The four Vedas constitute the main

The four Vedas constitute the main scriptures of the early period of Aryan dominance in the north (2000 BCE to around 500 BCE). For this reason, this period is often considered the Vedic era.

Each of the Vedas was a collection of poetic praises and supplications for the gods.

Originally, the Vedas were passed on orally. They were not written down until many centuries later—around the 11th century CE.

The oldest of the four Vedas is known as the Rig Veda.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระเวทสี่ถือเป็นคัมภีร์หลักของระยะต้นของการครอบงำอารยันเหนือ (2000 ปีก่อนคริสต์ศักราชถึงคริสตศักราชประมาณ 500) ด้วยเหตุนี้ ช่วงนี้เป็นบ่อยถือว่ายุคพระเวทเวทแต่ละชุดของบทกวีสรรเสริญและดุอาอ์สำหรับเทพเจ้าได้เดิม เวทถูกส่งผ่านในเนื้อหา พวกเขาไม่ได้เขียนลงจนหลายศตวรรษต่อมา – รอบศตวรรษ 11 CEเก่าแก่ที่สุดของพระเวทสี่เรียกว่าเวทอุปกรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่พระเวทเป็นคัมภีร์หลักของช่วงแรกของการปกครองอารยันในภาคเหนือ (คริสตศักราช 2000 ประมาณ 500 คริสตศักราช) ด้วยเหตุนี้ในช่วงนี้มักจะคิดว่ายุคเวท. แต่ละพระเวทเป็นคอลเลกชันของบทกวีสรรเสริญและวิงวอนเทพ. เดิมพระเวทถูกส่งผ่านไปรับประทาน พวกเขาไม่ได้เขียนลงไปจนหลายศตวรรษต่อมารอบศตวรรษที่ 11 CE. ที่เก่าแก่ที่สุดในสี่ของพระเวทเป็นที่รู้จักกันเป็นสายระโยงระยางพระเวท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่คัมภีร์พระเวทเป็นคัมภีร์ที่สำคัญของการปกครองในช่วงแรกของอารยันเหนือ ( 2000 BCE ประมาณ 500 BCE ) ด้วยเหตุผลนี้ ช่วงเวลานี้ถือว่ายุคพระเวท .

แต่ละคัมภีร์พระเวทเป็นคอลเลกชันของบทกวีสรรเสริญและการวิงวอนเทพเจ้า

ตอนแรก คัมภีร์พระเวท คือผ่านการแลกเปลี่ยนพวกเขาไม่ได้เขียนลงจนหลายศตวรรษต่อมารอบศตวรรษ CE .

ที่เก่าแก่ที่สุดของสี่ Vedas Rig Veda เรียกว่า