Comedy is a genre of film in which

Comedy is a genre of film in which the main emphasis is on humour. These films are designed to entertain the audience through amusement, and most often work by exaggerating characteristics of real life for humorous effect.[1] Films in this style traditionally have a happy ending (the black comedy being an exception). One of the oldest genres in film, some of the very first silent movies were comedies, as slapstick comedy often relies on visual depictions, without requiring sound.[2] Later, when the sound came in 1927, Comedy films took another swing, due to laughter can now be caused not only by the burlesque situations, but also the dialogues.
Comedy, unlike other film genres, puts much more focus on individual stars, with many former stand-up comics transitioning to the film industry due to their popularity. While many comic films are lighthearted stories with no intent other than to amuse, others contain political or social commentary (such as Wag the Dog and Man of the Year).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเภทของภาพยนตร์ที่เน้นหลักอยู่ในอารมณ์ขันตลกได้ ภาพยนตร์เหล่านี้ถูกออกแบบมาเพื่อให้ความบันเทิงกับผู้ชมผ่านสวนสนุก และมักทำงาน โดยลักษณะของชีวิตจริงสำหรับอารมณ์ขันผล exaggerating [1] ภาพยนตร์ในลักษณะนี้ซึ่งได้สิ้นสุดความสุข (ตัวตลกสีดำมีข้อยกเว้น) หนึ่งประเภทเก่าแก่ที่สุดในฟิล์ม บางส่วนของภาพยนตร์เงียบแรกถูก comedies เป็นตลกขบขันมักอาศัยการแสดงภาพ เสียงโดย [2] ต่อมา เมื่อเสียงมาใน 1927 ภาพยนตร์ตลกเอาสวิงอื่น จากหัวเราะสามารถตอนนี้เกิดไม่เพียงแต่ โดยสถานการณ์ burlesque แต่ประเด็น ตลก ซึ่งแตกต่างจากประเภทอื่น ๆ ฟิล์ม ทำให้โฟกัสมากในแต่ละดาว มีหลายอดีตยืนการ์ตูนเปลี่ยนอุตสาหกรรมฟิล์มเนื่องจากความนิยมของพวกเขา ในขณะที่ภาพยนตร์การ์ตูนหลาย เรื่อง lighthearted กับไม่ใช่การตลก คนอื่นประกอบด้วยความเห็นทางการเมือง หรือสังคม (เช่นกระดิกสุนัขและคนของปี)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตลกเป็นประเภทของภาพยนตร์ที่เน้นหลักอยู่บนอารมณ์ขัน เรื่องเหล่านี้ถูกออกแบบมาเพื่อความบันเทิงของผู้ชมผ่านสนุกและส่วนใหญ่มักจะทำงานเกินความจริงโดยลักษณะของชีวิตจริงสำหรับผลการอารมณ์ขัน. [1] ภาพยนตร์ในรูปแบบนี้เป็นประเพณีที่มีความสุข (ตลกสีดำเป็นข้อยกเว้น) หนึ่งในประเภทที่เก่าแก่ที่สุดในภาพยนตร์บางส่วนของหนังเงียบแรกเป็นคอเมดี้เป็นละครชวนหัวมักจะอาศัยสอดแทรกภาพโดยไม่ต้องเสียง. [2] ต่อมาเมื่อเสียงมาในปี 1927 ภาพยนตร์ตลกเอาแกว่งอีกเนื่องจาก เสียงหัวเราะในขณะนี้สามารถเกิดขึ้นโดยไม่เพียง แต่สถานการณ์ที่ตลก แต่ยังหารือ.
ตลกซึ่งแตกต่างจากภาพยนตร์เรื่องอื่น ๆ ประเภททำให้โฟกัสมากขึ้นในแต่ละดาวมีหลายอดีตยืนขึ้นการ์ตูนก้าวสู่วงการภาพยนตร์เนื่องจากความนิยมของพวกเขา ในขณะที่ภาพยนตร์การ์ตูนหลายเรื่องราวในเฟซบุ๊คโดยไม่มีเจตนาอื่น ๆ กว่าจะเป็นที่ชอบใจคนอื่น ๆ มีความเห็นทางการเมืองหรือทางสังคม (เช่นกระดิกสุนัขและบุคคลแห่งปี)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตลกขบขันเป็นชนิดของภาพยนตร์ที่เน้นหลักคืออารมณ์ขัน ภาพยนตร์เหล่านี้ถูกออกแบบมาเพื่อความบันเทิงของผู้ชมผ่านสวนสนุก และส่วนใหญ่มักจะทำงานโดยพูดเกินจริงลักษณะชีวิตจริงผลอารมณ์ขัน ภาพยนตร์ [ 1 ] ในลักษณะนี้ แต่เดิมมีการสิ้นสุดความสุข ( ดำตลกเป็นข้อยกเว้น ) หนึ่งในประเภทที่เก่าแก่ที่สุดในหนังบางส่วนของภาพยนตร์เงียบครั้งแรกมากตลก เป็นละครชวนหัวมักจะอาศัยภาพที่เด่นชัด โดยเสียง [ 2 ] ต่อมา เมื่อเสียงมา 1927 , หนังตลกก็แกว่งอื่น เนื่องจากการหัวเราะ สามารถทำให้ไม่เพียง แต่จากสถานการณ์ที่บุคคล แต่ยังบทสนทนา .
ตลกเหมือน ประเภทภาพยนตร์อื่น ๆ ให้มากขึ้น เน้นดาวแต่ละหลายอดีตยืนขึ้นการ์ตูนการอุตสาหกรรมภาพยนตร์ เนื่องจากความนิยมของพวกเขา ในขณะที่ภาพยนตร์การ์ตูนหลายเรื่องเบาสมองด้วยไม่มีเจตนาอื่นนอกจากขำ คนอื่นมีความเห็นทางการเมืองหรือทางสังคม ( เช่นกระดิกหมาและคนแห่งปี ) .