson et al., 2006), for the evaluation of explosive strength and stability in the sagittal plane;

side hop test (SH) (Docherty et al., 2005; Gustavsson et al., 2006), for the evaluation of strength and stability in the frontal plane;

10 and 20m sprint tests, from a standing start position, for the evaluation of acceleration in a straight line; the two sprint tests were carried out separately and test two different elements of speed capacity, as previously employed in a similar study (Girard and Millet, 2009);

Foran test (Foran, 2001), for the evaluation of acceleration with a change of direction;

side steps and forward 4.115-m test (4m-SSF) (Salonikidis and Zafeiridis, 2008), for the evaluation of lateral speed by means of lateral sprints.

The tests of acceleration and speed were performed with the assistance of photocells (TTsport, San Marino). All tests were performed in the tennis court where the athletes regularly played tennis. Each subject’s leg preference was determined by asking the athlete to perform a one-legged jump, as previously defined in the literature (Brophy et al., 2010). In the tests of leg strength, the subject’s dominant leg was assessed first, followed by the non-dominant leg. In order for the participants to familiarise themselves with the tests, two practice trials were performed with an interval rest time of 2 minutes. For both groups (EG and CG), testing was conducted before (T0) and after (T1) the completion of the 6-week training period.

The order of presentation of the tests was as follows:

On the first (T0) and penultimate day of training (T1): one-leg hop test, side hop test and Foran test.

On the second (T0) and last day of training (T1): 10-20m sprint test, side steps and forward 4.115-m test.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธี
ร่วม

ทำการศึกษาโดยใช้ตัวอย่างของนักกีฬาเทนนิสเยาวชน (n = 23); ผู้เล่นที่ถูกสุ่มแบ่งออกเป็นการทดลองกลุ่ม (EG) (n = 11:4 หญิง ชาย 7 อายุเฉลี่ย, ± 13.2 ปี 0.9 น้ำหนักเฉลี่ย, ± 50.8 มม. 8.9 กก. ความสูงเฉลี่ย, ± 1.63 m 0.08 ตามลำดับ) และการควบคุมกลุ่ม (CG) (n = 12:4 หญิง ชาย 8 อายุเฉลี่ย 13.0 ± 0.9 ปี น้ำหนักเฉลี่ย 51.1 ± 9.2 กก. ความสูงหมายถึง 161 ± 0.09 เมตร)

การศึกษานี้สอดคล้องกับนโยบายที่เกี่ยวข้องกับปฏิญญาเฮลซิงกิ ก่อนที่จะรวบรวมข้อมูล ชื่อเรื่องทั้งหมดและพ่อแม่ให้แจ้งความยินยอมของพวกเขาตามสถาบันจรรยาบรรณคณะกรรมการแผนก Clinical และทดลองยาของมหาวิทยาลัยของ Foggia อิตาลี

กำลังทำงาน

ใช้เฉพาะทดสอบประเมิน asymmetries ทำงานระหว่างล่างแขนขาความแข็งแรงและความเร็วประสิทธิภาพสว่าน:

ตู้ขาหนึ่งทดสอบ (OLH) (Augustsson et al., 2004 Gustavsson et al., 2006), ประเมินผลของแรงระเบิดและความมั่นคงในระนาบ sagittal;

ข้างตู้ทดสอบ (SH) (Docherty et al., 2005 Gustavsson et al., 2006), สำหรับการประเมินความแข็งแรงและความมั่นคงในระนาบหน้าผาก;

10 และ 20 เมตรวิ่งทดสอบ จากตำแหน่งที่ตั้งเริ่มต้น สำหรับการประเมินความเร่งในแนวเส้นตรง ทดสอบวิ่งสองได้ดำเนินการแยก และทดสอบองค์ประกอบแตกต่างกันสองของความเร็วกำลัง ได้เคย ทำงานในการศึกษาคล้ายกัน (Girard และฟ่าง 2009);

ทดสอบ Foran (Foran, 2001), ประเมินผลของการเร่งความเร็วกับการเปลี่ยนแปลงของทิศทาง;

ด้านขั้นตอนและไปข้างหน้า 4.115 m ทดสอบ (ม. 4-SSF) (Salonikidis และ Zafeiridis, 2008), การประเมินความเร็วด้านข้างผ่านด้านข้าง sprints

ได้ดำเนินการทดสอบความเร่งและความเร็ว ด้วยความช่วยเหลือของ photocells (TTsport ซานมาริโน) มีดำเนินการทดสอบทั้งหมดในเทนนิสซึ่งนักกีฬาที่เป็นประจำเล่นเทนนิส ชอบขาของแต่ละหัวข้อที่ถูกกำหนด โดยขอให้นักกีฬาสามารถกระโดด one-legged กำหนดไว้ก่อนหน้านี้เป็น วรรณคดี (Brophy et al., 2010) ในการทดสอบความแข็งแรงของขา ขาหลักของเรื่องถูกประเมินก่อน ตาม ด้วยขาไม่ใช่หลักการ เพื่อให้ผู้เข้าร่วมเองทำความคุ้นเคยกับการทดสอบ ดำเนินทดลองปฏิบัติสองกับเวลาเหลือช่วง 2 นาที สำหรับทั้งกลุ่ม (EG และ CG), การทดสอบที่ดำเนินการก่อน (T0) และ หลัง (T1) ความสมบูรณ์ของระยะเวลาฝึก 6 สัปดาห์

ลำดับของงานนำเสนอของการทดสอบมีดังนี้:

แรก (T0) และ penultimate วันฝึกอบรม (T1): ตู้ขาหนึ่งทดสอบ ทดสอบตู้ข้าง และ Foran test.

สอง (T0) และวันสุดท้ายของการฝึกอบรม (T1): ทดสอบวิ่ง 10-20 เมตร ด้านขั้นตอน และทดสอบ 4.115-m ไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการที่
ผู้เข้าร่วมการศึกษาได้ดำเนินการโดยใช้ตัวอย่างของผู้เล่นเทนนิสหนุ่ม (n = 23); ผู้เล่นที่ได้รับการแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง (EG) (n = 11: 4 หญิง 7 คนอายุเฉลี่ย 13.2 ± 0.9 ปีน้ำหนักเฉลี่ย 50.8 ± 8.9 กิโลกรัม; หมายถึงความสูง 1.63 ± 0.08 เมตร) และการควบคุม กรุ๊ป (CG) (n = 12: 4 หญิง 8 คนอายุเฉลี่ย 13.0 ± 0.9 ปีน้ำหนักเฉลี่ย 51.1 ± 9.2 กิโลกรัม; หมายถึงความสูง 1.61 ± 0.09 เมตร) ในการศึกษาครั้งนี้เป็นไปตามนโยบายที่เกี่ยวข้องกับ ปฏิญญาเฮลซิงกิ ก่อนที่จะเก็บรวบรวมข้อมูลทุกวิชาและผู้ปกครองของพวกเขาให้ความยินยอมของพวกเขาสอดคล้องกับคณะกรรมการจริยธรรมสถาบันสำหรับกรมทดลองทางคลินิกและแพทย์ของมหาวิทยาลัยฟอจจา, อิตาลีขีดความสามารถในการทำงานการทดสอบเฉพาะที่ใช้ในการประเมินไม่เท่าเทียมทำงานระหว่างล่าง แขนขาในการปฏิบัติงานความแข็งแรงและเจาะความเร็ว: หนึ่งขาทดสอบฮอป (OLH). (Augustsson et al, 2004; Gustavsson et al, 2006). สำหรับการประเมินผลจากแรงระเบิดและเสถียรภาพในระนาบทั; การทดสอบด้านการฟ้อนรำ (SH ) (เคอร์ตี้ et al, 2005.. Gustavsson และคณะ, 2006) สำหรับการประเมินผลของความแข็งแรงและความมีเสถียรภาพในระนาบหน้า; 10 และ 20 เมตรวิ่งทดสอบจากตำแหน่งเริ่มต้นยืนสำหรับการประเมินผลของการเร่งความเร็วในแนวเส้นตรง ; สองการทดสอบวิ่งได้ดำเนินการแยกและการทดสอบสององค์ประกอบที่แตกต่างกันของความจุความเร็วที่ใช้ก่อนหน้านี้ในการศึกษาที่คล้ายกัน (ราร์ดและข้าวฟ่าง, 2009); การทดสอบลึกล้ำ (ลึกล้ำ, 2001) สำหรับการประเมินผลของการเร่งกับการเปลี่ยนแปลงของทิศทาง ; ขั้นตอนข้างและคอย 4.115 เมตรทดสอบ (4m-SSF) (Salonikidis และ Zafeiridis, 2008) สำหรับการประเมินผลของความเร็วด้านข้างโดยลมพัดด้านข้างของการทดสอบอัตราเร่งและความเร็วได้ดำเนินการด้วยความช่วยเหลือของ photocells (TTsport, ซานมาริโน) การทดสอบทั้งหมดได้ดำเนินการในสนามเทนนิสที่นักกีฬาอย่างสม่ำเสมอเล่นเทนนิส การตั้งค่าขาแต่ละเรื่องถูกกำหนดโดยขอให้นักกีฬาที่จะดำเนินการกระโดดขาเดียวตามที่กำหนดไว้ก่อนหน้านี้ในวรรณคดี (Brophy et al., 2010) ในการทดสอบความแข็งแรงของขาเรื่องที่โดดเด่นที่ขาได้รับการประเมินก่อนตามด้วยขาข้างที่ไม่ถนัด เพื่อให้ผู้เข้าร่วมจะทำความคุ้นเคยกับการทดสอบสองการทดลองการปฏิบัติได้รับการดำเนินการกับเวลาที่เหลือช่วงเวลา 2 นาที สำหรับทั้งสองกลุ่ม (EG และ CG) และการทดสอบได้รับการดำเนินการก่อน (T0) และหลัง (T1) เสร็จสิ้นการฝึกอบรมระยะเวลา 6 สัปดาห์เพื่อนำเสนอของการทดสอบมีดังนี้: ในครั้งแรก (T0) และสุดท้าย วันของการฝึกอบรม (T1): หนึ่งในการทดสอบขาฮิปฮอป, ฮิปฮอปด้านการทดสอบและการทดสอบลึกล้ำที่สอง (T0) และวันสุดท้ายของการฝึกอบรม (T1): การทดสอบวิ่ง 10-20m ขั้นตอนด้านข้างไปข้างหน้าและการทดสอบ 4.115 เมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการเข้าร่วม


ได้ทำการศึกษาโดยใช้ตัวอย่างของนักเทนนิสหนุ่ม ( n = 23 ) ; ผู้เล่นถูกสุ่มแบ่งเป็น กลุ่มทดลอง ( EG ) ( n = 11 : 4 หญิง 7 คน ค่าเฉลี่ยอายุ 31 ปี± 0.9 ; หมายถึงน้ำหนัก 50.8 ± 8.9 กิโลกรัม ส่วนสูง หมายถึง 1.63 ± 0.08 m ) และกลุ่มควบคุม ( CG ) ( n = 12 : 4 หญิง 8 คน ค่าเฉลี่ยอายุ าร± 0.9 ปี น้ำหนักเฉลี่ย 51.1 , ± 9.2 กิโลกรัม ความสูงเฉลี่ย 161 ± 0.09 M )

ศึกษานี้สอดคล้องกับคำแถลงนโยบายที่เกี่ยวข้องกับปฏิญญาเฮลซิงกิ ก่อนการเก็บรวบรวมข้อมูล กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด และพ่อแม่ของพวกเขาให้พวกเขายินยอมให้สอดคล้องกับคณะกรรมการจริยธรรมของสถาบัน สำหรับภาควิชาทางคลินิกและทดลองยาของมหาวิทยาลัยในฟอจจา , อิตาลี .



การทำงานความจุการทดสอบที่เฉพาะเจาะจงเพื่อใช้ประเมินการทำงานระหว่างนั่นแขนขาลดลงในความแข็งแกร่งและประสิทธิภาพเจาะความเร็ว :

ขาข้างหนึ่งขึ้นทดสอบ ( olh ) ( augustsson et al . , 2004 ; gustavsson et al . , 2006 ) เพื่อประเมินความแข็งแรงของระเบิดและเสถียรภาพในระนาบแซก ;

ข้างกระโดดทดสอบ ( โช ) ( ดอเชอตี้ et al . , 2005 ; gustavsson et al . , 2006 )สำหรับการประเมินความแข็งแกร่งและเสถียรภาพในระนาบด้านหน้า ;

10 และ 20 ทดสอบวิ่งจากเริ่มยืนตำแหน่ง สำหรับการประเมินผลของความเร่งในแนวเส้นตรง ; สองวิ่งทดสอบที่ออกแยกและทดสอบสององค์ประกอบที่แตกต่างกันของความจุ ความเร็ว เป็นก่อนหน้านี้ที่ใช้ในการศึกษาที่คล้ายกัน ( ราร์ดและข้าวฟ่าง 2009 ) ;

ฟอเริ่นทดสอบ ( ฟอเริ่น , 2001 )สำหรับการประเมินผลการ กับการเปลี่ยนแปลงของทิศทาง ;

บันไดข้างและส่งต่อ 4.115-m ทดสอบ ( 4M ( SSF ) และ salonikidis zafeiridis , 2008 ) , การประเมินความเร็วด้านข้างโดยด้านข้าง sprints

การทดสอบอัตราเร่งและความเร็วได้ด้วยความช่วยเหลือของโฟโต้เซลล์ ( ttsport , San Marino ) .การทดสอบทั้งหมดได้ดำเนินการในสนามเทนนิสที่นักกีฬาเป็นประจำ เล่นเทนนิส เรื่องความชอบของแต่ละขา ถูกกำหนด โดยขอให้นักกีฬาเพื่อดําเนินไปหนึ่งขา ตามที่กำหนดไว้ก่อนหน้านี้ในวรรณคดี ( ใน et al . , 2010 ) ในการทดสอบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา เรื่องเด่นขา ประเมินก่อน ตามด้วยไม่เด่นขาเพื่อให้ผู้เข้าร่วมทําความคุ้นเคยกับการทดสอบที่ 2 การปฏิบัติการทดลองปฏิบัติกับช่วงเวลาเหลือ 2 นาที ทั้งกลุ่ม ( เช่น และ CG ) , การทดสอบดำเนินการก่อน ( t0 ) และหลัง ( T1 ) ความสมบูรณ์ของระยะเวลาการฝึกอบรม 6 สัปดาห์

ลำดับการนำเสนอของการทดสอบดังนี้

ในวันแรก ( t0 ) และวันสุดท้ายของการฝึก ( T1 )ขาข้างหนึ่งขึ้นทดสอบทดสอบและทดสอบกระโดดข้างฟอเริ่น

วันที่ 2 ( t0 ) และวันสุดท้ายของการฝึก ( T1 ) : ทดสอบวิ่ง 10-20m , บันไดข้างและทดสอบ

4.115-m ไปข้างหน้า