Slowly, desperately slowly it seeme

Slowly, desperately slowly it seemed to us as we watched, the remains of passage debris that encumbered the lower part of the doorway were removed, until at last we had the whole door clear before us. The decisive moment had arrived. With trembling hands I made a tiny breach in the upper left hand corner. Darkness and blank space, as far as an iron testing-rod could reach, showed that whatever lay beyond was empty, and not filled like the passage we had just cleared. Candle tests were applied as a precaution against possible foul gases, and then, widening the hole a little, I inserted the candle and peered in, Lord Carnarvon, Lady Evelyn [Lord Carnarvon's daughter] and Callender [an assistant] standing anxiously beside me to hear the verdict. At first I could see nothing, the hot air escaping from the chamber causing the candle flame to flicker, but presently, as my eyes grew accustomed to the light, details of the room within emerged slowly from the mist, strange animals, statues, and gold - everywhere the glint of gold. For the moment - an eternity it must have seemed to the others standing by - I was struck dumb with amazement, and when Lord Carnarvon, unable to stand the suspense any longer, inquired anxiously, 'Can you see anything?' it was all I could do to get out the words, 'Yes, wonderful things.' Then widening the hole a little further, so that we both could see, we inserted an electric torch.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช้า ช้าหมดเหมือนกับเราเป็นเราดู ของเศษพาสที่มีภาระผูกพันด้านล่างของประตู ออก จนกระทั่งในที่สุด เรามีประตูทั้งล้างหน้าเรา ขณะนี้เด็ดขาดมาถึง กับตะลึงงันมือทำละเมิดเล็ก ๆ มุมบนซ้ายมือ ความมืดและช่องว่าง เป็นที่สามารถเข้าถึงตัวเหล็กทดสอบร็อด แสดงให้เห็นว่าสิ่งที่วางเหนือได้เปล่า และเติมไม่เหมือนเส้นทางที่เราได้เลือก ทดสอบเทียนถูกใช้เป็นป้องกันกับก๊าซได้เหม็น แล้ว ขยับขยายหลุมน้อย ผมใส่เทียน และ peered ใน ลอร์ดคาร์นาร์วอน เลดี้ Evelyn [ลอร์ดคาร์นาร์วอนสาว] และ Callender [ผู้ช่วย] ยืนข้างฉันฟังตอนกังวลใจ ในตอนแรกอาจดูไม่มีอะไร หลบหนีจากหอการค้าที่ก่อให้เกิดเปลวไฟเทียนสั่น อากาศร้อน แต่ปัจจุบัน เป็นตาโตคุ้นเคยกับแสง รายละเอียดของห้องพักภายในเกิดช้า จากหมอก สัตว์ประหลาด รูปปั้น ทอง - ทุก glint ทองคำ ในขณะนี้ - นิรันดร์ต้องมีเหมือนกับคนยืนโดย- ฉันหลงใบ้ ด้วยความประหลาดใจ และเมื่อทูลถามลอร์ดคาร์นาร์วอน ไม่สามารถยืนใจจดใจจ่ออีกต่อไป กังวลใจ 'คุณสามารถเห็นอะไร ' มีทั้งหมดที่ฉันสามารถออกคำ 'ใช่ สิ่งที่ยอดเยี่ยม' แล้ว ขยับขยายหลุมเล็กน้อยเพิ่มเติม เพื่อให้เราสามารถดู เราใส่ไฟฉายการไฟฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช้าหมดช้าก็ลำบากให้เราเป็นเราดูซากเศษทางที่กิดขวางส่วนล่างของประตูที่ถูกถอดออกจนในที่สุดเรามีประตูทั้งที่ชัดเจนก่อนที่เรา ขณะแตกหักได้เดินทางมาถึง ด้วยมือสั่นฉันทำผิดเล็ก ๆ ในมุมบนด้านซ้ายมือ ความมืดและพื้นที่ว่างเปล่าเท่าที่ทดสอบเหล็กคันสามารถเข้าถึงแสดงให้เห็นว่าสิ่งที่วางว่างเปล่าเกินและไม่เต็มเช่นทางเราได้เคลียร์เพียง การทดสอบเทียนถูกนำไปใช้เพื่อป้องกันก๊าซเหม็นที่เป็นไปได้และจากนั้นขยับขยายหลุมเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ผมใส่เทียนและ peered ในลอร์ดไฮเลดี้ Evelyn [ลูกสาวของพระเจ้าไฮของ] และ Callender [ช่วย] ยืนอยู่อย่างใจจดใจจ่ออยู่ข้างผมที่จะ ได้ยินคำตัดสินของศาล ตอนแรกผมจะได้เห็นอะไรที่อากาศร้อนหนีออกมาจากห้องที่ก่อให้เกิดเปลวไฟเทียนวูบวาบ แต่ปัจจุบันเป็นตาของฉันเติบโตที่คุ้นเคยกับแสงที่รายละเอียดของห้องพักภายในโผล่ออกมาอย่างช้า ๆ จากหมอก, สัตว์แปลก, รูปปั้นและ ทอง - ทุกแววทอง สำหรับช่วงเวลา - นิรันดร์นั้นจะต้องได้ดูเหมือนกับคนอื่น ๆ ยืนอยู่ข้าง - ผมหลงใบ้ด้วยความประหลาดใจและเมื่อพระเจ้าไฮไม่สามารถที่จะยืนใจจดใจจ่อใด ๆ อีกต่อไปสอบถามความกังวลใจ 'คุณสามารถเห็นอะไร? มันเป็นสิ่งที่ฉันสามารถทำเพื่อให้ได้คำว่า 'ใช่สิ่งที่ยอดเยี่ยม.' จากนั้นขยับขยายหลุมเล็กน้อยต่อไปเพื่อให้เราทั้งสองจะได้เห็นเราใส่ไฟฉายไฟฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช้าๆ อย่างช้าๆ มันดูเหมือนเรา มองดูซากของเศษซากที่ถูกยั่วยุ ทางตอนล่างของประตูถูกถอดออก จนในที่สุดเราก็มีประตูทั้งหมดที่ชัดเจนก่อนเรา ช่วงเวลาที่แตกหักก็มาถึง กับมือสั่นทำให้รอยแตกเล็ก ๆในมุมบนด้านซ้ายมือ ความมืดและพื้นที่ว่างเปล่า เท่าที่ทดสอบเหล็กแท่งได้ถึงพบว่า อะไรก็ตามที่วางเกินว่างเปล่าและไม่เต็มเหมือนทางเดินที่เราเพิ่งล้าง การทดสอบเทียนถูกใช้เป็นป้องกันแก๊ส เหม็นที่สุด และจากนั้น ขยายรูหน่อย ผมใส่เทียนและมองออกไปใน ลอร์ดคาร์นาร์วอน เลดี้เอเวอลีน [ ของลอร์ดคาร์นาร์วอน ลูกสาว ] และ คัลเลนเดอร์ [ ผู้ช่วย ] ยืนใจจดใจจ่อข้างๆฉันได้ยินคำตัดสินตอนแรกผมเห็นไม่มีอะไร อากาศร้อน หนีจากห้องที่ก่อให้เกิดเปลวไฟเทียนสั่น แต่ปัจจุบัน เป็นตาของฉันเริ่มชินกับแสง รายละเอียดของห้องภายในออกมาช้าๆจากหมอก สัตว์แปลก , รูปปั้น , และทอง - ทุกที่แววทอง สำหรับช่วงเวลาที่เป็นนิรันดร์ มันต้องดูที่คนอื่นยืนโดยฉันด้วยความตกตะลึง ,และเมื่อลอร์ดคาร์นาร์วอน ไม่สามารถยืนใจจดใจจ่ออีกต่อไป ถามอย่างใจจดใจจ่อ " คุณเห็นอะไร ? มันคือทั้งหมดที่ฉันสามารถทำเพื่อให้ได้ออกไปว่า ' ใช่ สิ่งวิเศษ ' แล้วขยับขยายช่องอีกนิด เพื่อให้เราทั้งสองได้เห็น เราแทรกมีไฟฉายไฟฟ้า