Skinhead"Skinheads" redirects here.

Skinhead
"Skinheads" redirects here. For the American 1989 film, see Skinheads (film).
A skinhead is a member of a subculture that originated among working class youths in London, England in the 1960s and then soon spread to other parts of the United Kingdom, and later to other countries around the world. Named for their close-cropped or shaven heads, the first skinheads were greatly influenced by West Indian (specifically Jamaican) rude boysand British mods, in terms of fashion, music and lifestyle. Originally, the skinhead subculture was mainly based on those elements, not politics or race.
Eventually, political affiliations grew in significance for the skinhead subculture, and then the political spectrum within the subculture spanned from far right to far left, although many skinheads described themselves as apolitical. Contemporary skinhead fashions range from clean-cut 1960s mod-influenced styles to less-strict punk- and hardcore-influenced styles.
History
In the late 1950s the post-war economic boom led to an increase in disposable income among many young people. Some of those youths spent that income on new fashions popularised by American soul groups, British R&B bands, certain film actors, and Carnaby Street clothing merchants. These youths became known as mods, a youth subculture noted for its consumerism and devotion to fashion, music and scooters.
Mods of lesser means made do with practical clothing styles that suited their lifestyle and employment circumstances: work boots or army boots, straight-leg jeans or Sta-Prest trousers, button-down shirts and braces (called suspenders in North America). When possible, these working class mods spent their money on suits and other sharp outfits to wear at dancehalls, where they enjoyed soul, ska, bluebeat and rocksteady music.
Around 1966, a schism developed between the peacock mods (also known as smooth mods), who were less violent and always wore the latest expensive clothes, and the hard mods (also known as gang mods, lemonheads or peanuts), who were identified by their shorter hair and more working class image. These hard mods became commonly known as skinheads by about 1968. Their short hair may have come about for practical reasons, since long hair can be a liability in industrial jobs and in streetfights. Skinheads may also have cut their hair short in defiance of the more middle class hippie culture.
In addition to retaining many mod influences, early skinheads were very interested in Jamaican rude boy styles and culture, especially the music: ska, rocksteady, and early reggae (before the tempo slowed down and lyrics became focused on topics like black nationalism and the Rastafari movement).
Skinhead culture became so popular by 1969 that even the rock band Slade temporarily adopted the look as a marketing strategy. The subculture gained wider notice because of a series of violent and sexually explicit novels by Richard Allen, notably Skinhead and Skinhead Escapes. Due to largescale British migration to Perth, Western Australia, many British youths in that city joined skinhead/sharpies gangs in the late 1960s and developed their own Australian style.
By the early 1970s, the skinhead subculture started to fade from popular culture, and some of the original skins dropped into new categories, such as the suedeheads (defined by the ability to manipulate one's hair with a comb), smoothies (often with shoulder-length hairstyles), and bootboys (with mod-length hair; associated with gangs and football hooliganism). Some fashion trends returned to the mod roots, with brogues, loafers, suits, and the slacks-and-sweater look making a comeback.
In the late 1970s, the skinhead subculture was revived to a notable extent after the introduction of punk rock. Most of these revivalist skinheads reacted to the commercialism of punk by adopting a look that was in line with the original 1969 skinhead style. This revival included Gary Hodges and Hoxton Tom McCourt (both later of the band the 4-Skins) and Suggs, later of the band Madness. Around this time, some skinheads became affiliated with far right groups such as the National Front and the British Movement. From 1979 onwards, punk-influenced skinheads with shorter hair, higher boots and less emphasis on traditional styles grew in numbers and grabbed media attention, mostly due to football hooliganism. There still remained, however, skinheads who preferred the original mod-inspired styles.
Eventually different interpretations of the skinhead subculture expanded beyond Britain and continental Europe. In the United States, certain segments of the hardcore punk scene embraced skinhead styles and developed their own version of the subculture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สกินเฮด
"สกินเฮด" นี่นำไปสู่ สำหรับอเมริกัน 1989 ภาพยนตร์เห็นสกินเฮด (ภาพยนตร์).
สกินเฮดเป็นสมาชิกของวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นในหมู่เยาวชนระดับการทำงานในกรุงลอนดอนประเทศอังกฤษในปี 1960 และจากนั้นแพร่กระจายไปเร็ว ๆ นี้ไปยังส่วนอื่น ๆ ของสหราชอาณาจักรและต่อไปยังประเทศอื่น ๆ ทั่วโลก ชื่อสำหรับใกล้ตัดหรือโกนหัวของพวกเขาสกินเฮดเป็นครั้งแรกที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากอินเดียตะวันตก (เฉพาะจาเมกา) วัยรุ่นหยาบคาย boysand อังกฤษในแง่ของแฟชั่น, ดนตรีและไลฟ์สไตล์ แต่เดิมศักดาสกินเฮดถูกตามหลักในองค์ประกอบเหล่านั้นไม่ใช่การเมืองหรือการแข่งขัน.
ในที่สุดความผูกพันทางการเมืองเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในวัฒนธรรมสำหรับสกินเฮดแล้วสเปกตรัมทางการเมืองภายในวัฒนธรรมทอดไกลจากขวาไปซ้ายไกลแม้ว่าหลายสกินเฮดอธิบายตัวเอง เป็นเหี้ยน แฟชั่นสกินเฮดร่วมสมัยในช่วงตั้งแต่ปี 1960 ที่สะอาดตัด mod อิทธิพลรูปแบบให้ punk- น้อยที่เข้มงวดและรูปแบบที่ไม่ยอมใครง่ายๆอิทธิพล.
ประวัติความเป็นมา
ในปลายปี 1950 เศรษฐกิจบูมหลังสงครามนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของรายได้ในหมู่คนหนุ่มสาวจำนวนมาก บางส่วนของเยาวชนเหล่านั้นใช้เวลารายได้ที่เกี่ยวกับแฟชั่นใหม่ที่นิยมโดยกลุ่มจิตวิญญาณของชาวอเมริกันอังกฤษ R & B วงดนตรีนักแสดงภาพยนตร์เรื่องบางอย่างและร้านค้าเสื้อผ้า Carnaby ถนน เยาวชนเหล่านี้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะวัยรุ่น, วัฒนธรรมเยาวชนที่ระบุไว้สำหรับการคุ้มครองผู้บริโภคและความจงรักภักดีของแฟชั่นดนตรีและสกูตเตอร์.
Mods หมายถึงน้อยกว่าที่ทำทำอย่างไรกับรูปแบบเสื้อผ้าในทางปฏิบัติที่เหมาะสมกับสถานการณ์การดำเนินชีวิตและการจ้างงานของพวกเขารองเท้าทำงานหรือรองเท้ากองทัพขาตรง กางเกงยีนส์หรือกางเกง Sta-Prest เสื้อปุ่มลงและวงเล็บ (เรียกว่า suspenders ในทวีปอเมริกาเหนือ) เมื่อเป็นไปได้เหล่านี้วัยรุ่นระดับการทำงานการใช้จ่ายเงินของพวกเขาในชุดสูทและชุดอื่น ๆ ที่คมชัดในการสวมใส่ที่ dancehalls ที่พวกเขามีความสุขจิตวิญญาณสกา bluebeat และเพลงผ้าขี้ริ้ว.
รอบปี 1966 ความแตกแยกระหว่างการพัฒนาวัยรุ่นนกยูง (หรือเรียกว่าวัยรุ่นเรียบ) ซึ่งเป็นความรุนแรงน้อยลงและมักจะสวมเสื้อผ้าที่ล่าสุดราคาแพงและวัยรุ่นยาก (หรือเรียกว่าวัยรุ่นแก๊ง Lemonheads หรือถั่วลิสง) ที่ถูกระบุผมสั้นและภาพการเรียนการทำงานของพวกเขามากขึ้น วัยรุ่นเหล่านี้ยากที่กลายเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นสกินเฮดประมาณปี 1968 ผมสั้นของพวกเขาอาจจะมาเกี่ยวกับเหตุผลในทางปฏิบัติตั้งแต่ผมยาวสามารถเป็นหนี้สินในงานอุตสาหกรรมและใน streetfights สกินเฮดนอกจากนี้ยังอาจจะตัดผมสั้นในการต่อต้านของวัฒนธรรมฮิปปี้ชั้นกลางมากขึ้น.
นอกเหนือจากการรักษาอิทธิพล mod หลายสกินเฮดในช่วงต้นมีความสนใจมากในรูปแบบที่เด็กหยาบคายจาเมกาและวัฒนธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพลง: สกาผ้าขี้ริ้วและเร็กเก้ในช่วงต้น (ก่อนที่จังหวะชะลอตัวลงและเนื้อเพลงกลายเป็นที่มุ่งเน้นไปที่หัวข้อเช่นชาตินิยมสีดำและการเคลื่อนไหว Rastafari).
วัฒนธรรมสกินเฮดกลายเป็นที่นิยมกันมากโดย 1969 ว่าแม้วงร็อคสเลดชั่วคราวนำมาใช้ดูเป็นกลยุทธ์การตลาด วัฒนธรรมได้รับแจ้งให้ทราบในวงกว้างเพราะชุดของนวนิยายความรุนแรงและทางเพศที่โจ่งแจ้งโดยริชาร์ดอัลเลนสะดุดตาและสกินเฮดสกินเฮดหนี เนื่องจากการอพยพ largescale อังกฤษเพิร์ ธ ออสเตรเลียตะวันตกเยาวชนอังกฤษจำนวนมากในเมืองที่เข้าร่วมสกินเฮด / sharpies แก๊งในช่วงปลายทศวรรษที่ 1960 และพัฒนารูปแบบของตัวเองออสเตรเลีย.
โดยต้นปี 1970, ศักดาสกินเฮดเริ่มจะจางหายไปจากความนิยมวัฒนธรรมและบาง สกินเดิมลดลงในหมวดหมู่ใหม่เช่น suedeheads (กำหนดโดยความสามารถในการจัดการกับเส้นผมของคนที่มีหวี), สมูทตี้ (มักจะมีทรงผมที่ไหล่ยาว) และ bootboys (ที่มีผม mod ยาว; เกี่ยวข้องกับแก๊งและ หัวไม้ฟุตบอล) แนวโน้มแฟชั่นบางคนกลับไปที่รากสมัยที่มี brogues, รองเท้าไม่มีส้น, ชุดและกางเกงทรงหลวมและเสื้อกันหนาวมีลักษณะทำให้การกลับมา.
ในช่วงปลายปี 1970 ที่ศักดาสกินเฮดก็ฟื้นขึ้นมาในระดับที่น่าทึ่งหลังจากการแนะนำของพังก์ร็อก ส่วนใหญ่ของสกินเฮดฟื้นฟูเหล่านี้มีปฏิกิริยากับพ่อค้าของพังก์โดยการดูว่าเป็นไปตามเดิมที่ 1,969 สไตล์สกินเฮด การฟื้นฟูนี้รวมถึงแกรี่ฮอดจ์สและทอม Hoxton McCourt (ทั้งต่อมาของวงดนตรี 4 สกิน) และ Suggs ภายหลังบ้าวง รอบคราวนี้กลายเป็นที่สกินเฮดบางส่วนเกี่ยวข้องกับกลุ่มขวาสุดเช่นชาติหน้าและการเคลื่อนไหวของอังกฤษ จาก 1979 เป็นต้นไปสกินเฮดพังก์อิทธิพลกับผมสั้น, รองเท้าที่สูงขึ้นและความสำคัญน้อยลงในรูปแบบดั้งเดิมเติบโตในตัวเลขและคว้าความสนใจของสื่อส่วนใหญ่เกิดจากการทำลายของฟุตบอล ยังคงมี แต่สกินเฮดที่ชอบรูปแบบเดิมสมัยแรงบันดาลใจ.
ในที่สุดการตีความที่แตกต่างกันของวัฒนธรรมสกินเฮดขยายตัวเกินกว่าอังกฤษและทวีปยุโรป ในประเทศสหรัฐอเมริกา, บางส่วนของฉากง่าย ๆ พังก์กอดรูปแบบสกินเฮดและการพัฒนารุ่นของตัวเองของวัฒนธรรม