When the judge left the court h

    When the judge left the court he went home, Bauakas followed him.

     “What do you want?” asked the judge. Are not satisfied with my decision?”

         “I am satisfied said Bauakas,” said Bauakas. “But I should like to learn to know how you knew that the woman was the wife of the scholar, that the money belongs to the butcher, and that the horse was mine and not the beggar’s.”

        “This is how I knew about the woman: in the morning I sent for her and said: ‘Please fill my inkwell.’ She took the inkwell, washed it quickly and deftly, and filled it with ink: therefore it was work she was accustomed to. If she had been the wife of the peasant she would not have known how to do it. This showed me that the scholar was telling the truth.

    “And this is how I knew about the money: I put it into a cup full of water, and in the morning I looked to see if any oil had risen to the surface. If money had belonged to the oil merchant it would have been soiled by oily hands. There was no oil on the water; therefore, the butcher was telling the truth.

      “It was more difficult to find out about the horse. The cripple recognize it among twenty others, even as you did. However, I did not take you both to the stable to see which of you knew the horse, but to see which of you knew the horse. When you approached it, it turned its head and stretched its neck toward you; but when the cripple touched it, it laid back its ears and lifted one hoof. Therefore I knew that you were the horse real master.” Then Bauakas said to the judge: I am not a merchant, but king Bauakas. I came here in other to see if what is said of you is true. I see now that you are a wise judge. Ask whatever you wish of me, and you shall have it as a reward.”

          “I need no reward,” replied the judge. “I am content that my king has praised me.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผู้พิพากษาศาลเขากลับบ้าน Bauakas ตามเขา "คุณต้อง" ถามผู้พิพากษา ไม่พอใจกับการตัดสินใจของฉัน" "ฉันพอใจกล่าวว่า Bauakas, " Bauakas กล่าวว่า "แต่ฉันควรต้องเรียนรู้ว่าคุณรู้ว่า ผู้หญิงที่เป็นภรรยาของนักวิชาการ เงินเป็นของเขียง และม้าเหมืองและไม่แผดของ" "นี่คือวิธีที่ผมรู้เกี่ยวกับผู้หญิง: ในตอนเช้าผมส่งเธอ และกล่าวว่า: 'กรุณากรอก inkwell ของฉัน' เธอเอา inkwell ล้างอย่างรวดเร็ว และ deftly และเต็มไป ด้วยหมึก: ดังนั้น มันเป็นงานที่เธอคุ้นเคยกับการ ถ้าเธอได้ภรรยาของชาวนาเธอจะไม่ได้ทราบวิธีการทำมัน นี้แสดงให้ฉันเห็นว่า นักวิชาการบอกความจริง " และนี่คือวิธีที่ผมรู้เกี่ยวกับเงิน: ฉันใส่ลงในถ้วยที่เต็มไปด้วยน้ำ และในตอนเช้า ที่ผมมองดูถ้าน้ำมันใด ๆ ได้เกิดขึ้นกับพื้นผิว ถ้าเงินได้อยู่กับพ่อค้าน้ำมัน มันจะได้ถูก soiled ด้วยมือมัน มีน้ำมันไม่น้ำ ดังนั้น เขียงไม่บอกความจริง "ได้ยากต่อการหาข้อมูลเกี่ยวกับม้า ในการรู้จักสไปซ์ยี่สิบ แม้ในขณะที่คุณทำ อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ไม่พาคุณไปคอกดูซึ่งคุณรู้ว่าม้า แต่ดูที่คุณรู้ว่าม้าทั้งสอง เมื่อคุณประดับ เปิดใหญ่ และท้าทายของคอไปทางคุณ แต่เมื่อในการสัมผัสมัน มันวางหูของกลับ และยกหนึ่งกีบ ดังนั้น ผมรู้ว่า คุณถูกแบบจริงม้า" แล้ว Bauakas กับผู้พิพากษาว่า: ฉันไม่ Bauakas ค้า แต่กษัตริย์ ฉันมาที่นี่เพื่อดูว่า พูดของคุณเป็นจริง เห็นที่จะเป็นผู้พิพากษาที่ฉลาด ขอให้สิ่งที่คุณต้องการของฉัน และคุณจะได้เป็นรางวัล" "ต้องไม่สะสม ตอบผู้พิพากษา "ฉันว่า กษัตริย์ของฉันยกย่องฉันเนื้อหา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

    เมื่อผู้พิพากษาออกจากสนามเขาไปที่บ้าน Bauakas ตามเขา.      "คุณต้องการอะไร?" ถามผู้พิพากษา จะไม่พอใจกับการตัดสินใจของฉัน?          "" ผมมีความพึงพอใจกล่าวว่า Bauakas "Bauakas กล่าวว่า "แต่ผมอยากจะเรียนรู้ที่จะทราบว่าคุณรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นภรรยาของนักวิชาการที่ว่าเงินที่เป็นเนื้อและที่ม้าเป็นของเราและไม่ใช่ขอทานของ."         "นี่คือวิธีที่ผมรู้เกี่ยวกับ ผู้หญิง: ในตอนเช้าฉันส่งเธอและพูดว่า: '. กรุณากรอกหมึกของฉัน เธอเอาหมึกที่ล้างได้อย่างรวดเร็วและช่ำชองและเต็มไปด้วยน้ำหมึกจึงเป็นงานที่เธอได้รับคุ้นเคยกับการ หากเธอได้รับเป็นภรรยาของชาวนาที่เธอจะไม่ได้รู้จักวิธีที่จะทำมัน นี้แสดงให้ฉันเห็นว่านักวิชาการที่ได้รับการบอกความจริง.     "และนี่คือวิธีที่ผมรู้เกี่ยวกับเงิน: ผมใส่ลงในถ้วยที่เต็มไปด้วยน้ำและในตอนเช้าผมมองดูว่าน้ำมันได้เพิ่มขึ้นถึงพื้นผิว ถ้าเงินได้เป็นผู้ประกอบการค้าน้ำมันก็จะได้รับด้วยมือที่เปื้อนน้ำมัน มีน้ำมันไม่มีน้ำ; จึงเขียงได้บอกความจริง.       "มันเป็นเรื่องยากมากที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับม้า พิการรู้จักในหมู่คนอื่น ๆ ยี่สิบแม้ในขณะที่คุณทำ แต่ผมไม่ได้ใช้เวลาที่คุณทั้งสองจะมีเสถียรภาพเพื่อดูว่าคุณรู้ว่าม้า แต่เพื่อดูว่าคุณรู้ว่าม้า เมื่อคุณเดินเข้ามาใกล้มันหันหัวของมันและยืดคอที่มีต่อท่าน แต่เมื่อคนพิการสัมผัสมันกลับมาวางหูและยกหนึ่งกีบ ดังนั้นผมรู้ว่าคุณเป็นหลักจริงม้า "จากนั้น Bauakas กล่าวว่าผู้พิพากษา:. ผมไม่ได้ขาย แต่กษัตริย์ Bauakas ฉันมาที่นี่ในการอื่น ๆ เพื่อดูว่าสิ่งที่ถูกกล่าวของคุณเป็นจริง ผมเห็นว่าตอนนี้คุณเป็นผู้พิพากษาที่ชาญฉลาด ขอให้สิ่งที่คุณต้องการของฉันและคุณจะมีมันเป็นรางวัล.           "" ผมต้องการผลตอบแทนที่ไม่มี "ตอบผู้พิพากษา "ผมเนื้อหาที่มีพระมหากษัตริย์ของฉันได้รับการยกย่องฉัน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

   เมื่อผู้พิพากษาจากศาล เขาก็กลับบ้าน bauakas ก็ตาม

     " สิ่งที่คุณต้องการ ? " ถามผู้พิพากษา ไม่พอใจกับการตัดสินใจของฉัน "

         " ผมพอใจพูด bauakas กล่าวว่า bauakas . " แต่ฉันชอบที่จะเรียนรู้ว่าผู้หญิงที่เป็นภรรยาของบัณฑิต ว่า เงินเป็นของคนขายเนื้อ และม้าเป็นเหมืองและไม่ใช่ขอทาน ' s "

        " นี่เป็นวิธีที่ผมรู้เกี่ยวกับผู้หญิง : ในตอนเช้า ฉันส่งเธอและกล่าวว่า : ' กรุณาเติมหมึกของฉัน เธอเอาหมึก ล้างมันได้อย่างรวดเร็วและคล่องแคล่ว และเติมด้วยหมึก ฉะนั้นมันเป็นงานที่เธอคุ้นเคย ถ้าเธอได้เป็นภรรยาของพวกเธอจะไม่ได้รู้วิธีการทำมัน นี้พบว่า นักวิชาการก็พูดความจริง

    " และนี้เป็นวิธีที่ผมรู้เรื่องเงิน ผมวางมันลงในถ้วยที่เต็มไปด้วยน้ำ และในตอนเช้า ฉันมองไปดูว่าน้ำมันได้เพิ่มขึ้นถึงพื้นผิว ถ้าเงินเป็นของพ่อค้าน้ำมันก็จะได้รับสกปรกจากมือมัน ไม่มีน้ำมันในน้ำ ดังนั้น เขียงก็พูดความจริง

      " มันเป็นมากขึ้นยากที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับม้าคนพิการที่รู้จักในหมู่ยี่สิบคนอื่น เหมือนที่คุณทำ อย่างไรก็ตาม , ผมไม่ได้พาคุณไปที่คงที่เพื่อดูว่าคุณรู้จักม้า แต่ดูว่าคุณรู้จักม้า เมื่อคุณเข้าใกล้มัน มันหันหัวของมัน และยืดคอ ต่อคุณ แต่เมื่อคนพิการที่สัมผัสมัน มันกลับวางหูของมันและยกหนึ่งกีบ ผมรู้ว่าคุณเป็นม้าจริงอาจารย์" จากนั้น bauakas กล่าวว่าผู้พิพากษา : ผมไม่ได้เป็นพ่อค้า แต่กษัตริย์ bauakas . ผมมาที่นี่ในอื่น ๆเพื่อดูว่าคำพูดของเจ้าเป็นจริง ผมเห็นแล้วว่าคุณเป็นผู้พิพากษาที่ฉลาด ถามสิ่งที่คุณต้องการจากฉัน แล้วคุณจะได้มันเป็นรางวัล "

          " ผมไม่ต้องการรางวัล " ตอบท่านผู้พิพากษา " ฉันว่า ราชาของข้า มีเนื้อหายกย่องฉัน